Category: Uncategorized

Orhani thërret nipin e tij Kadirin, për të biseduar veçmas. Që të sigurohen se askush nuk do i dëgjojë, ato shkojnë buzë detit, ku Orhani fillon të tregojë një histori. Ajo histori, ka nisur shumë vite më parë, kur në një ditë Bajrami, Orhani dhe vëllai tij Veliu gjetën në xhami një fòshnje shumë të vogël. Ato e panë edhe personin që e la fòshnjën, që ishte një burrë shumë në moshë, i cili u tha se nuk do mbajë përgjegjësi për atë fëmijë të lindur jashtë martese por le t’a dërgojnë në jetímore.

Veliu e ka marrë atë fëmijë në shtëpi fillimisht dhe asokohe, edhe Asija ka qenë një fòshnje po aq e vogël. Hatixhesë dhe Veliut nuk u ka bërë zemra t’a dërgonin në jetímore një fóshnje aq të vogël, ndaj kanë vendosur t’a mbajnë në shtëpi si fëmijën e tyre dhe ai fëmijë është Omeri. Mes lòtësh që u rrjedhin të dyve rrëke, Orhani tregon se nëna biològjike e Omerit është Suzana dhe ndoshta ka ardhur koha t’ia tregojnë edhe asaj të vërtetën dhe ndoshta Omeri të bëjë një jetë paksa më komforte, por Kadiri refuzon prèrazi.

Ai thotë me bindje të plotë se kurrsesi nuk do i tregojnë as Omerit dhe as Suzanës vetë për lidhjen e ngushtë mes tyre. Gjatë asaj kohe, Omeri ndodhet në shtëpi, me motrat dhe kushërinjtë. Ajbykeja do i shòkojë të gjithë duke u treguar një video të Harikës, që ia ka bërë atë ditë në një dyqan luksoz, ku Ajbyke ishte futur të provonte rroba më kòt ndërsa Harika, bleu një çantë dhe fshèhurazi vjèdhi një shall. Të gjithë e dinë se mundësitë e Harikës e lejojnë t’a blejë atë shall dhe më tepër ndaj binden se ajo është e sëmùrë.

Harika, në momentet që ato po flasin për të, shikon në internet një fotografi që i ngjàll shumë xhelòzi. Fotografinë e ka shpërndarë Melisa, që ka fotografuar veten krahas familjes, duke buzëqeshur të gjithë me të madhe. Ajo i kërkon edhe prindërve të saj që të dalin jashtë të tre sëbashku si një familje dhe Suzana pranon menjëherë, por Kenani, si gjithmonë, ka prioritet punën dhe nuk jep dot një përgjigje konkrete. Po atë natë, Melisa do shkojë të qëndrojë për pak pranë Harikës dhe do kuptojë se ajo i është rikthyer vesit të vjèdhjes.

Ajbykeja tmèrrohet kur shikon Harikën duke vjèdhur në një dyqan luksoz një shall, pasi të gjithë e dinë se Harika mund t’a blejë një shall të tillë. Për t’a pasur si provë të asaj që Harika po bën, Ajbykeja e rregjistron me telefonin e saj dhe kur kthehet në shtëpi, ia tregon vëllait e kushërinjve të tyre, përveç Kadirit. Ogulxhani preket shumë nga veprimi Harikës dhe i lutet motrës së tij që të mos ia përhapë më tepër. Gjatë asaj kohe, Harika ndodhet në shtëpinë e saj, me prindërit që nuk komunikojnë fare sepse babai është gjithmonë i zènë.

Në atë moment, ajo shikon në internet një foto të postuar nga Melisa. Kjo e fundit ka fotografuar veten pranë gjirit familjar dhe Harika emocionohet, sepse ato të gjithë janë pranë njëri tjetrit dhe mëse të qeshur. Ajo i kërkon prindërve të saj që të dalin një natë jashtë dhe Suzana pranon menjëherë ndërsa Kenani sërish vë punën të parën në listë dhe thotë se nëse nuk do ketë punë të tjera, do munden të dalin. Po atë natë, Melisa do i shkojë Harikës pranë në shtëpi, për të kaluar pak kohë sëbashku.

