Telenovela News

Azizi tanimë ndodhet i kthyer në vendlindjen e tij, nga aty ku njëherë është dèbuar. Fàjtori i vërtetë, vëllai i tij që po bën fshèhurazi edhe kërkime për Azizin, mëson se ai ka pasur të bëjë me Jamanin. Ai kujton se nga Jamani ka pèsuar plot 5 vite bùrgim, dhe mbushet ende më me mllèf. Qëllimisht, ai ia dërgon àrmìqtë në vendin ku Azizi po peshkon dhe pàndeh që ato t’i japin fùnd jetës së tij, por Azizi u flet me dorë në zemër dhe ndikon aq shumë saqë ato fusin sërish àrmèt në brez dhe largohen me pàqe, gjë që vëllanë e Azizit e shòkon.

Në anën tjetër, Çiçeku do shòkohet nga Zijai. Ato të dy dalin të pinë nga një çaj në një lokal por Çiçekun vijon t’a përndjèkë ish bashkëshorti. Ai pret momentin që Zijai largohet për në tùalet, që të bàstisë Çiçekun, të cilën e merr me fòrcë nga krahu për t’u larguar me të që aty. Zijai kthehet nga tùaleti, dëgjon ulèrimën e Çiçekut dhe vrapon, duke e gòditur aq rèndë ish bashkëshortin e saj, saqë ai mbetet pà ndjenja në tokë. Shoferi gjithashtu ndërhyn dhe i largon që aty të dy. Paralèlisht, Jamani me Seherin ndodhen në makinë duke planifikuar.

Ai pretendon të shkojnë menjëherë në një muaj mjalti por në pjesën e pasme të makinës zbulohet Jusufi që po qëndronte fshèhurazi, vetëm që të shkojë në udhëtim me ato të dy, por Jamani nuk është dakord të kenë njeri tjetër me vete në muajin e mjaltit, prandaj kthehen në shtëpi. Në shtëpi, atyre do u bashkohet edhe Aliu me Dujgunë dhe Fëratin, pasi është kryer me sukses ceremonia e fejesës së Aliut me Dujgunë. Ato u trokasin për vizitë, për t’i uruar për martesën si dhe për t’u takuar Fërati me Seherin.

Ai është pafund i lumtur që ajo tanimë ka kujtesë të plotë dhe për t’a ngàcmuar, i bën disa pyetje me detaje shumë të thella, të cilave ajo u përgjigjet në mënyrë korrekte. Qëndrimi i tyre në shtëpinë e Jamanit dhe Seherit, zgjat derisa Aliu merr një mesazh të rèndë nga kòmisariati, ku e lajmërojnë se Ertugruli është shtìrur sikur është plàgosur në bùrg dhe ia ka mbàthur nga spìtali ku e kanë dërguar. Ato vihen menjëherë në kërkim të Jaseminit, por tani është shumë vonë sepse Jasemini e ka pranuar ftesën e shokut të saj dhe është rrèmbýer nga Ertugruli.

Jamani dhe Seheri pàndehin të jenë të vetëm në makinë kur bëjnë një plan spontan për të shkuar në muaj mjalti, por paprìtur, në pjesën e pasme të makinës shfaqet Jusufi. Ai tregon se si është futur fshèhurazi aty, gjë që ato të dy i çudit, por edhe i bën që t’a anùllojnë muajin e mjaltit, sepse duan të jenë vetëm për vetëm. Në anën tjetër, edhe fejesa e Dujgusë me Aliun shkon më së miri dhe çdo gjë përfundon pa asnjë incìdent. Ato ndërrohen rrobash , sepse vendosin t’u shkojnë për vizitë Jamanit dhe Seherit.

Pasi i gjithë ekipi largohet nga shtëpia, Jasemini merr një mesazh nga gjòja shoku me të cilin ajo është rritur. Ai është i etur për hàkmarrje, sepse nuk e di anën e errèt të Ertugrulit, prandaj e màshtron duke i thënë se dëshiron të takohet për t’u pajtuar. Jasemini pranon menjëherë e entuziasmuar. Ndërkohë motra e saj ndodhet në shtëpinë e Jamanit dhe Seherit. Mes tyre, Fërati lumturohet më së shumti që asaj i është rikthyer kujtesa plotë dhe për t’a ngàcmuar, i bën disa pyetje detajiste për nga e kaluara tyre.

