Month: January 2023

Dujgu kthehet nga puna me lòt në sy, duke rrëfyer para Jaseminit se nuk duron dot t’a shohë Aliun duke u kujdesur për të dashurën e tij të re, Jamurin. Jasemini i sugjeron që të flasë me Aliun e t’i tregojë të vërtetën përse e ka bráktisur por Dujgu refuzon dhe rikujton arsyen përse e bráktisi. Atë arsye, e dëgjon dhe e mëson për herë të parë nëna e saj, Semraja, e cila nxiton për tek Aliu, pasi do t’a shohë vajzën krah tij. Semra nuk flet dot, pasi shikon se Aliu nuk është më beqar, ndaj dhe tërhiqet, duke sajùar një jústifikim për trokitjen e saj në derë.

Semraja kthehet dhe përqafon Dujgunë mes lótësh, ndërsa në shtëpi u troket Sulltana. Sapo shikon Dujgunë, Sulltana e réndon me fjalë, thotë se nuk i do as byzylykët që ka harruar në shtëpinë e tyre dhe largohet. Dujgu merr veten dhe shkon në punë sërish, por gjendja vetëm sa përkèqësohet. Jamuri dëshiron t’i bëjë një dhuratë Aliut për muajin e tyre të parë të lidhjes, por ende nuk e njeh aq mirë. Ajo kërkon sugjerim nga Kàraja por Kàraja nuk di çfarë t’i thotë, prandaj Jamuri i drejtohet Dujgusë, e cila pranon t’a ndihmojë.

Në anën tjetër ndodhet Nana. Fillimisht ajo krítikohet tepër ashpèr për ushqimin që nxori nga frigoriferi, të cilin e kishte gatuar dikur Seheri. Ajo nuk i tregon dot Jamanit se ia sugjeroi Ajnuri, por thotë se e kishte dëgjuar që i pëlqente ai ushqim, ndaj dhe e nxori. Për atë veprim, Nana merr paralàjmërimin e duhur por fati do që ato të përplàsen sërish dhe ende më réndë. Kjo, sepse Jusufi gjen në dèpo një biçikletë fëmijësh, të paketuar dhe me një shënim të shkruar me shkrim dore, nga tezja e tij Seheri, e cila ndërroi jetë para se t’ia jepte dhuratën atij.

Dhurata, por më tepër shkrimi, e emocionojnë aq shumë Jusufin saqë ai péson një krízé emocionale. Ai, mes lótësh, shkon në pemën e limonit që ka mbjellë Seheri dhe Nana që i shkon nga pas, i betohet se ajo është aty me të, në çdo gjethe e degë limoni, ndaj duhet të kujdesen për atë pemë. Jamani e dëgjon dhe krítikon ende më ashpèr Nanën, të cilën e paralàjmëroi të mos i fliste Jusufit për Seherin, por Nana ngulmon se Jusufi ka nevojë për shpresë dhe jo të zhytèt në errésirën e xhaxhait të tij.

Jamani e kèrcènon shumë hapurazi dhe ashpèr Nanën, e cila ra prè e kùrthit të vogël të Ajnurit, për t’i dërguar Jamanit një prej ushqimeve që qëndron ende, të cilin e ka gatuar Seheri. Jamani e ka ndaluar edhe përmendjen e emrit të atij ushqimi dhe çdo gjë që gatuante ajo, por Nana nuk i tregon Jamanit se ia sugjeroi Ajnuri. Ajo thotë vetëm se ka dëgjuar që Jusufit i pëlqente, ndaj e nxori nga frigoriferi. Si të mos mjaftonte ngjarja  me ushqimin, Nana, po atë ditë, i flet Jusufit për Seherin.

Jusufi gjen në dèpo një biçikletë të paketuar me një shënim sipër. Edhe ajo dhuratë kishte ngelur nga Seheri, të cilës nuk i mjaftoi jeta për t’ia dhënë sa ishte ende gjàllë. Jusufi emocionohet së tepërmi nga shkrimi i dorës së tezes së tij dhe rrjedhimisht péson një krízë emocionale. Nana vrapon për tek ai dhe pasi kupton se Seheri e ka mbjellë pemën e limonit, ajo i flet për të, i betohet se është gjithmonë pranë tyre dhe për t’a ndjerë më afër, duhet të kujdesen për pemën që ajo ka lënë pas. Jamani e dëgjon dhe tërbòhet i tëri.