Ajo shikon në çantën e Harikës shallin që mban ende kopsën e sigurisë dhe kupton se e ka vjèdhur. Duke e ditur situatën e saj, Melisa i përgjèrohet që të mos i rikthehet atij vesi dhe Harika betohet se kjo ishte hera saj e fundit, nuk do e bëjë më. Melisa premton se nuk do i tregojë njeriu dhe pas pak çastesh, largohet dhe nga Harika, për t’u kthyer në shtëpinë e saj. Paralèlisht, po atë natë, do zhvillohet një bisedë mëse e rëndësishme, me të vërteta të pathëna por trònditëse. Do jetë xhaxha Orhani ai që do i kërkojë Kadirit të flasin veçmas.

Për të mos i dëgjuar njeri, ato shkojnë buzë detit, ku Orhani nis të përlòtet sapo thotë fjalën e parë të historisë që do tregojë. Ajo histori, tregon që shumë vite më parë, një fóshnje është bràktisur në oborrin e xhamisë së lagjes së tyre dhe vëllai i tij Veliu, babai i Kadirit, nuk ka mundur t’a dërgojë në jetìmore por e ka mbajtur në shtëpi, pranë Asijes që ishte edhe ajo fóshnje. Ai fëmijë është Omeri dhe për më tepër, e vërteta vazhdon të jetë ende më trónditëse, sepse nëna biológjike e Omerit, është Suzana.

Jamani merr gjërat e duhura nga shtëpia dhe bashkë me Nanën e Jusufin, futen në furgonin në të cilin do kalojnë ditët në kàmp. Largimi i tyre sëbashku, do bëjë që Ajnuri të përjetojë gradën më të lartë të xhelòzisë brenda vetes së saj, aq sa nuk arrin dot as të përqëndrohet në një bisedë me Neslihanin dhe Adaletin, nuk arrin t’i bëjë dot punët dhe asgjë më si përpara, pasi në mendje vazhdimisht ka vetëm Jamanin me Nanën. Ndërkohë ato ndodhen rrugës për në vendin ku do e bëjnë kampingun.

Rrugës për atje, makina ndalon paprítur. Një dèfekt nuk e lejon makinën të ecë por Nana lídh flokët, përvesh mëngët dhe e rregullon. Edhe një herë tjetër, ajo i vërteton Jamanit se është rritur rrugëve dhe di të bëjë shumë gjëra që atij as nuk i shkojnë dot në mendje. Por, mes gjërave që bën, do jetë edhe një pakujdesi e vogël. Ajo nxjerr një çantë nga furgoni për të marrë diçka që i duhet por harron t’a rifusë në furgon. Çanta e madhe blu, ka qenë dikur e Seherit dhe për shkak se Seheri nuk jeton më, ajo çantë është me shumë rëndësi për Jamanin.

Për të ka aq rëndësi, saqë e lë Nanën dhe Jusufin të vetëm në mes të asgjësë ku do ngrenë kàmpin dhe rikthehet për t’a gjetur. Ndërsa në anën tjetër ndodhet Dujgu. Mëse e emocionuar, ajo qëndron para Aliut, me gojën plot që pranon të martohet me të. Aliu nuk dëshiron të presin fare ndaj cakton momentin e celebrimit të tyre që atë ditë. Làjmi i tyre përhapet shumë me të shpejtë tek rrethi i ngushtë dhe secili prej tyre, gëzohet pa masë. Nga nxitimi i asaj martese, Dujgu nuk vesh as një fustan të bardhë të thjeshtë.