Seheri u përgjigjet të gjithave saktë, ato qeshin sëbashku, drekojnë e luajnë, derisa Aliu merr një mesazh që i bën të ngrihen të gjithë nga vendi. Ato largohen ashtu siç janë, si një ekip dhe Aliu u tregon me kèqardhje se ka marrë làjmin që Ertugruli është arràtisur nga bùrgu. Dujgu kupton se kjo ka të bëjë me motrën e saj dhe menjëherë nxitojnë për t’a gjetur atë, por gjatë asaj kohe, Jasemini ka rènë në kùrthin e shokut të saj dhe është gràbitur nga ana Ertugrulit, në mënyrë mizòre.

Sakaq, atë ditë do përjetojë rrèzik edhe Çiçeku me Zijain që kanë ndaluar në një lokal për të pirë çaj por nuk e vërejnë se nga larg po i vëzhgon ish bashkëshorti i Çiçekut. Ai tenton t’a marrë atë me fòrcë por Zijai ndërhyn dhe e gòdet pa ndalim, derisa ndërhyn edhe shoferi që po i shoqëronte. Paralèlisht, dòktori që solli paqe në familjen e Zijait, dòktor Azizi, është gjithashtu në rrèzik, nga vetë vëllai i tij. Ai ia dërgon àrmìqtë pikërisht në vendin ku Azizi po peshkon, por në mënyrë shòkuese, ai i shikon duke u larguar nga Azizi, pasi rifusin në brez àrmèt.

Fulja troket në shtëpinë e Kadirit, për t’i krìtikuar që po qëndrojnë ulur, në një kohë kur Sinani po sakrìfikon aq shumë nga vetja tij, saqë po shet shtëpinë për të shpëtuar dy të rrèmbýerat. Kadiri nuk i beson dot veshëve dhe njëkohësisht ndihet shumë në fàj. Vetëm pak çaste pasi Fulja largohet, Kadiri telefonon një nga rrèmbýesit dhe i dòrëzon një këst nga shuma e plotë e parave të bòrxhit të djalit të tij. Ashtu siç rrèmbýesi e urdhëron, Kadiri nuk i tregon njeriu për atë takim, as edhe vetë Sinanit.

Sinani e mëson shumë vonë dhe nèvrikoset me Kadirin, sepse ai e ka shitur shtëpinë vetëm për atë çështje. Paralèlisht, e nèvrikosur është edhe Meltemi, por me Ahmetin. Ashtu e nèvrikosur ajo kthehet në shtëpi, ku gjen Alpin duke e pritur pas derës. Alpi e çudit Meltemin me këmbënguljen e tij për t’a ndihmuar atë dhe vajzën e saj, qoftë mòralisht, qoftë edhe financiarisht. Meltemi e fton brenda dhe darkojnë bashkë, si dhe i tregon se do kthehet në shkollën ku ka punuar më përpara si mësuese.

Alpi i jep një opsion shumë më të mirë, duke i treguar se ka nevojë të plotësojë imazhin e tij në punë, mbledhje, organizime dhe evente, ndaj i duhet një partnere. Ai i tregon se do e paguajë çdo muaj, do mbulojë çdo shpenzim të saj dhe të fëmijës dhe do ketë mundësi të shikojë gjithë botën, duke e shoqëruar atë në çdo udhëtim. Përtej të gjithave, ai i thekson se për sa kohë që Meltemi dëshiron, ato do jenë miq në shtëpi dhe të martuar vetëm jashtë, para të tjerëve. Ofertën tùnduese të Alpit, Meltemi e pranon menjëherë.

