Category: Uncategorized

Vajza e përzgjedhur nga Ertugruli që t’i vìhet nga pas Dujgusë dhe Alisë, po e kryn detyrën e saj në mënyrën më të denjë. Ajo u qëndron gjatë gjithë kohës nga pas dhe pa e vënë re asnjëri prej tyre. Ato nuk janë aspak të përqëndruar tek detajet e tjera, sepse fokusi i vetëm i tyre është të martohen sa më shpejt të jetë e mundur dhe për këtë, po përpiqen t’a bindin Semranë se nuk është dhe aq herët. Por Semraja mèrzitet shumë. Ajo ka frìkë t’i largohet Dujguja nga shtëpia dhe për këtë, sajon pafund jùstifikime.

Së fundmi, për t’a bindur, Semraja tenton të bëjë sikur këmba e sëmùrë i është përkèqësuar por gènjeshtra i del menjëherë sepse ajo ngàtërron këmbën. Dujgu qesh me situatën dhe e kalon me aq, duke e kuptuar qëllimin e pastër të asaj gènjeshtre. Në anën tjetër ndodhet shoqja e saj Seheri. Seheri kujdeset gjatë gjithë kohës për Çiçekun, teksa Jamani vazhdon kërkimet për Zijain. Idrisi gjithashtu përgatitet të shkojë pranë Zijait por në momentin e fundit nëna e tij pèson një përkèqësim në shëndet.

Ajo kërkon me patjetër që Idrisi t’a shoqërojë për në spìtal por Azizi gjithashtu nuk i lë të vetëm. Në spìtal, pasi nëna tyre përmirësohet shpejt, Idrisi sërish tenton të largohet por Azizi nuk e lèjon, duke i theksuar se nëna e tyre e kërkon atë. Paralèlisht, Jamani bàstis shtëpinë e tyre dhe tek njëri prej ròjeve lë mesazhin e qartë se nëse Zijait i ndodh diçka, Azizi do e paguajë me jetë. Menjëherë pas largimit të Jamanit nga shtëpia e Azizit, ròja e telefonon këtë të fundit.

Ai i tregon mbi çfarë sapo ndodhi dhe Azizi bindet si kurrë më parë, që dikush po përgatit kùrthe kùndër tij dhe Jamanit. Azizi vendos të dalë vetë t’a kërkojë Zijain, diçka për të cilën Idrisi i del shumë kùndër por Azizi e ka mendjen të qartë. Teksa ai zòtohet të gjejë Zijain, Jamani gjen personin që e ka gràbitur Zijain. Pas shumë grùshtimeve e kèrcènimeve, Jamani e bën të flasë. Sipas planit që ai ka përgatitur me Idrisin, Jamanit i thuhet se atë urdhër gràbitjeje e ka dhënë Azizi.

Nëna e Azizit sëmùret pikërisht në momentin kur Idrisi tenton të dalë nga shtëpia për të shkuar në vendin ku po mbahet pèng Zijai. Nëna e tij e kërkon me ngulmim të birin që t’a shoqërojë deri në spítal. Pasi mbërrijnë atje dhe gjendja e saj stabilizohet, Idrisi tenton sërish të largohet, por nuk ia del dot sepse Azizi ia thekson që ai është djali i preferuar i familjes dhe nëna tyre kërkon t’a ketë pranë. Gjatë kohës që ato ndodhen në spítal, Jamani mbërrin në shtëpinë e tyre, për të kërkuar Azizin.

Ai nuk gjen njeri në shtëpi, prandaj thyèn e shkátërron çdo gjë që ka rreth e rrotull, grúshton rójet dhe përballet vetëm me njërin prej tyre, të cilit i jep mesazhin e qartë se do hàkmerret réndë nëse guxojnë t’ia prèkin Zijain. Menjëherë pas largimit të Jamanit, punonjësi shtëpisë e telefonon Azizin për t’i treguar se çfarë ka ndodhur. Azizi bindet më shumë se kurrë se dikush po tenton t’i bëjë ato àrmìq dhe këtë duhet t’a zbulojë sa më shpejt që të jetë e mundur. Vëllai që ka pranë, Idrisi, tenton t’a nxísë kúndër Jamanit.

