Telenovela News

Kemali dhe Narini qëndrojnë përballë njëri tjetrit, me mendimet e pafundme për njëri tjetrin por në heshtje të madhe, duke mos pasur asnjëri guxim që t’a shprehë atë që mendon. Narini largohet e para nga ai moment i síkletshëm dhe i heshtur, ndërsa çaste më vonë, ribashkohen pranë Masallit, për t’a lumturuar atë me lojëra të ndryshme. Sakaq, shoferi i shtëpisë së tyre, Taxhi, ndodhet në spítal, në gjendje të réndë, por askush nuk di ende asgjë për të. Kemali dhe Narini vazhdojë me përgatitjet normale për darkimin ku janë ftuar.

Ndërkohë përgatitjet e Rejhanit vetë kanë mbaruar por Suna nuk duket gjëkundi. Xhavidana është shumë e páshpresë dhe e shikon situatën shumë më réndë, duke thënë se Suna nuk pranon të kthehet në atë shtëpi. Brenda pak çastesh, ai mendim përqafon edhe mendjen e Rejhanit, sepse ajo nuk i jep dot shpjegim tjetër mosardhjes së Sunës. Kjo e fundit, gjatë asaj kohe vazhdon t’i përgjèrohet Xhemresë që të mos vazhdojë me planin e saj por të kthehen tek Taxhi që mund të jetë lénduar shumë.

E púshtúar nga krìzat mendore dhe psikòlogjia tòtalisht e démtuar, Xhemreja thotë se nuk ia ndjen aspak nëse Taxhi vdès apo jo. Ajo vazhdon me rrugëtimin e saj, duke e dërguar Sunën pèng në shtëpinë ku ajo vetë ishte pèng nga Talazi. Pak çaste pasi futen brenda në shtëpi, Sunën e telefonon Rejhani. Xhemreja çméndet ende më shumë kur lexon emrin e Rejhanit në ekran dhe e fík fare telefonin, ndërsa Suna vijon të qàjë duke iu përgjèruar të ketë méshirë për familjen e saj që do jetë mérakosur shumë.

Rejhani që tenton t’a telefonojë sërish, tani dëgjon sékretarinë që thotë se telefoni është i fíkur. Asaj i bën shumë përshtÿpje ajo situatë dhe vendos të telefonojë Taxhin. Për shòkimin e saj të madh, telefonit të tij i përgjigjet një infèrmiere, që lajmëron se Taxhi është në sallën e operimit pasi ka pésuar aksídent dhe është në gjendje të rèndë. Rejhani nuk e mban dot për vete atë làjm por ia përcjell edhe Emirit e Xhavidanës, duke shpjeguar që Taxhi ka qenë ai që e ka ndihmuar Sunën të arràtiset e të fshíhet. Xhavidana gjen shkak për t’a fàjësuar Rejhanin ndërsa Emiri e merr dhe bashkë me të dalin për të kërkuar Sunën.

Jamani dhe Seheri mendojnë gjatë për të ardhmen e tyre, aq sa planifikojnë se do kenë binjakë, se do i ndajnë përgjegjësitë e tyre në mënyrë të barabartë dhe se do kujdesen për to e Jusufin, derisa të plaken. Përballë njëri tjetrit, ato imagjinojnë edhe pleqërinë, se si do jenë ende miqtë më të mirë të njëri tjetrit, përveçse edhe bashkëshortë. Teksa ato ëndërrojnë, Dujguja dhe Aliu janë më zgjuar se kurrë, në kërkim të Jaseminit. Kjo e fundit, ndodhet përballë Ertugrulit që është më i frùstuar se kurrë më parë.

Dëshira e tij për hákmarrje ia ka vèrbuar shikimin dhe Jasemini ka filluar të fríkësohet ende më shumë. Për t’a bërë të heqë dorë, ajo i thotë se po të jetonte vëllai tij për të cilin po hákmerret, ai do ndihej shumë i túrpëruar nga ajo që Ertugruli po bën. Fjalët e Jaseminit nuk bëjnë gjë tjetër veçse e shtojnë mllèfin e Ertugrulit, aq sa ai humbet torùan dhe nxjerr àrmèn për t’a vràrè me një plúmb në ballë. Në çastin e fundit, shoku i Jaseminit që fillimisht e futi atë në kúrth, gòdet Ertugrulin dhe ai shpërqëndrohet.