Sakaq, të nesërmen, Munevveri dhe Sinani do shpëtohen në një mënyrë të pashpjegueshme, nga një hèro i panjohur, i cili jo vetëm që lìdh pas një peme gràbitësen që po i mban ato, por edhe ia merr të gjitha paratë. Njëherë ia dërgon Sinanit pranë kòmisariatit, më pas Kadirit pas derës së shtëpisë. Zejnebi përqafon shumë gjatë Sinanin dhe i kërkon të jenë sërish bashkë. Në ato momente, ish bashkëshorti saj Ahmeti shkon në klìnikë të vizitojë Arzunë por përfundon duke u rràhur me një dòktor që gjen pranë saj, i cili po e bën atë të qeshë.

Fulja troket në shtëpinë e Kadirit me shumë fùri, për t’u treguar atyre se gjatë kohës që ato po qëndrojnë në shtëpi, Sinani po e shet shtëpinë e tij për të paguar paratë e bòrxhit të Kemalit, vetëm që të shpëtojë motrën dhe Zejnebin. Kadiri shòkohet i tëri, mbledh veten, shet taksitë e tij dhe ndërmjet një marrëveshjeje që bën në telefon, ai i dòrëzon paratë, në këmbim të Munevverit dhe Zejnebit. Ato para janë vetëm një këst nga shuma tòtale e parave që Kemali duhet të paguajë por sidoqoftë e pranojnë.

Për t’u siguruar se do i shpëtojë ato të dyja, Kadiri nuk lajmëron njeri, ashtu siç i kërkojnë të bëjë. Mirëpo, e gjitha është një kùrth sepse askush nuk ia jep as Munevverin dhe as Zejnebin. Këtë e bëjnë për të mbledhur më shumë para, nga Kadiri dhe Sinani. Në anën tjetër ndodhet Meltemi. Ajo rikthehet në shtëpinë e saj, kur shikon se Alpi po qëndron pas derës, duke e pritur atë. Për çudinë e madhe të Meltemit, Alpi ofrohet ende për t’a ndihmuar, edhe pse e ka parë atë duke vrapuar pas Ahmetit.

Alpi kërkon të marrë përsipër çdo shpenzim të vajzës së Meltemit, së Meltemit vetë dhe çdo gjë që ajo do kërkojë. Teksa darkojnë me njëri tjetrin në shtëpinë e saj, ai i sugjeron që të bëjnë një martesë fàlse. Ato do martohen lìgjërisht me të vërtetë dhe për këtë, Meltemi do marrë para, por ajo martesë do jetë e vërtetë vetëm para të tjerëve, ndërsa në shtëpi do jenë shokë. Alpi shpjegon se kjo i duhet për të kompletuar pamjen e tij në çdo aktivitet, organizim apo takim pune ku vetëm ai është pa familje, i vetëm.

Ai i premton se kontrata do prìshet menjëherë nëse ajo nuk dëshiron t’a vazhdojë por se ndërkohë ajo do mund të shëtisë me të në të gjithë botën, sa herë që ai udhëton për punë. Meltemi pranon dhe sëbashku ato vënë në gjumë vajzën e vogël dhe Alpi largohet. Mëngjesin e të nesërmes, kur Sinani dòrëzon paratë, dikush i panjohur me motor, ia merr të gjitha paratë nga duart, lìdh pas peme Nisën dhe bashkëpunëtorët e saj dhe Zejnebi me Munevverin shpëtojnë. Gjatë përqafimit të fortë me Sinanin, Zejnebi i kërkon atij të jenë sërish bashkë.

Ryjaja tregon trìmëri të madhe duke e marrë me ngulm babain e saj nga makina e Iskenderit. Bashkë me të, ajo i drejtohet menjëherë shtëpisë së saj, ku dèbaton me të lìdhur me zhgènjimin që i dha, por Kenani betohet se do rrëfejë gjithçka në pòlìci, do pranojë fàjin dhe do vùajë dènimin e merituar. Paralèlisht, Omeri qëndron përballë Iskenderit, ku ky i fundit e krìtikon se po gàbon ashpèr, pasi ai po e merrte Kenanin për t’a fshèhur e për t’a mbrojtur nga hàkmarrja që ka përgatitur Çelebiu.

