Month: March 2023

Nana arrin të telefonojë shoqen e saj ndërmjet telefonit të Xhengerit dhe menjëherë paníkoset e tëra pasi ajo i tregon se numri që i ka dhënë për të dërguar mesazh, rezulton sikur nuk ekziston. Me një manovër të shpejtë, Nana arrin t’ia mbàthë nga sytë e Xhengerit dhe del nga spítali. Ajo shkon në shtëpi, ku troket me shumë forcë në derë, teksa kërkon urgjèntisht që të takojë Jamanin. Panìkun që e ka kápluar Nanën, e vërejnë edhe Neslihani me Ajnurin por kjo e fundit mendon vetëm se Nana po kúrdis diçka.

Asnjëra prej tyre nuk arrin të komunikojë dot me telefon me Jamanin sepse ai nuk përgjigjet, ndaj Nana i drejtohet kompanisë. Ajo futet pa trokitur në zyrën e Jamanit, ku ndodhet edhe Nedimi, por të dy i gjen të panìkosur. Ndonëse u thotë se është çështje jetë apo vdèkje, sërish, asnjëri prej tyre nuk e dëgjon sepse thonë që ka diçka më me rëndësi. Jamani del nga zyra ndërsa Nedimi qëndron për t’i shpjeguar Nanës se kanë mësuar se Zijait do i bëhej një kùrth atë natë ndaj po operojnë që t’a ndalojnë atë kùrth.

Përveç ndalimit të kúrthit, ato duan t’i përgjigjen asaj pabèsie me kúrth, që të mos merren më me Zijain. Teksa presin për rezultat, Jamani mëson se çdo gjë ka shkuar siç është planifikuar dhe ndonëse qetësohet për Zijain, ai e paralàjmëron Nedimin që të jetë mëse i kujdesshëm herët e tjera, përndryshe nuk do e falë më asnjëherë, pasi ende nuk i japin kuptim se si dikush ka arritur t’a gjejë vendin e Zijait. Në ato momente, në shtëpinë e Idrisit bie bòmbà për shkak të planit të dèshtuar për Zijain.

Si të mos mjaftonte, ai merr edhe një telefonatë nga një avòkate e panjohur, e cila e lajmëron se bazuar në téstamentin e Azizit, e gjithë pasuria e familjes së tyre i mbetet Nanës. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Aisheja, e cila mëson se Feriti po bën çdo gjë siç po e bën, jo nga rastësia por sepse ka gjetur letrën e saj të mbushur me dëshira. Aisheja e grìs letrën mu para syve të tij dhe i thotë se atë letër nuk e ka ruajtur nga dashuria për të por për t’i kujtuar vetes se sa búdallaqe ka qenë kur ka qenë me të.

Rejhanit nuk i hiqet buzëqeshja nga fytyra sepse ka shpresa të mëdha që Emiri do sigurojë daljen e saj nga bùrgu dhe për atë dalje, është po aq entuziaste edhe Haxheri, e cila betohet se as për veten e saj nuk do ishte më e lumtur se aq, pasi mirënjohja dhe dashuria saj për të është tepër e madhe, që nga mbrojtja dhe ndihma e pakushtëzuar që i dhanë. Teksa ato të dyja bisedojnë për lumturinë e madhe të lìrimit nga bùrgu, Nebahati i sqaron shoqes së saj të ngushtë se si do operojë plani kùndër Rejhanit.

Sipas planit që Talazi ka menduar dhe organizuar, ato do fusin në valixhen e Rejhanit një sasi të vogël lëndësh të ndàluara por që do jetë e mjaftueshme për t’a bùrgosur Rejhanin për shumë më gjatë. Sapo ajo tenton t’a bëjë atë gjë, Rejhani futet në qèli dhe e zè, ndërsa ajo e jùstifikon veten duke thënë se ia preku valixhen pasi po kontrollonte për paratë që i kanë humbur. Gjatë asaj kohe, Emiri vazhdon të bëjë çdo përpjekje për t’a zènë ish punonjësin e argjendari dhe në krah ka edhe Zaferin, shokun e tij të ngushtë.

