Jamani dhe Seheri mendojnë gjatë për të ardhmen e tyre, aq sa planifikojnë se do kenë binjakë, se do i ndajnë përgjegjësitë e tyre në mënyrë të barabartë dhe se do kujdesen për to e Jusufin, derisa të plaken. Përballë njëri tjetrit, ato imagjinojnë edhe pleqërinë, se si do jenë ende miqtë më të mirë të njëri tjetrit, përveçse edhe bashkëshortë. Teksa ato ëndërrojnë, Dujguja dhe Aliu janë më zgjuar se kurrë, në kërkim të Jaseminit. Kjo e fundit, ndodhet përballë Ertugrulit që është më i frùstuar se kurrë më parë.
Dëshira e tij për hákmarrje ia ka vèrbuar shikimin dhe Jasemini ka filluar të fríkësohet ende më shumë. Për t’a bërë të heqë dorë, ajo i thotë se po të jetonte vëllai tij për të cilin po hákmerret, ai do ndihej shumë i túrpëruar nga ajo që Ertugruli po bën. Fjalët e Jaseminit nuk bëjnë gjë tjetër veçse e shtojnë mllèfin e Ertugrulit, aq sa ai humbet torùan dhe nxjerr àrmèn për t’a vràrè me një plúmb në ballë. Në çastin e fundit, shoku i Jaseminit që fillimisht e futi atë në kúrth, gòdet Ertugrulin dhe ai shpërqëndrohet.
Jasemini shfrytëzon rastin për t’ia mbáthur dhe vrapon bashkë me shokun e saj që i betohet se nuk e dinte planin e Ertugrulit. Ky i fundit i kàp sërish dhe tanimë ato të dy rrézikojnë, derisa Ertugrulit i shkon nga pas Dujguja, me àrmè në kokën e tij. Me ndihmën e Aliut që e studioi më qetë situatën, Dujgu arrin të shpëtojë motrën e saj dhe shokun që fillimisht e futi në kùrth por më pas u pendua. Mëngjesin e ditës tjetër, ato e festojnë atë arritje duke organizuar një mëngjes bashkë me gjithë ekipin pòlìcor.
Mëngjesi po kalon më së miri edhe në shtëpinë e Jamanit, ku afrimiteti mes Zijait dhe Çiçekut vetëm sa vjen e shtohet. Ndërsa në një tjetër vend, larg Stámbollit, Azizi nuk po e kalon aspak mirë. Edhe pse merr përgëzimet e nënës së tij që fillimisht shòkohet se si ai e ka mbyllur hásmërinë pa derdhur gjàk, sërish, ai është shumë i ténsionuar, nga mënyra se si është larguar nga ajo shtëpi. Azizi sistemohet në dhomën që dikur ka qenë e tij. Vëllai i tij fàjtor shkon për t’i uruar mirëseardhjen por me vete betohet se do ia kthejë shtëpinë në një férr.
