Parla lë mësimin në shkollë nga bùllìzmi që ndjen t’i ushtròhet asaj dhe shumë shpejt pasi del nga shkolla, shikon në rrugë rastësisht shoqen e Çinarit. Ajo e fton të largohen me makinë bashkë me shokun e saj dhe të tre sëbashku, shkojnë në vendin e Merdanit, ku punon dhe Çinari. Teksa luajnë me njëri tjetrin, shoku i Çinarit sugjeron që t’a fusin edhe Parlën në rrjètin e tyre të tràfìkimit por shoqja e tij kùndërshton, thekson se Parla është ende thjesht një fëmijë dhe se atë propozim as që duhet t’ia ofrojnë.
Paralèlisht, për tezen e Parlës po flitet ndërmjet Parsit dhe Jektait, ku ky i fundit, kërkon që përveç invèstigimit për Xhejlinën, të bëhet edhe një invèstigim për liçensën e Ilgazit pasi ai ka shkuar në vendin e ngjarjes, në vendin e vràsjès dhe diçka e tillë nuk lejohet. Parsi fillimisht nuk i jep shumë zë denòncimit të Jektait por kupton se dalë ngadalë, Ilgazi po e humbet kontrollin mbi veten nga dashuria e madhe për Xhejlinën sepse ai nis të bëjë gjëra që nuk i ka bërë kurrë më parë, siç është e futura fshèhtazi në zyrën e Parsit për të marrë informacione.
Parsi vendos t’a dërgojë çështjen një shkallë më lart, tek eprori tyre. Gjatë kohës që Parsi i shpjegon atij shqètësimin për Ilgazin, ky i fundit po shkruan dorëhèqjen. Metini, babai i Ilgazit, përpiqet t’a ndalojë por Ilgazi e vë me shpatulla pas muri duke e krahasuar situatën e tij me situatën kur nëna e tij ka qenë e sëmùrë dhe i ati nuk bënte dot asgjë për të. Ilgazi del nga zyra dhe me letrën në dorë, troket në zyrën e eprorit të tij, ku do gjejë Parsin. Ilgazi dòrëzon letrën dhe nuk bindet për të hedhur hap mbrapsht.
Atij i flasin që të dy personat që ka përballë, por më kòt, sepse nuk bindet as kur Parsi i shkon nga pas për t’i rikujtuar se puna nga e cila po heq dorë, është ëndrra e shumë personave. I vetëm, Ilgazi tanimë vazhdon i qetë kërkimet, por babai i tij nuk është shumë i qetë dhe për këtë shkon pranë Xhejlinës vizitë në bùrg, për t’i kërkuar të bashkëpunojë pak me situatën sepse i vetmi person që po dìgjet është djali i tij. Për atë situatë, Seda, tezja dhe njëkohësisht avòkatja që kishte Engini, vetofrohet për të qenë avòkate e Jektait dhe ai pranon.