Omeri nuk e beson dhe largohet për tek Ryjaja, ku do ndèzë një dèbat të madh me të, për shkak se ia ka fshèhur një të vërtetë aq të madhe. Gjatë kohës që ato dèbatojnë për diçka që Omeri dhe Ozani ia kanë fshèhur, ky i fundit ndodhet përballë xhaxhait të tij, për herë të parë që prej vdèkjes së babait të Ozanit. Edhe pse ia thotë hapurazi se e di që ai e ka vràrè vëllanë për hir të parave, Ozani sërish kërkon para nga ai për të mbyllur bòrxhin tek fàjdexhinjtë. Xhaxhai i Ozanit shprehet shumë i gatshëm për t’a ndihmuar, çuditërisht.

Ozani është mjaftueshëm i mprehtë sa për të mos u màshtruar nga buzëqeshja dhe dashamirësia e rrème e xhaxhait të tij, prandaj nuk merr bòrxh nga ai, por kërkon para, në këmbim të një vendi pune ku do punojë falas derisa të barazohen me para. Ai pranon dhe Ozani largohet, për t’u përfshirë në debàtin e Omerit me Ryjanë, nga ku do e marrë Omerin dhe do largohet. Bashkë me Omerin, Ozani do shkojë të paguajë bòrxhin tek fàjdexhiu që ia frìkësoi nënën në shtëpi por kanë bërë edhe një plan për t’a rràhur.

Edhe pse e dinë mirë se mund t’a pèsojnë shumë rèndë, ato dòrëzojnë paratë dhe e rràhin atë, derisa trupròjat i ndajnë. Fàjdexhiu ua shpjegon se në kushte normale do i kishte vràrè por nuk e bën dot sepse bòrxhin e kanë tek Çelebiu, jo më tek ai. Ozani i xhìndosur, màshtron Omerin sikur nuk do shkojë t’ia dòrëzojë paratë Çelebiut atë natë, pasi Omeri ka frìkë për shokun e tij. Sapo e largon Omerin, Ozani shkon dhe përveçse përballet me Çelebiun, ai mbetet pà fjalë për prezencën e Xhemresë në shtëpinë e tij.

Ryjaja e zhgènjyer nga babai i saj dhe Omeri, del nga shtëpia dhe shkon t’a marrë të atin nga makina e Iskenderit. Me shumë ngulmim ajo e merr dhe shkojnë në shtëpinë e saj, ndërsa Iskenderi i thotë me gojën plot Omerit se ato do ia sjellin fundin vetë Kenanit, sepse ai po e merrte vetëm për t’a mbrojtur nga Çelebiu. Paralèlisht, për shkak të Çelebiut, Ozani përtýp parimet e tij dhe shkon para xhaxhait që ia ka vràrè babanë për para dhe tani kërkon para nga ai. Xhaxhai ofrohet me buzëqeshje për t’a ndihmuar por Ozani nuk do bòrxh.

Ai kërkon paratë në këmbim të punës së tij, gjë që xhaxhai e pranon. Pasi merr paratë nga ai, Ozani kthehet në lagje por e gjen Omerin duke debàtuar ashpèr me Ryjanë. Në atë dèbat përfshihet edhe ai vetë, sepse edhe ai e ka gènjyer Ryjanë. Pasi qetësohen ujërat, ato largohen sëbashku ndërsa Ryjaja mendon për Xhemrenë që ende nuk është kthyer nga shtëpia e Çelebiut. E frìkësuar se mos i ka ndodhur gjë Xhemresë, Ryjaja e telefonon atë por Xhemreja i shpjegon se Gyneshi është e sëmùrë dhe nuk i ndahet dot.

Sa për Çelebiun, Xhemreja sqaron se duke qenë ende në proces gjýqësor, ai nuk guxon t’i bëjë asgjë. Po atë natë, të dashurit e zemrave të tyre, Omeri dhe Ozani, vendosin t’ia kthejnë paratë menjëherë fàjdexhiut që mbiu para Seherit por edhe t’i japin atij një të rràhur. Ato ia hèdhin paratë mbi tavolinë, kyçin derën dhe nisin t’a dhùnojnë derisa trupròjat e tij thýejnë derën dhe i ndajnë, por çuditërisht, askush nuk e gòdet as Ozanin dhe as Omerin. Fàjdexhiu fillimisht merr veten, më pas shpjegon situatën.

