Parla shikon nënën e saj që e lë mënjanë tràdhtinë e Osmanit dhe vendos të kthehet me të, por tani është Parla ajo që nuk e pranon diçka të tillë. Prindërit përpiqen t’a qetësojnë por zhgènjimi i saj është aq i madh saqë nga mllèfi, ulèret me zë të lartë që e gjithë lagjia t’a dëgjojë se çfarë túrpi ka bërë babai saj. Gjatë asaj kohe, Xhejlini, tezja e Parlës që është e vetmja që e kupton, merr rrobat nga shtëpia e Ilgazit dhe zhvendoset në zyrën që ka pasur me Enginin, bùrgosja e të cilit i ka sjellë një rehati të madhe shpirtërore.
Si etapë e fundit e asaj rehatie, Xhejlina shkon pranë várrit të Inxhit, ku deri më atë ditë nuk kishte fytyrë për të shkuar pasi vràsèsi endej i lírë. Që aty, Xhejlina do shkojë në punë. Ajo bën një veprim të paprítur për Ilgazin, duke u bërë avòkate e një të dyshùari që Ilgazi po merr në pyetje si prokùror. Ai i kërkon të mos bëjë gjëra që i fusin të gjithë në dyshìme sepse para të tjerëve janë ende të martuar, por Xhejlina nuk tërhiqet nga klienti që mori. Ajo i sugjeron Ilgazit të tërhiqet por as ai nuk e bën dot dhe vazhdojnë si kúndërshtarë.
Në ato momente, edhe babai i Ilgazit po përballet me një çudi të madhe. Në makinën e tij futet paprítur i ati, me të cilin nuk flet prej vitesh por tanimë ai mban në duar dorezat e Metinit që ka përdorur me Zaferin dhe makinën e larë në gjàk. Pakujdesia e Metinit i jep arsye që i ati t’a mund t’a kércénojë, ndaj dètyrimisht, Metini e pranon atë në shtëpinë e tij si i ftuar, për sa kohë që ai dëshiron. Paralèlisht, vràsèsi i Inxhit, Engini, dërgohet në qèli, ku gjëja parë që i bëjnë, është heqja tótalisht e flokëve.
Ai e përjeton mjaftueshëm réndë atë moment, por ende më réndë do përjetojë një dalje publike të prindërve të tij, ku flet vetëm i ati, ndërsa e ëma i qëndron të shoqit në krah. Jektai shpreh zhgénjimin nga i biri dhe kërkon falje nga familja víktímës, ndërsa Laçini vetëm tund kokën, duke mbuluar sytë me syze dielli. I vendosur për hákmarrje, Engini thërret tezen e tij si avòkate dhe ajo i sjell dosjet e çështjes së tij, pasi Engini pretendon t’a lírojë vetë veten që aty. Ai i tregon edhe për vendimin që të hákmerret ndaj të gjithëve, gjë që tezja tij e aprovon.
