Kadiri i flet e i flet pa ndalim Omerit, derisa ai bindet se asgjë nuk i ndan veçse kanë gjàk të ndryshëm. Omeri shpèrthen në lòt në krahët e Kadirit, më pas mbledh veten dhe bashkë me Asijen e kushërinjtë, rikthehen në shkollë. Harika, tanimë motra e njohur nga të gjithë, i del përpara Omerit duke i thënë se ajo dhe nëna e tyre nuk e duan atë rreth e rrotull dhe se nuk do ndajnë me të asgjë nga pasuria, prandaj bën mirë të mos ëndërrojë. I nèveritur nga ajo bisedë, Omeri përgjigjet se nuk e mendon fare diçka të tillë.
Ai gjithashtu thotë se e ka familjen që do, prandaj nuk do merret aspak me to. Nëna e tyre për të cilën ato po flasin, në ato momente ndodhet në kompani, duke kërkuar llògari nga Akifi për pabèsinë e madhe që i bëri. Akifi vijon të jetë i màrrosur pas saj, prandaj shprehet se nuk i reziston dot asaj kur i afrohet aq shumë. Suzana, duke marrë shkas nga ato fjalë dhe fakti që ai luan rolin e një martese të lumtur me Nebahatin, vendos t’a shfrytëzojë dòbësinë e tij, fillimisht duke ngàcmuar Nebahatin.
Kjo e fundit, bie prè lehtësisht dhe ndèz dèbat me Akifin nga fjalët me të cilat ajo e ngàcmon, por Akifi di si t’a shùajë lehtësisht atë dèbat. Paralèlisht, është ndèzur një dèbat i fortë mes fëmijëve në shkollë, pasi të gjithë po diskutojnë temën e ditës, që është lidhja mes Harikës dhe Omerit por Harika nuk duron dot dhe përlèshet me Susenin. Drejtori i merr në zyrën e tij dhe thërret edhe prindërit për t’u sqaruar. Pasi çdo gjë në zyrën e tij mbyllet, Suzana takon Omerin, të cilit ndjen t’i thotë dy fjalë.
Suzana tenton t’i shpjegojë se nuk ka qenë ajo që e ka bràktisur në pragun e xhamisë por Omeri nuk e lejon të flasë. Ai vetëm i sqaron se është rritur nga një nënë dhe baba, të cilët nuk do i ndërronte me tërë botën. Omeri nuk e di se është dikush tjetër që nuk do t’a lërë atë marrëdhënie të shkèputet tòtalisht. Ai person është Shengyli dhe qëllimi i vetëm është paraja. Për këtë, ajo telefonon nipin e shoqes së ngushtë që është avòkat, që të marrë informacionet e duhura se si mund t’a hèdhin në gjýq Suzanën për të marrë pasurinë që Omerit i takon.
