Month: November 2022

Ahmeti e fton Alpin brenda në shtëpinë e tij por mes tyre lind një shérr i madh, sepse ai i kërkon Alpit të qëndrojë sa më larg vajzës së tij, ndërsa Alpi ngulmon se nuk do heqë dorë asnjëherë nga ai fëmijë, sepse i ka lindur në duar. Shèrri tyre zgjidhet vetëm nga pòlìcia, që e merr Ahmetin në kómisariat për shkak të dhúnës që ushtroi. Meltemi zemëròhet shumë me Alpin, i kërkon të qëndrojë larg punëve të saj dhe nxiton për në kómisariat, nga ku nxjerr Ahmetin të pafàjshëm dhe sëbashku kthehen në shtëpi.

Pavàrësisht dashurisë së pakushtëzuar të Meltemit, Ahmeti e lë atë jashtë shtëpisë së tij. Paralèlisht, atë natë, Munevveri merr një telefonatë kércénuese nga fàjdexhiu ku ka shkuar atë ditë Sinani për të biseduar çështjen e Kemalit. Ai i betohet Munevverit se nëse ajo dhe i vëllai nuk do qëndrojnë larg asaj çështjeje, ai do i vràsè të dy. Për shkak të atij kércénimi, Munevveri nuk fle dot gjatë gjithë natës dhe madje bëhet me témperaturë. Ajo e gdhin atë natë dhe të nesërmen në mëngjes, kërkon menjëherë ndihmën e Sinanit.

Sado që ai përpiqet t’a qetësojë, sërish nuk ia del. E vetmja mënyrë që Munevveri të ndihet e sigurtë, është duke dalë nga shtëpia e màskuar si mashkull, e shoqëruar nga pòlìcët që gjòja po e prángosin dhe ashtu do mbërrijë deri në shtëpinë e Zejnebit. Kjo e fundit dhe Sinani shikohen gjatë në sy, derisa Aisheja ndërhyn dhe e fton edhe Sinanin të qëndrojë aty, përveç Munevverit. Zejnebi kujdeset për Munevverin duke kujtuar se edhe Munevveri është kujdesur shumë për të dikur, dhe ashtu, mbrëmja vjen shumë shpejt.

Në mbrëmje, Sinani pranon të qëndrojë për pak pranë saj dhe mes shumë diskutimesh, Zejnebi thotë me bindje se ai ka fríkë nga përgjegjësia familjare. Një ditë tjetër zbardh, por për Zejnebin do jetë tepër shokùese. Ajo zgjohet dhe shikon se asnjë prej vajzave të saj nuk është në shtëpi. Elifi ka kërkuar të takojë me patjetër Arzunë dhe Sudeja nuk e ka lënë të vetme. Ato ia mbàthin nga shtëpia dhe shkojnë duke rrézikuar deri në búrg, ku mundësojnë edhe takimin, në të cilin Elifi shpérthen, e quan Arzunë një person të kèq që e ka mbajtur për pesë vite dhe e mòhon si nënë.

Çelebiu mèrr fshèhurazi në një takim shèrbètoren e Tomrisit, që të mund të zbùlojë sa më tepër detaje nga ajo, për jetesën me Çiçekun dhe shtìrjen e Çiçekut sìkur është Shimali. Shërbètorja është e dýzuar dhe nuk di nëse duhet apo jo t’a nxjerrë zbùluar Tomrisin, por Çelebiu këmbëngùl që ajo të flasë. Në ato momente, Tomrisi ndodhet përbàllë dhëndrrit të saj të pàdëshiruar, Bylentit, duke diskutuar se sa para do ai, vetëm që t’ia japë kùjdestarinë e Atlasit, sepse është e padiskutueshme nga të dyja palët, që ai nuk e do Atlasin.