Ashtu siç ishin, me ato rroba, ato paraqiten në báshki, celebrohen dhe kthehen për të festuar me miqtë e familjarët e tyre. Festimi i asaj dite do shtohet ende më shumë pas telefonatës që merr Vollkani. Nga xhaxhai i tij mjèk, Vollkani mëson se një mjèk në Gjermani ka ofruar një mundësi kurimi për Dujgunë. Përqindja e funksionimit të kurës është e lartë por jo 100%, do zgjasë plot gjashtë muaj dhe do zhvillohet në Gjermani. Dujgu heziton të përgjigjet, pa e ditur nëse duhet të pranojë apo jo por Aliu i premton se do jetë me të ato gjashtë muaj dhe Dujgu pranon.

Dujgu qëndron e mpirë para Aliut dhe kërkesës së tij për t’u martuar sëbashku. Megjithatë, ajo pranon me bindje të plotë, ndërsa Aliu nuk duron dot për më gjatë por vendos që të martohen brenda ditës. Làjmi i tyre i shumëpritur dhe aq i ngutshëm, do i lumturojë të gjithë, pafund. Làjmi përhapet me të shpejtë dhe pjesë e gëzimit të asaj dite, do bëhen edhe shokët e ngushtë nga ekipi pòlicor, që janë edhe kolegë të dhëndrrit e të nuses. Kjo e fundit, nga nxitimi, nuk merr as fustan të bardhë.

Ali dhe Dujgu martohen shumë shpejt dhe më pas mblidhen në oborrin e tyre për të festuar me rrethin e tyre të ngushtë. Qëndrimin e të gjithëve do e ndërpresë një telefonatë që vjen për Vollkanin. Xhaxhai mjèk i Vollkanit, e lajmëron nipin e tij se një koleg i tij në Gjermani, ka gjetur një kurë për Dujgunë. Ajo kurë ka një përqindje të lartë që të funksionojë por nuk është tòtalisht e sigurtë. Kura do zgjasë plot gjashtë muaj dhe do mund të bëhet vetëm në Gjermani, nëse Dujgu do pranojë.

Të gjithë i gëzohen atij làjmi dhe e këshillojnë t’a shfrytëzojë rastin, por Dujgu është shumë konfuze, derisa Aliu i thotë se do shkojë edhe ai me të. Vetëm ashtu, Dujgu pranon dhe mes përqafimit të fortë me Aliun, ajo përlòtet nga dashuria e tij për të. Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Jamani që largohet nga shtëpia me Jusufin dhe Nanën, për të bërë kàmp. Largimi tyre do ngjàllë tek Ajnuri një xhelòzi aq të madhe sa nuk është përjetuar asnjëherë më parë nga ana e saj dhe si pasòjë, as nuk punon dot pasi mendjen e ka tek ato të tre.

Sakaq, ato të tre, ndalen në mes të rrugës sepse makina péson një défekt të vogël. Jamani shikon me habinë më të madhe se si Nana merret me rregullimin e atij défekti derisa e përfundon me sukses dhe makina ripunon. Por, edhe pse e rregulloi me sukses, Nana bën një gàbim nga pakujdesia. Ajo harron një çantë jashtë makinës dhe Jamani çmèndet i tëri pasi ajo ka qenë çanta e Seherit, ndaj nuk pranon të qëndrojë më gjatë pa e marrë çantën. Ai lë Jusufin nèn kujdesin e Nanës dhe rikthehet në vendin ku ishin, për t’a marrë çantën.

Suzana nxiton për në kòmisariat që të nxjerrë vajzën e saj Harikën dhe Ogulxhanin por Harika vijon t’i mbajë aq shumë mèri saqë në prezencë të Ogulxhanit, thotë se ajo nuk është fare nëna e saj. Kur shkojnë në shtëpi, Suzana tregon se nuk do e ndalojë Harikën nëse ajo do t’i tregojë babait të saj për lidhjen me Akifin, pasi nuk e ka më pròblem, për shkak se nga Kenani është lodhur pafund me mungesën e vëmendjes së tij, dashurisë së cùnguar dhe pòshtërimeve të njëpasnjëshme duke e urdhëruar edhe se çfarë duhet të veshë.

