Month: March 2023

Erhani lë çdo gjë pas shpine me një letër të vetme, në të cilën Ojës i shkruan se respekti për të vijon të jetë maksimal por megjithatë i duhet të largohet. Teksa e lexon, më e shòkuar dhe e zhgènyjer se kurrë më parë, Oja qàn me dènesë dhe përqèsh faktin që ai i ka përmendur respektin. Ashtu si Oja, as Kemali dhe as Shehrija nuk e kuptojnë këtë veprim kaq të paprìtur, kur vetëm pak çaste më parë ai po konsumonte mëngjesin me të gjithë. Narini ndërkohë, ndjen shumë kèqardhje për Ojën.

Pavàrësisht lòtëve që Oja po derdh, Narini është e bindur se po bën më të mirën për të, ndaj dhe nuk ndërhyn për të treguar të vërtetën. Paralèlisht, Rejhani me Emirin po përballen me një shòkim shumë të madh, sepse përballë u del pròkurori që u thotë se Rejhani nuk e ka të lejuar të largohet për në shtëpi por do rikthehet në qèli, sepse është dhënë një vendim i dytë për të. Emiri i tmèrruar përpiqet t’a bindë se tanimë, qèlia është një vend shumë i rrezìkshëm për Rejhanin, por më kòt, ai nuk bindet.

Me lòt në sy, Rejhani zgjat duart për t’ia vënë pràngat dhe ashtu largohet nga Emiri, për t’u rikthyer në qèli. Lajmi i ribùrgosjes së saj, mbërrin edhe në shtëpi. Përveç Xhavidanës që e ka shkaktuar atë ribùrgosje, të gjithë të tjerët mèrziten, përfshirë edhe Gylsymin, ndonëse ajo ishte pjesë e planit të bùrgosjes së parë. Xhavidana, e lumtur, del nga shtëpia për t’u takuar fshèhurazi me Talazin, nga i cili do mësojë se si ai ka arritur t’a mundësojë ribùrgosjen e Rejhanit, pasi njëherë u dha vendimi i gjýkimit të saj në gjendje të lìrë.

Shkurtimisht, Talazi tregon se i ka paguar me para të gjitha gratë e qelìsë së Rejhanit, që ato të jepnin deklaratë kùndër saj dhe pro Nebahatit, prandaj kur Rejhani shkon në qèli, të gjitha i qëndrojnë larg, duke u ndjerë të tùrpëruara nga ajo, ndërsa Nebahati vjen kryelartë. Haxheri është e vetmja që i shkon pranë Rejhanit, për t’i kërkuar shumë falje për gjithë tràdhtinë që i shkaktoi por betohet se nuk do e kishte bërë kurrë po të mos kishte qenë për  nënën e saj të sëmùrë e të rrèmbyèr nga Nebahati, gjë që Rejhani e mirëkupton.

Erhani largohet nga jeta e Ojës dhe gjithë pjesës tjetër, vetëm ndërmjet një letre, ku tek shpjegon largimin e tij, thekson edhe respektin e madh që ka për Ojën dhe kèqardhjen për lèndimin që do i shkaktojë. Fjalët e tij, Oja i irònizon dhe mes lòtësh shpreh gjithë dhìmbjen dhe zhgènjimin e madh që ka marrë në një moment aq të paprìtur. Narini ndihet në fàj kur e shikon por brenda vetes është e bindur që ka bërë më të mirën për Ojën dhe familjen e tyre të përbashkët, të cilët pyesin veten se si mund të ndodhte diçka e tillë në atë moment.

Paralèlisht, në anën tjetër ndodhet Rejhani, që njëherazi me Emirin shòkohen kur pròkurori u del përballë për t’u dhënë làjmin se është marrë një vendim i ri, që Rejhani të mos gjýkohet në gjendje të lìrë por sërish e arrèstuar. I irrìtuar pafund, Emiri i thekson prokùrorit se jeta e Rejhanit është në rrezìk, por asgjë nuk merret parasysh. Rejhanit i vendosen pràngat dhe rikthehet në qèli, pa e ditur se e gjitha është dora e Xhavidanës me Talazin. Ky i fundit, ka përdorur paratë e Xhavidanës për planin e tyre.