Bylenti kërkon gjithë pàsurinë e Tomrisit, në para, prona dhe biznese, gjë që ajo e pranon pa hezituar aspak. Sëbashku, ato shkojnë të màrrin Atlasin e lënë të vetëm në një mòtel por nuk e gjejnë në asnjë cep të dhomës dhe Tomrisi pìkëllohet e tëra nga frìka se ai ia ka mbàthur. Atlasi në ato momente, ndodhet pikërisht në shtëpinë e gjyshes së tij, Tomrisit. Atë e ka màrrë dhe e ka sjellë Iskenderi, i cili kùjdeset për të deri në bërjen e dùshit, por Çiçeku i thekson se sado i mirë të jetë ai me Atlasin, ajo nuk do e harrojë kurrë kush është ai.

Pasi vjen Tomrisi në shtëpi, Çiçeku ia lë Atlasin dhe largohet për në vizitën e parë tek Aliu. Ajo është shumë e emocionuar, sepse do përbàllet me Aliun pasi e ka dènòncuar atë pabèsisht, gjë për të cilën Aliu i kërkon llògari dhe ajo i betohet se ishte e vetmja mënyrë për t’ia shpètuar atij jètën. Për më tepër, i premton se Tomrisi po planifikon çdo gjë për fùndòsjen e Çelebiut dhe çdo personi që ka shkaktuar zjàrrin e rènë atë natë në formë tràgjike, që mòri aq shumë jètë njerëzish.

Ajo që ato nuk dinë, është fakti që në atë mèsèle është i përfshirë edhe babai i Ryjasë, Kenani. Këtë e ka mësuar Ozani me Omerin, të cilët atë làjm e mbajnë shumë të fshèhtë nga Ryjaja, sepse ajo po përpiqet maksimalisht t’i bùrgòsë të gjithë që kanë fàj në atë rènie zjàrri dhe asnjëri prej tyre nuk do që Ryjaja të vùajë në ndërgjegje se ka futur në bùrg babanë e saj. Paralèlisht, lìgèsitë e ortàkut të Kenanit, Çelebiut, nuk kanë të sòsur. Së fundmi, Xhemreja kupton se nuk e takon dòt vajzën as në oborr të shkollës sepse ai po i jep mësime prìvate.

Çiçeku shkon të takojë për herë të parë të fejuarin e saj, Aliun, i cili është bùrgosur pas denòncimit që ajo i bëri. I shòkuar nga ajo, Aliu e pyet se si mundi t’ia bënte, ndërsa Çiçeku i betohet se nuk kishte asnjë rrugë tjetër për t’ia shpëtuar atij jetën, veçse në atë formë. Gjithashtu, ajo i premton se Tomrisi nuk do i lërë në bàltë sepse po bën çdo plan të mundshëm për të fùndosur çdo person që ka pasur fàj në rënien e zjàrrit atë natë tràgjike. Në ato momente, àrmìku Tomrisit po mundohet kùndër saj, duke ia marrë fshèhurazi shèrbëtoren.

Shèrbëtorja e shtëpisë nuk është ende e bindur nëse duhet të nxjerrë sèkretet e Tomrisit dhe detajet si kanë jetuar me Çiçekun duke e pàndehur të jetë Shimali, por Çelebiu e bind se kjo është rruga e duhur. Paralèlisht, Tomrisi po lùftòn me dhëndrrin e saj që diskuton çmimin se për sa do e shèsë djalin e tij, Atlasin. Bylenti kërkon gjithë pasurinë tòtale të Tomrisit dhe ajo pranon, mjafton që t’ia lërë djalin nèn kùjdestarinë e saj dhe ai të zhdùket njëherë e mirë nga jetët e tyre.

Pasi bien dakord, ato shkojnë të marrin Atlasin e lënë në një mòtel të lìrë e të pìsët, por nuk e gjejnë në asnjë cep të dhomës. Tomrisi pìkëllohet e tëra, por fati do që Atlasin e ka marrë Iskenderi dhe e ka dërguar në shtëpinë e saj, para Çiçekut. Edhe pse e dòrëzon në duar të sigurta, Atlasi sërish kërkon t’a ketë Iskenderin pranë gjatë bërjes së dushit, dhe Iskenderi pranon për hir të tij. Ndonëse ai duket një person tjetër pranë Atlasit, Çiçeku sërish i thekson se asnjëherë nuk do e harrojë se ai është fàjtori i vërtetë.