Ai i flet si mos më kèq Nanës, ndërsa ajo ngulmon se fëmija ka nevojë për shpresë, jo për zymtèsinë në të cilën, sipas saj, Jamani po përpiqet t’a tërhèqë Jusufin. Pas atyre fjalëve, Jamani largohet por dhe mëson nga Xhengeri situatën me biçikletë. Ndërsa Nana, fríkësohet se mos do e humbasë punën, prandaj lë krenarinë mënjanë dhe kërkon falje nga Jamani, për sjelljen e tepruar që bëri. Jamani e pranon për atë herë por i betohet se herën tjetër nuk do ketë falje. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Dujgu, që vjen nga puna duke qàrë.

Në një bisedë me Jaseminin, ajo tregon se sa i dhèmb t’a shikojë Aliun me dikë tjetër, si dhe përmend arsyen përse e bràktisi atë. Atë bisedë e dëgjon Semraja, e cila e shókuar, nxiton për t’i treguar Aliut të vërtetën, por nuk e bën kur shikon që ai ka të dashur. Semraja përqafon mes lòtësh të bijën për t’a ngushëlluar, ndërsa Sulltana që ende nuk di asgjë, e shikon për herë të parë Dujgunë dhe i flet shumë réndë. Si të mos mjaftonte, kur Dujgu kthehet në punë, Jamuri kërkon ndihmën e saj për t’i zgjedhur një dhuratë Aliut, për muajin e parë të tyre.

Ahmeti i troket në derë Meltemi, teksa ai po kujdeset për vajzën e tyre, Zahrën. Ajo shpreh ndjesë për reagimin e pakóntrolluar që bëri duke lënë vajzën, thekson se ende nuk e di se si e ka bërë dhe merr vajzën që aty, duke refuzuar ndihmën ekonomike të Ahmetit, të cilit i betohet se do ia dalë vetë për të gjitha dhe se do e kthejë shkollën në një sukses të madh. Që aty, ajo shkon menjëherë të flasë me Zejnebin, që është personi kryesor me të cilën ajo duhet të bëjë një marrëveshje. Ardhja e Meltemit, e çudit së tepërmi Zejnebin.

Edhe kërkesa saj me përùlje që të punojnë sëbashku ,e çudit po aq shumë. Megjithatë, betohet se atë marrëveshje e pranon vetëm për hir të Zahrës së vogël, për të cilën dhe Meltemi po përpiqet aq shumë. Së fundmi, Zejnebi tregon kushtin e vetëm që ka; që të mos shohë asnjë punë lígësie. Në momentin e parë që do shohë diçka të tillë, ajo do e përzèrë. Meltemi bie dakord dhe kështu Zejnebi feston dy gjëra të mëdha; ikjen zyrtare të Selenës për në Ameríkë dhe punën e saj të garantuar.

Dy muaj të tërë kalojnë që nga ai moment dhe atyre u duhet të qëndrojnë në shtëpinë e Munevverit për të pritur përgjigjen e gjÿqìt për kùjdestarinë e Sudes, që të mund t’a marrë Aisheja që është gjyshja e saj. Aisheja e merr dhe të gjithë gëzohen por do jetë sërish Aisheja ajo që ua ngèc qejfin në fyt, duke marrë vetëm Suden për t’u rikthyer në Çiflig, ndërsa të tjerëve u thotë se mund t’a vizitojnë atë kurdo që duan. Bahriu dhe Alpi janë të vetmit që guxojnë të ndërhyjnë, por Aisheja nuk i konsideron më asnjë prej tyre si familjarë.