Ai nuk ia del dot sepse tanimë Azizi e di mjaft mirë se si qëndron e vërteta, prandaj misioni tij i parë kthehet në gjetjen e Zijait. Ndërkohë, Jamani ka mbërritur para pikërisht personit që e ka rrèmbyèr Zijain. Pas shumë grùshtimeve, Jamani e dètyron të flasë dhe sipas planit që ka bërë me Idrisin, ai gènjen e thotë se e ka urdhëruar Azizi që t’a rrèmbèjë Zijain. Në mesin e gjithë asaj fúrtune, Seheri përpiqet të bëhet strehë për Çiçekun, që e ka lëshuar veten nga fríka dhe pániku.

Sakaq, në anën tjetër ndodhet Dujguja me Aliun. Ato vijojnë të kenë në ndjèkje vajzën e caktuar nga Ertugruli por asnjëri nuk e vëren. Ato të dy janë shumë entuziastë për martesën që duan t’a afrojnë sa më shpejt, por nëna e Dujgusë, Semraja, është mérzitur më shumë se asnjëherë. Ajo mérzitet kur dëgjon martesën, ndaj përpiqet të bëjë si e sëmùrë, që Dujgu të mos largohet prej saj. Dujgu e kupton që ajo po përpiqet të sàjojë një situatë dhe e mirëkupton qëllimin e saj.

Osmani dhe Gyndyzi lùftòjnë krah njëri tjetrit, me qëllimin e njëjtë që të púshtójnë Inegolin. Teksa qëndrojnë ashtu, krah njëri tjetrit, Osmani e falenderon pafund Gyndyzin që ka bërë një sákrificë aq të madhe, saqë e ka dërguar djalin e tij të ínfíltruar, në gojën e àrmìqve. Ai e thekson faktin që fëmijët janë pasuria më e madhe dhe nuk është i bindur nëse do e kishte bërë vetë diçka të tillë, ndaj e admiron guximin e vëllasë së tij, Gyndyzit. Gjatë kohës që ato flasin, Aktemuri është ende pranë Romanusit.

Aktemuri përpiqet maksimalisht që të jetë sa më i kujdesshëm teksa lë shenja dhe mesazhe për Osmanin dhe úshtrínë e tij, por Romanusi e vëren. Fillimisht ai i kërkon vetëm që ai të mos sillet më kòt, të mos humbasë ritmin me úshtrínë e tyre dhe të jetë sa më i vëmendshëm. Por, në një bisedë shumë të shpejtë që ndodh mes tyre, Aktemuri e humbet fillin. Romanusi e provòkon mbi personin që Aktemuri supozon t’a ketë mësuar si të përdorë shpàtën dhe Aktemuri bíe prè, pasi atë person nuk e ka njohur asnjëherë.

Personi që Romanusi i përmend, ka vdèkur shumë vite më parë dhe nuk mund të kishte qenë mësues i Aktemurit, gjë të cilën ai e provoi me kokë, duke mos e ditur fare se kush është ai. Menjëherë Romanusi nxjerr shpàtën dhe shumë shpejt e lídh atë pas peme, duke e quajtur trádhtar. Aktemuri përpiqet të shpëtojë dhe të lùftòjë me shpàtën që ka në brez, por nuk ia del dot. Për fat, shumë shpejt në atë pyll kalon Osmani dhe e líron Aktemurin nga lítarët që po e mbajnë, si dhe merr nga ai udhëzime se ku mund të jetë Romanusi.

Brenda fare pak çastesh, Osmani del përballë Romanusit, i gatshëm për të lùftùar. Djemtë e Osmanit, paralèlisht, po diskutojnë për princeshë Holofirën që sapo u largua nga fisi i tyre. Orhani e pranon para Alaatinit se nuk është fare i fortë për të përballuar lamtumirat dhe teksa ende bisedojnë për të, një nga shérbëtorët sjell várësen që ka harruar princeshë Holofira në çadrën ku ajo jetoi për pak javë. Orhani e merr várësen në dorë dhe duke qenë i bindur se ajo várëse ka një vlerë shpirtërore për të, vendos t’ia dërgojë vetë.

