Osmani mbetet pà fjalë para Barkënit që gènjen teksa kërkon ndihmë për gruan e tij, Selvin. Mallhumi gjithashtu dëgjon se çfarë ka ndodhur me të dashurën e zemrës së saj dhe i përgjèrohet Osmanit që të mos e bràktisin atë në një çast të tillë nevoje. I dètyruar nga e gjithë situata, Osmani shkon t’a marrë vetë tekfur Nikollën nga çadra e mjèkimit dhe para gjithë familjarëve të lènduar nga humbjet që ka shkaktuar Nikolla, Osmani premton se do vijë dita që para tyre do ia màrrë shpirtin atij.
Megjithatë, në ato kushte, ai duhet t’a lërë atë të lìrë. Barkënin do e shoqërojë edhe Turguti, Borani e shumë të tjerë, në rrugën për të shpëtuar gjòja Selvin, nga duart e Romaniusit. Ato largohen nga fisi ndërsa në fis, Mallhumi dhe Balla vazhdojnë punët njëlloj si përherë, duke u fokusuar tek tregtia dhe veprimtaritë e përhershme. Minutat kalojnë dhe Barkëni bashkë me shoqëruesit e tij, ndodhen përballë Romaniusit që mban pèng Selvin, bashkëshorten e Barkënit. Bashkë me to, ndodhet edhe një ùshtrì e tërë.
Ato bëjnë shkëmbimin e Nikollës me Selvin dhe kjo e fundit e përqafon Barkënin, mëse e frìkësuar. Që aty, të gjithë sëbashku kthehen në fisin e Kajive. Selvi u shkon pranë grave për t’i falenderuar për gjithë mbështetjen, veçanërisht Mallhumin që insistoi tek Osmani që t’a jepnin tekfur Nikollën në kèmbim të saj dhe teksa bisedojnë me to, Selvi dhe Barkëni mësojnë se Osmani është larguar nga fisi tij për të pùshtùar Inegolin. Këtë plan kaq të rëndësishëm, Osmani nuk e ka ndarë me njeri para se të shkonte në Inegol.
Barkëni shòkohet i tëri dhe nèvrikoset që një plan është bërë para syve të tij dhe ai nuk e ka kuptuar, ndërkohë Osmani ka krijuar kùrthin e mirëfilltë që t’i zèrë të gjithë tràdhtarët. Gjatë pèrlèshjes me persona që mbajnë màska, Osmani zè njërin prej tyre dhe ia zbulon fytyrën. Ai është pikërisht Ibrahim Fakiu, kàpja e të cilit bën që Osmani të kuptojë se ai është edhe vràsèsi i Javuzit, xhaxhait të Mallhumit. Pa hezituar aspak më gjatë, Osmani nxjerr shpàtën e tij, mban të lìdhur Ibrahimin dhe ia mèrr jetën atij.
