Rejhani dëgjon nga Gylsymi tríllime të reja por që i pándeh të jenë të gjitha të vërteta dhe ndihet aq kèq, saqë vendos të flasë dhe të mos heshtë siç gjithmonë ka heshtur ndaj pàdrejtësive që Xhavidana i bënte asaj. Rejhani i shkon pranë Xhavidanës dhe e paralàjmëron të mos merret më me Gylsymin, duke i theksuar se qëndrimi saj do jetë shumë më i ashpèr. Megjithatë, ashtu siç Gylsymi i kërkon, Rejhani nuk i tregon asgjë Emirit mbi bëmat e Xhavidanës dhe Rejhani nuk e lë aspak të dyshòjë Emirin.
Ajo sillet më së miri me të dhe kujdeset për shëndetin e tij pasi e shikon që ka rënë në një gjendje paksa të sëmùrë. Emiri e shijon maksimalisht atë situatë, aq sa me të qeshura thotë se do donte të ishte i sëmùrë për një kohë shumë të gjatë. Ashtu siç është Emiri i dashuruar pas Rejhanit, edhe Taxhi është i dashuruar pas motrës së Emirit, Sunës. Nga túrpi që ndjen për të shkuarën e tij, ai nuk merr dot guximin për t’i dalë më përpara por shkon pranë shtëpisë së tyre dhe nga larg, e vëzhgon ndonjëherë.
Brenda asaj shtëpie, lígësia vazhdon pa njohur aspak kufi. Në rolin e rradhës, Xhavidana i kërkon Gylsymit që të ankòhet tek Rejhani sikur ajo nuk po e lejon as të hajë në atë shtëpi dhe Gylsymi e kryen me përpikmëri rolin e saj. Paralèlisht, lígësia vazhdon edhe në kompaninë e Kemalit. Erhani shfrytëzon mirësinë e Jonxhës, për të marrë sa më shumë informacione nga ajo, lidhur me Kemalin në çdo aspekt të tij, por veçanërisht për atë që ka të bëjë me Narinin, si bashkëshort.
Nga vetë Jonxha, ai mëson se martesa tyre ka qenë shumë e paprítur sepse janë martuar në një periudhë të tràzuar për Kemalin, kur gjyshi i Masallit i hapi gjÿq për kújdestarinë dhe për më tepër, thotë se asnjëherë më parë nuk e kishte parë Narinin rreth e rrotull tij. Erhani bindet brenda vetes se ato janë martuar për kújdestarinë e Masallit por diçka të tillë nuk ia thotë Jonxhës. Në momentin që ato flasin, Narini ngulmon që të pajtohet me Kemalin por ai e léndon duke i thënë se nuk i intereson e shkuara saj, përveçse emri i màfìozit që ka nga pas.