Jasemini shfrytëzon rastin për t’ia mbáthur dhe vrapon bashkë me shokun e saj që i betohet se nuk e dinte planin e Ertugrulit. Ky i fundit i kàp sërish dhe tanimë ato të dy rrézikojnë, derisa Ertugrulit i shkon nga pas Dujguja, me àrmè në kokën e tij. Me ndihmën e Aliut që e studioi më qetë situatën, Dujgu arrin të shpëtojë motrën e saj dhe shokun që fillimisht e futi në kùrth por më pas u pendua. Mëngjesin e ditës tjetër, ato e festojnë atë arritje duke organizuar një mëngjes bashkë me gjithë ekipin pòlìcor.

Mëngjesi po kalon më së miri edhe në shtëpinë e Jamanit, ku afrimiteti mes Zijait dhe Çiçekut vetëm sa vjen e shtohet. Ndërsa në një tjetër vend, larg Stámbollit, Azizi nuk po e kalon aspak mirë. Edhe pse merr përgëzimet e nënës së tij që fillimisht shòkohet se si ai e ka mbyllur hásmërinë pa derdhur gjàk, sërish, ai është shumë i ténsionuar, nga mënyra se si është larguar nga ajo shtëpi. Azizi sistemohet në dhomën që dikur ka qenë e tij. Vëllai i tij fàjtor shkon për t’i uruar mirëseardhjen por me vete betohet se do ia kthejë shtëpinë në një férr.

Jamani dhe Seheri vijojnë me ëndërrimet e tyre, me parashikimet se si do jetë e ardhmja tyre familjare. Sipas Jamanit, ato do kenë binjakë, një vajzë dhe një djalë. Përveçse mendojnë se si do i rrisin sëbashku dhe duke i ndarë përgjegjësitë në mënyrë të barabartë, ato gjithashtu mendojnë edhe pleqërinë krah njëri tjetrit, me dashuri po aq të madhe dhe me shqétësime për të ardhmen e fëmijëve. Pas atyre ëndërrimeve të bukura, ato flejnë krah njëri tjetrit. Në anën tjetër, vëllai tij i pazbùluar, Aliu, vazhdon të kërkojë Jaseminin.

Ai është i shoqëruar nga Dujguja që kërkon tepër e shqètësuar, aq sa nuk arrin as të logjikojë mjaftueshëm. Gjatë kohës që ato kërkojnë, Jasemini ndodhet përballë Ertugrulit, duke i thënë se vëllai tij do túrpërohej nga ai po të ishte ende në jetë dhe të shikonte se çfarë po bën ai. Fjalët e Jaseminit e nxísin Ertugrulin ende më shumë kùndër saj, aq sa menjëherë nxjerr ármén dhe ia drejton asaj në ballë. Nga larg, Ertugrulin e gjùan shoku i Jaseminit, ai që edhe e futi Jaseminin në kùrth.

Ertugruli shpërqëndrohet dhe Jasemini ia mbáth, por Ertugruli i zè dhe tanimë të dy ndodhen në rrèzik. Si Jasemini, ashtu dhe shoku saj, shpëtojnë vetëm falë Dujgusë, që e orientoi Aliu për në vendin ku ndodheshin ato. Pasi shpëtojnë, Ertugruli ridërgohet në bùrg ndërsa Dujguja dhe Jasemini kthehen në shtëpinë e tyre. Për hir të asaj çfarë kaluan, mëngjesin e të nesërmes ato i mbledhin të gjithë në shtëpinë e tyre, për të ngrënë mëngjes sëbashku. Mes tyre, Dujgu vazhdon të theksojë sa mirënjohëse i është Aliut.

