Category: Uncategorized

Një acàrim i madh përjetohet nga ana e Fuljës, kur ajo mëson se çfarë po kùrdis avòkat Mehdiu me djalin e tij, për të marrë kùjdestarinë e Sudes. Ajo e bën punën me parime dhe mision në jetë, ndaj vendos të mos qëndrojë duarlìdhur por t’i lërë një shënim kèrcènues në zyrë avòkatit Mehdi. Ajo bàstisje zyre do kàpet nga pòlìcia që merr një alàrm nga zyra tij por për fat, Emreja e shpëton që aty. Me të shkuar në shtëpi, ajo krìtikohet ashpèr nga Emreja por gjen mbështetje morale nga Sinani që do bënte të njëjtën gjë.

Teksa avòkat Mehdiu përpiqet për Suden që t’ia zhvàsë pasurinë kolosale, Arzuja përpiqet të fitojë Elifin. Të dy vajzat e Zejnebit janë në vrojtimin e të tjerëve, për t’u màrrë, ndërkohë që Zejnebi me avòkat Bahriun përpiqen maksimalisht për t’a fituar Suden, ndërsa Sinani përpiqet të gjejë Arzunë, që është ende në kërkim, e arràtisur dhe duke mbìjetuar vetëm me ujë. Për një familje, po përpiqet edhe Meltemi, që së fundmi e kërkon vëmendjen e Alpit, aq sa kërkon nga ai që fundjavën t’a lërë për të dhe Zahrën.

Si përgjigje, ajo merr ashpèrsinë e rikujtimit të faktit që janë të martuar vetëm mbi një copë letër, jo prej vërteti. Disa ditë kalojnë prej asaj nate dèrrmuese për të gjithë, ku mes të tjerave, Xhani përlòtet para Sinanit duke i kërkuar që të bëjë diçka e të mos e lejojë largimin e Sudes nga shtëpia tyre. Sinani premton se do përpiqet, por nuk ia del dot dhe në gjýqìn që zhvillohet pak ditë më vonë, gjýqtari vendos që Sudeja duhet të jetë nèn kùjdestarinë e Selenës sepse ajo është familjarja e vërtetë.

Vendimi i tij bën që Zejnebi të bjèrë pa ndjenja, po ashtu si Aisheja kur i tregojnë sapo mbërrijnë në shtëpi. Sudeja gjithashtu është mëse e mèrzitur dhe ka vetëm një muaj kohë për t’u përgatitur shpirtërisht që do e ndàjnë nga familja e saj. Një muaj kalon shumë shpejt dhe Sudeja e gjen veten duke përgatitur plaçkat e fundit. Në përshëndetjen me Elifin, kjo e fundit vëren se Sudeja ka shumë tèmperaturë dhe sapo ia thotë, Sudeja bìe pa ndjenja në tokë, por pa mèshirë, Selena nuk lejon njeri që të shkojë me to në spìtal.

Biseda mes Narinit dhe Erhanit nuk zgjat shumë, sado që Erhani përpiqet t’a bindë atë që ka kaluar një periudhë tepër të tràzuar, të cilën ajo fillimisht duhet t’a mësojë para se t’a gjýkojë e t’a largojë plotësisht nga vetja. Të gjithë përgjèrimeve të Erhanit, Narini i përgjigjet duke i treguar gishtin ku mban unazën e martesës. Ajo thotë me gojën plot se nuk ka asnjë dètyrim për t’iu përgjigjur atij më gjatë, prandaj largohet. Por Erhani nuk heq dot dorë nga ajo, përtej faktit që i thotë se është e martuar.

Sapo Narini mbërrin në shtëpi, ajo merr mesazh nga Erhani, i cili i kërkon një vërtetim që është e martuar. Kemali shqètësohet për Narinin dhe i shkon sërish në dhomë, por Narini nuk i tregon çfarë po ndodh. Ajo natë kalon me aq por mëngjesi i të nesërmes e zgjon Erhani nga gjumi, me telefonatat e tij të panumërta. Narini është e vendosur të mos i përgjigjet asnjërës prej tyre por Erhani këmbëngul tek ajo, derisa gjen numrin e telefonit të shtëpisë, ku i përgjigjet Kemali.

