Nëna e Azizit sëmùret pikërisht në momentin kur Idrisi tenton të dalë nga shtëpia për të shkuar në vendin ku po mbahet pèng Zijai. Nëna e tij e kërkon me ngulmim të birin që t’a shoqërojë deri në spítal. Pasi mbërrijnë atje dhe gjendja e saj stabilizohet, Idrisi tenton sërish të largohet, por nuk ia del dot sepse Azizi ia thekson që ai është djali i preferuar i familjes dhe nëna tyre kërkon t’a ketë pranë. Gjatë kohës që ato ndodhen në spítal, Jamani mbërrin në shtëpinë e tyre, për të kërkuar Azizin.
Ai nuk gjen njeri në shtëpi, prandaj thyèn e shkátërron çdo gjë që ka rreth e rrotull, grúshton rójet dhe përballet vetëm me njërin prej tyre, të cilit i jep mesazhin e qartë se do hàkmerret réndë nëse guxojnë t’ia prèkin Zijain. Menjëherë pas largimit të Jamanit, punonjësi shtëpisë e telefonon Azizin për t’i treguar se çfarë ka ndodhur. Azizi bindet më shumë se kurrë se dikush po tenton t’i bëjë ato àrmìq dhe këtë duhet t’a zbulojë sa më shpejt që të jetë e mundur. Vëllai që ka pranë, Idrisi, tenton t’a nxísë kúndër Jamanit.
Ai nuk ia del dot sepse tanimë Azizi e di mjaft mirë se si qëndron e vërteta, prandaj misioni tij i parë kthehet në gjetjen e Zijait. Ndërkohë, Jamani ka mbërritur para pikërisht personit që e ka rrèmbyèr Zijain. Pas shumë grùshtimeve, Jamani e dètyron të flasë dhe sipas planit që ka bërë me Idrisin, ai gènjen e thotë se e ka urdhëruar Azizi që t’a rrèmbèjë Zijain. Në mesin e gjithë asaj fúrtune, Seheri përpiqet të bëhet strehë për Çiçekun, që e ka lëshuar veten nga fríka dhe pániku.
Sakaq, në anën tjetër ndodhet Dujguja me Aliun. Ato vijojnë të kenë në ndjèkje vajzën e caktuar nga Ertugruli por asnjëri nuk e vëren. Ato të dy janë shumë entuziastë për martesën që duan t’a afrojnë sa më shpejt, por nëna e Dujgusë, Semraja, është mérzitur më shumë se asnjëherë. Ajo mérzitet kur dëgjon martesën, ndaj përpiqet të bëjë si e sëmùrë, që Dujgu të mos largohet prej saj. Dujgu e kupton që ajo po përpiqet të sàjojë një situatë dhe e mirëkupton qëllimin e saj.