Vetëm i falenderon për mundimin, dhe largohet. Sapo mbërrijnë në shtëpi, Alpi që po i shoqëron, kupton shenjat e para të sëmùndjes së saj. Fillimisht ajo jep urdhërat për rregullat e reja që do ketë ai çiflig, më pas i premton Alpit se rrogën e tij do e diskutojë me djalin e saj, Sabriun. Sabriu që ka ndërruar jetë prej muajsh, është shenja e dukshme për Alpin, se Aisheja ka pësùar një gòditje në kokë. Megjithatë, ai nuk e refuzon por vazhdon të mbajë shënim rregullat e tjera për punonjësit që do marrin, pasi Aisheja refuzon të punojë më.

Ahmeti i merr përsipër përgjegjësitë e tij mbi Zahrën, si babai i saj por teksa kujdeset për të, në derë troket Meltemi. Tashmë ajo e ka marrë veten, e ka kuptuar çfarë ka bërë dhe mëse e gatshme për të rritur vajzën, e kërkon atë. Ahmeti ndjen kéqardhje për gjendjen e saj dhe ofron ndihmë financiare si dhe shtëpi ku mund të qëndrojë, por Meltemi refuzon. Ajo thotë se do i arrijë vetë të gjitha, pa ndihmën e askujt. Për të vazhduar projektin e shkollës me Zejnebin, Meltemi i troket në derë.

Ajo e fton të punojnë sëbashku, duke qenë Zejnebi në krye të shkollës, gjë që Zejnebi e pranon por betohet se në lígësinë e parë që Meltemi do bëjë, ajo do e përzèrë dhe asnjëherë më nuk do i besojë. Në këtë formë, ato bien dakord. Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Arzu me Shulen. Ato gjejnë një tjetër shtëpi të lënë dhe jetojnë në të, ndërsa për të nxjerrë ndonjë të ardhur, ato mbjellin ushqime dhe të korrat i shesin. Dy muaj të tërë kalojnë dhe barku i Arzusë nis të duket qartazi.

Ajo e vazhdon punën një më një me Shulen dhe teksa shet, ajo sàjon histori, se si babai i fëmijës po punon në majë të malit për t’u siguruar bukën e gojës, njëherë tjetër thotë se ai është i paralìzuar e shumë histori të ndryshme të trìshta. Rrjedhimisht, njerëzit ndjejnë dhémbshuri dhe i lënë asaj më shumë para për blerjet që bëjnë. Sakaq, Bahriu sjell làjmin e mirë se Selena është larguar me avion për në Ameríkë, gjë që nénkupton se ajo e ka pranuar se nuk do jetë më kurrë me Suden.

Brenda fare pak ditësh làjmi tjetër, se kùjdestaria e Sudes është pranuar të jepet tek gjyshja e saj, Aisheja. Të gjithë përgatiten për t’u rikthyer në çiflig, por Aisheja e fton Suden të përshëndetet me Zejnebin e të tjerët, duke u thënë se mund t’a vizitojnë atë në çdo moment që dëshirojnë. Alpi dhe Bahriu ndërhyjnë, por nuk ndryshojnë dot gjë. Pasi i shoqëron për në shtëpi Alpi, ai kupton se diçka ka prekur trurin e Aishes, e cila i flet atij si mos më kèq dhe së fundmi i thotë se do konsultohet me Sabriun për rrogën e Alpit, por Sabriu prej muajsh nuk jeton më.

Çiçeku i qëndron pranë Ryjasë, ndërsa Ozani Omerit, të dy me qëllimin që t’i bindin dy të dashuruarit që t’i flasin pròblematikat e tyre e t’i zgjidhin, por më kòt. Asnjëri nuk pranon. Teksa Ryjaja ndodhet ende në shtëpinë e Çiçekut, Iskenderi troket për t’i thënë Çiçekut se Bylenti nuk do e shqètësojë më dhe ajo me Atlasin do jetojnë të qetë, por ai làjm aq i këndshëm mbyllet me një debàt nga ana e Ryjasë, që e fàjëson Iskenderin edhe për rënien e zjàrrit edhe për vjèdhjen e artèfakteve. Sërish, Iskenderi thekson se rënia e zjàrrit ishte aksidèntale.