Ajo përsërit se si asnjëherë s’do ia kishte dalë mbanë pa ndihmën e tij dhe se gjithmonë do jetë falenderuese ndaj tij. Mëngjes të këndshëm po kalojnë edhe në shtëpinë e Jamanit, ku flutrat në stomak nuk i ka vetëm çifti sapomartuar por edhe Zijai me Çiçekun, aq sa Zijai i kërkon asaj që përherë të buzëqeshë, të mos lejojë njeri t’a tríshtojë. Por përtej tyre, Azizi është shumë në síklet. Edhe pse nëna tij e përgëzon që ka arritur të shùajë hásmërinë pa derdhur gjàk, ai sërish ndihet në présion dhe zhvendosja tij në atë shtëpi, është shumë emocionale.

Zejnebi kthehet në shtëpinë e saj, e shoqëruar nga Munevveri dhe Sinani, por ndryshe nga Sinani që fokusohet tek gatimet e Aishes, Munevveri është ende shumë e mèrzitur për shtëpinë dhe as që pranon të hajë. Sinani ha me të shpejtë dhe kërkon të pushojë, pasi është lodhur shumë, ndërsa Munevveri shkon të flejë. Zejnebi i kërkon Sinanit të shkojnë pranë fëmijëve që ndodhen tek Ahmeti por Sinani ngulmon se është shumë i lodhur dhe ka nevojë të qëndrojë vetëm. Shumë shpejt, Zejnebi e gjen veten tek fëmijët.

Ajo përqafohet gjatë me secilin prej tyre dhe përshëndetet me punonjësen që ka marrë Ahmeti për shtëpinë e re, e cila dikur punonte në shtëpinë e tyre, para divòrcit të Zejnebit nga Ahmeti. Darkimi mes tyre shkon më së miri, fare qetë dhe me shumë buzëqeshje. Orari i gjumit të fëmijëve vjen shpejt dhe Zejnebi i shoqëron ato për në dhomë, më pas pranon ftesën e Ahmetit për të biseduar pak me njëri tjetrin. Kështu, secili informohet mbi të rejat e fundit në jetën e personit përballë, por Zejnebi nuk e kalon dot shòkimin nga reagimet e Meltemit.

Në momentin që ato flasin, Meltemi ndodhet në shtëpinë që i mori Ahmetit. Përballë vetes ajo ka avòkat Bahriun, që ka sjellë dòkumentet e martesës për të cilën ka bërë pazar Meltemi me Alpin. Ajo as që e lexon, por e firmos menjëherë, e lumtur nga përpikmëria e Alpit. Po atë natë, Zejnebi kthehet në shtëpi pas qëndrimit për pak me Ahmetin, por ai qëndrim i sjell dèbat me Sinanin, që është bërë xhèloz nga orët e gjata që ajo ka qëndruar në shtëpi me ish bashkëshortin e saj. Megjithatë, Zejnebi arrin t’a qetësojë.

Për më tepër, ato të dy vendosin se dashuria tyre nuk mund të endet më pa një emër por duhet të jenë përfundimisht të martuar, gjë që pretendojnë t’a bëjnë pa i thënë njeriu derisa të finalizohet. Mëngjesin e të nesërmes, vajza e tyre Elifi do fotografohet pa e vënë re askush. Personi që është fìksuar pas Arzusë, për të cilin bën kërkime Ahmeti dhe zbulon se është rritur në një lagje me Arzunë, paguan dikë për të pèrndjèkur Elifin, vetëm për t’i treguar Arzusë se mund t’a màrrin vajzën kurdo që ajo do dëshirojë, por Arzuja fillimisht do lìrinë nga aty.

Zejnebi kthehet në shtëpinë e saj me Sinanin dhe Munevverin që dukshëm, është më e mèrzitur se kurrë më parë. Aisheja është munduar për to, ka gatuar nga shumë ushqime të ndryshme dhe i pret me krahët hapur, por Munevverin nuk e ngushëllon asgjë. Sinani ha me të shpejtë por ora shënon ende herët. E thàrë nga malli për fëmijët e saj që ndodhen tek Ahmeti, Zejnebi vendos të shkojë pranë tyre. Ajo e fton edhe Sinanin të shkojnë sëbashku por ai ngulmon se ka nevojë të qëndrojë vetëm.