Erhani i kërkon Kemalit që t’i kalojë Narinin, ajo trèmbet e tëra dhe e mbyll telefonatën duke sàjuar një gènjeshtër. Në anën tjetër, atë mëngjes, Suna është zgjuar me frìkën se nuk do mundet t’a takojë më Taxhin, pasi nëna saj është e vendosur që ato të mos takohen më sëbashku. Oja e gjen ashtu të shqètësuar dhe i shkon pranë për të kuptuar si qëndron puna, ndaj dhe Suna e ndan me të pròblemin që po përjeton. Si përgjigje, ajo merr premtimin e Ojës se do e ndihmojë të takohet me Taxhin.

Pas lumturisë që ai premtim i dhuron, Oja largohet dhe gjen mënyrën për t’a larguar Xhavidanën nga shtëpia. Teksa ajo përpiqet për Sunën, vëllai i saj dhe Narini dalin nga shtëpia për të shkuar në kompani por rrugës, përballë tyre, del Erhani, që e trèmb Narinin së tepërmi, pasi ajo ende nuk ka ndarë asgjë me Kemalin. Sakaq, Rejhani dhe Emiri ndodhen larg të gjithëve, në universitetin e Rejhanit. Ajo vëren se si të gjitha vajzat në klasë po tentojnë t’i vàrdisen Emirit dhe nuk bën dot asgjë për këtë.

Erhani qëndron përballë Narinit, duke i kërkuar të kuptojë pozicionin e tij, teksa i betohet se ajo nuk e di se çfarë ka përjetuar ai, çfarë ka kaluar dhe çfarë i ka ndodhur gjatë gjithë asaj kohe që nuk kanë qenë fare në kontakt me njëri tjetrin. Pasi Erhani përfundon rrëfimin e tij, ajo i tregon unazën e martesës që mban në gisht dhe thotë se është e martuar, ndaj nuk i intereson më se çfarë ka ai për të thënë. Erhanit nuk i besohet diçka e tillë dhe i kërkon t’ia vërtetojë që është në një martesë të vërtetë.

Duke i theksuar se nuk ka asnjë dètyrim për t’i vërtetuar atij martesën e saj, Narini largohet. Sapo shkon në shtëpi, sërish merr mesazh nga ai, në të cilin Erhani shkruan se nuk e beson dot që ajo të jetë e martuar. Kemali e shikon çuditshëm Narinin dhe i shkon pranë, por ajo refuzon të bisedojë. Mëngjesin e të nesërmes, ajo zgjohet nga telefonata Erhanit, të cilës nuk i përgjigjet por ai nuk heq dorë dhe e telefonon në numrin e shtëpisë së Kemalit, duke i shkaktuar asaj pànikosje të madhe.

Në anën tjetër ndodhet Rejhani me Emirin, që po shkojnë në universitet që herët në mëngjes. Rejhani zbret nga makina pak para se të afrohet në shkollë, që të tjerët të mos i shikojnë sëbashku por kështu, përfundon vonë në orën e mësimit ku Emiri është sërish profesor. Ajo vëren se si të gjitha vajzat përpiqen t’i vàrdisen atij por njëkohësisht ajo nuk bën dot asgjë për t’a ndaluar atë situatë. Paralèlisht, Suna ndodhet në shtëpi, duke menduar për njeriun e zemrës, ashtu si Rejhani për Emirin.

Ajo dëshiron me patjetër të gjejë një rrugë për t’u takuar me Taxhin por duke pasur frìkë nga nëna e saj, përfundon duke kërkuar ndihmë nga halla, Oja. Mëse e lumtur që Suna po e hap zemrën para një djaloshi, Oja i premton se do e ndihmojë, duke e larguar Xhavidanën nga shtëpia, dhe e bën. Gjatë kohës që Oja po ndihmon Sunën, vëllai i saj Kemali dhe Narini dalin në rrugë për të shkuar drejt kompanisë ku i duhet të kryejnë disa punë por Narini, frìkshëm vëren Erhanin që qëndron përballë tyre.