Por, fàjtor tjetër është edhe Kenani, të cilin ende nuk e kanë zbuluar të gjithë. Omeri me Ozanin e mësojnë dhe mèrziten që Ryjaja është në atë mes duke tentuar të bùrgosë çdo fàjtor. Omeri përpiqet shumë t’a mbajë larg asaj situate, duke i thënë se do e zgjidhë vetë, por Ryjaja nuk pranon. Ndërkohë, Xhemreja pèson të kèqen e rradhës nga Çelebiu. E lumtur se do mund të takojë të bijën në shkollë, Xhemreja shkon t’a presë në dalje, por nuk e shikon gjëkundi dhe mëson nga Fatma se Çelebiu ka urdhëruar që ajo të bëjë mësime private në shtëpi.

Personi që ka mbetur tërësisht i vetëm dhe po paguan gjithë lìgësitë që ka bërë, është Xhemreja. Ajo vijon të jetë në spìtal, në kòma, dhe për gjendjen e saj është e informuar vetëm Xhavidana, që vdèkjen e Xhemresë e shikon si shpëtimin e saj të sigurtë. Pas një kohe të gjatë, teksa infèrmierja po merret me të, Xhemreja arrin t’i hapë sytë. Ajo zgjohet për herë të parë dhe infèrmierja gëzohet shumë, derisa vëren se Xhemreja nuk merr asnjë nga sinjalet. Ajo i kërkon të hapë e të mbyllë sytë nëse po e dëgjon, por Xhemreja nuk reagon fare.

Në anën tjetër ndodhet çifti që Xhemreja bashkë me Xhavidanën u përpoqën shumë që të ndanin. Ato janë Rejhani me Emirin, të cilët bëjnë një video për të informuar familjen e Emirit se ato po e bëjnë dasmën, edhe pa to. Teksa u dërgojnë puthje virtuale dhe u shprehin dashuri, Emiri dhe Rejhani mbajnë të veshur një buzëqeshje të madhe, që vërteton hapurazi lumturinë e tyre të pastër. Në familjen e Emirit, të gjithë gëzohen përveç Xhavidanës, e cila kupton se gjithë plani i saj dhe i Talazit dèshtoi.

Ndërkohë ai làjm ka mbërritur edhe në shtëpinë e Kemalit. Përtej mèrzisë që nuk po marrin pjesë në gëzimin e të dashurve të tyre, ato të gjithë janë shumë të lumtur që dashuria tyre kaloi çdo pèngesë dhe tani po kurorëzohen me njëri tjetrin. Taxhi dëgjon gjithçka që ka ndodhur dhe i merr si shkas për t’i shkuar pranë Sunës, që po qëndron në shtëpinë e tij. Ai vëren se ajo është tepër e trìshtuar dhe në mendime shumë të këqìa, prandaj i tregon gjithë anët pozitive të ngjarjeve të fundit.

Ai thekson se Masalli po qëndron më shumë në shtëpinë e Kemalit se në shtëpinë e gjyshit që mori kùjdestarinë, baba Hikmeti nuk ka pasur asnjë përkèqësim dhe Emiri me Rejhanin më në fund po martohen, pas çdo gjëje që kaluan. Sakaq, Emiri me Rejhanin priten mrekullisht nga vendasit, që kujdesen për gjithçka për to, për veshjet, màkjazhin e Rejhanit dhe prurjen e punonjësit të shtètit që do i martojë ato të dy. Me buzëqeshjet që nuk u ndahen nga fytyra, Emiri dhe Rejhani martohen dhe festojnë  me kërcime.

Emiri bën një video bashkë me Rejhanin, për t’ia dërguar familjes së tij. Mëse të lumtur dhe të përqafuar, ato thonë se nuk do presin aspak më gjatë për dasmën e tyre por do e organizojnë aty ku kanë mbetur, me vendasit që iu ofruan për t’i ndihmuar me çdo detaj dhe larg të gjithëve. Edhe pse mërzìten që nuk do jenë pjesë, Oja dhe të tjerët lumturohen për ato të dy, ndërsa Xhavidana acàrohet e tëra, për faktin që planet e saj i shkuan bosh dhe ajo dasëm, sidoqoftë, po realizohet.

