Xhaxhai i Ozanit, shkon në shtëpinë e Ozanit, ku do gjejë vetëm Seherin, nënën e tij. Në një bisedë të sinqertë si rrallë herë, Hikmeti përmend faktin që Çelebiu e urdhëroi t’a vrísté Ozanin. Hikmeti e thotë duke menduar se Seheri e di, por Seheri nuk e dinte dhe ai rrëfim i bie si bòmbè. Për më tepër, menjëherë pas largmit të Hikmetit, Ozani do vijë në shtëpi sëbashku me Xhemrenë, por kjo e fundit do pritet me akùza shumë të rénda nga Seheri, e cila gjithashtu i kërkon të shpòrret larg tyre, veçanërisht larg Ozanit.
Nga Seheri mëson edhe Xhemreja se çfarë ka dashur të bëjë Çelebiu dhe fríkësohet aq shumë, saqë i vendos kusht Ozanit që ai t’i qëndrojë asaj shumë larg, përndryshe ajo do marrë Gyneshin dhe do largohet nga ajo lagje. Fríka e Xhemresë do bëhet shumë më konkrete në momentin që futet në shtëpi dhe gjen në dhomën e saj një shenjë dalluese se Çelebiu ka dërguar njerëzit e tij deri aty. Çelebiu në ato momente po pret për làjmin se Iskenderi është dënùar për vràsjèn e Bylentit, por nuk e merr atë làjm.
Kjo, sepse në momentin e fundit të gjÿqìt të Iskenderit, Çiçeku është futur e shoqëruar nga Atlasi, i cili ka dëshmuar se çfarë ka parë atë natë. Dëshmia e tij vërteton se Iskenderi thjesht ka dashur t’a shpëtonte Çiçekun nga duart e Bylentit dhe gjÿqtari e lë të lírë. Iskenderi i përqafon shumë fort të dy, gjë që e shikon me zhgènjim edhe nëna e tij, Hylja, e cila vendos të largohet, duke mos dènjuar t’u afrohet atyre, as për falenderim. Çiçeku merr Atlasin dhe shumë shpejt largohet që aty, me pretendimin se ajo çfarë ndodhi, do mbahet e fshèhtë nga Tomrisi.
Por, Tomrisi do mësojë gjithçka, pikërisht nga vetë Atlasi, të cilit i shpëton nga goja një detaj i asaj dite dhe Tomrisi e bën që të rrëfejë çdo gjë. Pas atij rrëfimi, Tomrisi zbret pranë Çiçekut dhe e dèbon atë nga shtëpia, duke i dhënë një zarf me para që ajo të mos mbetet rrugëve. Ndërsa Iskenderi, atë ditë denòncon vëllanë e tij për vràsjèn e Kenanit. Ai denòncim bie menjëherë në veshin e Çelebiut, i cili nuk qëndron duarkryq. Ndërmjet avòkatit të tij, ai vendos të denòncojë Iskenderin për 21 vdèkjet që rënia e zjárrit ka shkaktuar.