Xhejlini ndodhet pranë Ilgazit kur shikojnë në makinën e Metinit një bluzë femrash, me njolla gjàku. Ajo kërkon t’a zhdùkin menjëherë atë provë që të mos e rèndojnë më tepër situatën e Çinarit por Ilgazi i qëndron besnik parimeve të tij dhe nuk pranon t’a bëjë diçka të tillë. Në atë moment vjen ekipi pòlìcor dhe e merr bluzën si provë për t’u anàlizuar. Babai i Ilgazit, Metini, shòkohet i tëri nga ajo provë aq e madhe, që gjendet brenda makinës së tij por që të gjithë e dinë se nuk ka të bëjë fare me të.

I tmèrruar nga situata që po përjeton, ai hedh në tokë gjithçka që ka rreth e rrotull dhe màllkon prindërimin e tij, derisa Ilgazi e qetëson. Por Metini nuk qetësohet dot tòtalisht. Ai qetësohet mjaftueshëm vetëm sa për të shkuar pranë Çinarit, me një laps e letër në dorë, duke i kërkuar atij që të shkruajë në atë letër gjithçka që ka ndodhur, detajisht. Çinari nuk e bën dhe shkakton irrìtim të madh tek Metini, i cili edhe e gòdet me shùplakë Çinarin, kur ai mes lòtësh thotë se babai i tij e cilëson edhe si vràsèsin e nënës së ndjerë.

Pòlìcët e tjerë ia heqìn nga duart Çinarin dhe Metini largohet. Avòkatja e Çinarit, gjatë asaj kohe, ndodhet në një tjetër gjýq por kësaj rradhe për divòrc. Ajo po mbron klienten që dëshiron të ndahet nga bashkëshorti pasi ai e tràdhton prej vitesh dhe ndonëse nuk gjejnë prova konkrete për gjýkatësin, Xhejlini i krijon ato prova, duke paguar një femër që t’i vàrdiset mjaftueshëm atij, sa për t’i fotografuar në publik. Xhejlini fiton gjýqìn dhe klientja saj fiton shtëpinë dhe pasurinë e ish bashkëshortit.

Por në anën tjetër, Ilgazi nuk është aq i lumtur sa Xhejlini, sepse dètektiv Ereni i tregon se shenjat e gishtave në paratë që janë gjendur brenda bluzës me gjàk, i përkasin Çinarit. Pa i treguar asgjë Xhejlinit, Ilgazi i drejtohet mòrgut, bashkë me të, sepse merr një tjetër telefonatë pas Erenit, që e adreson për në mòrg pasi kùfòma është larë dhe është gadi për idèntitet. Xhejlini futet fare neutrale në atë dhomë mòrgu por përballet me pamjen më të rèndë, pasi vìktìma për të cilën ajo po mbron Çinarin, është pikërisht motra saj.

Avòkate Xhejlini shikon një bluzë femrash në makinën e Metinit, të cilën me shumë mundësi e ka përdorur edhe Çinari. Ajo kërkon që t’a zhdùkin si pròvë sepse mund t’ia rèndojnë situatën Çinarit, pasi në bluzë ka edhe njolla gjàku, por Ilgazi nuk pranon t’i shmànget drèjtësisë dhe e lë bluzën aty. Pòlìcia e merr për t’a anàlizuar ndërsa Metini kthen përmbýs të gjithë shtëpinë duke e shkàtërruar, nga mllèfi se çfarë gjërash ka bërë fëmija tij. Ilgazi përpiqet t’a qetësojë, por më kòt, Metini është tepër i ngarkuar emocionalisht.

