Haxheri, e búrgosura e sëmúrë e qelìsë që mori ndihmën e madhe dhe të paprítur nga Rejhani, përfundon duke e futur atë në kúrthin e Nebahatit pasi kjo e fundit e kércénoi me nënën e sëmùrë. Haxheri i kërkon falje Rejhanit teksa mbyll derën ku do e zènë Rejhanin dhe kështu, Nebahati shfrytëzon momentin dhe pa e menduar dy herë, e plàgos réndë me thíkë në bark Rejhanin. Në ato momente, Gylsymi po i kërkon Emirit që të bisedojnë për diçka me shumë rëndësi.
Ajo është e vendosur t’i tregojë të vërtetën e kúrthit që i ka bërë Rejhanit bashkë me Xhavidanën por kjo e fundit u shkon pranë dhe e ndalon atë rrëfim. Menjëherë në atë çast, Emiri merr telefonatën e réndë që e informon mbi plàgosjen e Rejhanit dhe dërgimin e saj në spítal, gjë që ai e ndan edhe me familjen e tij. Xhavidana, si e pàshpirt, shkon pikërisht në dhomën e Hikmetit, ku e di se ai dëgjon e kupton por nuk reagon dot dhe ia plàgos shpirtin duke treguar çfarë ka ndodhur me Rejhanin.
Teksa ndodhet ende në atë dhomë por me derën paksa të hapur, ajo telefonon edhe Talazin dhe i kërkon të bëjnë dy plane; njëri për t’i dhënë fùnd njëherë e mirë Rejhanit meqë është gjysmë e vdèkur në spítal dhe tjetri për t’i dhënë fùnd Gylsymit sepse nuk do të rrezìkojë më me të. Gylsymi e dëgjon dhe largohet e tmèrruar për në spítal, ku mes lótësh qëndron para Rejhanit që dérgjet në shtrat. Ajo shpreh gjithë dhímbjen që ka për situatën, thotë se meriton çdo të kèqe ndërsa Rejhani meriton çdo të mirë, për zemrën e saj të pastër.
Gylsymi e cilëson Rejhanin si génjeshtrën më të bukur të jetës së saj dhe mes lótësh largohet që aty. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Erhani, që vijon të shókojë gjithë familjen ndërsa Masallin e trémb. Për çudinë e madhe të Ojës, Kemali është shumë i lumtur që Erhani është partneri saj i fshèhtë derimë atë natë, ndërsa Narini që e njeh më mirë dhe e di që ai po e përdor Ojën për lojë, i kërkon atij të heqë dorë nga ai màshtrim, përndryshe do u tregojë të gjithëve të vërtetën e tyre, gjë që Erhanin nuk e trèmb aspak.
