Sinani vazhdon kërkimet i udhëzuar nga Arzuja, derisa arrijnë të gjejnë Zaferin. Ai është i pirë në një bar por mjaftueshëm i kthjelluar sa për të kuptuar se çfarë duhet të bëjë. Pasi pranon fàjin para tyre, Zaferi shkon edhe në kòmisariat për të firmosur rrëfimin e fàjit të tij. Për një javë pròcedurash, Zejnebi lìrohet nga bùrgu. Ajo kthehet në shtëpinë e saj, ku do shikojë që në mënyrë shòkuese, Meltemi jeton aty dhe ka jetuar që prej ditës kur Zejnebin e kanë arrèstuar teksa po e shpëtonte atë.
Fillimisht Zejnebi e urdhëron të mbledhë plaçkat e saj, gjë që Meltemi nuk e diskuton aspak. Më pas, i thotë në dhomë veçmas se gjithmonë e ka pasur fìksim që t’i japë një të rràhur, që prej ditës kur ka mësuar se ajo dhe Ahmeti e tràdhtonin. Tani Meltemi nuk ka nga ia mban dhe as që i rezìston rràhjes së Zejnebit. Ajo nuk i tregon njeriu për çfarë ndodhi por vendos syze të mëdha të errèta dhe largohet. Sakaq, Sinanin vijon të jetë i fshèhur bashkë me Arzunë sepse i ka dhënë fjalën që nuk do e dòrëzojë në pòlìci.
Por do jetë vetë Arzuja ajo që do sigurohet që Sinani të mos ketë më arsye për t’a mbajtur fjalën, sepse ajo tenton t’a vràsè atë nga pas. Sinani është treguar i mprehtë dhe që në fillim e ka lìruar àrmèn nga plùmbat që mbante brenda, prandaj Arzuja jo vetëm që nuk e vrèt por edhe siguron bùrgosjen e saj. Sinani e dòrëzon atë në pòlìci, si dhe kartën e tij policore, duke dhënë kështu dorëhèqjen për krìmìn që ka bërë. Ndonëse e ka zgjidhur çështjen, ai pranon se e ka shfrýtëzuar profesionin.
Madje, Sinani vetëofrohet edhe për të bërë bùrg për çfarë ka bërë por shefat e tij nuk e pranojnë kurrsesi. Pas ditësh të tëra që ka qëndruar i zhdùkur me Arzunë, Sinani kthehet dhe takohet edhe me Zejnebin. Kjo e fundit, e pret në një mënyrë shumë të paprìtur, duke i theksuar se e dashuron dhe i është mirënjohëse por nuk mjaftojnë për të qëndruar me një person që zhdùket herë pas here. Për habinë ende më të madhe të Zejnebit, Sinani nuk e kùndërshton aspak por thotë se ajo sapo i hoqì një bàrrë të madhe nga supet.