Làjmi i lumtur mbërrin deri në shtëpinë e Kemalit, ku, fshèhurazi, Taxhi dëgjon gjithçka dhe shkon pranë Sunës për t’ia përcjellë. Ai i kërkon të fokusohet në anët pozitive të jetës, tek Masalli që po qëndron më shumë në shtëpi sesa tek gjyshi i  saj, tek dasma që sidoqoftë po bëhet dhe tek babai saj që nuk ka pasur asnjë përkèqësim, veçse përmirësime, ndonëse të vogla. Teksa Taxhi i bëhet aq mbështetje Sunës, vëllai i saj Emiri dhe Rejhani, surprizohen nga ndihma e madhe që po marrin.

Vendasit aty i trajtojnë në formën më të mirë dhe nuk mjaftohen me një ceremoni të thjeshtë martesore por organizojnë një event të tërë. Gratë merren me Rejhanin për t’i bërë màkjazhin e për t’i veshur fustanin e njërës prej tyre, që e ka veshur dekada më parë, ndërsa për Emirin kujdesen djemtë. Buzëqeshja nuk hiqet as nga fytyra e Rejhanit dhe as nga ajo e Emirit, veçanërisht kur pranë tyre mbërrin punonjësi i shtètit që ka të drejtën për t’i martuar ato, për t’i shpallur lìgjërisht burrë dhe grua.

Emiri dhe Rejhani thonë ‘po’-në e tyre dhe ajo martesë e celèbruar festohet me kërcim. Në kërcim, Rejhani shikon një Emir tërësisht ndryshe nga çfarë është mësuar të shohë më përpara dhe mëse të lumtur festojnë dashurinë e tyre të kurorëzuar. Një nga personat që pàndehi t’i jepte fund asaj dashurie dhe marrëdhënieje, Xhemreja, ndodhet ende në spìtal. Ajo, pikërisht atë ditë arrin t’i hapë sytë, por infèrmierja trònditet dhe ndjen kèqardhje kur shikon se Xhemreja nuk reagon aspak.

Dujgu dhe Aliu vazhdojnë menjëherë me kërkimet për Jaseminin, ndërkohë që ajo nuk është më në vendin ku ndodhej. Duke u treguar tepër e mprehtë, ajo ia ka dalë të arràtiset nga vendi ku po e vàrrosnin të gjàllë. Megjithatë, gjatë përpjekjes për t’u arràtisur, ajo përlèshet me djalin që e ka rrèmbyèr dhe në atë përlèshje, ajo përfundon e lènduar nga thìka që ai mban në dorë kùndrejt saj. Për shkak të arràtisjes së saj, Dujgu dha Ali nuk arrijnë t’a gjejnë dot. Ajo i shkon pranë Ertugrulit në qèli, që t’a bëjë atë të flasë.

Ertugruli vetëm e përqèsh gjendjen e saj dhe nuk tregon në asnjë formë se ku mund të jetë ajo. Përgjigjet e tij e irrìtojnë aq shumë Dujgunë saqë ajo humbet kòntrollin dhe fillon t’a gòdasë por Aliu e përmban me fòrcë atë. Në anën tjetër ndodhet Seheri, e cila qëndron e vetme në dhomë e në tërë shtëpinë, kur Zuhali i del përpara me thìkë në dorë. Paralèlisht, Jamani që po e kërkon Zuhalin, kujtohet se ajo gjithmonë ka vrapuar në mënyrë të drejtëpërdrejtë tek Seheri, për të tentuar vràsjèn e saj.

Ai nxiton për në shtëpi dhe mbërrin në çastin më krìtik, kur Zuhali e kishte pùshtuar Seherin me trupin e saj e thìkën që mbante në dorë. Jamani e heq me fòrcë që aty dhe e shtýn tutje larg dhomës, duke e urdhëruar të shpòrret nga shtëpia e tyre. Në shkallët e shtëpisë, Zuhalit i ngàtërrohen këmbët dhe bie në mënyrë fàtale, duke vràrè veten në mënyrë të pashmangshme me thìkën që mban në dorë, e cila i ngùlet në zemër. Pamja e tmèrrshme siguron vdèkjen e Zuhalit dhe shkakton një tjetër traùmë.

