Frìka që Xhemreja ka shkaktuar tek Xhavidana, është tepër e madhe. Xhavidana mendon pa ndalim vetëm për të dhe e humbet aq shumë përqëndrimin e logjikën, saqë refuzon edhe të qëndrojë me vajzën e sapokthyer në shtëpi, Sunën. Edhe pse i kishte premtuar vetes se do krijonte marrëdhënie me të që të ngjante më mirë në sytë e Emirit, Xhavidana e hùmbet atë shans dhe lèndon edhe të bijën. Zemërìmin dhe frìkën që ajo situatë po i jep, Xhavidana do e nxjerrë si përherë, edhe tek Zejnebi.
Zejnebi po kalon pranë saj, kur aksìdentalisht i bien nga duart detyrat e shkollës. Xhavidana ua vë këmbën sipër dhe i shkèl, duke e akùzuar se ua ka mbushur shtëpinë me erën e rrugës, nga aty ku e kanë gjetur atë. Zejnebi vetëm qàn dhe i kërkon të mos ia prìshë detyrën e shkollës sepse është munduar shumë për të, por më kòt, Xhavidana vazhdon njësoj. Paralèlisht, personi që ia ka shkaktuar gjithë atë frìkë, Xhemreja, arrin të qetësohet me qetësuesit që i bëjnë dhe sapo kthjellohet, i bën një premtim vetës.
Duke qenë e mbushur me mllèf që nuk e mbýti dot Xhavidanën, ajo premton se do ia marrë hàkun, deri në fund, për gjithçka që i ka bërë dhe gjithçka që i ka shkaktuar. Ndërkohë në anën tjetër, Shehrija dhe Hëzëri vijojnë të diskutojnë me njëri tjetrin, në shtëpinë e Kemalit. Ky i fundit, i shoqëruar nga Narini, ndjekin debàtin e tyre me vëmendje dhe fjalë për fjalë. Mënyra se si e komenton Narini Hëzërin, e frìkëson Kemalin dhe e bën të bindet se nuk duhet të vonohet më tepër për t’iu rrëfyer asaj.
Nata kalon me aq ndërsa mëngjesi i të nesërmes e mbush Shehrijen me frìkë dhe sìklet, për shkak se si mund të reagojë Kemali nga ardhja Hëzërit, pasi Kemali nuk i do aspak të tilla gjëra. Ajo i shkon pranë ngadalë dhe me hezitim, por Kemali i flet më së miri, duke mos treguar fare mëri. Njëkohësisht, hezitim do ketë edhe Rejhani. Edhe pse është shumë entuziaste që po vazhdon shkollën, ajo shpreh frìkë se mos ndoshta do e zhgènjejë Emirin duke mos ia dalë në shkollë, por Emiri ia shuan të gjitha dýshimet që ajo ka mbi veten e saj.