Ai ka paguar të gjitha gratë e qelìsë së Rejhanit, që ato të dëshmojnë kùndër saj dhe pro Nebahatit, ndaj situata në qèli kthehet tòtalisht në anën tjetër të pllakës. Rejhani rikthehet në qèli dhe gjëja parë që vëren, është mungesa e fotografisë së Emirit, që mbante përherë nèn jastëk. E frùstruar, Rejhani kërkon gjithandej menjëherë për foton por shumë shpejt ia kthen Haxheri, e cila i tregon se e kishte marrë vetëm për t’ia ruajtur, që të mos ia merrte njeri tjetër. Haxheri ia kthen foton dhe kërkon shumë falje nga ajo.

Ajo betohet që nuk do donte kurrë t’a tràdhtonte por ishte e dètyruar për t’i shpëtuar nënën jetës së saj, gjë për të cilën Rejhani shpreh mirëkuptim dhe gjithashtu i tregon se Emiri po angazhohet për t’a gjetur nënën e saj. Paralèlisht, Emiri po vazhdon invèstigimet për rastin e Rejhanit, që të mund të gjejë prova për të siguruar lìrimin e saj. Për vendimin që u dha për Rejhanin, e gjithë shtëpia përveç Xhavidanës mërzìtet shumë. Xhavidana, jo vetëm që nuk mërzìtet aspak, por lumturohet dhe paralàjmëron Gylsymin të mos harrojë misionin që kanë.

Aisheja, dadoja e së bijës dhe e bija frìkësohen shumë kur ndërpritet enèrgjia elektrike. Për më tepër, ndërpritet edhe uji, ndaj Aisheja e shikon si të pamundur qëndrimin në shtëpi, derisa çdo gjë të rregullohet. Ato planifikojnë të qëndrojnë në një hotel por me ngulmimin e hallë Sulltanës, ato shkojnë në shtëpinë e saj. Kështu, për herë të parë pas 7 vitesh, Aisheja dhe Feriti flejnë nèn të njëjtën çati, madje edhe me vajzën e tyre të vogël, ndonëse Feriti nuk e di se është vajza e tij. Në mes të natës, të dy zgjohen njëherazi për të pirë ujë.

Ato e gjejnë hapësirën për të dèbatuar edhe për një gotë uji, gjë që Feritin e nxìt të bindet ende më shumë se ajo ende ndjen për të. Mëngjesin e të nesërmes, Aisheja frìkësohet kur zgjohet dhe nuk e gjen pranë vetes të bijën por lumturohet kur e shikon duke i gatuar Feriti mëngjesin e duke i treguar për fëmijërinë e tij. Buzëqeshja e saj largohet nga ulërìmat që vijnë nga dhoma ku po flinte dadoja Doasë. Ajo dhe Vollkani nuk kanë qenë në dijeni të njëri tjetrit se do ishin në atë dhomë dhe nga panìku, ajo e ka qèlluar me çfarë i ka zènë dora.

Gjërat mes tyre sqarohen dhe të gjithë sëbashku ulen të hanë mëngjesin, i cili duket se po shkon për mrekulli, derisa Feritit dhe Aishes u vjen një mesazh nga kòmisariati, ku i lajmërojnë se rrezìku për Aishen vijon ende, ndaj duhet të bëjë shumë kujdes. Aisheja frìkësohet vajzën e saj por Feriti i premton se do e rregullojë ai çdo gjë, ndaj e fton të jetë sa më e qetë e të hìqet sikur nuk po ndodh asgjë. Për hir të së bijës, Aisheja ashtu bën. Sakaq, në anën tjetër ndodhen Nana me Jamanin, përballë Jusufit.