Arzuja bën tèstin e shtatzènisë dhe e tmèrruar nga rezultati pòzitiv, fton Ahmetin në shtëpinë e saj. Làjmin ia komunikon ballë përballë, jo në telefon dhe për më tepër, kërkon nga ai që të përgatisë kushtet e duhura që t’i japë fund asaj shtatzènie, duke theksuar se ato të dy sëbashku dhe ajo veçmas, nuk kanë asnjë të ardhme. Ahmeti refuzon në mënyrë të prèrë, i premton ndihmë derisa të lindë fëmijën, më pas i sugjeron të përfundojë dènimin në bùrg në formën më të shkurtuar e t’a rrisin sëbashku fëmijën e tyre.

Arzuja nuk i beson aspak një përralle të tillë ndaj ngulmon se duhet t’a hèqë sa më shpejt të jetë e mundur, por Ahmeti sërish kùndërshton. Ai akomodohet në shtëpinë e saj dhe me shumë këmbëngulje i tregon planin, se do martohen bashkë e do kujdeset ai për fëmijën, derisa ajo të përfundojë dènimin në bùrg. Në anën tjetër ndodhet ish gruaja Ahmetit, Meltemi, e cila arrin të marrë një shumë tepër të madhe nga vëllai i Alpit, në kèmbim të një vìdeoje publike ku ajo do sqarojë se Zahra nuk është vajza e Alpit por gjithçka ka qenë një kèqkuptim.

Meltemi shkon në shtëpi, por jo me paratë e vëllait të Alpit. Në atë çantë ajo fut një mandolinë të blerë për Alpin, në irònizim të fjalëve që ai i tha një natë më parë, prandaj i nèvrikosur, Alpi e thýen atë. Mëngjesin e ditës tjetër, gjërat nuk do shkojnë mirë as për Sinanin. Ai nuk zgjohet herët për në punë, gjë që Zejnebi e vëren dhe e pyet përse, por ai gènjen për të mos i treguar se është i pàpunë tanimë. Paralèlisht, motra e tij, atë mëngjes, do e shpètojë Denizin nga një pròblem shumë i madh.

Denizi po màshtrohet nga një djalosh i martuar, gjë që Munevveri e di se ai është i martuar ndaj fillimisht e dèbon djaloshin pasi e ballafaqon vetëm për vetëm, më pas i tregon Denizit të vërtetën. Edhe pse lèndohet shumë, ajo e falenderon Muenevverin që e shpëtoi nga një pròblem aq të madh.
Ndërkohë, Alpi dhe Bahriu bisedojnë për çështjen e Sudes, duke thënë se gjithçka po e bëjnë për hir të Sabriut të ndjerë që e kanë pasur shumë shok. Biseda tyre ndërpritet nga një telefonatë për Bahriun, i cili merr làjmin e madh se do bëhet baba.

Meltemi takohet me vëllanë e Alpit dhe merr nga ai një çantë të mbushur plot e përplot me para, të cilat ai ia jep në kèmbim të një rrëfimi publik që ajo duhet të bëjë, duke shpjeguar se gjithçka ka qenë një kèqkuptim i madh dhe se vajza e saj Zahra, nuk është e Alpit por e Ahmetit, siç të gjithë e dinin që në fillim. Pas rrëfimit që bën, Meltemi kthehet në shtëpi pranë Alpit dhe në vend të parave, ajo ka futur në çantë një mandolinë, që ia dhuron Alpit, pas tregimit të historisë së tij. I xhìndosur, Alpi e thýen mandolinën.