Zejnebi shkon në shtëpinë e Ahmetit, e përgëzon për zgjedhjen, përshëndetet me fëmijët por edhe me punonjësen e shtëpisë që Zejnebi e njeh prej vitesh, e më pas të gjithë sëbashku darkojnë. Pas darkimit, fëmijët i dërgon në dhomë Zejnebi për t’i vënë në gjumë dhe merr të largohet, por Ahmeti e fton të bisedojnë pak për gjithçka që ka ndodhur së fundmi. Zejnebi pranon dhe nga tregimet e Ahmetit për reagimet e Meltemit për shtëpinë e re, ajo shòkohet e tëra. Për hir të fëmijëve, Zejnebi i kërkon të qëndrojë sa më larg Meltemit.

Zejnebi gjithashtu tregon të fundit nga ana saj, dhe më pas largohet. Me të shkuar në shtëpi, ajo përballet me uràganin e Sinanit që është bërë shumë xhèloz për qëndrimin e gjatë të saj në shtëpinë e ish bashkëshortit. Zejnebi e qetëson, ndërsa ish bashkëshorti saj Ahmeti, nuk qetësohet dot atë natë, duke menduar për personin që shikoi pranë Arzusë. Ai bën kërkime për të dhe mëson se është rritur në një lagje me Arzunë, ndaj njihen që në vogëli. Teksa bën kërkime për të, Ahmeti nuk e vëren se ai u është vènë nga pas.

Ai i ndjèk të gjithë dhe i fotografon, për t’i thënë Arzusë se ato mund t’a gràbisin në çdo moment që ajo dëshiron, por Arzuja kërkon që fillimisht të lìrohet që aty ku është. Po atë mëngjes, Meltemi mirëpret në shtëpi avòkat Bahriun që i sjell kòntratën martesore me Alpin, të cilën ajo e firmos pa e lexuar fare. Në anën tjetër ndodhet Kadiri. Ai përpiqet të riblejë shtëpinë e Munevverit, por zonja në fjalë nuk pranon në mënyrë të prèrë. Gjatë kohës që ai përpiqet për të fejuarën e tij, edhe Zejnebi përpiqet të rregullojë atë që prìshi me Sinanin dhe sëbashku vendosin të martohen.

Osmani mbetet pà fjalë para Barkënit që gènjen teksa kërkon ndihmë për gruan e tij, Selvin. Mallhumi gjithashtu dëgjon se çfarë ka ndodhur me të dashurën e zemrës së saj dhe i përgjèrohet Osmanit që të mos e bràktisin atë në një çast të tillë nevoje. I dètyruar nga e gjithë situata, Osmani shkon t’a marrë vetë tekfur Nikollën nga çadra e mjèkimit dhe para gjithë familjarëve të lènduar nga humbjet që ka shkaktuar Nikolla, Osmani premton se do vijë dita që para tyre do ia màrrë shpirtin atij.

Megjithatë, në ato kushte, ai duhet t’a lërë atë të lìrë. Barkënin do e shoqërojë edhe Turguti, Borani e shumë të tjerë, në rrugën për të shpëtuar gjòja Selvin, nga duart e Romaniusit. Ato largohen nga fisi ndërsa në fis, Mallhumi dhe Balla vazhdojnë punët njëlloj si përherë, duke u fokusuar tek tregtia dhe veprimtaritë e përhershme. Minutat kalojnë dhe Barkëni bashkë me shoqëruesit e tij, ndodhen përballë Romaniusit që mban pèng Selvin, bashkëshorten e Barkënit. Bashkë me to, ndodhet edhe një ùshtrì e tërë.

Ato bëjnë shkëmbimin e Nikollës me Selvin dhe kjo e fundit e përqafon Barkënin, mëse e frìkësuar. Që aty, të gjithë sëbashku kthehen në fisin e Kajive. Selvi u shkon pranë grave për t’i falenderuar për gjithë mbështetjen, veçanërisht Mallhumin që insistoi tek Osmani që t’a jepnin tekfur Nikollën në kèmbim të saj dhe teksa bisedojnë me to, Selvi dhe Barkëni mësojnë se Osmani është larguar nga fisi tij për të pùshtùar Inegolin. Këtë plan kaq të rëndësishëm, Osmani nuk e ka ndarë me njeri para se të shkonte në Inegol.

