Jamuri i dërgon Dujgusë një mesazh, në të cilin i shkruan se e kishte me të vërtetë që nuk jetonte dot pa Aliun por megjithatë, u uron atyre lumturi dhe i shkruan lamtumirë. Dujgu e kupton se Jamuri do bëjë ndonjë gjë për t’i dhënë fùnd jetës së saj, prandaj nxiton për t’i shkuar në shtëpi. Ajo e gjen të shtrirë, me shumë kuti ilàçesh rreth e rrotull vetes dhe menjëherë e dërgon në tùalet që të mund të vjèllë e t’i nxjerrë ilàçet nga trupi. Edhe në atë gjendje, Jamuri vazhdon të përgjèrohet për një shans të dytë me Aliun dhe këtë ia kërkon Dujgusë.
Dujgu e tmèrruar nga tentativa Jamirit për të vràrè veten, vendos që të mos i tregojë asgjë Aliut. Madje, kur takohen në punë dhe ai e pyet se çfarë donte t’i thoshte që e telefonoi që herët në mëngjes për takim, Dujgu gènjen. Ajo thotë se nuk e ka parë gjëkundi Jamurin duke bástisur shtëpinë e saj por e ka thënë nga xhelòzia. Aliu nevèritet nga ai veprim dhe me një mimikë fytyre që tregon shumë zhgènjim, largohet që aty. Por nuk do kalojnë shumë minuta dhe rrjedha asaj historie do marrë një drejtim tótalisht tjetër.
Káraja, fare rastësisht dëgjon një bisedë të Jamurit me shoqen e saj të ngushtë që i shkon vizitë në zyrë. Jamuri e pranon hapurazi se e ka màshtruar Dujgunë atë mëngjes dhe përqèsh faktin që Dujgu e besoi. Kàraja e rregjistron në telefon bisedën e tyre dhe kur Jamuri vjen të marrë Aliun për të shkuar në vàrreza, Dujgu u del përpara. Ajo i thotë Aliut se Jamuri po e màshtron sepse data e asaj dite nuk është fare përvjetori i vdèkjes së prindërve të saj. Aliu nuk e beson dhe pándeh se Dujgu po bën sërish skena xhelòzie.
Për t’ia vërtetuar atë çfarë tha, Dujgu hap para të dyve rregjistrimin zanor dhe Aliu bindet se ajo po tregon të vërtetën. Në anën tjetër ndodhet Nana, me zjàrrin e rindèzur të hákmarrjes. Ajo ushqen aq shumë urrèjtje për Jamanin, saqë me shumë insistim të tij i pranon gjërat që ai thotë. Po atë ditë, Jamanit i del situata nga kontrolli. Ai nuk e vëren fare Jusufin që ka dalë në oborr dhe u ulèret trupròjeve për gàbimin që kanë bërë, aq sa nxjerr edhe àrmèn që ua drejton në kokë. Jusufi rikthehet në shtëpi i tmèrruar dhe nuk ndalon duke qàrë nga ajo që sapo shikoi, që e tmèrroi aq shumë. Nana e mllèfosur pafund ndaj Jamanit, i shkon atij në zyrë për t’i treguar se çfarë i ka shkaktuar Jusufit si dhe për t’i kërkuar me patjetër që të marrë një psíkolog për Jusufin, sepse ajo nuk e ndihmon dot në çdo aspekt.