Pasi presin shumë gjatë që ai të dalë nga vendi ku po qëndron, i kërkuar ia mbàth por Emiri nuk dòrëzohet dhe i vìhet nga pas, me vrap, derisa e zè atë dhe e merr në një shtëpi të bràktisur që ka afër. Me grùshtime, Emiri tenton t’a bëjë të flasë por sado që përpiqet, ai nuk e hap gojën për të treguar se me kë i ka bërë planet. Personat me të cilët i ka bërë planet, në atë moment po flasin për të. Talazi dhe Xhavidana janë panìkosur që Emiri e ka gjetur adresën e tij dhe irrìtimin, ia nxjerrin njëri tjetrit.

Larg tyre, ndodhet Oja, që përshëndetet me Kemalin dhe Narinin, duke u premtuar se largimi i përkohshëm do i shërbejë shumë që ajo të shërohet plotësisht e të kthehet më e fortë se më përpara. Pas largimit të saj, Narini mëson nga Masalli se ajo është mërzìtur pasi një shoqe klase i ka thënë që ajo nuk ka vesh muzike. Për t’ia larguar atë mèrzi, Narini e fton t’a mësojë si të luajë piano dhe teksa e mëson, ajo i jep edhe leksione jete, gjë që Kemalit ia ngroh zemrën teksa i vëzhgon nga një qoshe.

Oja vendos të largohet, duke qenë e bindur se ai largim i përkohshëm do e shërojë mjaftueshëm sa për t’u kthyer në një gjendje ende më të mirë se ç’ka qenë përpara dhe në atë vendim, e përkrahin të gjithë. Oja, tanimë shumë më e qetë, largohet për të përgatitur valixhen e saj, ndërsa Narini vëren Masallin që qëndron në një qoshe, e mèrzitur. Ajo i shkon pranë për të kuptuar ku është pròblemi, por Masalli nuk flet, ndaj Narini vetëm i propozon gjëra që mund t’a gëzojnë.

Pasi i propozon të luajnë në piano, Masalli tregon se është mèrzitur pasi një shoqe klase i ka thënë se ajo nuk ka vesh për muzikë. Narini ia hèdh poshtë ato mendime duke u ulur sëbashku para pianos e duke e mësuar se si të krijojë muzikë sa më të këndshme. Kemali i lë të vetme por nga një qoshe, i vështron me vëmendje se si Narini përpiqet që ndërmjet mësimit të pianos, t’i japë Masallit edhe mësime për jetën. Ai nuk u reziston dot gjatë por u shkon pranë dhe për hir të Masallit që këmbëngul, Narini i jep disa mësime pianoje edhe atij.

Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Rejhani, që me padurim po pret në qèli që dikush t’i sjellë làjmin e lìrimit të saj, sepse Emiri i është vènë nga pas ish punonjësit të argjendarisë që u bëri kèrdinë. Haxheri i shkon pranë Rejhanit për t’i shprehur lumturinë e madhe që ndjen për lìrimin e saj, duke thënë se as për veten nuk do ishte gëzuar më tepër, por ndërkohë që ato i gëzohen làjmit që presin, Nebahati me krahun e saj të djathtë po i bëjnë gjèmën Rejhanit, me planin që ka përgatitur Talazi.

Plani tyre është që të fusin një sasi të vogël lënde të ndàluara në valixhen e Rejhanit, në mënyrë që ajo të mos mund të lìrohet nga bùrgu por në momentin që ajo tenton t’a bëjë këtë gjë, Rejhani e zè dhe ajo nuk e realizon dot planin por jùstifikohet me një gènjeshtër të çastit për faktin që ishte me duar në valixhen e Rejhanit. Për këtë të fundit, vijon të mundohet Emiri, sëbashku me Zaferin. Kur punonjësi ia mbàth, Emiri vrapon pas tij derisa e zè dhe e merr në një shtëpizë të bràktisur ku e rrèh që ai të flasë, por më kòt, ai nuk flet asgjë.