Jusufi ka një mori me pyetje për rikthimin e tij në shkollë, pasi e kanë zènë emocionet. Ato të dy i përgjigjen çdo pyetjeje që Jusufi ka atë mëngjes dhe më pas, sëbashku, e shoqërojnë për në shkollë, derisa ai futet brenda në klasë. Që aty, Nana vendos të shkojë në lokalin ku është takuar një ditë më parë me Idrisin. Që të konfirmojë nëse dýshimet e saj janë të vërteta apo jo, ajo i përgjërohet menaxherit që t’i shikojë kamerat e sìgurisë së ditës së djeshme sepse e ka urgjènte. Kështu, ndërmjet tyre, ajo vërteton se Idrisi ka marrë adresën e Zijait nga celulari saj.

Aisheja ndodhet në sallonin e shtëpisë me Doanë dhe dadon e saj, kur enèrgjia elektrike ndërpritet. Ato vërejnë se është ndërprerë edhe uji dhe nga mosqëndrimi në shtëpi, vendosin të shkojnë në një hotel. Feriti i shikon dhe u shkon menjëherë pranë, duke i ftuar në shtëpinë ku po qëndron ai, por Aisheja nuk pranon, derisa pranë u shkon hallë Sulltana dhe i bind të qëndrojnë në shtëpinë e saj. Atë natë akomodohen mjaftueshëm mirë, por në mes të natës, zgjohen paprìtmas njëherazi për të pirë ujë dhe gjejnë mundësinë për dèbat.

Ndërsa mëngjesin e të nesërmes, Aisheja zgjohet pa Doanë pranë. Me nxitim kontrollon dhe e gjen në kuzhinë, duke i gatuar Feriti dhe duke i treguar nga fëmijëria e tij. Po atë mëngjes, në dhomën tjetër, dadoja e vajzës trèmbet nga ardhja e Vollkanit në dhomë, i cili nuk ishte në dijeni të prezencës së saj. Nga frìka, ajo ia përplàs derën në kokë, duke i shkaktuar një plàgë të lehtë por menjëherë sqarohen dhe kërkon falje. Të gjithë sëbashku, si një familje e madhe, ulen të hanë mëngjes.

Teksa po hanë mëngjes përballë njëri tjetrit, Feritit i vjen një mesazh nga kòmisariati, ndërmjet të cilit e lajmërojnë se rrezìku i Aishes vazhdon ende, sepse nuk është gjendur akoma krìmìneli në fjalë. Atë mesazh e merr edhe Aisheja, e cila frìkësohet shumë, më shumë për të bijën, por Feriti i premton se do e rregullojnë atë punë, pa u ndjerë fare. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Jamani dhe Nana, që qëndrojnë përballë Jusufit, i cili ka shumë pyetje për rikthimin e tij në shkollë.

Ai pyet nëse shokët dhe shoqet mund t’a kenë harruar dhe tregon gjithë frìkërat që ndjen por të dy sëbashku arrijnë t’a qetësojnë, duke i dhënë këshillat dhe udhëzimet e duhura. Sëbashku, Jamani me Nanën e shoqërojnë në ditën e parë të rikthimit të tij në shkollë dhe pasi Jusufi futet brenda, Nana vendos të shkojë në lokalin ku ishte me Idrisin. Me taktikat e saj, Nana arrin të shikojë kamerat e sìgurisë, ku qartazi dallohet Idrisi duke i prekur telefonin gjatë kohës që ajo ka shkuar në tùalet.

Balla ndalon kàrrocën me të cilën po ecën Marta, ku ka ngarkuar copat që do trànsportojë. Marta, e ka kuptuar që i janë vënë nga pas dhe ka hequr nga kutitë çdo gjë të dýshimtë. Në kontrollin që Balla bën, ajo nuk arrin të bëjë gjejë dot asgjë por edhe nuk e vazhdon dot më gjatë atë bisedë, pasi një nga ùshtàret lajmëron që është gjetur Aktemuri i lènduar. Balla nxiton për tek Aktemuri që dèrgjet në tokë, i gjàkosur dhe me shìgjetën ende në trup. Fare pranë tij, gjendet Alçiçeku.