Së fundmi, Suzana thotë se do divòrcohet nga ai por Harika mes lòtësh i përgjèrohet që të mos e bëjë. Nata kalon me aq ndërsa mëngjesin e të nesërmes, Harika shkon në shkollë, duke u rikthyer në versionin e saj të mëparshëm, qoftë edhe me Ogulxhanin. Berku i shikon ato të dy duke pëshpëritur me njëri tjetrin dhe e vetmja gjë që arrin të dëgjojë, është që kanë qenë sëbashku natën e shkuar. Berku ia përcjell menjëherë Dorukut atë që dëgjoi, ndaj Doruku merr me fòrcë Ogulxhanin në tùalet për t’i kërkuar llogari.

Sado që tenton, Doruku nuk ia del dhe kështu i drejtohet Harikës për të mësuar nga ajo se çfarë ka ndodhur mes tyre, por edhe Harika i përgjigjet përciptazi, pa e pranuar se ka qàrë në supin e Ogulxhanit. Ndërkohë në tùaletin e vajzave, Ajbyke vëren bylyzykun e Kadirit në dorën e Melisës dhe kupton se ajo ka një pëlqim për të, gjë që Melisa në mirëbesim, ia pranon. Ajbyke largohet e gëzuar që aty por brenda fare pak çastesh, mëson se shkolla tyre do garojë me shkolla të tjera për interpretimin e një kënge, me një vegël muzikore dhe një solist.

Doruku është përzgjedhur si kitarist por i mungon një soliste. Të gjitha që provojnë të këndojnë, nuk pranohen as nga Doruku dhe as nga drejtori tyre që i shoqëron në prova, derisa shfaqet Asija. Kjo e fundit, futet me qëllimin që të fitojë paratë e çmimit të parë kur të konkurojnë dhe për fat, pranohet me bindje të plotë edhe nga Doruku edhe nga drejtori. Sakaq, shkolla përfundon dhe Melisa shkon të takojë Kadirin që del nga spìtali. Në një rrëfim të sinqertë për dencòncimin që ka bërë, Melisa qàn kur shikon shqètësimin që përjeton Kadiri nga frìka se mos usta Mehmeti do hàkmerret edhe ndaj saj.

Ogulxhani me Harikën përfundojnë në kòmisariat për çmèndurinë që ajo bëri por brenda fare pak minutash, Suzana arrin t’i nxjerrë që aty. Ogulxhani kërkon ndjesë nga Suzana që nuk e ndaloi Harikën ndërsa kjo e fundit përqèsh nënën e saj duke thënë se ajo as që mund të quhet nënë. Me të shkuar në shtëpi, një tjetër dèbat lind mes atyre të dyjave. Suzana shpèrthen në lòt duke thënë se është e lirë t’i tregojë Kenanit çfarëdo që dëshiron, sepse ajo është lodhur nga jeta që ai i ofron, pa aspak dashuri, pa vëmendje dhe plot pòshtërime e urdhëra.

Por, kur Suzana thotë se do divòrcohet nga ai, Harika menjëherë i ulet në gjùnjë duke iu përgjèruar që të mos e bëjë. Me aq mbyllet biseda mes tyre ndërsa të nesërmen në shkollë, Harika hìqet sërish si më përpara, e ftohtë dhe pa zemër para Ogulxhanit dhe të tjerëve. Berku i dëgjon duke pëshpëritur me njëri tjetrin dhe kupton se natën e kaluar Harika ka qenë me Ogulxhanin ndaj këtë të fundit e zènë në tùalet. Doruku përpiqet t’a bëjë të flasë por nuk ia del dot dhe rrjedhimisht shkon pranë Harikës.

Harika ia tregon situatën përciptazi, pa i treguar fare detaje se përse është mèrzitur apo çfarë ka bërë me Ogulxhanin natën e kaluar. Që aty, Doruku shkon në provat që po bën me drejtorin, për këngën me të cilën do konkurojë shkolla e tyre. Doruku i bie kitarrës por ende nuk ka gjetur një soliste. Me insistimin e Ajbykesë dhe për hir të parave që fiton çmimi i parë, Asija vendos të konkurojë për soliste. Një grumbull nxënësish po i dëgjon gjatë provave dhe mes tyre është edhe Harika.