Aktemuri zgjohet dhe sapo e merr veten, pyet për Alçiçekun, duke dashur të dijë se çfarë është bërë me fatin e saj, por Aisheja ia ndalon. Ajo është e bindur se Alçiçeku është fàjtore ndaj dhe nuk pranon assesi që djali saj të vérbohet nga ajo. Pavàrësisht nënës së tij, Aktemuri i shkon pranë Alçiçekut në vendin ku ajo po mbahet dhe i betohet se do e vërtetojë pafàjësinë e saj. Mes lótësh, Alçiçeku përmend edhe fatin e babait të saj, Oktem Beut, që po mbahet pádrejtësisht në bùrg.

Për Oktem Beun, Aktemuri i kërkon Alçiçekut që ajo thjesht t’i besojë drèjtësisë së Osman Beut, pasi askush nuk ka dalë i humbur nga ajo drèjtësi. Gjatë kohës që ato po flasin, Oktem Beu nxirret nga búrgu për të shkuar në dhomën ku do mbahet gjÿqì i tij dhe jo vetëm. Përveç Oktem Beut, në atë dhomë do futet edhe Olofi, që hapurazi ka vràrè kunatin e Oktemit, vëllanë e Bengit. Hàku i tij nuk është marrë ende sepse Osmani ua ka ndaluar derisa ai të caktojë se është momenti duhur dhe kjo, është një çështje më vete.

Paralèlisht, Osmani ndodhet përballë Kantakozenusit, i cili po pret me padurim që të marrë pjesë në atë gjÿq por sipas Osmanit, Olofi mund të ketë planifikuar vràsjèn e tij ndaj për t’i shpëtuar asaj mundësie, Kantakozenusi nuk duhet të marrë pjesë në atë gjÿq. Kantakozenusi bindet por thekson se kjo është hera e fundit që do ia besojë atij një vendim, ndaj bën mirë të mos e zhgènjejë, edhe pse parashtroi që nuk i fríkësohet vdèkjes. Që aty, Osmani largohet për në gjÿqìn që do mbahet për babë e bijë, për Oktemin dhe Alçiçekun.

Në atë gjÿq, Alçiçeku vjen e shoqëruar nga Aktemuri, që e mbron atë duke thënë se nuk e ka parë që ajo t’a ketë gjùajtur, ndonëse prova tregon që shígjeta ka qenë e saj. Balla që merret si déshmitare, dëshmon kúndër Alçiçekut sepse harkun e shígjetës ia ka gjetur në duar. Dëshmitë i merren secilit dhe sipas gjÿqtàrit, Alçiçeku do denòhet me 5 vite por për shkak se ndërmjet Aktemurit ka súlmuar shtétin, do dënòhet me 10 vite. Ndërsa për Oktemin, jepet dënìmi me vdèkje, gjë që ai e pranon duke thënë se i mjafton ndërgjegjia tij e pastër.

Parla lë mësimin në shkollë nga bùllìzmi që ndjen t’i ushtròhet asaj dhe shumë shpejt pasi del nga shkolla, shikon në rrugë rastësisht shoqen e Çinarit. Ajo e fton të largohen me makinë bashkë me shokun e saj dhe të tre sëbashku, shkojnë në vendin e Merdanit, ku punon dhe Çinari. Teksa luajnë me njëri tjetrin, shoku i Çinarit sugjeron që t’a fusin edhe Parlën në rrjètin e tyre të tràfìkimit por shoqja e tij kùndërshton, thekson se Parla është ende thjesht një fëmijë dhe se atë propozim as që duhet t’ia ofrojnë.

Paralèlisht, për tezen e Parlës po flitet ndërmjet Parsit dhe Jektait, ku ky i fundit, kërkon që përveç invèstigimit për Xhejlinën, të bëhet edhe një invèstigim për liçensën e Ilgazit pasi ai ka shkuar në vendin e ngjarjes, në vendin e vràsjès dhe diçka e tillë nuk lejohet. Parsi fillimisht nuk i jep shumë zë denòncimit të Jektait por kupton se dalë ngadalë, Ilgazi po e humbet kontrollin mbi veten nga dashuria e madhe për Xhejlinën sepse ai nis të bëjë gjëra që nuk i ka bërë kurrë më parë, siç është e futura fshèhtazi në zyrën e Parsit për të marrë informacione.