Që fàji t’i mbetet asaj, Marta i ka lënë në dorë harkun e shìgjetës, pasi e ka lënë pa ndjenja. Një pjesë e ùshtàreve marrin Aktemurin për t’a dërguar në dhomën e mjèkimit, ndërsa pjesa tjetër marrin Alçiçekun për t’a dërguar në bùrg, pranë babait të saj, Otem Beut. Ky i fundit, në atë moment po i lutej Zotit që drejtësia të vihet në vend sa më shpejt e të zbardhet pafàjësia tij. Dhìmbjes së shpìfjes që i kanë hedhur atij, do i shtohet edhe bùrgosja e padrèjtë e së bijës, që ngulmon se është e pafàjshme, por askush nuk e beson.

Ndërkohë, Aktemuri dòrëzohet në duart e nënës së tij, Aishes. Ajo kujdeset për plàgën e tij, me lòt në sy dhe me frìkë të madhe për të ardhmen e jetës së tij. Gjatë kohës që i qëndron atij mbi krye, në dhomën e mjèkimit do vijë Osmani. Balla i thotë me bindje të plotë se atë masàkër ia ka bërë Alçiçeku ndërsa Osmani sugjeron që fillimisht t’a hètojnë situatën. Osmani qëndron për pak pranë tyre e më pas shkon pranë djemve të tij që po ushtrohen me shpàta, për të qenë ùshtàrë dhe prijës sa më të denjë.

Ai ushtrohet bashkë me to, u jep këshillat e duhura mbi drejtësinë dhe më pas i lë nèn shoqërinë e njëri tjetrit. Paralèlisht, làjmi i Alçiçekut mbërrin edhe në fisin e saj, saktësisht, para nënës së saj, zonjës Bengi. E tmèrruar nga ajo që dëgjon, zonja Bengi merr ùshtàrët më të besuar dhe ngrihet menjëherë për pròtestë por e ndalon Turguti. Duke u betuar në drejtësinë e Osman Beut, Turguti qetëson zonjën Bengi, duke i thënë se fisi i saj është amanet i tij, është ai i ngarkuar me detyrën për t’i mbrojtur ndaj duhet të presin derisa të shpallet vendimi.

Bilura qëndron përballë Nalanit dhe Hajriut që sapo shkëmbyen puthje por Nalani kërkon që të flasë e vetme me të, ndaj dhe Hajriu largohet. Teksa është ende në hapat e parë të largimit, ai dëgjon qartazi Nalanin që i thotë shoqes së saj se ajo çfarë shikoi, ishte tótalisht pa asnjë kuptim. Për të dalë nga ajo situatë, Nalani gènjen e i betohet se e ka puthur për herë të parë. Bilura as që e kupton çfarë po thotë por i kërkon t’a lënë me aq bisedën, për të biseduar në një moment të dy. Që aty, Nalani i shkon pranë Hajriut.

Ai i tregon përse është lénduar dhe sado që Nalani jústifikohet duke thënë se e kishte zènë panìku, ai sërish nuk e beson dhe e mbyll bisedën duke i theksuar Nalanit se ai nuk është fasho e plàgëve të saj. Nalani dètyrohet të largohet prej tij, për t’iu bashkuar darkës familjare ku kanë të ftuar Emirin, të cilin nuk e njeh as ajo dhe as nëna e saj, Ferideja. Ato vërejnë vetëm ténsionin që është shkaktuar në tavolinë dhe irrítimin e të gjithëve, veçanërisht irrítimin e Selenës që largohet fare nga tavolina.

Paralèlisht, shumë e irrítuar është edhe Xhana, që ka parë Sedatin me Nalanin dorë për dore në ekran dhe ka kuptuar se sërish, Sedati e ka màshtruar. Ajo i dërgon mesazhe dhe e telefonon por nuk merr përgjigje aspak, ndaj nis të telefonojë Gylxhihanën dhe Selenën, që e ka lënë telefonin mbi tryezë. Sedati arrin t’i përgjigjet duke dalur në një dhomë tjetër dhe për shkak të kèrcènimeve të fríkshme që Xhana i bën, ai pranon të takohen menjëherë, por nuk ka asnjë jùstifikim si të largohet nga shtëpia.