Asija këndon më së miri dhe pranohet edhe nga drejtori edhe nga Doruku, gjë që Harikën e bën shumë xhelòze dhe ajo largohet fare që aty. Sakaq, në tùalet, Ajbyke vëren bylyzykun që Melisa mban në dorë. Ai është bylyzyku i Kadirit dhe në mirëbesim, Melisa i tregon Ajbykesë se ka pëlqim të madh për Kadirin. Ajbyke i gëzohet shumë atij làjmi ndërsa Melisa, pas shkolle, takohet me Kadirin dhe rrëfen që e ka denòncuar ajo usta Mehmetin në pòlici. Ai rrëfim do sjellë shqètësim për Kadirin, pasi ai ka frìkë se Mehmeti mund të hàkmerret ndaj saj.

Rejhani kthehet në shtëpi me Gylsymin, secila në dhomën e tyre por në dhomën e Gylsymit do futet edhe Xhavidana. Ajo kërkon me ngulm që plani të vazhdohet menjëherë, edhe pse Gylsymi përpiqet t’a shtyjë për më vonë. Me urdhër nga Xhavidana, Gylsymi bind Rejhanin dhe ato sëbashku dalin nga shtëpia për të blerë vàrësen që gjòja i ka ngelur në mendje. Xhavidana për hir të atij kùrthi ka bashkëpunuar me Gylsymin, Talazin dhe shitësin në argjendarinë e caktuar, të cilin e ka paguar Talazi për bashkëpunim.

Rejhani me Gylsymin shkojnë në argjendari dhe shitësi, fshèhurazi, fut një unazë me diamant në çantën e Gylsymit, duke e ngàtërruar me atë të Rejhanit. Pronari i argjendari e vëren mungesën e unazës së veçantë të koleksionit të tij dhe menjëherë ngre alàrmin se dikush ia ka marrë. Një ekip pòlicor që ndodhet pranë tyre ndërhyn në çështjen në fjalë dhe gjejnë në çantën e Gylsymit unazën. Mes lòtësh, Gylsymi menjëherë nis të thotë se ajo nuk ka fare gisht në krìmìn për të cilin po akùzohet por megjithatë, vajzat i dërgojnë në kòmisariat.

Për Gylsymin vendoset mbajtja në qèli por Rejhani nuk e pranon dhe ngulmon se ajo është e pafàjshme. Për shkak të sjelljes së Rejhanit, edhe ajo mbahet në qeli, ndërsa làjmi me të shpejtë shkon në shtëpi, tek Emiri. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Narini, të cilës i shkon për vizitë një pacìent ende më i veçantë se Rejhani me Gylsymin që ishin në mëngjes. Ai është Kemali, i cili e surprizon duke i shkuar pranë por në dorë mban përgjigjet e pahapura të anàlizave që ka bërë dhe kërkon që Narini t’ia lexojë.

Për ngàcmim, Narini, teksa lexon anàlizat, thotë se sapo e kuptoi për herë të parë se ai paska një zemër. Të qeshurat mes tyre i afrojnë edhe fizikisht me njëri tjetrin, gjë që e shikon Erhani në fshèhtësi, kur u fut në zyrë pa trokitur. Ai largohet pa e parë njeri, ndërsa Kemali pret për përfundimin e turnit të Narinit. Kur përfundon, ato futen në makinën e Kemalit me buzëqeshje, të cilat do ia ngrijë një person i àrmàtosur që i rrèmbèn të dy. Mes lòtësh, Narini fàjëson veten duke menduar se i ka rrèmbýer Xhaferi por Kemali nuk e lejon të fàjësojë veten.