Në anën tjetër ndodhet Ahmeti. Atë e fton Arzuja në shtëpinë e saj, për t’i dhënë làjmin e rëndësishëm se është shtatzènë por edhe se duhet t’a hèqë një moment e më parë dhe meqë nuk shkon dot në spìtal, kërkon që ai t’ia krijojë kushtet aty ku ndodhet. I habitur pa masë nga làjmi i madh që ajo i jep, Ahmeti premton se do marrë çdo përgjegjësi mbi atë fëmijë dhe nuk do lèjojë që ajo t’a hèqë. Mes lòtësh, Arzu thotë se ato të dy nuk kanë lidhje me njëri tjetrin dhe se ajo vetë nuk ka aspak të ardhme, për shkak se e pret vetëm bùrgu.

Me këmbëngulje, Ahmeti thotë se do martohen, se do e ndihmojë atë t’a kalojë shtatzèninë jashtë dhe sapo t’a lindë fëmijën, ajo do dòrëzohet në pòlìci, do i pajtojë avòkatin më të mirë dhe me pak dènim që do vùajë në bùrg, ajo do dalë e do jetojnë të lumtur. Arzu e ka të vèshtirë t’i besojë një plani të tillë, sepse i ngjan si një përrallë, por Ahmeti nuk heq dorë nga ajo dhe as nga fëmija tyre. Ai e kalon natën pranë Arzusë dhe të nesërmen në mëngjes zgjohet i pari, duke i përgatitur asaj sofrën e mëngjesit.

Në anën tjetër, Sinani e fillon ditën me gènjeshtra, sepse nuk i tregon dot Zejnebit se ka dhënë dorëhèqjen në punë. Paralèlisht, motra e tij Muenvveri, atë mëngjes mëson se Denizi, vajza e Kadirit është në një lidhje. Ajo ia tregon vetë në mirëbesim por Munevveri e di që ai djalosh është i martuar, prandaj gjen rrugën dhe e ndan nga ai. Denizi e falenderon por mes lòtësh, tregon se ishte dashuria saj e parë. Lòtët atë mëngjes, do përshkojnë edhe faqet e Bahriut. Ai mëson nga gruaja tij se mjèkimi ka dhënë rezultat dhe ajo është shtatzènë, për herë të parë.

Iskenderi do lërë pa fjalë nënën dhe vëllanë e tij, duke kërkuar nga ky i fundit vendin e drejtuesit në kompaninë e familjes. Çelebiu nuk reagon aspak, ndërsa nëna tyre po, por Iskenderi nuk e merr parasysh, duke qenë i bindur se ajo përherë mban anën e Çelebiut. Ai deklaraon para Çelebiut se i sapo u mpòsht për herë të parë dhe pa i interesuar asnjë fjalë e tij, Iskenderi shkon në kompani dhe urdhëron ndryshimin e dhomës së drejtuesit të kompanisë, duke e arreduar sipas dëshirës së vet.

Paralèlisht, për të po flet Omeri. Për të dhe Çiçekun, Omeri i tregon Ryjasë por gjithashtu thekson se ndoshta gjërat nuk janë siç duken nga larg. Teksa Omeri flet, Ryjasë i kujtohen shumë copëza nga ngjarjet e ndodhura së fundmi dhe bindet për komunikimin që ka mbajtur Çiçeku me Iskenderi. Sapo ajo vjen, Ryjaja përballet me të. Ajo kërkon një arsye bindëse përse po e shoqëronte Iskenderin tek Arzuja dhe sado që Çiçeku përpiqet të shpjegojë, Ryjaja nuk e beson.

Çiçeku gjithashtu fshìhet edhe pas jùstifikimit të Atlasit, se askush nuk e bën atë të lumtur si Iskenderi por Ryjaja betohet se Atlasi nuk do ia falë kur të rritet e të mësojë se ajo e ka afruar me vràsèsin e nënës së tij, prandaj i kërkon të qëndrojë sa më larg tij dhe e mbyll me aq bisedën, pasi pranë u shkon Tomrisi. Çiçeku largohet me këtë të fundit dhe në një moment, nuk duron dot më në makinë por zbret dhe vrapon buzë detit që kanë afër. Tomrisi i shkon nga pas dhe mes rrëfimit me lòt të Çiçekut, mëson përse atë e brèn ndërgjegjia.