Ajo traùmë, bën që Seheri t’i rikthehet seancave tek dòktor Azizi. Ndërkohë Jamani, që e përkrah në çdo vendim që ajo merr, e shoqëron atë deri në klìnikë, më pas kthehet në shtëpi, ku diskuton me Xhengerin hapat që mund të hedhin për t’a rikthyer situatën siç ka qenë më parë. Paralèlisht, Jasemini ia ka dalë të arràtiset, por për shkak të gjàkut që ka humbur, për shkak të të ftohtit dhe lodhjes duke vrapuar gjatë gjithë natës, atë e ka zènë gjumi pranë një peme, ku për fat të kèq, do e gjejë sërish pèngmarrësi.

Jamani ndodhet me Nedimin kur kujton të gjitha ngjarjet e rènda që kanë përjetuar me Zuhalin, me vendosmërinë e saj për t’i dhënë fùnd Seherit, ndaj i kërkon Nedimit të kthehen sa më shpejt në shtëpi, sepse mundësitë më të mëdha janë që Zuhali të shkojë në shtëpinë e tyre që të tentojë sërish vràsjèn e Seherit. Ashtu siç Jamani pàndehte, Zuhali i është futur në dhomë Seherit, në një kohë që ajo ndodhej e vetme jo vetëm në dhomë por në të gjithë shtëpinë. Me një thìkë në dorë, Zuhali i afrohet Seherit.

Ajo tenton t’a vràsè me të por në çastin vendimtar, në dhomë futet Jamani, i cili e largon Zuhalin që aty. Ai e hèdh tutje në korridor dhe teksa i ulèret që të largohet njëherë e mirë nga jeta tyre, Zuhalit i ngàtërrohen këmbët, bie nga shkallët dhe thìka që mban në dorë, i kthehet e ngùlet në zemrën e saj. Kështu vjen fundi i Zuhalit, para syve të Seherit dhe Jamanit. Në anën tjetër ndodhet Dujguja, e cila bashkë me Aliun e Fëratin vazhdon të kërkojë Jaseminin, për të cilën e ndihmon edhe i gjithë ekipi kòmisariatit.

Jasemini nuk gjendet gjëkundi por së paku, Ertugruli është në bùrg. Dujgu i shkon atij pranë duke i kërkuar të telefonojë punonjësin e tij e t’a urdhërojë t’u sjellë Jaseminin, por Ertugruli i qesh në fytyrë dhe nuk e bën. Dujgu thuajse humbet torùan nga veprimet e Ertugrulit por Aliu e ndihmon të përmbajë veten. Në të vërtetë, Jasemini është treguar shumë e mprehtë dhe ka shpëtuar nga vàrrosja e gjàllë, në një moment të vetëm kur gràbitësi ka qenë në telefon. Por, Jasemini nuk është në gjendje shumë të mirë.

Ajo është zènë dhe është përlèshur teksa po ia mbàthte. Nga ajo përlèshje, ajo ka marrë plàgë me thìkën që gràbitësi mbante në dorë dhe ndonëse ia del sërish t’ia mbàthë prej tij, mëngjesin e të nesërmes atë e lëshojnë fuqìtë dhe bie në tokë pà ndjenja, ku gràbitësi e gjen. Sakaq, Seheri dëgjon Jamanin teksa bisedon me të tjerët, se si nuk i pritet që çdo gjë të kthehet siç ka qenë dikur me Seherin. Kjo e fundit, që të ecë me hapa më të mëdha, vendos që t’i rikthehet teràpive tek dòktor Azizi, pas gjithçkaje që ndodhi së fundmi.

Sinani shkon në shtëpi në një orar të vonë por e gjen zgjuar ende Munevverin, motrën e tij. Të ulur ballë përballë, ato tregojnë bëmat e fundit. Munevveri shòkohet që Sinani ka lënë punën dhe ende më shumë shòkohet që Zejnebi e ka lënë atë, pas gjithë sàkrificës që Sinani tregoi vetëm për t’a shpëtuar atë nga bùrgu. Pas atij shòkimi që shpreh, Munevveri i jep të drejtë pjesërisht Zejnebit. Ajo i thotë të vëllasë se ka gàbuar shumë që është zhdùkur për ditë të tëra para se të martohej me Zejnebin, ndaj ajo tani ka dýshime për të.

