Drejtori i bùrgut thërret Aliun në zyrën e tij dhe Aliu bindet menjëherë, por edhe shòkohet po aq shpejt, kur drejtori i thotë se është i lìrë të dalë nga bùrgu sapo të përfundojnë disa procedura formale, sepse Iskenderi e ka tërhequr pàdinë ndaj tij. Përtej shòkimit të Aliut, nëna e Ozanit do shòkohet nga situata që e përfshin me xhaxhanë e Ozanit, i cili e bind se duhet t’ia shesë atij shtëpinë para se Ozani të përfundojë në duart e fàjdèxhinjve. Nga frìka e të ardhmes së djalit të saj, Seheri ia shet atij shtëpinë por nuk e di se e gjitha është një kùrth.
Kùrthi qëndron në faktin që shtëpia nuk do vihet në emër të xhaxhasë së Ozanit por në emër të Çelebiut, për të cilin xhaxhai Ozanit po punon. Shòkimi i rradhës për Seherin do ndodhë sapo ajo të takohet me Ozanin, sepse Ozani tregon që i kanë gjetur paratë falë Omerit që ka shitur dyqanin vetëm për hir të tij. Lumturia Ozanit shùhet kur mëson se nëna tij ia ka shitur shtëpinë xhaxhait dhe menjëherë të gjithë mblidhen në shtëpinë e tij për të gjetur zhgjidhje për pròblemin. Sërish, Xhemreja kërkon që të largohet prej tyre.
Ajo ngulmon se jeta e të gjithëve do lehtësohet nëse ajo largohet prej tyre. Këtë e vërteton duke u treguar edhe rastin e asaj dite, kur ishte në lokalin e ri që Zonja ka marrë dhe Çelebiu e telefonoi për t’i thënë se duhet të largohet nga lokali e të ngushëllojë Seherin. Gjatë gjithë kohës ai i vendos dikë në ndjèkje dhe kjo gjë nuk do marrë fund. Ozani me lòt në sy betohet se kaùza e tij nuk ka të bëjë me të si Xhemre por me lìgësinë dhe pùshtetin e patùndur të Çelebiut. Ky i fundit, shumë shpejt do u trokasë në derë.
Ai mban në dorë tapìnë që i dètyron atë të largohen nga shtëpia por Xhemreja fillimisht e dèbon atë që aty, për aq kohë sa u duhet që të boshatisin shtëpinë. Shtëpia boshatiset nga sendet dhe mobiliet por mbushet nga lòtët e Ozanit, Xhemresë, dhe më së shumti të Seherit që aty ka kujtimet me djalin e saj të ndjerë. I vetmi person që nuk ndodhet aty dhe ndihet si mos më kèq, është Tomrisi. Ajo e mban veten fàjtore që u dètyrua t’i bràktiste por Çiçeku i kujton se ajo nuk kishte zgjedhje tjetër.