Sado që shòkohet që ajo ka besuar tek Iskenderi aq sa për t’i treguar adresën e Kenanit, Tomrisi sërish ngulmon se ajo nuk ka asnjë fàj në atë mes, sepse e gjitha ka qenë màshtrim i Iskenderit. Gjatë kohës që ato flasin, një làjm i mirë arrin të merret. Ai është làjmi i shumëpritur i kùjdestarisë së Gyneshit, për të cilën është vendosur se duhet të qëndrojë me nënën e saj, Xhemrenë. Kjo e fundit hìdhet nga lumturia dhe përqafon Ozanin që ka pranë por sapo del nga instìtucioni ku ndodhen, Çelebiu i del përpara dhe e paralàjmëron të bëjë kujdes.

Ryjaja gjen Omerin dhe Ozanin në një bisedë për Çiçekun por sapo ajo vjen, ajo bisedë ndërrohet. Duke qenë e bindur se po i fshèn diçka, Ryjaja ngulmon që ato të flasin, derisa Omeri i tregon se e ka parë pranë Iskenderit, duke përdorur makinën e tij për tek Arzuja. Ryjasë në çast i mblidhen shumë copëza momentesh dhe bindet që Çiçeku ka pasur komunikim të vazhdueshëm me të. Gjatë kohës që flasin, Iskenderi po del përballë dhe kùndër Hyljasë e Çelebiut, duke thënë në formë të prèrë se do të ulet në kolltukun e drejtuesit të kompanisë.

Hylja irrìtohet shumë dhe kùndërshton por Iskenderi nuk e merr për bazë, duke e ditur mjaft mirë se ajo përherë mban anën e Çelebiut. Ky i fundit tenton t’a bindë se ai nuk e mban dot kompaninë, por më kòt, Iskenderi është aq i vendosur saqë menjëherë shkon në kompani dhe ndërron dhomat, duke e arreduar atë të drejtuesit, sipas shijes së tij. Paralèlisht, Çelebiu do marrë një tjetër gòditje, ende më të rèndë. Shërbimet sòciale kanë vendosur që vajza tij, Gyneshi, duhet të qëndrojë nèn kùjdestarinë e nënës së saj.

Xhemreja e merr làjmin teksa ndodhet bashkë me Ozanin në instìtucionin e posaçëm dhe nga lumturia, kërcen në ajër dhe e përqafon Ozanin. Gjithë atë lumturi të madhe, do e zbèhë Çelebiu, që po i pret në dalje të instìtucionit. Ai thotë se është lodhur me atë situatë dhe se tani e tutje do i bëjë lëvizjet siç është mësuar gjithmonë, ndaj ajo bën mirë të ketë kujdes, për hir të vetes dhe të Ozanit që e shoqëron kudo. Pavàrësisht Çelebiut, Xhemreja mblidhet me të gjithë grupin për të festuar làjmin e madh.

Mes tyre, Ryjaja merr Çiçekun veçmas dhe i kërkon llògari për afrimitetin me Iskenderin. Çiçeku i betohet se gjithçka e ka bërë për hir të Atlasit por Ryjaja ngulmon se Atlasi nuk do i jetë falenderues kur të rritet e të mësojë se ajo e ka afruar me vràsèsin e nënës së saj. Ardhja e Tomrisit e ndërpret diskutimin e tyre dhe Ryjaja largohet, ndërsa Çiçeku nuk duron dot më por shpèrthen para Tomrisit, duke treguar se sa shumë i brèn ndërgjegjia që i ka besuar Iskenderit dhe i ka treguar atij vendin e Kenanit, kur ishte gjàllë.