Gylxhihana e ndihmon për t’i shpëtuar asaj situate por Ferideja e kupton se çfarë po ndodh, ndaj dhe u shkon atyre të dyve pranë, për t’i treguar se gàzetarët i ka dërguar ajo, si dhe për t’iu betuar se Sedati me Xhanën do e pësòjnë që e kanë génjyer atë. I panìkosur, Sedati del nga shtëpia ndërsa Gylxhihana ul kokën para Feridesë. Në takimin e tij me Xhanën, Sedati nuk e bind dot se do divòrcohet nga Nalani për të qenë me të, prandaj Xhana i vendos si kusht që ai t’i blejë një shtëpi deri të nesërmen në mbrëmje dhe shtëpinë t’a vendosë në prònësi të saj.

Personi që shikon puthjen e shkëmbyer mes Nalanit dhe Hajriut, është pikërisht Biluri. Hajriu largohet për t’i lënë shoqet të sqarohen me njëra tjetrën por arrin të dëgjojë Nalanin që i betohet se ishte diçka tótalisht pa kuptim. Ai léndohet nga fjalët e saj ndërsa Nalani, për të bindur shoqen, vijon t’i thotë se është hera e parë që e puthi atë, se nuk ia ka idenë se çfarë po bën dhe për momentin nuk di të shpjegojë asgjë. Bilura, e zhgènjyer nga e gjithë situata, zgjedh që të largohet e të bisedojnë në një moment të dy.

Por tanimë është i zhgènjyer edhe Hajriu. Sado që Nalani i betohet se gjithçka që i tha Bilurës ia tha vetëm nga panìku, ai sërish nuk e beson dhe i thekson se nuk është fasho për plàgët e saj, ndaj dhe largohet, pa pranuar të flasë qoftë edhe një fjalë më tepër. Nalani i drejtohet shtëpisë ku ulet të darkojë me gjithë familjen dhe Emirin, të cilin nuk e njeh. As ajo dhe as Ferideja nuk e dinë se ai ka qenë i fejuar me Selenën, ndaj dhe nuk e kuptojnë përse të gjithë po e presin atë si mos më kèq, veçanërisht Selena, e cila largohet fare nga tavolina.

Teksa ato darkojnë plot thúmbime e fjalë të rénda kúndrejt ardhjes së Emirit, Sedatit i vijnë mesazhe e thirrje të panumërta nga Xhana por ai nuk i përgjigjet, derisa ajo nis të telefonojë Gylxhihanën e më pas Selenën, që e ka lënë telefonin në tavolinë. I détyruar, Sedati i përgjigjet në një tjetër dhomë dhe bie prè e kèrcènimit të saj, që e dètyron të pranojë të takohen menjëherë. Për t’i shpëtuar çméndurisë së Xhanës e për të gjetur jùstifikim që të dalë nga shtëpia, Sedatin e ndihmon edhe Gylxhihana.

Sëbashku bien dakord për të njëjtën gènjeshtër por para se të largohet, Ferideja i shkon pranë Sedatit dhe Gylxhihanës për t’u treguar se e ka kuptuar gènjeshtrën e tyre, si dhe për t’iu betuar se Sedati me Xhanën do e pagujnë çmimin e atij fëmije. Sedati largohet me kokën poshtë, për t’u takuar me Xhanën në një park të qytetit. Ai e génjen edhe atë se si gjòja i qëndron vendimit për t’u divòrcuar nga Nalani por tanimë, Xhana do prova. Për t’ia vërtetuar se e kanë të ardhmen bashkë, ajo kërkon që deri të nesërmen në mbrëmje, ai të ketë blerë në emër të saj një shtëpi të madhe.

