Ashtu sikurse e pamë, produksioni mori vendimin e papritur për Gerta Gixharin, ku kjo e fundit sulmoi dy herë me alkol një tjetër banor të shtëpisë, Gjestin. “Vëllai i Madh” skualifikoi nga loja Gertën por duke i dhënë një shans të dytë për t’u bërë sërish pjesë e shtëpisë, me pretekst se do të jetë publiku ai që do vendosë për rikthimin e saj.
Incidentet e dhunës, qoftë ajo fizike apo psikologjike, janë gjithmonë shqetësuese dhe duhet të trajtohen me shumë seriozitet. Një ngjarje e tillë, si ajo që ndodhi mes Gertës dhe Gjestit, është një akt i papranueshëm, pasi rrezikon jo vetëm shëndetin fizik, por edhe integritetin emocional të individëve të përfshirë.
Ky lloj veprimi është një shenjë e dhunës, që, edhe pse nuk ka ndodhur në formën më të dhunshme fizike, është një sulm ndaj një tjetër personi dhe mund të ketë pasojë të rëndë. Përveç rrezikut të humbjes së shikimit, ky akt mund të shkaktojë trauma emocionale, të cilat janë gjithashtu po aq të dëmshme si dëmet fizike.
Kur flasim për dhunën, duhet të kuptojmë se nuk ka asnjë justifikim për të shkaktuar dhimbje, frikë apo pasiguri në një mjedis që duhet të jetë i sigurt dhe i mbështetur. Në këtë rast, vendimi i prodhuesve të programit, që nuk mori masa të drejta për të ndëshkuar veprimin e dhunshëm të Gertës, krijon një precedent të gabuar, ku veprimet e dhunshme mund të kalojnë pa pasur asnjë pasojë të rëndësishme.
Një program televiziv, sidomos një që shikohet nga shumë njerëz, ka një përgjegjësi të madhe ndaj shikuesve dhe shoqërisë. Përdorimi i dhunës, si dhe tolerimi i saj, mund të kontribuojë në përhapjen e një mesazhi të gabuar, që nxit normalizimin e dhunës në jetën e përditshme. Prandaj, është e rëndësishme që të gjithë të kuptojmë se dhuna nuk ka vend në asnjë aspekt të jetës, dhe çdo akt i tillë duhet të dënohet në mënyrë të qartë dhe pa kompromis.
Lidhur me mundësinë e rikthimit të Gertës në shtëpi pa një ndëshkim të duhur, është e nevojshme që shoqëria dhe prodhuesit e programit të bëjnë hapa përpara dhe të sigurojnë që çdo akt i dhunës, qoftë ai fizik apo psikologjik, të ndëshkohet me seriozitetin që meriton. Vetëm kështu mund të krijohet një mjedis ku të gjithë ndihen të sigurt dhe ku dhuna nuk gjen vend.
Ky nuk është rasti i parë kur Top Channel dhe emisionet që ai mbulon tolerojnë dhe madje promovojnë dhunën. Në të kaluarën, kanë qenë të shumta rastet kur programet e këtij televizioni kanë pasur trajtime të papërshtatshme të situatave të dhunshme, duke krijuar një precedent të rrezikshëm. Tolerimi i dhunës, sidomos kur kjo bëhet pjesë e një shfaqjeje televizive me ndikim të madh, është një mesazh i gabuar që mund të nxisë normalizimin e sjelljeve të dhunshme në shoqëri.
Përveç faktit që ky incident është i papranueshëm në vetvete, reagimi i prodhuesve është po aq i shqetësueshëm. Vendimi për të rikthyer Gertën, pa ndëshkime të qarta për veprimin e saj, është një sinjal i qartë që dhuna mund të kalojë pa pasojë. Ky është një dështim i madh për Top Channel, i cili nuk është i pari që ka promovuar dhunën, por në këtë rast, ai ka shkelur një rregull të thjeshtë dhe të domosdoshëm: dhuna nuk mund të jetë kurrë një instrument për zgjidhjen e konflikteve.
Një televizion me ndikim ka një përgjegjësi të madhe ndaj shoqërisë, sidomos kur flet për audienca të mëdha, duke përfshirë të rinjtë që mund të marrin mesazhe të gabuara. Kur dhuna tolerohet, kur ajo trajtohet si diçka e zakonshme dhe e pranueshme, rrezikojmë të krijojmë një shoqëri që e sheh atë si një mjet të pranueshëm për zgjidhjen e problemeve. Ky është një gabim i madh dhe një rrezik për të ardhmen e shoqërisë tonë.
Është koha që Top Channel dhe çdo medium tjetër të marrë përgjegjësinë e duhur dhe të ndalë promovimin e dhunës në çdo formë. Ky incident është një mundësi që të gjithë të reflektojmë mbi ndikimin që ka media në formimin e sjelljeve dhe normave shoqërore. Dhuna nuk mund të tolerohet, as në ekranin televiziv, as në jetën reale.