Rejhani ndodhet në dhomën e saj duke studiuar, kur merr një telefonatë nga një numër i panjohur. Ajo i përgjigjet dhe dëgjon në anën tjetër zërin e një vajze që prezantohet si asistentja e një prej pedagogeve të shkollës. Qëllimi i telefonatës është që t’i tregojë Rejhanit se për çdo gjë që ajo mund të ketë nevojë, mundet t’a telefonojë dhe ajo do i vijë në ndihmë. Edhe pse e falenderon, Rejhani e kupton se ai favòrizim po i bëhet vetëm sepse ka mbiemrin Tarhun dhe diçka e tillë nuk i pëlqen.

Ajo i shkon pranë Emirit, i cili në ato momente po anàlizonte dèshminë që ka dhënë Xhemreja. Për të mos e strèsuar edhe Rejhanin, ai nuk i tregon asgjë asaj, por vetëm dëgjon arsyen përse i shkoi në zyrë. Rejhani fillimisht i tregon gjithë telefonatën që sapo bëri dhe duke theksuar se sa nuk i pëlqen ai dallim që po i bëjnë, ajo kërkon që ai të mos e shoqërojë më për në shkollë. Emiri e pranon meqë ajo ndihet më mirë por Rejhani ka një tjetër kërkesë, që për Emirin është shumë më e rèndë.

Tani Rejhani kërkon që të mos u tregojnë të tjerëve që janë të martuar sëbashku, vetëm që të mos e përjetojë atë dallimin që e bën të ndihet në sìklet. Emiri pranon por gjatë gjithë natës, sytë i mban hapur pasi nuk fle dot, nga xhelòzia që Rejhani i shkakton me kërkesat e saj. Paralèlisht, xhaxhai i tij Kemali dhe Narini, flejnë duke menduar për njëri tjetrin, për të gjitha gjërat që mendojnë dhe ndjejnë por nuk kanë guxim që t’i shprehin dot. Mëngjesin e të nesërmes, punonjësi i shtëpisë së tyre, Taxhi, shkon sërish tek Suna.

Ai e admiron në largësi teksa ajo vijon të bëjë ushtrime të panumërta, që t’i forcojë këmbët e saj sa më shumë. Kësaj rradhe, Suna e shikon atë dhe i shkon nga pas, edhe pse Taxhi merr të largohet sërish në heshtje. Gjatë kohës që ato bisedojnë me njëri tjetrin, nëna e saj Xhavidana vijon të bëjë plane mëse të tmèrrshme. Së fundmi, që të shpëtojë njëherë e mirë nga Xhemreja që tanimë ka dhënë deklaratë kùndër saj, Xhavidana paguan një person që premton të futet në dhomën e Xhemresë në klìnikë e t’i bëjë elèktroshòk.

Emiri vendos të mos i tregojë asgjë Rejhanit mbi deklaratën që ka bërë Xhemreja, prandaj Rejhani vazhdon e qetë të studiojë për në shkollë. Gjatë studimit, ajo merr një telefonatë nga asistentja e një prej profesoreshave të shkollës, e cila vetëofrohet të jetë gjithmonë në dispozicion të Rejhanit, për çdo ndihmë që asaj do mund t’i nevojitet. Rejhani e mbyll telefonatën duke e falenderuar por në të vërtetë ndihet shumë kèq që ato po e trajtojnë në një formë të tillë, kaq të veçantë, vetëm për shkak të mbiemrit të saj.

E mèrzitur nga ajo situatë, Rejhani i shkon në zyrë Emirit, që ende po punon. Ajo i tregon se çfarë sapo ndodhi dhe duke theksuar se nuk do t’i bëjnë dallim nga studentët e tjerë, ajo i kërkon Emirit që të mos e dërgojë më ai në shkollë. Edhe pse e ka të vèshtirë, Emiri pranon, por Rejhani sërish ka një tjetër kërkesë. Tani, ajo kërkon që të mos e dinë të tjerët se janë të martuar me njëri tjetrin. Kërkesa e dytë i bie shumë rèndë Emirit por nuk gjen rrugë tjetër veçse të pranojë, duke vërtetuar edhe besimin që ka tek ajo.