Ogulxhani rikthehet në spìtal pranë nënës dhe së motrës, për të pyetur përse ishin të hèdhura në oborr rrobat e kushërinjve të tyre. Shengyli, e zènë ngushtë, tregon se ka dèbatuar me to dhe nga krenaria, ato janë larguar nga shtëpia. Asnjëri prej fëmijëve nuk është dakord me atë çfarë ka bërë nëna e tyre dhe e krìtikojnë së tepërmi por edhe shqètësohen se ku kanë shkuar ato për të kalur natën sepse nuk kanë para me vete. Menjëherë Ogulxhani e telefonon Kadirin por ky i fundit e gènjen.

Kadiri thotë se do e kalojnë natën në shtëpinë e Mazllumit, ndërkohë që në të vërtetë ndodhen sërish në tùalet, si nata e fundit para se të largohen për në një tjetër qytet, shumë larg Stàmbollit. Nga dhìmbja që i shkakton gjendja e tyre e mjèruar, Kadiri nuk fle dot gjatë gjithë natës por vetëm qàn, duke parë motrat e vëllanë duke fjetur në tùalet. Paralèlisht, në spìtal, Harika shkon pranë Ogulxhanit, për t’i kthyer atij nderin që Ogulxhani e ka telefonuar shpesh kur ajo kishte babanë e saj në spìtal.

Harika mban në duar një buqetë me lule dhe u shpreh të gjithëve të shkuara për Orhanin. Ardhja e saj, e lumturon së tepërmi Shengylin, vetëm për faktin që Harika është shumë e pasur. Megjithatë, Ogulxhani i kërkon nënës së tij që t’i lërë të vetëm, ndonëse e cilëson Harikën si shoqen e tij, jo të dashurën. Nata do kalojë me aq ndërsa mëngjesi i të nesërmes nis me një làjm të mirë nga infèrmierja, që tregon se Orhani është mjaftueshëm i shëruar sa për të dalë nga spìtali, ndërsa menjëherë më vonë, Orhani merr një telefonatë aspak të mirë.

Shahini, daja i fëmijëve i tregon atij se Kadiri dhe fëmijët e tjerë do zhvendosen në qytetin ku ai banon, prandaj dhe pyet se çfarë ndodhi që fëmijët duan të largohen. Orhani i nèvrikosur mbyll telefonatën menjëherë dhe nga fëmijët e tij mëson bëmat e Shengylit. Megjithatë, e përmban veten për të mos shàrë, vishet me rroba të tjera dhe sëbashku me Ogulxhanin nxitojnë të ndalojnë autobuzin me të cilin fëmijët po nisen. Orhani ia del që t’i ndalojë dhe mes lòtësh e përgjërimesh, i kthen sërish në shtëpi.

Fëmijët shkojnë të përshëndeten me prindërit e tyre para vàrreve, ndërkohë që Shengyli, në po ato momente, po i tregon fëmijëve të saj se si ka debàtuar me kushërinjtë e tyre. Si Ogulxhani, ashtu dhe Ajbikeja e krìtikojnë shumë ashpèr nënën e tyre dhe shqètësohen se ku do e kalojnë ato natën. Ogulxhani e telefonon menjëherë Kadirin për t’a pyetur ku po qëndrojnë dhe Kadiri e gènjen, duke thënë se do e kalojnë natën tek Mazllumi. E vërteta është që ato sërish po e kalojnë natën në tùalet.

Ndryshe  prej Omerit, Asijes dhe Emelit, Kadirit nuk i mbyllen sytë për asnjë çast por e kalon gjithë natën zgjuar. Sakaq, në spìtal, Ogulxhanit do i shkojë pranë Harika, me një buqetë me lule, për t’i uruar të shkuara për babanë e tij. Ardhja e Harikës e gëzon shumë Shengylin, sepse ajo është e pasur, por Ogulxhani e prezanton si një shoqe të thjeshtë. Ajo natë kalon me aq, ndërsa mëngjesin e të nesërmes, infèrmierja u shkon pranë për t’u thënë se Orhani është shumë mirë dhe mund të dalë nga spìtali.