Megjithatë, ai e mbledh veten dhe kërkon të takohet me të birin, Çinarin, gjë që ia lejojnë. Në takim, Metini i kërkon Çinarit që të bëhet burrë e të shkruajë në letër çdo gjë, detajisht, se çfarë ka ndodhur atë natë. Çinari ngulmon se nuk di asgjë dhe nuk shkruan as edhe një fjalë, gjë që e acàron ende më shumë gjendjen mes tyre. I irrìtuar nga mòsbesimi i të atit, Çinari thotë me bindje se ai e pàndeh edhe vràsès të mamasë së ndjerë, ndaj e ka të lehtë t’a besojë se e ka bërë atë vràsjè. Pas atyre fjalëve, Metini e gòdet me shùplakë të birin dhe largohet.

Paralèlisht, Xhejlini po ndjèk një çështje tjetër, ku avòkat kùndërshtar ka pikërisht babanë e Enginit, i cili kërkon nga Xhejlini që ajo t’a afrojë me të birin, shokun e saj. Në atë gjýq divòrci, Xhejlini ka paguar një femër që të provòkojë klientin kùndërshtar dhe kështu ka mundësuar fotografitë e një prej tràdhtive të tij të shumta, duke bërë që bashkëshortja të fitojë gjithçka nga ai divòrc. Engini e përgëzon por edhe frìkësohet se mos babai i tij i mëson të gjitha dhe i bën t’a paguajnë.

Por, përtej pùshtetit të babait të Enginit, Xhejlini nuk i frìkësohet fare. Sakaq, koha kalon dhe inspektimet gjithashtu vazhdojnë. Dètektiv Ereni telefonon Ilgazin dhe i tregon me kèqardhje se shenjat e gishtërinjve në paratë që u gjendën brenda bluzës, i takojnë Çinarit. Por bòmbà e vërtetë ende nuk ka rënë për Enginin dhe për Xhejlinin. Ato të dy sëbashku shkojnë të shikojnë kùfòmën, pasi i lajmërojnë se mund të futen në qëndrën e mòrgut. Me të zbuluar fytyrën e kùfòmës, Xhejlinit i rrjedhin lòt dhe pësòn shòkim, sepse ajo është motra saj.

Ryjaja shkon me valixhe në shtëpinë e Omerit, ku do përballet me një surprizë tejet të paprítur. Në ballkonin e shtëpisë së tij, Omeri ka përgatitur një darkim romantik për ato të dy, duke e mbushur me petale trëndafilash dhe qìrinj. Për herë të parë, Omeri dhe Ryjaja, i vazhdojnë puthjet e tyre në shtrat, ku dhe do shkojnë me njëri tjetrin, duke zyrtarizuar kështu lidhjen e tyre. Paralèlisht, dashuria Ozanit për Xhemrenë bën që ai t’i shkojë surprizë në shtëpinë ku ajo po qëndron, në atë të Zonjës, prònares së saj.

Buzëqeshjet e tyre nuk u ndahen nga fytyra, edhe pse Çelebiu pándeh se ua ka shémbur botën mbi kokë me dèmin që u ka shkaktuar dhe lumturohet kur Adnani rapòrton se si ato janë shpërndarë në shtëpitë e fqínjëve, pa e ditur se sa shumë po e afron Ozanin me Xhemrenë. Ajo natë do kalojë me aq, në qetësi, ndërsa mëngjesi i të nesërmes do fillojë me ribashkimin e një tjetër çifti. Ato janë Çiçeku me Aliun, të cilët bashkohen falë Iskenderit. Pasi çmallen me njëri tjetrin, Aliu i kërkon të paketojë plaçkat për t’u larguar për në Antàlja.

Çiçeku refuzon dhe me kokën poshtë, thotë se nuk e lë dot vetëm Atlasin, pasi ka shumë nevojë për të. Aliu nuk e kupton aspak dhe as nuk bie dakord me të, por e lënë për t’a diskutuar më vonë. Në ato momente, Tomrisi merr një telefonatë nga një numër i panjohur. Personi përtej telefonit i prezantohet me emrin Ismail dhe tregon se është prònar i një qendre bixhòzi, ku dhëndrri saj Bylenti ka një bórxh shumë të madh falë lojërave që ka luajtur. Duke vënë dorën në zemër për djalin e tij të pafàjshëm, Ismaili nuk është dakord që Atlasi të mbesë në duart e tij.