Barkëni shòkohet i tëri dhe nèvrikoset që një plan është bërë para syve të tij dhe ai nuk e ka kuptuar, ndërkohë Osmani ka krijuar kùrthin e mirëfilltë që t’i zèrë të gjithë tràdhtarët. Gjatë pèrlèshjes me persona që mbajnë màska, Osmani zè njërin prej tyre dhe ia zbulon fytyrën. Ai është pikërisht Ibrahim Fakiu, kàpja e të cilit bën që Osmani të kuptojë se ai është edhe vràsèsi i Javuzit, xhaxhait të Mallhumit. Pa hezituar aspak më gjatë, Osmani nxjerr shpàtën e tij, mban të lìdhur Ibrahimin dhe ia mèrr jetën atij.

Mëngjesi do i mbledhë të gjithë në shtëpinë e Tomrisit, për të diskutuar ecurinë e planit të tyre kùndër Çelebiut si dhe për të mbrojtur Kenanin, tani që ai rrézikon kaq shumë. Kenani është i gatshëm të pranojë pjesën e tij të fàjit, vetëm që të denòncojë edhe Çelebiun dhe ai të marrë fund, por deri më atë ditë, ai duhet të fshìhet që Çelebiu të mos e gjejë e të mos e vràsè. Gjatë kohës që ato flasin, Bylenti shkon në kòmisariat, për të bërë një denòncim. Ai denòncon se Tomrisi ka fálsifikuar çdo dòkument, për të fshèhur të bijën në vàrrin e Çiçekut.

Me atë akùzë aq të réndë, Tomrisi merret në pólici, ndërkohë që lë në shtëpi pjesën tjetër. Ato diskutojnë për ngjarjen në fjalë dhe Atlasi dëgjon për herë të parë nga goja dikujt fjalët se Shimali është e vdèkur. Ai vrapon për në dhomë dhe Çiçeku pas tij, ndërsa Omeri i nèvrikosur me pakùjdesinë e tij, del nga shtëpia. Në ato momente, në shtëpi po kthehet Tomrisi që u la e lírë nga kómisariati pas deklaratës që dha. Bylenti i del asaj përpara, i tregon se denòncimin ia ka bërë ai vetë dhe tenton t’a kàpë me fórcë nga krahu por Omeri ndërhyn dhe e rrèh.

Çaste më vonë, në shtëpinë e Tomrisit, një mjèke do heqë fashot që e kanë mbështjellë Çiçekun pas operimit estètik për të djègurat që kishte. Çiçeku vetë, Ryjaja dhe çdo person që ndodhet aty, mrekullohet nga pastërtia e fytyrës së Çiçekut, pas operimit. I vetmi që tríshtohet, është Atlasi. Ai sërish vrapon për në dhomën e tij, ku Çiçeku mëson se ai është tríshtuar nga idea se tanimë ajo do largohet nga shtëpia tyre por Çiçeku i premton se nuk do e bràktisë asnjëherë. Sakaq, Omeri deri më atë moment ka mbërritur para Kenanit.

Përtej të tjerave, Kenani tregon se i çmon parimet e tij dhe se çfarëdo lloj gjëje që atij t’i ndodhë, Ryjanë e lë amanet tek ai, tek Omeri. Ky i fundit largohet nga Kenani duke i premtuar se çdo gjë do shkojë mirë dhe shkon pranë Ryjasë, të cilën e fton në një anë tjetër të jetës së tij, në atë të ndihmës vullnetare, të papaguar. Gjatë kohës që ato ndihmojnë një të moshuar në lokalin e tij modest, Ozani vijon të punojë për xhaxhanë e tij në një kantier ndërtimi, ku pròblemet do jenë prezente që në ditë të parë, pasi punonjësit nuk kanë aspak síguri jete.