Gjatë asaj kohe, në shtëpinë e Zejnebit do trokasë Ahmeti, që sapo është kthyer nga një rrëfim dashurie para Arzusë në kòmisariat, ku edhe ajo ia ktheu në të njëjtën formë. Ahmeti pàndeh të qëndrojë në shtëpinë e Zejnebit derisa të gjejë një shtëpi për të jetuar ose një formë për të larguar Meltemin nga shtëpia e tij, por nuk qëndron dot, sepse Zejnebi i thekson se për të, është jashtë çdo logjike që ai të bjerë në dashuri me personin që ua ka rrèmbyèr vajzën për vite me rradhë. Zejnebi ngulmon dhe Ahmeti largohet.

Ai nuk ka rrugë tjetër veçse të shkojë në shtëpinë e tij, ku do jetë me Meltemin dhe vajzën e tyre që është ende një fòshnje e brishtë. Paralèlisht, biseda mes Sinanit e Munevverit, vijon ende. Ajo i tregon pròblemin e bòrxhit të Kemalit që është edhe arsyeja përse Kadiri përfundoi në spìtal. Sinani e çudit të motrën me faktin që vetë nuk çuditet aspak nga ajo që dëgjon, por madje thotë se e ka ditur prej kohësh dhe e ka paralàjmëruar Kemalin, por mesa duket ai ka bërë mendjen e tij.

Së fundmi, Sinani vëren unazën në gishtin e së motrës, kupton se janë fejuar dhe nuk i mbetet asgjë veçse t’a pranojë e t’i urojë përherë mbarësi. Ndërkohë, mëngjesin e të nesërmes, Zejnebi do marrë një vendim të ri për mungesën e kopështarit në shtëpinë e tyre. Ajo vendos që të punojë Mehmeti, që të jetë edhe pranë Elifit. Të gjithë e kùndërshtojnë, sepse e pàndehin fàjtor si Arzunë por Zejnebi sqaron se ai nuk ka pasur asgjë në dorë më shumë. Mehmeti gëzohet dhe falenderon pafund për atë mundësi, si dhe i bën surprizë Elifit të vogël.

Ahmeti shkon sërish në shtëpinë e Zejnebit, pasi i rrëfeu dashurinë Arzusë dhe ajo atij. Por, Ahmeti do kùndërshtohet nga Zejnebi. Ajo nuk pranon që ai të qëndrojë në shtëpinë e saj, për faktin e vetëm se ai është dashuruar pas femrës që ua ka rrèmbyèr vajzën e ua ka mbajtur larg për aq shumë vite. Kësaj rradhe, Zejnebi është aq e vendosur, saqë Ahmeti nuk qëndron dot por largohet për në shtëpinë e tij, aty ku ndodhet Meltemi dhe vajza e porsalindur. Po atë natë, Sinani rrëfehet para Munevverit, motrës së tij.

Ai i tregon se si vajtën ngjarjet që e dètyruan të jepte dorëhèqjen në punë e si të mos mjaftonte, pas humbjes së punës, humbi edhe Zejnebin. Munevverit i duket veprim mosmirënjohës që Zejnebi të ndahet nga ai pas gjithçkaje që ai bëri për të, por më pas i jep të drejtë, për faktin se ai u zhdùk njëherë para martese. Vëlla e motër diskutojnë gjerë e gjatë për pròblematikat e fundit, përfshirë djalin e Kadirit, Kemalin, që e trònditi aq shumë babain e tij saqë Kadiri përfundoi në operacion për zemrën.

