Turguti qëndron përballë Sulltan Alatinit, duke i treguar gjendjen e popullit të sëmurë dhe gjithë atë gjendje, e ngarkon si faj të Osmanit, për shkak të planit që ka bërë me këtë të fundit. Në të njëjtën formë, vijon edhe Malhumi.
Sulltani bindet se asnjëri nuk është shërbëtor i Osmanit dhe pa dyshuar, ha nga sofra që Malhumi përgatit. Me ndihmën e Kumrall Abdallit, Malhumi ka hedhur ilaç të lehtë gjumi në të gjitha ushqimet, që për pak kohë të lirohen nga Sulltani.
Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Balla dhe babai saj, Sheh Edeballë, të cilët qëndrojnë kryelartë para Sulltaneshë Ismihanit, që kërkon të këmbejë jetët e tyre me atë të Osmanit. Ky i fundit, do vijë pak çaste para se ajo të japë urdhërin e varjes.
Edhe pse Osmani ndodhet aty dhe i gatshëm të përballojë akuzat e Ismihanës që e quan atë ‘tradhëtar’, ajo sërish jep urdhër për varjen e Ballës dhe të atit, por Osmani nuk qëndron duarkryq. Me ndihmën e Aktemurit, ai ia del t’i shpëtojë.
