AMANETI/ Jamani bën xheloz Ajnurin me lëvdatat për Nanën

Jamani qëndron për gjatë gjithë natës në spìtal, pranë Nanës por në momentin që ajo zgjohet, ai i thekson se nuk i intereson shëndeti i saj personalisht por përderisa është lènduar në orar të punës, e ka për detyre edhe kujdesin. Çaste më vonë, pranë tyre do shkojë Nedimi. Nana i dëgjon nga dera se si Jamani jep urdhëra mizòre për tràdhtarët që ka zbuluar dhe në mendje i vjen Azizi. Ajo pàndeh se në të njëjtën formë ka urdhëruar edhe vràsjèn e Azizit, prandaj i hàkërrehet Jamanit me fjalë e akùza të rènda.

Nana vazhdon derisa Jamani e ndalon dhe i kujton se pavàrësisht kushteve në të cilat janë në atë moment, ajo mbetet nje punonjese e thjeshtë dhe mund t’a dèboje nga momenti në moment. Por, Nana nuk është aq e thjesht pasi Jusufi, vetëm nga mungesa e saj, refuzon sërish të hajë dhe të pijë. Ajo natë kalon me aq, ndërsa te nesërmen në mëngjes, Jamani rikthen në shtëpi Nanen, të cilën e ndalon para trupròjave që ato t’i kërkojnë falje për gjithë situaten që nuk e kontrolluan. Kokëùlur, Nana largohet prej tyre.

Megjithatë, ajo e degjon Jamanin tek e lavdëron atë ndërmjet krìtikave për to, sepse u thotë se ajo, Nana, nuk u trèmb aspak dhe nuk e mendoi veten por iu hòdh në grykë rrèmbyèsve të Jusufit, gjë që Jamani e ka parë nga kamerat e rrugës që Nedimi ka siguruar. Ato ulèrima dëgjohen deri brenda dhe Jamani bën xhèloz edhe Ajnurin, e cila përpiqet të ùlë Nanen duke ngritur veten. Por Nana ka fituar edhe zemra të tjera në atë shtepi dhe një prej tyre është edhe Neslihani. Kjo e fundit, i shkon në dhomë brenda pak çastesh.

Ajo tregon sinqerisht se e ka menduar atë si nje làkmitare pasurie por me heròizmin ndaj Jusufit, u bind se ka gàbuar dhe tani po kërkon ndjesë, ndjesë te cilën Nana e pranon. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Aliu, i cili bie në rrèngun e Jamurit. Ajo kthen shtepinë përmbýs dhe madje lèndon edhe veten në krah, vetëm që të duket sikur ia ka bàstisur shtepinë një hàjdut. Jamuri shpreson që Aliu t’a ftojë të qëndrojë në shtëpinë e tij por Aliu nxiton të krìtikojë Dujgunë duke thënë se po të ishte përgjigjur në lajmërimin e pòlìcisë, ai nuk do i kishte shkuar asaj nga pas por do ndodhej pranë Jamurit.