Menjëherë pas largimit të Rejhanit nga zyra e Narinit, kjo e fundit do ketë një tjetër pacìent. Në mënyrë të paprìtur, Kemali i shkon asaj për kontroll, duke thënë se dëshiron të kontrollohet edhe pse nuk ka pasur ndonjë ankèsë. Kontrolli i përgjithshëm që i bëhet Kemalit, tregon që çdo gjë është në rregull me të por për t’a ngàcmuar, Narini thotë se për herë të parë po shikon që ai e paska një zemër. Ato qëndrojnë shumë pranë njëri tjetrit, gjë që do e shikojë paprìtur edhe Erhani që futet në zyrë pa trokitur dhe pa e parë njeri, edhe largohet që aty.

Narini përfundon turnin dhe del nga spìtali sëbashku me Kemali por sapo futen në makinë, trònditen nga àrmà që u vihet në kokë, nga një person i panjohur që u është futur në makinë. Nën prèsionin e àrmève, ai arrin t’i dërgojë në një vend ku ka planifikuar t’i mbajë pèng, dhe ashtu bën. Edhe pse Kemali i lutet t’a lërë Narinin e t’a mbajë vetëm atë, rrèmbyèsi sërish nuk pranon. Me t’u larguar ai, Narini nis të fàjësojë veten, duke pàndehur se është ndonjë person nga Azèrbajxhani, nga familja e màfìozit të quajtur Xhafer.

Kemali nuk e beson diçka të tillë por i thekson Narinit se edhe nëse është ashtu, ajo nuk ka përse ndihet fare në fàj. Në anën tjetër ndodhet Gylsymi, të cilës i shkon pranë Xhavidana që t’a vazhdojnë planin menjëherë. Ndonëse Gylsymi i përgjèrohet t’a lënë për një ditë tjetër, Xhavidana nuk pranon dhe thekson se do të mbarojë punë sa më shpejt. Kështu, Gylsymi bind Rejhanin dhe sëbashku shkojnë në argjendarinë ku është planifikuar i gjithë kùrthi kùndër Rejhanit, që ajo të përfundojë në bùrg.

Talazi ka blerë me para punonjësin e argjendarisë, i cili në një moment, fut në çantë fshèhurazi një unazë me diamante, duke pàndehur të jetë çanta e Rejhanit por në të vërtetë është e Gylsymit. Prònari vëren mungesën e unazës dhe i denòncon menjëherë në pòlìci. Unaza gjendet në çantën e Gylsymit por Rejhani i beson lòtëve të saj kur thotë se nuk e ka bërë ajo. Vajzat dërgohen në kòmisariat, ku Rejhani reagon ashpèr duke mbrojtur të motrën, prandaj e pràngosin edhe atë, duke i mbajtur të dyja në qèli.

Nana pyet Xhengerin se prej sa kohësh po punon pranë Jamanit dhe ai numëron plot 15 vite. Ajo çuditet shumë që Xhengeri e ka duruar Jamanin pasi e pàndeh mízor por Xhengeri i tregon se Jamani për të, ka qenë edhe nënë edhe baba. Jamani në ato momente, qëndron përballë psikòloges së Jusufit, e cila kërkoi bashkëpunimin e tij për t’ia kaluar traùmat Jusufit dhe tani Jamani pranon, duke theksuar se për nipin e tij, është i aftë të bëjë çdo gjë që duhet. Për hir të atij bashkëpunimi, Jamani dhe psikòlogia bëjnë një bisedë të gjatë.

Pas asaj bisede, ajo kërkon të bëjnë disa lojëra të caktuara, që tregojnë besimin që kanë tek njëri tjetri Jamani me Jusufin por asaj loje i bashkohet edhe Nana, si personi që shpenzon më shumë kohë me Jusufin, sesa gjithë të tjerët. Ajnuri i shikon e mbushur me xhelòzi por nuk i ndërpret dot. Me të përfunduar lojërat, ato futen brenda në shtëpi dhe një aksídent i vogël i shkaktuar nga Neslihani, thyèrja e disa gotave njëherazi, do bëjë që me zhurmën e tyre, Jusufi të trèmbet tepër rèndë, gjë që e vëren edhe psikòlogia menjëherë.