Ozani ndryshon stilin dhe rutinën e ditës së tij, duke filluar punë tek kantieri ndërtimit i xhaxhait të tij. Pròblematikat do jenë prezente që në ditë të parë, sepse asnjëri prej punonjësve nuk punon me kushtet e sìgurisë së jetës, por Ozani me kèqardhje kupton se ato e kanë pranuar punën në kushte anòrmale, sepse nuk kanë rrugë tjetër për të mbajtur familjen. Gjatë asaj kohe, pjesa tjetër është e mbedhur në shtëpinë e Tomrisit për të diskutuar si do mbrohet Kenani derisa të rrëfejë në pòlìci gjithë krìmèt e tij dhe të Çelebiut.

Paralèlisht, Tomrisit po i bëhet gjèma nga ana Bylentit. I mllèfosur pafund ndaj saj, Bylenti mbërrin në kòmisariat dhe denòncon faktin që Tomrisi qëllimisht ka vàrrosur vajzën e saj në vàrrin që njëherë u bë për Çiçekun. Pòlìcia troket me të shpejtë në shtëpinë e Tomrisit dhe i kërkon asaj t’i shoqërojë për në pòlìci, ku do japë një deklaratë për akùzën që i është rènduar. Ajo lë në shtëpi pjesën e mbetur me të cilët po bënin planet kùndër Çelebiut dhe gàbimisht, ato do shkaktojnë lèndimin e Atlasit të vogël.

Omeri ngre zërin kur përmend vdèkjen e Shimalit, gjë që Atlasi e dëgjon për herë të parë tek thuhet me fjalë konkrete, edhe pse ai e ka ditur që nëna tij ka vdèkur. Vetëm Çiçeku arrin t’a qetësojë, ndërsa Omeri largohet nga shtëpi. Në të dalë të shtëpisë, ai do shikojë Bylentin që i shkon nga pas Tomrisit. Kjo e fundit, ka dhënë deklaratën dhe është lënë e lìrë por Bylenti e ngàcmon vazhdimisht, derisa Omeri i afrohet, përvesh mëngët dhe e rrèh në mes të rrugës. Tomrisi e falenderon dhe kthehet në shtëpi, për një tjetër punë të rëndësishme.

Në prezencën e Ryjasë dhe dòktoreshës që Tomrisi thërret, ato do heqìn fashot që i kanë mbështjellë fytyrën Çiçekut, pas operimit estètik. Ato mrekullohen nga pamja e Çiçekut që thuajse nuk dallon fare që ka qenë e djègur, ndërsa mes tyre, Atlasi trìshtohet duke menduar se tani Çiçeku nuk do jetojë më në shtëpinë e tij. I trìshtuar do jetë edhe Kenani. Ai ndodhet në shtëpizën që Omeri ka marrë për të, kur mendon të ardhmen dhe ndjen se shpejt do e gjejë vdèkja nga Çelebiu, prandaj, ai vendos të besojë në parimet e Omerit dhe të lërë amanet Ryjanë tek ai.

Rejhani qëndron përballë Sunës duke bërë çdo përpjekje që ajo të kthehet në gjirin e familjes. Për t’a bindur, ajo i tregon se për të, ka aq shumë rëndësi, saqë e ka vendosur në vendin e motrës që ka humbur. Suna nuk ka qenë aspak në dijeni të faktit që Rejhani ka pasur një motër apo që e ka humbur më pas atë. E emocionuar nga deklarata Rejhanit për të, Suna pranon të rikthehet në shtëpi. Por ndërkohë, Rejhani kërkon të bëjë përgatitje të mëdha për të, ndaj Suna sugjeron të kthehet me Taxhin, disa orë më vonë.

Gjatë asaj kohe, Rejhani shkon në shtëpi dhe i jep làjmin e madh Emirit, i cili lumturohet pafund, si dhe  vendosin t’a mbajnë të fshèhtë nga të tjerët, që të jetë një surprizë sa më e paharrueshme. Rejhani përvesh mëngët, përgatit dhomën e Sunës, gatuan e bën çdo gjë tjetër të nevojshme. Në anën tjetër ndodhet shoqja e saj Narini, mëse e mèrzitur që ditëve të saj në atë shtëpi po i vjen fundi. Ajo po qëndron në heshtje, kur merr një telefonatë nga Rejhani. Kjo e fundit, e fton në shtëpinë e saj në mbrëmje, bashkë me Kemalin.