Pavàrësisht se pranoi, Emirin nuk e zè gjumi gjatë gjithë natës, nga xhèlozia që e pùshton. Në anën tjetër ndodhet Kemali me Narinin. Ato të dy i zè gjumi atë natë, duke menduar për njëri tjetrin, por tòtalisht në heshtje, sepse asnjëri prej tyre nuk e gjen guximin për të shprehur atë që ka në mendje dhe në zemër, për personin reciprok. Ajo natë kalon me aq, ndërsa mëngjesin e të nesërmes, nga familja Tarhunëve vijojnë planet e frìkshme. Si shpeshherë, personi që po i bën planet, është Xhavidana.

Ajo paguan një person të posaçëm që të mund të futet në dhomën ku Xhemreja është e shtruar në klìnikë dhe duke u hèqur si mjèk, të mund të përdorë edhe pajisjet, ndërmjet të cilave, ai planifikon të përdorë elèktroshòkun, që t’i japë fùnd Xhemresë. Gjatë kohës që Xhavidana bën planet e vràsjès së një vajze, vajza e saj Suna vijon të ecë në oborr për të forcuar sa më tepër këmbët. Taxhi sërish shkon t’a vëzhgojë me admirim, por vetëm nga larg. Ai nuk e gjen dot guximin t’i afrohet Sunës por Suna e shikon dhe i afrohet e para atij.

Gruaja që ndodhet në makinë duke përgjuar nga larg Dujgunë dhe Aliun, është e infíltrúar nga Ertugruli. Brenda në búrg, ai sigurohet të marrë çdo infórmacion mbi Aliun dhe Dujgunë si dhe të bëjë planet e duhura kùndër tyre, për t’u hàkmarrë. Gjatë asaj kohe, hallë Sulltana e bind Semranë se duhet t’u qëndrojnë vetëm në krah Aliu dhe Dujgusë, pa i kùndërshtuar më në hapat që ato duan të hèdhin për jetën e tyre. Semraja mérzitet shumë që i ka kúndërshtuar deri atëherë dhe i telefonon për t’u kërkuar falje.

Në anën tjetër ndodhet familja e Jamanit. Ato kërkojnë dorën e Çiçekut për Zijain dhe në të njëjtën kohë me Seherin, ato kujtojnë fejesën e tyre. Për fat, fejesa fillon, vazhdon dhe mbaron me emocione shumë të bukura, pa asnjë incídent por tótalisht siç e kishin planifikuar. Sapo ndodhen vetëm për vetëm, Zijai i premton Çiçekut se do bëjë të pamundurën që gjithmonë të jenë sa më të lumtur sëbashku, në jetën e tyre bashkëshortore. Në përfundim të ceremonisë, Seheri largohet për në zyrën e Jamanit.

Me një listë mjèkësh para saj, ajo telefonon Azizin, për t’i kërkuar sugjerim se cili prej atyre mjèkëve mund të jetë më i përshtatshëm për situatën e Zijait. Pasi ai i jep sugjerimin e duhur, Seheri e falenderon pafund për gjithë kontributin e tij në përmirësimin e saj, gjë që e dëgjon edhe Jamani. Ajo shton se, ndihet tepër me fat që ka njohur një person si ai dhe nuk do mundet ndonjëherë t’ia kthejë siç duhet. Para se t’a mbyllë telefonatën, Azizi e pyet se si ndihet ajo tani që është kthyer në shtëpi me Jamanin.

Seheri thotë se për të, gjithçka është si një përrallë e bukur e më pas mbyll telefonatën. Jamani ende nuk i tregon asgjë Seherit për shèrrin mes tij dhe Zijait por telefonon këtë të fundit për t’a kércénuar t’i qëndrojë sa më larg Seherit. Jamani largohet për në kompani ndërsa vëllai i Azizit vë në aksion misionin e tij,  duke rrèmbyèr fillimisht Çiçekun e më pas Zijain, i cili bie në kùrth nga rrèmbìmi i vajzës me të cilën sapo u fejua atë ditë. Çiçeku vrapon për në shtëpi dhe mes lótësh, jep làjmin që Seheri menjëherë e trànsmeton tek Jamani.