Alçiçeku qëndron para Aktemurit duke anàlizuar situatën me humbjen e dajës së saj dhe për çdo humbje tjetër që kishin në atë lùftìm, ajo mban fàjtor Osmanin, si personi që i ndau detyrat dhe pozicionet e të gjithëve. Aktemuri e dëgjon deri në fund, duke qenë mjaft i bindur se dhìmbja e saj është e freskët por edhe e kùndërshton. Ai përpiqet t’ia shpjegojë një më një se si ka rrjedhur e gjithë ngjarja, por më kòt, Alçiçeku nuk bindet. Së fundmi, Aktemuri i kërkon që për hir të së mirës së të gjithëve, ajo të qetësohet, pasi mllèfi saj është i frìkshëm.
Gjatë kohës që Aktemuri tenton t’i tregojë Alçiçekut kàrakterin e vërtetë të Osmanit, ky i fundit vetë, ndodhet përballë Malhumit, në planifikimet e rradhës për të mbrojtur fisin e Kajive por edhe për të zgjeruar territorin e tyre. Sipas Osmanit, pasi ato të marrin princeshë Ofeljën, atëherë do e kuptojnë se kujt do mund t’i besojnë dhe kujt jo. Ndërkohë, djali i tyre Orhani shkon pranë vëllait të tij, Alaatinit, i frìkësuar për të kur e rrèmbyèn dhe i trìshtuar për plàgët që i kanë lënë në trup.
Orhani e përqafon shumë fort dhe e pyet nëse janë të pajtuar apo jo, ndërsa Alaatini përgjigjet me gojën plot se mes vëllezërve nuk ka asnjëherë zemërìm, ndaj nuk është i nevojshëm një pajtim mbrapa. Orhani me Alaatinin qëndrojnë pranë njëri tjetrit me orë të tëra, Alaatini duke treguar e Orhani duke dëgjuar gjithçka se si ndodhi në rrèmbìmin dhe shpëtimin e tij. Alaatini e mban veten përgjegjës, duke thënë se po të ishte më i aftë, do ishte mbrojtur siç duhet dhe nuk do arrinin t’a rrèmbènin.
Të nesërmen në mëngjes, të dy sëbashku shkojnë pranë Sheh Edeballësë, i cili e ka parë hìdhërimin e lehtë mes fëmijëve dhe ka vendosur t’u flasë për t’u dhënë mësime morale. Sakaq, në fisin e Oktem Beut, gjërat vetëm sa vijnë e rèndòhen. Ai është mëse i trìshtuar për shpìfjen dhe padrèjtësinë që po i bëhet, gjë që nuk e heq asnjë sekond nga mendja por përveç ndjesisë që i jep atij, ajo shpìfje ka shtuar shumë edhe mllèfin e gruas së tij, Bingesë, ndaj Osmanit dhe gjithë fisit të Kajive, edhe pse kùrthin nuk ia kanë bërë ato.