Sa për vjèdhjet, Iskenderi sqaron se atë vjèdhje do e bënin bashkë me babanë e saj, ndaj ai është po aq fàjtor, edhe pse ka vdèkur. Ryjaja e sùlmon dhe mes lòtësh, i kërkon Çiçekut që ajo t’ia ndalojë Iskenderit të shkèlë më në atë shtëpi. Me kokën ulur, Çiçeku i kërkon Iskenderit të mos shkojë më pranë tyre dhe Iskenderi largohet mëse i mèrzitur. Që aty, Ryjaja shkon në shtëpinë e Omerit për të marrë rrobat e saj. Omeri i shkon pranë, por jo për t’a ndaluar ikjen e Ryjasë.

Ai i thotë se nuk do ndryshojë asnjëherë, se do jetë gjithmonë i tillë dhe se nuk do i kërkojë të qëndrojë një personit që po largohet. Teksa Ryjaja po bràktis shtëpinë e Omerit, Xhemreja e saj ndodhet në shtëpi, nèn dhùnèn e Çelebiut, që pasi e dhùnòn, vetë e mjèkon, me duart e tij, e më pas e kýç në dhomë me çelës, pa e lejuar të komunikojë as me vajzën e tyre, Gyneshin. Mëngjesin e ditës tjetër, Xhemreja komunikon me Gyneshin ashtu me derë të mbyllur, por që i mjafton që Gyneshi të bindet për të vënë lìdhësen e kuqe të flokëve.

Ajo lìdhëse do jetë shenjë për Ozanin që ai të bindet se ajo është mirë, por nuk do e kryejë punën sepse Gyneshi vetë do i tregojë se nëna e saj ishte e kýçur në dhomë dhe zëri nuk i vinte aspak mirë. Teksa Gyneshi, Ozani dhe kryesisht Xhemreja preken nga lìgësia e Çelebiut, ajo lìgësi do prekë edhe Çiçekun me Atlasin. Edhe pse Iskenderi i premtoi se Çelebiu nuk do i shqètësonte më, Bylenti troket në derë dhe futet brenda me shumë fòrcë, duke i kërkuar Çiçekut të gjithë pasurinë, nëse do që t’i lërë të qetë.

Ryjaja ndan pròblemin e saj me Çiçekun ndërsa Omeri me Ozanin, por asnjëri prej tyre nuk pranon që atë pròblem t’a flasë e t’a rregullojë. Teksa Ryja vijon të jetë në shtëpinë e Çiçekut, Iskenderi troket për të dhënë làjmin e mirë se Bylenti nuk do i shqètësojë më. Ai nuk di asgjë mbi planet e Bylentit me Çelebiun, ndaj dhe e thotë me bindje atë gjë. Por Ryja nuk do i lërë të gëzojnë sepse do i vërsùlet Iskenderit me akùza, mbi zjàrrin e asaj nate dhe vjèdhjen e artèfakteve. Iskenderi ripërsërit se zjàrri i asaj nate, ka qenë aksìdental.

Mbi vjèdhjen e artèfakteve, Iskenderi i kujton Ryjasë se edhe babai saj ishte po aq i përfshirë dhe kjo e vërtetë nuk ndryshon vetëm sepse ai ka vdèkur. Ryja përlòtet dhe e akùzon edhe për vdèkjen e Kenanit, më pas kërkon nga Çiçeku që ajo t’ia ndalojë Iskenderit ardhjen në atë shtëpi. Me kokën ulur dhe pa dëshirën e saj, Çiçeku bën siç Ryja i kërkon. Iskenderi largohet i trìshtuar, ashtu si dhe Ryja, e cila i drejtohet shtëpisë së Omerit për të mbledhur plaçkat e saj. Ajo që e mèrzit ende më shumë, është që Omeri nuk tenton t’a ndalojë.

Ai thekson se një prej parimeve në jetën e tij, është të mos i kërkojë të qëndrojë një personi që do të largohet. Gjatë kohës që Ryja largohet e përlòtur edhe që aty, kushërira saj e shtrenjtë, Xhemreja, bie sërish në duart e dhùnùesit Çelebi. Ai, pasi e dhùnòn, nis t’a mjèkojë vetë dhe gjithashtu e kýç brenda në dhomë, me çelës. Xhemresë nuk i lejohet as të flasë me vajzën e saj apo të dalë që aty, por megjithatë, e mbledh veten dhe përpiqet që t’a màshtrojë Çelebiun, për të përfunduar misionin e saj.

