Vollkani, por edhe Asja, do përballen me pjekurinë dhe moralin e djalit të tyre, që i vë me shpatulla pas muri për gjithë génjeshtrat që po thonë dhe lojërat që po luajnë. Vollkani ndihet sikur ka marrë një shúplakë nga ai dhe nuk i qëndron gjatë në dhomë, por shkon pranë Asjës. Asja e parfumosur maksimalisht, e përqafon Vollkanin vetëm për t’i lëshuar atij aromën e parfumit por Vollkani shpreson për më shumë dhe tenton t’i afrohet. Asja e largon, i kujton se fillimisht duhet të jetë i divórcuar dhe më pas e paralàjmëron të bëjë kujdes.
Sipas Asjës, Derini i ngjason shumë nënës së Asjës që përfundoi duke vràrè babanë e Asjës dhe veten. Sapo shkon në shtëpi, fjalët e Asjës i vërtetohen sepse ai e dëgjon teksa thotë në telefon se do i mbesi ndokush në dorë. Vollkani futet brenda dhe ajo ndërpret telefonatën por nérvozizmi i shtohet ende më shumë sepse në xhaketën e Vollkanit nuhat parfumin e Asjës. Sërish, Derini nuk i thotë asgjë atij. Ajo vetëm merr një palë gérshërë dhe e grís xhaketën në shumë copa, me shumë dhùnë. Vollkani e gjen dhe tmèrrohet nga pamja.
Ai kërkon të dijë përse po e bën diçka të tillë por Derini shpjegohet sikur xhaketa mbante një aromë shumë të kèqe që nuk durohej dot. Tanimë, Vollkani e merr më seriozisht paralàjmërimin e Asjës për të, aq sa, në mëngjesin e të nesërmes, nuk i përgjigjet telefonatës së Asjës sepse ka pranë vetes edhe Gonylin edhe Derinin. Mirëpo, Asja këmbëngul dhe ai i përgjigjet. Ndërmjet saj mëson se Derjës i ka vdèkur kunati dhe nxiton për në spítal, por Derini nuk e lë të vetëm. Qëllimisht, Asja flet me Derinin veçmas dhe me zë të ulët.
Asja e ngàcmon mjaftueshëm sa Derini të humbasë torùan dhe t’ia vendosë duart në fÿt. Kështu, i gjithë spítali e shikon atë veprim, Nevini ndërhyn ndërsa Vollkani merr Derinin me fòrcë, e cila vijon të thotë me zë të lartë se asgjë nuk ka mbaruar me aq. Teksa Nevini kujdeset për gjendjen e Asjës, mbesa e saj Xhereni përballet me Selçukun, i cili i shkon pranë për t’a paralàjmëruar të qëndrojë larg Nilit sepse as ajo dhe as ndonjë njeri tjetër nuk do munden dot t’i ndajnë. Selçuku largohet me aq por pasòjat e tij qëndrojnë, aq sa bëjnë që Xhereni të bjerë në tokë pà ndjenja.
