Dujgu dhe Aliu vazhdojnë menjëherë me kërkimet për Jaseminin, ndërkohë që ajo nuk është më në vendin ku ndodhej. Duke u treguar tepër e mprehtë, ajo ia ka dalë të arràtiset nga vendi ku po e vàrrosnin të gjàllë. Megjithatë, gjatë përpjekjes për t’u arràtisur, ajo përlèshet me djalin që e ka rrèmbyèr dhe në atë përlèshje, ajo përfundon e lènduar nga thìka që ai mban në dorë kùndrejt saj. Për shkak të arràtisjes së saj, Dujgu dha Ali nuk arrijnë t’a gjejnë dot. Ajo i shkon pranë Ertugrulit në qèli, që t’a bëjë atë të flasë.
Ertugruli vetëm e përqèsh gjendjen e saj dhe nuk tregon në asnjë formë se ku mund të jetë ajo. Përgjigjet e tij e irrìtojnë aq shumë Dujgunë saqë ajo humbet kòntrollin dhe fillon t’a gòdasë por Aliu e përmban me fòrcë atë. Në anën tjetër ndodhet Seheri, e cila qëndron e vetme në dhomë e në tërë shtëpinë, kur Zuhali i del përpara me thìkë në dorë. Paralèlisht, Jamani që po e kërkon Zuhalin, kujtohet se ajo gjithmonë ka vrapuar në mënyrë të drejtëpërdrejtë tek Seheri, për të tentuar vràsjèn e saj.
Ai nxiton për në shtëpi dhe mbërrin në çastin më krìtik, kur Zuhali e kishte pùshtuar Seherin me trupin e saj e thìkën që mbante në dorë. Jamani e heq me fòrcë që aty dhe e shtýn tutje larg dhomës, duke e urdhëruar të shpòrret nga shtëpia e tyre. Në shkallët e shtëpisë, Zuhalit i ngàtërrohen këmbët dhe bie në mënyrë fàtale, duke vràrè veten në mënyrë të pashmangshme me thìkën që mban në dorë, e cila i ngùlet në zemër. Pamja e tmèrrshme siguron vdèkjen e Zuhalit dhe shkakton një tjetër traùmë.
Ajo traùmë, bën që Seheri t’i rikthehet seancave tek dòktor Azizi. Ndërkohë Jamani, që e përkrah në çdo vendim që ajo merr, e shoqëron atë deri në klìnikë, më pas kthehet në shtëpi, ku diskuton me Xhengerin hapat që mund të hedhin për t’a rikthyer situatën siç ka qenë më parë. Paralèlisht, Jasemini ia ka dalë të arràtiset, por për shkak të gjàkut që ka humbur, për shkak të të ftohtit dhe lodhjes duke vrapuar gjatë gjithë natës, atë e ka zènë gjumi pranë një peme, ku për fat të kèq, do e gjejë sërish pèngmarrësi.