Ai tregon se tek ai, nuk kanë më asnjë bòrxh, sepse bòrxhin e tyre tek ai e ka mbyllur Çelebiu, ndaj rrjedhimisht, ia kanë atij bòrxhin. Vetëm për shkak se Çelebiu është në atë mes, ai nuk e vrèt dot asnjërin prej tyre dhe i lë të largohen në qetësi. I xhìndosur nga kùrthi i Çelebiut, Ozani tenton t’i shkojë menjëherë pranë por kur Omeri betohet se do shkojë me të, Ozani hìqet sikur nuk do shkojë. Omeri e shoqëron deri tek dera e shtëpisë por sapo Omeri largohet, Ozani i drejtohet shtëpisë së Çelebiut ku në mënyrë shòkuese gjen edhe Xhemrenë.

Dita për Emirin fillon në një mënyrë mëse të pákëndshme. Ai dëgjon nënën e tij teksa mbush veshët e Nigarit me alùdime të rénda për Rejhanin, për të cilën thotë se ajo e ka sjellë familjen në atë gjendje të kéqe dhe tani shëtit që nga mëngjesi, pa i interesuar që Suna është zhdùkur pa lënë gjurmë. Emiri ia ndalon të flasë kèq për të dhe i tregon se Rejhani është e vetmja që e di vendin e Sunës dhe se për tek ajo është larguar. Sipas Emirit, nëna e tij është një nënë aspak e devotshme, sepse vetëm 3 herë e ka vizituar vajzën e saj në klínikë.

Ai i sugjeron të kujdeset më tepër për mëmësinë e saj dhe të mos merret fare me Rejhanin. Në ato momente, Rejhani ndodhet përballë Sunës. Ajo i kërkon të kthehet në shtëpi por Suna refuzon. Teksa bisedojnë, Suna lëviz gishtërinjtë e këmbëve dhe Rejhani mrekullohet. Menjëherë Rejhani përlòtet dhe thotë se ky është një ndryshim me shumë rëndësi, por Suna nuk mendon si ajo dhe madje kërkon që të mos i tregojë gjë familjes. Sipas Sunës, ajo ka krijuar shpresa gjithmonë dhe ka përfunduar e zhgènjyer.

Pas atyre fjalëve të Sunës, Rejhani merr vendimin që as ajo të mos kthehet në shtëpi. Suna kúndërshton dhe betohet se mund të kujdeset për veten, gjë që Rejhani e pranon por ngulmon se do qëndrojë pranë saj, derisa ajo të kuptojë se ka një mundësi për të ecur. Ndërkohë në shtëpinë ngjitur, në atë të Kemalit, ky i fundit bën kërkime se si veprojnë femrat që janë të dashuruara dhe në bazë të përgjigjeve që merr për pyetjen e tij, ai fillon të anàlizojë çdo veprim të Narinit, gjatë gjithë kohës.

Shikimet e pandàlura të Kemalit e bëjnë Narinin të dyshòjë se çfarë po ndodh por ai nuk i tregon asgjë, veçse vazhdon t’a vështrojë e të bindet se ajo është e dashuruar, ashtu siç për veten ende dyshòn nëse është i dashuruar apo jo. Përtej tyre, në anën tjetër ndodhet Xhemreja. Ngjarjet e fundit e kanë rénduar psikòlogjinë e saj shumë më tepër, aq sa ajo vendos nga e para që të ndàjë Emirin nga Rejhani, që të mund të jetë ajo vetë me Emirin. Pas një plani të mirëfilltë për hapin e parë, atë të arràtisjes, Xhemreja ia del të arràtiset.

Emiri qëndron përballë Rejhanit, mëse i shókuar që ajo e di vendin e motrës së tij, Sunës. Ai kërkon me ngulm që t’ia tregojë e t’i shkojnë pranë menjëherë por Rejhani përgjigjet duke thënë prèrazi se nuk do ia tregojë, pasi i ka dhënë fjalën Sunës dhe nuk dëshiron t’a zhgènjejë atë. Rejhani i sugjeron të ndalojë për pak dhe të shijojë më shumë faktin që e ka familjen në jetë, edhe pse babanë dhe motrën i ka të sëmùrë. Me sytë e përlòtur dhe gushën që i dridhet, Rejhani thotë se do jepte gjithçka për t’a pasur në jetë familjen, sado larg saj.

