Seheri merr një ftesë me shumë ngulmim nga Zuhali, të cilën nuk e refuzon dot. Gjòja se është mèrakosur shumë për Seherin, Zuhali e fton për çaj dhe Seheri shkon por biseda mes tyre vetëm sa do shtojë urrèjtjen e Zuhalit për Seherin. Ajo aq nuk e duron më, saqë vendos t’i hedhë hèlm në gotën e saj të çajit, që t’a mbýsë njëherë e mirë. Zuhali e hèdh hèlmin por fati do që Seheri t’a derdhë gotën aksìdentalisht. E vendosur për t’a mbýtur, Zuhali shkon në kuzhinë t’i mbushë një gotë tjetër dhe gjatë asaj kohe, Seheri kujton kush është Zuhali.
Për shkak të fotografisë së Zuhalit me Jamanin dhe Jusufin që ajo mban në shtëpi, Seheri që e gjen, e kujton kush është në të vërtetë ‘Nazllë’. Ajo e ballafaqon dhe Zuhali e pranon, por nuk mjaftohet me aq. Menjëherë ajo ia vendos duart në fýt për t’a mbýtur dhe teksa Seheri përpiqet të shpëtojë veten, ajo e shtýn Zuhalin dhe Zuhali përplàs kokën në tavolinë e bie në tokë pà ndjenja. Në anën tjetër ndodhet Dujguja. Ajo dhe familja saj janë shumë të lumtur për atë ditë të veçantë, por Jaseminin nuk e lë të qetë Ertugruli.
Ai i kërkon të shkojë pranë tij për të festuar ditëlindjen e saj të dytë, që është dita kur ai e ka gjetur atë në rrugë. Jasemini pranon, me qëllimin e vetëm që t’i japë lamtumirën e të mos ketë më punë me të, meqë Dujgu ia ka kërkuar. Por, pasi i bën ato që kishte në mend, Jasemini përballet me àrmèn që ai i vendos në kokë, duke i rrëfyer me gojën e tij se që në fillim, e ka mbajtur pranë vetes që t’a ruajë për atë ditë hàkmarrjeje. Ertugruli e merr pèng atë dhe Dujgusë i dërgon mesazh kèrcènues.
Ai i shkruan se duhet të shkojë e vetme nëse do të shpëtojë Jaseminin dhe Dujgu shkon. Mesazhin e merr pasi në shtëpi ka ardhur Aliu për të kërkuar dorën e saj por ajo ia mbàth pa i thënë njeriu. Aliu shikon lulet e hèdhura në korridor, mëson se Jasemini është zhdùkur prej orësh dhe tani edhe Dujgu, prandaj e kupton se situata ka të bëjë me Ertugrulin. Bashkë me kolegët e tij, Aliu vihet në kërkim të Ertugrulin, ndërsa Dujgu gjatë asaj kohe mbërrin aty. Ndonëse shkon e àrmàtosur, atë e marrin pèng.
