Tomrisi e përjeton si mos më kèq faktin që duhet të dòrëzojë dòsjen e Esinit në duart e Çelebiut, sepse ai e kèrcènon me màshtrimin e tyre kur i hodhën fàjin Bylentit dhe kèrcènimin që iu bë Iskenderit që ai të mos e denònconte Aliun. E mbushur me mllèf dhe dëshirë për hàkmarrje, Tomrisi fluturon për në Ankàra. Atje, ajo do takohet me babanë e Ryjasë, Kenanin. Ai gjithashtu është një tjetër person i lènduar nga bëmat e Çelebiut, prandaj ofrohet i gatshëm të bashkëpunojë me Tomrisin.
Ajo do ofrojë mbështetje morale dhe materiale ndërsa Kenani do rrëfejë sèkretet e Çelebiut. Sakaq, Çiçeku vijon të telefonojë Aliun, por pa asnjë përgjigje nga ai. Ajo nuk e di se Aliu është i marrë pèng nga Iskenderi dhe po tortùrohet mìzorisht nga ai. Megjithatë, Çiçeku nuk harron as çështjen e Esinit. Ajo informon fshèhurazi Ryjanë dhe Omerin për çfarë ka ndodhur mes Tomrisit dhe Çelebiut, që ato të vazhdojnë kërkimet për të gjetur adresën e saj. Në anën tjetër ndodhet Xhemreja, që vijon të jetë e fshèhur.
Atë e lajmërojnë se njerëzit e Çelebiut ndodhen në lagje, ndaj ajo ia mbàth. Teksa ia mbàth, asaj i bashkohet edhe Ozani. Ato nuk kanë më nga t’ia mbàthin por prònarja e punës së Xhemresë u del përpara rastësisht, i merr në furgonin e saj dhe ato shpëtojnë. Sëbashku, ato ndalojnë edhe për të marrë Ryjanë me Omerin dhe ashtu siç janë, mbërrijnë në shtëpinë e Esinit. Nga larg, ato i shikon Adnani, që menjëherë lajmëron Çelebiun për të marrë masa që të parandàlojnë rrëfimin e Esinit.
Ndërkohë, Omeri, Ryjaja, Ozani dhe Xhemrenë arrijnë të futen brenda në shtëpinë e Esinit, ndonëse me shumë vështìrësi. Ato e gjejnë në një gjendje të mjèruar dhe teksa qàn me dènesë, Xhemreja i përgjèrohet t’a ndihmojë me ndonjë të dhënë për Çelebiun, që të mos përfundojë edhe ajo në të njëjtën formë, sepse ka një fëmijë të vogël pas vetes. Ende pa thënë Esini asgjë, pòlìcia mbërrin për të marrë Xhemrenë, e cila lìgjërisht nuk është e lìrë të veprojë vetë, ndaj e shoqërojnë për në shtëpinë e Çelebiut.