Parsi vendos t’a dërgojë çështjen një shkallë më lart, tek eprori tyre. Gjatë kohës që Parsi i shpjegon atij shqètësimin për Ilgazin, ky i fundit po shkruan dorëhèqjen. Metini, babai i Ilgazit, përpiqet t’a ndalojë por Ilgazi e vë me shpatulla pas muri duke e krahasuar situatën e tij me situatën kur nëna e tij ka qenë e sëmùrë dhe i ati nuk bënte dot asgjë për të. Ilgazi del nga zyra dhe me letrën në dorë, troket në zyrën e eprorit të tij, ku do gjejë Parsin. Ilgazi dòrëzon letrën dhe nuk bindet për të hedhur hap mbrapsht.

Atij i flasin që të dy personat që ka përballë, por më kòt, sepse nuk bindet as kur Parsi i shkon nga pas për t’i rikujtuar se puna nga e cila po heq dorë, është ëndrra e shumë personave. I vetëm, Ilgazi tanimë vazhdon i qetë kërkimet, por babai i tij nuk është shumë i qetë dhe për këtë shkon pranë Xhejlinës vizitë në bùrg, për t’i kërkuar të bashkëpunojë pak me situatën sepse i vetmi person që po dìgjet është djali i tij. Për atë situatë, Seda, tezja dhe njëkohësisht avòkatja që kishte Engini, vetofrohet për të qenë avòkate e Jektait dhe ai pranon.

Jektai vendos të bëjë pàdi zyrtare kùndrejt Ilgazit, për faktin që ai ka shkuar në vendin e ngjarjes, aty ku është gjendur i vràrè Engini. Parsi nuk e merr shumë seriozisht por vetëm brenda pak çastesh, ai do gjejë Ilgazin në zyrën e tij, duke tentuar të marrë informacione me dhùnë për çështjen e Xhejlinit, prandaj nuk e lë me aq. Ai i bashkohet mendimit të Jektait për Ilgazin dhe për të denòncuar rastin e tij, shkon tek eprori i tyre. Por biseda mes Parsin dhe eprorit, do ndërpritet nga Ilgazi vetë.

Ai futet në zyrë me një fletë të shkruar nga ai, ku jep dòrëheqjen nga pozicioni tij i punës. Si Parsi, ashtu dhe eprori tyre pàndeh se është një vendim i nxìtur nga nèrvozizmi momentit, por jo, Ilgazi është i vendosur dhe thotë se nuk ka hezituar fare për t’a dòrëzuar letrën. Eprori dètyrohet t’a pranojë kërkesën për dòrëheqje ndërsa Parsi nxiton pas Ilgazit që t’a bindë të kthehet nga ai vendim, duke theksuar se puna që ai ka, është shumë me rëndësi dhe nuk rikthehet dot lehtë, por as Parsi nuk do ndikojë tek Ilgazi.

Metini nèvrikoset shumë nga ajo çfarë ka shkaktuar Xhejlini tek djali i tij Ilgazi, prandaj dhe vendos t’i shkojë asaj në një vizitë në qèli. Ai kërkon nga Xhejlini që ajo të rrëfejë njëherë e mirë nëse e ka vràrè apo jo Enginin, por Xhejlina nuk e kupton sjelljen e tij të frùstruar dhe kur Metini shpjegon mënyrën se si është çmèndur Ilgazi, ai ndjen kèqardhje. Për po të njëjtën çështje po flet edhe Jektai me kunatën e tij, Sedanë. Kjo e fundit, që fillimisht ishte avòkatja e Enginit, tani vjen të ofrohet para Jektait për të qenë avòkatja e tij.

