Seferi tregon vetë para të gjithë familjes se Nigari e ka vjèdhur unazën që i humbi Xhavidanës vetëm pak javë më parë. Duke marrë shkas nga ajo vjèdhje të cilën Rejhani vendos t’a falte, të gjithë dyshòjnë se edhe várësen që ka humbur tani, e ka vjédhur Nigari. Kjo e fundit mbýtet në lòt duke u betuar se nuk e ka bërë ajo, por askush nuk e beson. Veçmas në kuzhinë, Nigari thotë para Melikesë, se do zgjidhte të vdíste para se të përjetonte të njëjtën ndjesi túrpi para Rejhanit që e fali njëherë.
Mirëpo, tanimë Rejhani ka rënë në gràckën e Xhavidanës, që vàrësen për të cilën po akùzon Nigarin, e ka fshèhur në dhomën e Gylsymit. Rejhani vazhdimisht fàjëson veten dhe shpreson që brenda pak minutash Nigari të pendohet e të rrëfehet, por nuk ndodh, sepse Nigari nuk është fàjtorja. Rejhani, e mérzitur si rrallë herë, vendos t’i shkojë pranë Nigarit në një moment kur ajo ndodhet me Seferin pranë dhe me kèqardhje tepër të madhe, thotë se Nigari duhet të largohet nga puna tanimë.
Lótët e Nigarit nuk bindin njeri por megjithatë ajo vazhdon të qàjë, sepse e di veten që nuk është fàjtore. Para se të largohen, Emiri i ofron punë Seferit. Ai e fton të jetë shofer në kompani por Seferi është aq i túrpëruar saqë nuk pranon. Të dy sëbashku largohen nga ajo shtëpi për të shkuar në shtëpinë e Kemalit, që të bisedojnë me nënën e Seferit, Shehrijen. Kjo e fundit, e beson Nigarin pasi Nigari i shpjegon çdo gjë nga e para dhe lótët nuk i ndalojnë. Shehrija e shikon situatën shumë më pozitivisht.
Sipas saj, e gjitha është një kéqkuptim që do të zgjidhet. Ndërkohë, brenda në shtëpi ndodhet Kemali, duke fjetur në shtratin e tij, pa e ditur ende njeri se edhe Narini është brenda në shtëpi. Ajo e shikon Kemalin të shtrirë në shtrat, duke fjetur dhe vendos të qëndrojë fare pranë tij, mu përballë, që ai të surprizohet kur të zgjohet, dhe ashtu ndodh. Kemali çmèndet nga lumturia ndërsa Narini betohet se do ia fitojë faljen e atij. Lumturia në fytyrën e Kemalit, lexohet edhe nga të tjerët por Kemali e mohon që të duket më serioz.