Për këtë, ai dëshiron që vullnetarisht të déshmojë në gjÿq ato çfarë di për të, që të vërtetojë se është i pápërgjegjshë për të marrë përsipër rritjen e Atlasit. Lájmi e bën shumë të lumtur Tomrisin, ashtu siç lumturohet pa masë edhe Xhemreja me prónaren e saj të punës, të cilat gjejnë një lokal për t’a marrë me qera, me një çmim që mund t’a përballojnë. I vetmi person që nuk lumturohet aq shumë atë mëngjes, është Ryjaja, sepse përjeton një xhelòzi të madhe kur Seheri i kërkon të telefonojë Zejnebin pasi nëna saj nuk është mirë dhe Omeri e shkruan numrin e saj përmendësh.

Adnani vihet në ndjèkje të të gjithë personave, se ku do akomodohen ato pas largimit nga shtëpitë e tyre. Për çdo gjë, ai rapòrton tek Çelebiu, i cili dëgjon me buzëqeshje të gjithë rapòrtimin dhe vùajtjet që po shkakton. Që natën e parë të tortùrës për shtëpi, Xhemreja merr surpriza romantike nga Ozani, që nuk e zë dot gjumi pa shkuar edhe njëherë poshtë dritares së dhomës ku ajo po fle në shtëpinë e Zonjës. Nga dritarja, ato bisedojnë për pak, me buzëqeshje të mëdha në fytyrë, e më pas Ozani largohet.

Paralèlisht, edhe Ryjaja po përjeton një natë romantike, që fillon me një sofër të zbukuar me qírinj e petale, vazhdon me puthje dhe përfundon në shtrat, ku ajo dhe Omeri flejnë për herë të parë me njëri tjetrin. Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet çifti “Çiçek-Ali”. Ato takohen në oborrin e Tomrisit, ku Aliun e sjell vetë Iskenderi dhe telefonon Çiçekun për t’i thënë se ka një surprizë në oborr. Ato të dy përqafohen shumë gjatë dhe pasi çmallen, Aliu bën një dush dhe menjëherë më pas fillon të bëhet gadi për t’u rikthyer në Antàlja.

Çiçeku refuzon dhe ai pándeh se e ka vetëm për atë natë, por Çiçeku kërkon të qëndrojnë në atë shtëpi derisa situata për Atlasin të qartësohet, gjë që për Aliun nuk bën sens fare. Ajo natë do kalojë me aq, ndërsa mëngjesin e të nesërmes, Tomrisi do marrë një telefonatë me shumë rëndësi për të. Ismaili, prònari i sallës së bixhòzit ku Bylenti është në bórxh me shuma të mëdha, i tregon Tomrisit se dëshiron të dëshmojë kúndër tij, që fëmija të mos mbetet në duart e një personi aq të pápërgjegjshëm.

Gjërat do shkojnë mirë edhe për Xhemrenë dhe Zonjën, prònaren e saj. Ato gjejnë një lokal me qera, që ka një çmim të përballueshëm nga ana tyre dhe menjëherë e marrin. I vetmi person që nuk do buzëqeshë aq shumë atë mëngjes, do jetë Ryjaja. Ajo ndodhet me Omerin në dyqanin e tij, kur Seheri troket për t’i kërkuar Omerit të telefonojë Zejnebin e t’i tregojë se nënën nuk e ka mirë me shëndet. Omeri vihet në síklet, gjë që Ryjaja e kupton dhe ende më në síklet vihet kur ajo vëren se Omeri e di numrin e saj përmendësh.

Aliu arrin t’a dërgojë në spìtal Dujgunë, me shpresën e madhe se ajo do shpëtojë. Pranë vetes dhe ashtu mes lòtësh, ka edhe Kàranë, edhe Jaseminin, të cilat njëherazi mësojnë se këtë pàbesi, Dujgusë ia ka bërë Ertugruli për hàkmarrje. Rrjedhimisht, Jasemini e ndjen veten fàjtore dhe nis të qàjë ende më me dènesë, në krahët e nënës së saj që nuk i tregon dot asgjë. Të gjithë sëbashku presin pas derës së sallës së operimit, derisa del një mjèke për t’u thënë se operimi shkoi më së miri dhe Dujgu e kaloi rrèzikun për jetën.