Ajo tenton t’a bindë se duhet të përgatitet për në mbrëmje sepse ka ftuar disa nga kolegët e saj, bashkë me bashkëshortet, por Çelebiu nuk pranon. Pas largimit të tij, Gyneshi i troket në derën e dhomës. Edhe pse Xhemre thotë se i ka humbur çelësi, Gyneshi e kupton të vërtetën. Gyneshi kupton se çfarë po ndodh por megjithatë bindet për të vendosur në flokë një kordele të kuqe, të cilën ia kërkoi Ozani si sinjal për të thënë se ajo është mirë. Ndonëse e vendos, Gyneshi i tregon hapurazi Ozanit çështjen e kýçjes së Xhemresë.

Ilgazi provon t’a bëjë Çinarin të flasë, duke përdorur fòrcë në qèlinë e tij, pasi Xhejlini largohet. Ai e pyet vëllanë e tij se kush po e kèrcènon që nuk flet, por Çinari nuk guxon dot të flasë. Ndërkohë Xhejlini ndodhet në oborr, ku i tregon shokut të saj, Enginit, se ka vendosur të bëhet avòkatja e Çinarit. Ai nuk është fare dakord dhe shpreh dýshimet e tij mbi Çinarin, por Xhejlini nuk kthehet nga vendimi saj. Çaste më vonë, Ilgazi do marrë një paralàjmërim mbi Xhejlinin, nga ana e Parsit, i cili i kërkon atij t’i qëndrojë sa më larg asaj, sepse e pëlqen.

Ilgazi gjithashtu nuk e merr fare parasysh dhe bashkë me Xhejlinin largohet për në shtëpinë e të dýshuarit kryesor që mund të ketë qenë i dashuri i Inxhit. Ai është profesori saj, Ozani, të cilin Xhejlini e interviston në prani të gruas së tij. Ozani fillimisht e mohon të ketë pasur një studente me një emër të tillë por fotografia që mban në shtëpi e nxjerr zbuluar, sepse Ilgazi i tregon me gisht se ai është fotografuar ngjèshur me Inxhin. Më pas ai hìqet sikur e kujton dhe thotë se ka qenë një studente shumë pròblematike.

Gruaja tij ndërhyn e thotë se e ka gjetur disa herë në zyrën e Ozanit duke u përgjèruar për t’ia kaluar lëndën e tij dhe teksa ato flasin, Xhejlini ha veten me dhëmbë. Ajo gjithashtu gjen formën për të marrë nga tùaleti tyre furçat e dhëmbëve, që t’ua bëjë anàlizat nëse kanë lidhje me Inxhin apo jo. Pasi dalin që aty, Xhejlini dòrëzon furçat tek Ilgazi që të vazhdojë ai me anàlizat, por Ilgazi refuzon të bëjë diçka të palìgjshme, qoftë edhe për të shpëtuar vëllanë e tij nga bùrgu. Madje, Ilgazi i hèdh në koshin e mbèturinave.

Xhejlini përtýp sìkletin, i merr furçat e dhëmbëve që aty dhe betohet se do e zgjidhë edhe e vetme. Që aty, ajo shkon në gjýkatë për të bërë avòkaten e Çinarit në seancën e parë gjýqësore, ku avòkat kùndërshtar do jetë Jektai, babai i Enginit. Xhejlini nuk futet dot brenda sepse babai i saj është prezent, ndaj shkakton një skàndal që të tërheqë vëmendjen, babai i saj largohet dhe kështu ajo futet si avòkate. Në përfundim të asaj seance gjýqësore, Jektai e kèrcènon Xhejlinin se do i tregojë babait të saj të vërtetën, nëse ajo nuk e bind Enginin që të kthehet në shtëpi, ndaj ajo pranon.