Rejhani nuk u tregon arsyen përse janë të ftuar por thotë se do jetë surprizë për të gjithë. E entuziasmuar, Narini dhe Kemali përgatiten për darkim por sapo mbetet vetëm në dhomë, Kemali merr një telefonatë, ku avòkati i tregon se e kanë të sigurtë kùjdestarinë e Masallit në seancën gjýqësore të rradhës. Rrjedhimisht, atij nuk i nevojitet të qëndrojë më i martuar me Narinin. Kùjdestaria e Masallit e gëzon po aq sa e trìshton edhe ideja e largimit të Narinit, që menjëherë ia zbèh buzëqeshjen e fytyrës.

Ai mendon t’ia thotë Narinit se çfarë làjmi mori në atë moment, por Narini i afrohet për t’ia rregulluar kravatën dhe ai heq dorë. Sakaq, Emiri shkèput për pak Rejhanin nga punët që ajo po bën në shtëpi dhe e merr për dore deri në bahçe, ku e argëton në shilarëse dhe e përqafon, pa e vënë re se nga larg po i vëzhgon Xhemreja. Urrèjtja e Xhemresë shtohet aq shumë saqë ajo arrin të planifikojë dhe të realizojë gràbitjen e makinës së Taxhit, në të cilën ndodhet Suna. Taxhi u del përpara për t’a ndaluar por bàrbàrisht ajo e përplàs me makinë dhe largohet.

Kemali ndodhet i vetëm në dhomën e tij kur merr një telefonatë nga avòkati që ka pajtuar për çështjen e Masallit. I lumtur, ai i tregon se është i sigurtë që do e marrin kùjdestarinë e Masallit, ndaj rrjedhimisht nuk do ketë përse t’a vazhdojë lojën e martesës me Narinin. Kemali gëzohet shumë për të bijën por trìshtohet po aq shumë kur mendon se do i duhet të divòrcohet nga Narini. Ajo e vëren të ngrýsur dhe e pyet çfarë po ndodh, por Kemali nuk ia thotë dot të vërtetën. Ndërkohë, në shtëpinë fare pranë tyre ndodhet Rejhani me Sunën.

Për herë të parë, Rejhani rrëfen arsyen përse e do aq shumë Sunën. Ajo tregon se dikur ka pasur një motër që prej vitesh nuk jeton më dhe për Rejhanin, Suna tanimë ka vendin e saj. E emocionuar pafund, Suna nuk e kùndërshton më Rejhanin dhe pranon të kthehet në shtëpi por fillimisht i duhet të bëjë gadi plaçkat. Rejhani largohet e para për të përgatitur darkën e mirëseardhjes për Sunën, e cila planifikon të kthehet në shtëpi e shoqëruar nga Taxhi. E para që kthehet në shtëpi, është Rejhani.

Ajo i tregon Emirit vendimin e madh të Sunës dhe fillon përgatitjet që ajo t’a gjejë dhomën sa më të zbukuruar, si dhe një tryezë të mbushur me ushqimet e saj të preferuara. Teksa gatuan vetë, Rejhani nuk harron të telefonojë edhe Narinin, që në ato momente është mëse e trìshtuar që do largohet nga Kemali dhe Masalli, brenda pak ditësh. Rejhani e gëzon me ftesën e saj por nuk u tregon arsyen e asaj ftese. Bashkë me Kemalin, Narini fillon të përgatitet menjëherë. Sakaq, Emiri nuk lejon dot që Rejhani të lodhet aq shumë.

Ai e merr me këmbëngulje nga kuzhina, sëbashku dalin në oborr dhe ai fillon t’a përkundë në shilarëse. Emiri gjithashtu e përqafon, gjë që e shikon edhe Xhemreja fshèhurazi. Ajo irrìtohet pafund, mbushet me mllèf e me lòt dhe ashtu vazhdon me planin e saj. Sipas një plani tejet të detajuar, ajo arrin të futet në makinën e Taxhit ku ndodhet Suna dhe Taxhin e lë jashtë. Suna e tmèrruar i përgjèrohet të ndalojë por Xhemreja e ka humbur torùan dhe teksa ecën me shpejtësi, qëllimisht përplàs në tokë edhe Taxhin.