Jektai e shikon me dýshime por pasi flasin për kushtet kryesore, ato bien dakord me njëri tjetrin. Përtej tyre, Parla vijon të jetë në rrezìk. Ajo takon rastësisht në rrugë shokun dhe shoqen e Çinarit, që e marrin me vete dhe e dërgojnë në ambjentin e Merdanit ku po punon rregullisht edhe Çinari. Shoku i Çinarit, mendon t’a fusin edhe Parlën në punët e trànsportit të lèndëve të ndàluara, siç bënte Inxhi, por shoqja e tij e kùndërshton dhe ia ndalon qoftë edhe t’ia bëjë propozimin Parlës.

Nalani dhe Bilura shikojnë nga dritarja Hajriun që po qëndron në të ftohtë vetëm që të sigurohet se Nalani është mirë, prandaj Bilura i sugjeron t’i dërgojë pranë një çokollatë të nxehtë. Pasi ia dërgon, mes tyre nis një bisedë e qetë dhe e vërtetë, ku mes të tjerash, Nalani thekson se nuk ka një shtëpi ku të shkojë tani që është ndarë nga Sedati. Në atë moment, Hajriu nxjerr nga xhepi çelësin rezervë të shtëpisë së tij dhe i thotë me gojën plot se çdo gjë e tij, është edhe e saj. Atë moment romantik, e ndërpret një telefonatë e Takos për Hajriun.

Takon e ka dètyruar Ferideja që t’a telefonojë e t’a pyesë se ku është, pasi dëshiron të dijë nëse i është vënë nga pas Nalanit por Hajriu nuk bie në atë gràckë dhe thotë me gojën plot se po pushon në shtëpinë e tij. Paralèlisht, në shtëpinë e Xhanës mbërrin Sedati, me fúri dhe nérvozizëm aq të madh saqë ngrè edhe dorën për t’i rènë Xhanës por e përmban veten. Ai i jep fund për herë të parë me të vërtetë asaj lidhjeje dhe del nga ajo derë por në oborr sapo mbërrin Alpi, gjë që shkakton një përlèshje fizike mes tyre.

Sedati e nxjerr tek Alpi gjithë mllèfin dhe dhímbjen e tij, derisa Xhaviti me trupròjat e tij e ndalojnë atë moment. Xhaviti e merr Sedatin që ende qàn nga dhìmbja e gjithçkaje që ndodhi, ashtu siç po qàn edhe Rafeti në shtëpinë e tij, pasi e di që fjalët e Sedatit janë të vërteta dhe ndihet i déshtuar si prind. Ai moment i réndë familjar, do jetë shkak që Rafeti dhe Gylxhihana të pajtohen, duke hèdhur pas krahëve gjithë krízën e madhe që kaluan. Një kat më poshtë, fëmijët e tyre, Selena dhe Muzo ende bisedojnë.

Selena ka vënë re shumë detaje që e bëjnë të mendojë se ka diçka mes Hajriut dhe Nalanit dhe këtë e shpreh sërish para Muzos por ai nuk e lejon të flasë më për të tilla alùdime. Mëngjesin e të nesërmes, Ferideja do jetë personi i parë që do hedhë hapin për të kthyer Nalanin në shtëpi. Ajo troket tek Biluri dhe kërkon të flasë veçmas me Nalanin, e cila sapo e dëgjon që po tenton t’a kthejë në shtëpi, i hàkërrehet duke i thënë çdo gjë që mendon, përfshirë faktin që mendon se Ferideja e tortùron Nalanin pasi nuk e duron dot që ajo të jetojë çfarë nuk ka jetuar vajza e saj e ndjerë, Semaja. Pas atyre fjalëve, Ferideja largohet.

Sedati mbërrin me shumë fùri në shtëpinë e Xhanës, të cilës i ulèret si kurrë më parë, i thekson se nuk do t’ia shohë më kurrë fytyrën dhe largohet duke i dhënë fund njëherë e mirë lidhjes së tyre. Sapo del nga dera, Alpi mbërrin në oborr dhe mes tyre fillon një përlèshje fizike, ku súndon Sedati, nga gjàku që i vàlon. Asaj përlèshjeje do i japë fund vetëm Xhaviti, që me trupròjat e tij ndalon shérrin dhe merr Sedatin. Ky i fundit, qàn si fëmijë në supin e Xhavitit, duke thënë se asnjëherë nuk ia doli të bënte diçka siç duhej në jetë.