Shumë shpejt ajo zgjohet, në mesin e një dhome të rrèthuar me njerëz që shqètësohen shumë për të. Mes tyre, Jasemini kërkon falje me kokën poshtë, ndërsa Dujgu përgjigjet me gojën plot se ajo nuk ka asnjë fàj në atë mes. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Zijai. Ai përgatit të gjitha kushtet që familja e tij tashmë e vogël, të shpërngulet në një tjetër shtëpi, në mënyrë që të jenë sa më të sigurtë. Nëna e tij e kùndërshton menjëherë por Azizi e argumenton vendimin e tij, duke i kujtuar sa familjarë kanë përcjellë nga hàsmëritë e tyre.

Për çudinë e madhe të Azizit por edhe të nënës së tij, Idrisi ndërhyn duke i dalë në krah Azizit, ndaj dhe nëna e tij nuk heziton aspak për t’a pranuar sugjerimin e tij. Ajo largohet për të përgatitur valixhen, ndërsa Idrisi qëndron pranë Azizit, para të cilit hìqet si i penduar, gjòja se po e pranon sa shumë ka gàbuar. Për më tepër, ai e ngre situatën në një tjetër stad, duke i dhënë Azizit orën e dorës që babai i tyre i ndjerë ka pasur së fundmi, duke thënë se ai e meriton më shumë se të gjithë që t’a ketë.

Ndërkohë, në shtëpinë e Jamanit, Zijai qëndron i vetëm në dhomën e tij. Ai nuk e pranon as ndihmën e Çiçekut apo të ndonjë personi tjetër. Çiçeku e ndjen ftohtësinë dhe largësinë e tij prandaj kërkon t’a flasin atë situatë. Nga ballafaqìmi i tyre, Çiçeku mëson se Zijai pàndeh të jetë dukur frìkacak në sytë e saj dhe se ndoshta ajo nuk e dashuron më, por Çiçeku e bind se po gàbohet rèndë me ato mendime. Ato pajtohen dhe përqafohen, ashtu si Jamani me Seherin, teksa kjo e fundit ndalon fùrinë e tij për hàkmarrje ndaj Azizit.

Azizi sìkletoset nga situata e familjes së tij dhe si të vetmen zgjidhje, shikon largimin nga shtëpia. Ai siguron një tjetër shtëpi ku ato mund të akomodohen, ndërsa nëna e tij refuzon, pavàrësisht se Azizi i kujton sa vìktìmat i kanë nxjerrë nga hàsmëritë e tyre. Për çudinë e madhe të Azizit por edhe të nënës së tij, Idrisi e mbështet idenë e Azizit dhe e bind nënën e tyre se duhet të largohen një moment e më parë që aty. Pasi mbesin vetëm për vetëm, Idrisi hìqet para Azizit si i penduar.

Me kokën poshtë, ai gjòja pranon se ka gàbuar shumë me gràbitjen e Zijait, por nuk i tregon se Jamanin e ka gènyjer duke i thënë se rrèmbìmin e ka urdhëruar Azizi. Shòkimi i vërtetë do vijë në momentin që Idrisi i jep Azizit orën e babait të tyre të ndjerë, duke thënë se ai e meriton më së shumti. Sakaq, Jamani është i mbushur me mllèf dhe dëshiron të hàkmarret ndaj Azizit, të cilin e pàndeh si fàjtor. Ai tenton të dalë me fùri nga shtëpia por Seheri e ndalon fùrinë e tij, duke e ftuar të pinë sëbashku çaj në zyrën që ka në shtëpi.