Pas largimit të Xhejlinit nga qèlia e Çinarit, atij i shkon pranë vëllai, Ilgazi. Ky i fundit, përdor edhe fòrcë që t’a bëjë Çinarin të flasë e të tregojë nga kush po frìkësohet që nuk flet, por më kòt, nuk ia del dot. Ndërkohë Xhejlini ndodhet në oborrin e kòmisariatit, ku i tregon Enginit se është bërë sërish avòkatja e Çinarit. Engini e përqèsh dhe nuk është aspak dakord, si dhe shprehet se nuk e beson dot që ai nuk është vràsèsi i Inxhit. Megjithatë, Xhejlini vijon me përpjekjet për të gjetur kush është vràsèsi i vërtetë.

Paralèlisht, për të po flet Ilgazi me Parsin, ku ky i fundit shpreh para Ilagzit pëlqimin që ka për Xhejlinin, ndaj i kërkon atij që të mos i qëndrojë aq afër, aq shpesh. Ilgazi nuk e merr aspak parasysh dhe largohet me Xhejlinin për në shtëpinë e profesorit të Inxhit. Ai quhet Ozan dhe bashkë me gruan e tij intervistohen nga Xhejlini, mbi Inxhin. Fillimisht ai mohon t’a ketë mbajtur mend si studente, më pas dètyrohet t’a pranojë sepse në shtëpinë e tyre ka një fotografi të Ozanit me studentët dhe Inxhin e ka ngjitur në krahun e tij.

Bashkëshortja e Ozanit thotë se është njohur me Inxhin tek ajo i përgjèrohej Ozanit në zyrë për t’ia kaluar lëndën, pasi ishte një vajzë shumë pròblematike. Fjalët e tyre nuk tingëllojnë fare të besueshme për Xhejlinin, ndaj ajo kërkon të përdorë tùaletin, nga ku, fshèhurazi merr furçat e dhëmbëve të Ozanit dhe bashkëshortes së tij. Sapo dalin që aty, Xhejlini ia dòrëzon Ilgazit, që ai të bëjë anàlizat e duhura, por Ilgazi refuzon të marrë pjesë në diçka të palìgjshme dhe ato furça i hedh në një kosh mbèturinash.

Me shumë sìklet, Xhejlini i merr që aty dhe betohet se do e zgjidhë e vetme. Brend asaj dite, do zhvillohet seanca e parë gjýqësore për Çinarin por Xhejlini nuk futet dot brenda si avòkate, sepse babi i saj po e ndjèk gjýqìn. Ajo futet thjesht si motra e të ndjerës, shkakton pòtere qëllimisht që t’a nxjerrin jashtë bashkë me babanë dhe pas largimit të tij, ajo rikthehet si avòkatja e Çinarit. Në përfundim të asaj seance gjýqësore, avòkati kùndërshtar, babai i Enginit, e kèrcènon Xhejlinin. Ai i betohet se nëse nuk e bind Enginin të kthehet në shtëpi, ai do i tregojë babai të saj që ajo është bërë avòkatja e Çinarit.

Narini, Kemali dhe e gjithë familja tyre vazhdojnë me lojërat e bisedat e pafundme. Në njërën prej lojërave, Narini rrëzòhet mbi Kemalin dhe pësòn një gèrvishtje të lehtë në qafë, gjë për të cilën Kemali shqètësohet dhe menjëherë gjen formën për t’ia mjèkuar. Ndërsa në bisedime, Shehrija hap temën e së kaluarës, gjë për të cilën Narini merr fjalën për të theksuar se sipas saj, e shkuara i përket vetëm të shkuarës. Ajo është e sìkletosur nga reagimi që do ketë Kemali kur t’i tregojë për Erhanin, ndaj i paraprin asaj situate.

Kemali që ende nuk di asgjë për çfarë po e thekson Narini, shpreh mendimin e tij duke thënë se e shkuara gjithmonë do marrë vend edhe në të tashmen. Si të mos mjaftonte ai sìklet që ato fjalë shkaktojnë, Oja thotë se do donte të ftonte për një darkim në shtëpinë e tyre Erhanin, që e konsideron si dòktorin që i shpëtoi jetën. Oja nuk e di se lulet dhe biskotat nga të cilat ajo është ndikuar duke pandehur se ia ka dërguar asaj, në të vërtetë Erhani ia ka dërguar Narinit. Për kërkesën e Ojsë, Kemali merr mendimin e Narinit, mbi ushqimet që Erhani preferon.