Ndërkohë, Nalani vijon të jetë tek Bilura. Nga dritarja, ato shikojnë Hajriun që qëndron me kryenèçësi para shtëpisë, duke mos pranuar assesi që të largohet. Duke qenë ftohtë, Nalani i dërgon një çokollatë të ngrohtë dhe teksa ndodhen pranë njëri tjetrit, Takoja e telefonon Hajriun, me urdhër të Feridesë që po e dëgjon atë telefonatë. Ajo pretendon të mësojë nëse Hajriu është pranë Nalanit por Hajriu nuk bie në atë gràckë dhe e mbyll telefonatën duke thënë me gojën plot se po pushon në shtëpinë e tij.

Gjatë asaj bisede, Nalani përmend faktin që nuk ka një shtëpi ku të shkojë dhe Hajriu i jep çelësin rezervë të shtëpisë së tij, duke i theksuar se çdo gjë e tij, është edhe e saj. Për ato të dy, në ato momente po flet edhe Selena. Ajo i shpreh mendimet pa filtra vetëm përballë Muzos, i cili i kërkon të heshtë e të mos i përmendë më ato màrrëzira. Teksa Muzo qetëson mendimet e Selenës, nëna e tyre, Gylxhihana, përpiqet të qetësojë gjendjen e Rafetit, i cili vetëm qàn që nga momenti që Sedati i tha ato fjalë aq të rénda por edhe të vërteta.

Gylxhihana e qetëson, i përkëdhel shpinën dhe pajtohet me të, pas krízës së madhe që kaluan. Mëngjesin e ditës tjetër, nga shtëpia do dalë Ferideja që do shkojë të bisedojë me Nalanin, me idenë se do e kthejë menjëherë në shtëpi, por jo. Nalani i thotë hapurazi se ajo sillet si àrmìkja e saj më e madhe, se nuk e shikon dot duke jetuar për faktin që vajza e saj Semaja ka vdèkur dhe se dhímbjen e asaj vdèkje, e ka nxjerrë ndërmjet saj. Ferideja léndohet shumë nga ato fjalë, prandaj vendos të largohet duke e lënë Nalanin që të qetësohet nga e gjithë situata.

Omeri vendos që të qëndrojë në shtëpinë e Aishes edhe pse është ditëlindja tij e Asijes, që për 17 vite me rradhë, e kanë festuar vetëm bashkë, në gjirin familjar. Asija mërzìtet shumë nga ai vendim por Kadiri i sugjeron t’a lënë të qetë Omerin, derisa ai të kuptojë se çfarë po bën. Mirëpo, hapat e Omerit do shkojnë vetëm drejt rrugës së gàbuar. Akifi e mànipulon atë se si gjòja shikon një dritë në sytë e tij që do e bëjë të jetë shumë i suksesshëm dhe i pasur në të ardhmen, ndaj Omeri fillon menjëherë punë si asistenti tij.

Duke qenë asistent, ai shkon me të në çdo takim e punë që Akifi ka. Ndalesa e parë do jetë në kantierin e ndërtimit, ku po punon edhe Kadiri. Ky i fundit, tmèrrohet kur e shikon Omerin se ku po punon, dhe që një nga dètyrimet që Akifi i përfshin në paketë, është edhe pastrimi i këpucëve kur i bëhen me bàltë e të tilla pòshtërime të ngjashme. Kadiri përpiqet t’a bindë Omerin se po gàbon rèndë dhe duhet të heqë dorë, duke i premtuar se do i pagujë ai çdo shpenzim, por Omeri tanimë është vèrbuar.

Pasi përfundojnë punët, të dy vëllezërit largohen për në shtëpi të ndryshme. Kadiri shkon në shtëpinë e tij, ku gjen në derë Dorukun me një buqetë me lule për Asijen. Me të ardhur Kadiri, Doruku largohet. Ndërsa Omeri shkon në shtëpinë e Aishes, e cila ka ftuar edhe Harikën e Susenin për ditëlindjen e tij. Suseni fotografon veten pranë tyre dhe e shpërndan foton në rrjète socìale. Menjëherë, ajo foto shikohet edhe nga Berku, që në ato momente po ende me Tollgën, ish të dashurin e Aishes që nuk e pranon ndarjen.