Sinani ndjen shumë kèqardhje, por jo çudi. Ai tregon se e ka ditur përherë që Kemali luan dhe vazhdimisht ia ka tërhequr vëmendjen, por mesa duket, Kemali nuk e ka marrë seriozisht asnjë nga këshillat e tij. Në përfundim të gjithë pròblematikave, Sinani vëren unazën e fejesës në dorën e motrës së tij dhe ajo i tregon se si e mori vendimin që të mos priste më gjatë përderisa edhe ajo edhe Kadiri kanë ndjenja reciproke për njëri tjetrin. Sinanit nuk i mbetet tjetër veçse të pranojë vendimin e tyre dhe t’a lërë bisedën me aq.

Mëngjesin e ditës tjetër, në shtëpinë e Zejnebit, do diskutohet nevoja për një kopështar, sepse të gjithë punët e kopështit u kanë mbetur të paprekura. Zejnebit i vjen në mendje një ide e artë, që kopështar të marrin Mehmetin, personin që e rriti Elifin si babai i saj. Fillimisht, vendimi i Zejnebit kùndërshtohet por ajo thekson se Mehmeti nuk ka asnjë fàj në ngjarjet që kanë ndodhur. Mehmetit i ofrohet puna, që ai e pranon me shumë kënaqësi, shpreh mirënjohje të madhe dhe ia bën surprizë Elifit.

Iskenderi e përjeton rèndë atë natë, edhe pse publikisht doli i pafàjshëm. Rèndesa tij është tek fakti që shoqja tij më e ngushtë, Shimali, tanimë ka vdèkur. Ai shkon të vizitojë vàrrin e saj, ku qàn me dènesë. Pas largimit të Iskenderit që aty, vàrrin e Shimalit e viziton nëna saj Tomrisi, që tani i frìkësohet ende më shumë humbjes së Atlasit. Gjatë asaj kohe, në shtëpinë e saj, Ryjaja dhe Çiçeku po qàjnë në supet e njëra tjetrës, për gjithçka që ka ndodhur. Ryjasë ende nuk i besohet se Çiçeku ia ka fshèhur faktin që jeton.

Ashtu me lòt në sy për gjithë deklaratën që bëri, Çiçeku i tregon Ryjasë se si qëndron e vërteta, si u përfshi në atë mes e çdo gjë tjetër. Për gjithça që dëgjon, Ryjaja mban fàjtore Tomrisin. Sapo kjo e fundit vjen në shtëpi, Ryjaja i hàkërrehet duke i kërkuar llògari, teksa e akùzon se ia ka shkàtërruar jetën Çiçekut. Tomrisi kùndërshton por Ryjaja gjithashtu dhe mes tyre lind një dèbat, të cilit do i japë fund vetëm Çiçeku. Ajo ngrihet në këmbë dhe thotë me gojën plot se askush më nuk do flasë në emër të saj.

Ryjanë e sqaron se nuk e ka mbajtur kush me fòrcë në atë shtëpi por ka zgjedhur vetë t’i bëhet krah Atlasit. Dèbati i tyre zgjat deri në të gdhirë, ku në orët e para, Çelebiu nxjerr nga bùrgu Bylentin dhe bashkë me të trokasin si vdèkje në shtëpinë e Tomrisit. Ajo pìkëllohet e tëra kur Bylenti kërkon të marrë Atlasin, sepse lìgjërisht i takon t’a marrë. Çiçeku fshìhet e kýçet në dhomë me Atlasin por Bylenti sërish e merr atë, ndonëse pà dëshirën e fëmijës. Bylenti e merr, e dërgon në një mòtel të pìsët dhe e lë aty të vetëm.

Nga pàniku, Çiçeku lajmëron menjëherë Iskenderin për çfarë ndodhi dhe kërkon ndihmën e tij për t’a rimarrë Atlasin. Sakaq, për làjmin që u bë për Iskenderin një ditë më parë, profesor Altani zhgènjehet shumë, sepse deklarata e Çiçekut e çlìron tërësisht nga akùzat Iskenderin dhe kështu rezulton të duket sikur gàzeta e Altanit është një kompani me làjme të rrème. Ozani dhe Omeri ia shpjegojnë detajisht se si mori atë rrjedhë situata por profesori është ende më i zemërùar me Çelebiun dhe Iskenderin, që shpëtojnë gjithmonë pa u lagur.