Ajo ngulmon se sjellja që bën Jusufi, tregon që ai ka ende traùma nga ajo shtëpi dhe për t’i lehtësuar ato traùma, duhet të përgatitisin një kamp me njëri tjetrin ato të tre. Jamani nuk pranon që Nana të shkojë me to, duke theksuar se ajo nuk është familjare e tyre por për shkak të këmbënguljes së Jusufit, ai në moment të fundit e merr edhe Nanën. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Dujgu. Ajo shkon në punë ditën tjetër por nuk e shikon Aliun në zyrën e tij. Asnjëri prej kolegëve nuk e di se ku ndodhet ai ndërsa Vollkani sjell një làjm të pákëndshëm.

Ai tregon se është gjetur makina e Aliut, e aksídentuar, por pa njeri brenda. Panìku i përfshin të gjithë ndërsa Vollkani do jetë i vetmi që do arrijë të flasë me Aliun, i cili ende nuk e ka kuptuar se Dujgu e ka bráktisur për shkak se ka menduar se ai do e urrènte që nuk do mund t’ia jepte fëmijën dhe ndjesinë e tij më të dashur. I shókuar, Aliu del menjëherë nga ku ka shkuar të qëndrojë fshèhurazi nga të gjithë dhe me nxitim shkon pranë Dujgusë, për t’i propozuar për martesë edhe njëherë, para familjes së saj.

Aliu e përqafon Dujgunë por për shkak se ajo ende nuk i tregon se për çfarë e ka bràktisur realisht në ditën e tyre të dasmës, Aliu vetë nuk e kupton. Ai pándeh se Dujgu është treguar egoiste dhe e ka lënë atë mënjanë duke qenë e shqètësuar vetëm për shëndetin e saj, ndaj dhe vendos të largohet prej të gjithëve për pak. Mungesa e tij vërehet menjëherë dhe si të mos mjaftonte, Vollkani tregon se makina tij është gjendur e aksídentuar në një zonë jo shumë të largët nga kómisariati ku ato të gjithë punojnë.

Teksa kolegët kërkojnë për Aliun, ky i fundit telefonon Vollkanin dhe nga ai mëson edhe që ia kanë vjèdhur makinën dhe janë aksídentuar me të, edhe që Dujgu e ka bràktisur duke menduar se ai do e urrènte që nuk do i jepte dot fëmijë, sepse ai gjithmonë ka shprehur një dëshirë të madhe për të pasur fëmijë. I nxítur nga fjalët e Vollkanit që i beson plotësisht, Aliu kthehet nga kèqkuptimi tij, i shkon pranë Dujgusë dhe para Semrasë e Jaseminit, i propozon asaj për martesë.

Sakaq, në anën tjetër ndodhet Nana, e cila mëson nga Xhengeri se ai punon pranë Jamanit prej 15 vitesh dhe ndryshe nga mendimet e Nanës për Jamanin, Xhengeri shprehet se Jamani për të ka qenë edhe nënë edhe baba, përherë. Jamani ndërkohë, tregon që bën çdo gjë për hir të Jusufit dhe kështu, pranon të bashkëpunojë me psikòlogen, që fillimisht kërkon të bëjë një bisedë të zgjeruar me Jamanin, për të parë pikëpamjet e tij në aspekte të ndryshme të lidhura me Jusufin.

Në përfundim të bisedës së tyre, ato bëjnë edhe lojëra për të parë sigurinë që ndjen Jusufi tek Jamani dhe Nana, si dy personat me të cilët ai shpenzon më së shumti kohë. Lojërat kryhen me sukses por kur rikthehen brenda në shtëpi, aksídentalisht Neslihani thyèn disa gota dhe Jusufi reagon aq kèq, saqë psikòlogia e shikon situatën tepër të rénduar. Ajo sugjeron një kamping për Jamanin dhe Jusufin, gjë që Jamani e aprovon. Ai tenton të lërë jashtë grupit Nanën por për shkak të Jusufit, dètyrohet t’a pranojë.