Laçini dhe Jektai mbërrijnë në mòrg, për të parë për herë të fundit djalin e tyre të vetëm, fëmijën e vetëm që kishin. Në mesin e dhímbjes, Laçini e akùzon Jektain si fàjtor duke thënë se atë nuk do e kishin vràrè nëse ai nuk do kishte pranuar t’a ndihmonte me arràtisje. Për atë vràsjè aq të réndë, Parsi mendon se Ilgazi do shkèlë parimet e tij dhe për hir të Xhejlinës do fshèhë provat që e tregojnë atë fájtore, ndaj dhe e telefonon për t’i thënë se do nisë një hetim mbi ndershmërinë e tij, por Ilgazi nuk reagon aspak, as që i përgjigjet atij.
Ilgazi telefonon vetëm babanë e tij dhe i kërkon t’a dërgojë làjmin në familjen e Xhejlinës. Metini troket në derë me shumë síklet sepse e di që ato do pàndehin menjëherë se ka sjellë ndonjë làjm për Zaferin, dhe ashtu ndodh. Por Metini, i détyruar, e mohon dhe tregon për çfarë ndodhet aty, për Xhejlinën dhe akùzat që po i bëhen. Làjmi bie si një bómbé në familjen e Xhejlinës dhe pas asaj bòmbè të lëshuar, Metini largohet për tek babai i tij, në vendin e písët ku ai tanimë punon sëbashku me Çinarin. I zènë ngushtë, Metini nuk e merr dot të birin me fòrcë që aty.
Ai qëndron vetëm përballë të atit, Merdanit, për t’i thënë se e di që ai e ka vràrè Enginin dhe i ka lënë provat të duken sikur e ka bërë Xhejlina, që ajo të arrèstohet dhe të shpëtojë Çinari nga invèstigimet që ajo po bënte për zhdùkjen e të atit. Merdani nuk e mohon por i kujton të birit se është pòlic dhe nuk mund të flasë dot pa prova. Paralèlisht, Xhejlina nuk po flet dot para askujt. Ajo vijon të jetë në gjendje të réndë shókimi dhe nuk mban mend asgjë nga çfarë ka ndodhur, por para Ilgazit bën një rrëfim të sinqertë.
Ajo i kujton atij se sa ashpèr ka reaguar kur ka mësuar se Engini ia kishte vràrè të motrën, aq sa kishte tentuar t’a mbÿste me duar por ai me Enginin e kishin ndaluar, prandaj dhe thotë se mund t’a ketë vràrè me të vërtetë pasi ka mësuar se ai ka dashur t’ia léndojë edhe mbesën, Parlën. Ilgazi e dëgjon deri në fund por i përgjërohet që diçka të tillë të mos e thotë para Parsit pa iu kthyer e gjithë kujtesa. Xhejlini bën siç i kërkon Ilgazi por sërish dërgohet në bùrg, ndërsa Ilgazi, për situatën e saj, shòkon të atin duke i thënë se sërish e dashuron njësoj atë, edhe nëse ajo rezulton fàjtore.