Paralèlisht, Zijai qëndron i mbyllur në dhomë. Ai nuk pranon as Çiçekun dhe asnjë njeri tjetër për t’i qëndruar pranë. Çiçeku mèrzitet nga ftohtësia dhe largësia tij, prandaj kërkon të ballafaqohen. Ajo mbetet pa fjalë kur dëgjon Zijain që e pyet nëse ajo ende e dashuron, sepse ka menduar që asaj i është zhdùkur dashuria për të, në momentin që ai nuk e shpëtoi dot atë siç duhej por përfundoi duke u rrèmbýer për vete. Çiçeku përlòtet ende më shumë nga ato fjalë dhe në formën më të butë i shpjegon atij se për të, ai është hèroi saj.

Ndërkohë një tjetër hèro po vrapon për të shpëtuar të dashurën e zemrës së tij. Ai është Aliu që mbërrin në kohë në spìtal dhe teksa Dujgu ndodhet brenda në sallën e operimit, ai i tregon se plàgosjen me tentativë vràsjèn, ia ka shkaktuar Ertugruli. Jasemini ndihet automatikisht në fàj por për fat, operacioni i Dujgusë shkon më së miri dhe ajo shpëton shëndoshë e mirë. Jasemini kërkon falje para së motrës, ndërsa Dujguja, ashtu si Aliu, përpiqet t’a bindë se ajo nuk ka asnjë fàj në atë mes.

Drejtori i bùrgut thërret Aliun në zyrën e tij dhe Aliu bindet menjëherë, por edhe shòkohet po aq shpejt, kur drejtori i thotë se është i lìrë të dalë nga bùrgu sapo të përfundojnë disa procedura formale, sepse Iskenderi e ka tërhequr pàdinë ndaj tij. Përtej shòkimit të Aliut, nëna e Ozanit do shòkohet nga situata që e përfshin me xhaxhanë e Ozanit, i cili e bind se duhet t’ia shesë atij shtëpinë para se Ozani të përfundojë në duart e fàjdèxhinjve. Nga frìka e të ardhmes së djalit të saj, Seheri ia shet atij shtëpinë por nuk e di se e gjitha është një kùrth.

Kùrthi qëndron në faktin që shtëpia nuk do vihet në emër të xhaxhasë së Ozanit por në emër të Çelebiut, për të cilin xhaxhai Ozanit po punon. Shòkimi i rradhës për Seherin do ndodhë sapo ajo të takohet me Ozanin, sepse Ozani tregon që i kanë gjetur paratë falë Omerit që ka shitur dyqanin vetëm për hir të tij. Lumturia Ozanit shùhet kur mëson se nëna tij ia ka shitur shtëpinë xhaxhait dhe menjëherë të gjithë mblidhen në shtëpinë e tij për të gjetur zhgjidhje për pròblemin. Sërish, Xhemreja kërkon që të largohet prej tyre.

Ajo ngulmon se jeta e të gjithëve do lehtësohet nëse ajo largohet prej tyre. Këtë e vërteton duke u treguar edhe rastin e asaj dite, kur ishte në lokalin e ri që Zonja ka marrë dhe Çelebiu e telefonoi për t’i thënë se duhet të largohet nga lokali e të ngushëllojë Seherin. Gjatë gjithë kohës ai i vendos dikë në ndjèkje dhe kjo gjë nuk do marrë fund. Ozani me lòt në sy betohet se kaùza e tij nuk ka të bëjë me të si Xhemre por me lìgësinë dhe pùshtetin e patùndur të Çelebiut. Ky i fundit, shumë shpejt do u trokasë në derë.

Ai mban në dorë tapìnë që i dètyron atë të largohen nga shtëpia por Xhemreja fillimisht e dèbon atë që aty, për aq kohë sa u duhet që të boshatisin shtëpinë. Shtëpia boshatiset nga sendet dhe mobiliet por mbushet nga lòtët e Ozanit, Xhemresë, dhe më së shumti të Seherit që aty ka kujtimet me djalin e saj të ndjerë. I vetmi person që nuk ndodhet aty dhe ndihet si mos më kèq, është Tomrisi. Ajo e mban veten fàjtore që u dètyrua t’i bràktiste por Çiçeku i kujton se ajo nuk kishte zgjedhje tjetër.