Menjëherë pas daljes së infèrmieres nga dhoma, Orhanin e telefonon Shahini, daja i fëmijëve. Ai i tregon bisedën që ka pasur me Kadirin dhe me kèqardhje rikujton faktin që ai ka shumë pròbleme e vàrësi, aq sa nuk kujdeset dot as për veten. Orhani i tmèrruar, ngrihet menjëherë nga shtrati për t’u veshur e për të ndaluar ikjen e nipave e mbesave të tij. I çuditur nga veprimi e tyre, Orhani pyet çfarë ka ndodhur gjatë atyre ditëve dhe Ogulxhani me Ajbikenë tregojnë se çfarë ka bërë nëna e tyre, Shengyli.

Ndonëse zhgènjehet dhe nèvrikoset pafund, Orhani e përmban veten, për hir të fëmijëve dhe nuk e ofèndon Shengylin por vetëm largohet, sëbashku me Ogulxhanin. Ato marrin një taksi dhe arrijnë t’i dalin përpara autobuzit me të cilin fëmijët po largohen. Mes lòtësh, Orhani i bind fëmijët që të qëndrojnë e të mos largohen, duke iu betuar se ai nuk i lë kurrë të shkojnë gjëkund, sepse janë amaneti i vëllasë së tij të ndjerë. Të gjithë sëbashku, me në krye xhaxhanë e tyre, rikthehen në shtëpi.

Erhani e zgjon Narinin nga gjumi duke i dërguar një mesazh, në të cilin e pyet përse hoqì dorë nga rrëfimi që do bënte para Kemalit dhe Ojës, por Narini nuk i përgjigjet dot sepse në dhomë futet Kemali. Madje, ai i tregon se e ka ftuar Erhanin në shtëpi për të ngrënë mëngjesin, meqë ditën e kaluar nuk qëndruar mjaftueshëm e siç duhet me të, për shkak të làjmit që morën për Rejhanin. Narini nuk thotë dot asgjë por në mendjen e saj rikthehet biseda nga e cila ka mësuar se sa i rrezìkshëm është Erhani.

Shoqja e Narinit që njëherë u dètyrua t’ia punonte pas shpine Narinit për shkak të Erhanit që e kèrcènonte, është rrëfyer para Narinit për gjithçka që ka bërë si dhe ka marrë faljen e saj. Për më tepër, ajo i ka vërtetuar me prova se sa i rrezìkshëm është Erhani. Ajo që Narini nuk ka ditur, është se personi që u ka vdèkur në operacion në Azèrbajxhan, djali i màfìozit që iu vu nga pas Narinit, nuk ka vdèkur rastësisht por e ka vràrè Erhani. Ai i ka drejtuar të gjithë mjèkët gàbim në operacion, me qëllim që ai të vdìste.

Këtë, ajo ia ka vërtetuar me një video që ia ka dërguar edhe Narinit në celular. Tanimë, Narini vendos të mos heshtë aspak. Ajo e përdor atë video, për t’a kèrcènuar Erhanin. Fillimisht, Narini i sqaron se Kemali dhe Oja janë aq të shtrenjtë për të, saqë e merr parasysh edhe t’i humbë duke u rrëfyer të shkuarën e saj me të, mjafton që Oja të mos lèndohet apo rrèzikohet nga ai. Me videon që Narini tregon para syve të tij, Erhani i bindet kèrcènimit për t’u larguar njëherë e mirë nga jeta tyre.

Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Rejhani me Emirin. Fshèhurazi, Emiri ka kaluar gjithë natën pranë saj, derisa në mëngjes dëgjojnë hapat e infèrmieres që po shkon në dhomë për t’a kontrolluar Rejhanin. Ai fshihet menjëherë dhe infèrmierja nuk e vëren aspak. Emiri arrin të largohet nga dhoma e më pas nga spìtali, për të lajmëruar të gjithë pjesëtarët e shtëpisë së tij se Rejhani është shumë më mirë me shëndet dhe për më tepër, do rikthehet në shtëpi sepse për të është dhënë e drejta që të gjýkohet në gjendje të lìrë.