Të dy mbërrijnë në shtëpinë e Aishes, të paftuar, dhe thonë se kanë ardhur t’a bëjnë festën më argëtuese. Sipas Tollgës, argëtuese bëhet nëse tàllen me djaloshin që sjell porosinë e picave,  i cili për shumën e parave që ofron Tollga, është i gatshëm të pòshtërohet aq sa të pranojë shùplaka nga ai. Omeri nuk e duron atë situatë dhe del kùndër por Tollga i kùndërpërgjigjet me komente të shèmtuara për kotecin ku ato jetojnë. Në çast, Omeri humbet torùan, e gòdet Tollgën aq sa i gjàkosen duart dhe pasi e lë pà ndjenja, rikthehet mes lòtësh tek familja e tij, por menjëherë pas tij, dëgjohet edhe sirena pòlìcisë.

Omeri është i vendosur t’i mbajë qëndrim Kadirit dhe Asijes që nuk e mirëkuptuan për paratë që mori nga Akifi, prandaj dhe vendos të mos kthehet në shtëpi as për ditëlindjen e tij, që prej 17 vitesh e ka festuar sëbashku me Asijen, që pàndeh t’a ketë binjaken e saj. Asija mèrzìtet shumë që ai nuk do shkojë për ditëlindjen në shtëpi, ndërsa Kadiri i sugjeron t’a lënë në qetësinë e tij, derisa të bìndet për çfarë po bën. Paralèlisht, në shtëpi ndodhet xhaxhai i fëmijëve, Orhani, që po bisedon me një nga fqìnjet e tyre.

Shengyli kthehet në shtëpi pas pazarit dhe i gjen të dy në oborr duke biseduar. Ajo pamje e bën aq xhèloze, saqë i flet shumë ashpèr edhe fqìnjes që njëkohësisht e ka edhe shoqe. Orhani nuk ia kthen aspak dhe vijon të mos i flasë për çfarë i ka bërë nipave të tij, në një kohë që një prej nipave, Omeri, po e fùt veten në një udhë pa krye. Omeri fillon punë pranë Akifit, duke menduar se Akifi po e favorizon dhe po e çon drejt një rruge që do i sjellë atij një të ardhme të pasur, por jo.

Duke filluar punë si asistent i tij, Omeri shkon kudo me Akifin, edhe kur atij i duhet të shkojë në kantierin e ndërtimit ku po punon Kadiri. Ky i fundit çmèndet kur mëson se çfarë po punon Omeri dhe përpiqet t’a bindë të largohet sa më parë, por Omeri është vèrbuar nga fjalët e Akifit, që para Kadirit, e bën edhe t’ia pastrojë bàltën nga këpucët. Pasi përfundon punën për atë natë, Omeri kthehet në shtëpinë e Aishes, e cila, për ditëlindjen e tij ka ftuar edhe Harikën e Susenin. Kjo e fundit, në nderim të asaj nate, bën një fotografi që e shpërndan në rrjete.

Prej personave të parë që e shikojnë, është edhe Berku. Ai në ato momente ndodhet me Tollgën, të cilët vendosin t’u shkojnë pa ftuar atyre në shtëpi. Në të njëjtin moment, do mbërrijë edhe porosia e picave. Tollga sugjeron që t’a bëjnë festën më argëtuese dhe për argëtim, vendos të tàllet me djaloshin që solli picat. Omeri ndërhyn për të mos e lejuar përtàlljen e tij por Tollga i përgjigjet Omerit me ofèndime për kotecin ku jetojnë dhe nga ato fjalë, Omeri humbet torùan, e rrèh si mos më kèq dhe largohet pasi e lë pà ndjenja. Sapo mbërrin në shtëpinë e tij, Orhani lajmëron se pòlìcia po kërkon Omerin.