Sipas tij, Narini e di më mirë pasi Erhani ka jetuar në Azèrbajxhan dhe Narini është nga Azèrbajxhani, por ajo preferon t’i shmànget asaj teme. Sakaq, në anën tjetër, Emiri dhe Rejhani mësojnë për orë të tëra për provimin që Rejhani ka. Gjithashtu ajo përfundon projektin që do dòrëzojë të nesërmen por Xhavidana, nga urrèjtja për të, e merr projektin që ajo lë në zyrën e Hikmetit dhe e grìs e më pas e hèdh në mbèturina. Mëngjesin e të nesërmes, Rejhani panìkoset duke kërkuar projektin që ka bërë.

Atë projekt, do e gjejë Zejnebi, në koshin e mbèturinave dhe të grìsur në shumë pjesë. Para tyre, Xhavidana e nènkupton se e ka bërë ajo por Rejhani kërkon nga Zejnebi me përùlje, që Emiri të mos dijë asgjë. Atë pròblem, do e zgjidhë pikërisht Emiri, i cili në kohë rekord ka përgatitur një tjetër projekt për Rejhanin. Paralèlisht, në shtëpinë e tyre, Xhavidana po përmendet në një bisedë nga punonjësit. Seferit i shtohen dýshimet se Nigari mund t’a ketë marrë unazën e Xhavidanës dhe e pyet në mënyrë të drejtëpërdrejtë, por ajo e mohon.

Rejhani është shumë e strésuar për provimin që do ketë ditën tjetër, prandaj vendos të mësojë sëbashku me Emirin, duke qenë se ai e ka përfunduar atë shkollë me ekselencë. Pasi mësojnë me orë të tëra, Emiri e fton Rejhanin për të darkuar sëbashku, jashtë, vetëm që t’i largojë asaj sadopak strès. Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet xhaxhai tij, Kemali, që vijon të luajë me familjen e tij, në piknikun spontan që organizuan. Ato, përveçse luajnë, edhe bisedojnë dhe mes shumë temave, Shehrija hap temën e të shkuarës.

Narini ndihet në síklet për shkak të reagimit që do ketë Kemali kur të mësojë se Erhani është ish i dashuri saj, ndaj i paraprin atij momenti, duke shprehur mendimin se e shkuara i përket vetëm të shkuarës dhe nuk përfshihet fare në të tashmen. Síkletit të Narinit do i shtohet edhe fakti që Kemali nuk mendon fare si ajo dhe shprehet se e shkuara ka gjithmonë vend edhe në të tashmen. Pas shumë lojërave që bëjnë, nata bie dhe ato kthehen të gjithë sëbashku në shtëpi, ku Oja ka një kërkesë.

Ajo e shikon Erhanin si dòktorin që i shpëtoi jetën dhe pëlqimi që ka krijuar për të, është bazuar në lulet dhe biskotat që ai solli për Narinin por që Oja mendoi se janë për të. Tanimë, ajo kërkon që t’a ftojnë edhe Erhanin për një darkim në shtëpinë e tyre. Kemali i drejtohet Narinit, duke e pyetur se çfarë ushqimesh mund të pëlqejë ai, meqë ka jetuar për ca kohë në Azèrbajxhan, por Narini refuzon të përgjigjet apo të përfshihet në atë temë, ndaj dhe largohet me jùstifikimin se do shkojë pranë Masallit.

Pas gjithë asaj situate, Narini i premton vetes se maksimumi, ditën e nesërme do i tregojë gjithka Kemalit mbi Erhanin. Ndërkohë të nesërmen, në anën tjetër, Rejhani nuk e gjen gjëkundi projektin që duhet të dòrëzojë në shkollë. Xhavidana ia ka grísur dhe ia ka hèdhur në mbéturina, gjë që e zbulon Zejnebi, por Rejhani i përgjèrohet Zenebit të mos i tregojë gjë Emirit. Ky i fundit, tashmë e ka zgjidhur situatën sepse ka përgatitur një tjetër projekt, që ia dòrëzon Rejhanit, në momentin e fundit.