Mëngjesin e të nesërmes, ajo del që herët nga shtëpia, për të shkuar pranë Sunës pa e ndjèkur njeri. Xhavidana e shikon duke u larguar dhe vjèll vrèr për të para Melikesë, teksa i thotë se situata e familjes së tyre është në atë gjendje për fàj të Rejhanit dhe Rejhani sërish e ka mendjen të shëtisë, ndërkohë që Suna është zhdùkur. Emiri e dëgjon deri në fund nënën e tij dhe i kërkon të ndalojë njëherë e mirë me gjithë shpífjet kúndër Rejhanit. Ai ia përplàs në fytyrë faktin që Rejhani e di vendin e Sunës.

Emiri ia ndàlon të merret më me Rejhanin dhe i sugjeron të jetë nënë pak më e dobishme, sepse gjatë gjithë qëndrimit të Sunës në klínikë, ajo ka vajtur vetëm 3 herë për t’a takuar të bijën. Pas atyre fjalëve të rénda, Xhavidana largohet, ndërsa Emiri telefonon Rejhanin, por tani ajo vendos të mos i përgjigjet. Këtë e bën që të bindë Sunën se nëse ajo nuk do kthehet në gjirin e familjes, atëherë as vetë Rejhani nuk do kthehet por do qëndrojë me të. Suna e merr këtë vendim si një mungesë besimi nga Rejhani, gjòja se Suna nuk ia del dot mbanë vetë.

Këtë mendim ia hèdh poshtë Rejhani menjëherë dhe vetëm pak çaste më vonë, ajo mrekullohet nga Suna që arrin të lëvizë gishtërinjtë e këmbëve. Entuziasmin e Rejhanit e pret Suna, e cila i kërkon të mos i tregojë gjë familjes, pasi ka fríkë nga zhgènjimi i rradhës nëse sërish nuk do ecë dot. Ndërkohë, xhaxhai i saj Kemali, përpiqet të kuptojë nëse Narini është i dashuruar pas saj apo jo. Paralèlisht, një tjetër e dashuruar nuk heq dot dorë. Ajo është Xhemreja, që ia del të arràtiset nga spítali dhe i premton vetes se do jetë një ditë me Emirin.

Dujgu dhe Ali janë mëse të emocionuar për ditën e fejesës së tyre. Ajo e mirëpret Aliun familjarisht në shtëpinë e saj por nuk e vëren që nënën e saj e gòdet sëmùndja. Sulltana kërkon dorën e Dujgusë për Aliun por Semraja i shòkon të gjithë duke thënë se diçka e tillë nuk do ndodhë kurrë, se vajza saj është shumë e vogël dhe se gjithë këto plane të pahìjshme po i thur Sulltana. Kjo e fundit, shòkohet, por Aliu e kupton se çfarë po ndodh dhe i kërkon hallës së tij që të presin, pasi nuk zgjat shumë minuta derisa ajo kthehet në normalitet.

Ashtu ndodh; Semraja rikthehet në formën normale dhe jep dorën e së bijës për Aliun. Ato vendosin unazat dhe çdo gjë përfundon më së miri. Në anën tjetër ndodhet Jamani me Seherin. Teksa ndalojnë në një vend para se të shkojnë në bàshki për të marrë datën e martesës, ato të dy shikojnë Azizin. Ai është fare pranë tyre por për shkak se është i përhumbur në kujtimet e vdèkjès së të atit, ai nuk i vëren fare ato të dy. Megjithatë, Seheri i shkon pranë, për t’a falenderuar për ndihmën që i dha, që i riktheu asaj kujtesën e plotë.

Azizi gëzohet shumë për të që i është rikthyer kujtesa, por në fytyrë nuk ka asnjë buzëqeshje, sepse nëna e tij e ritelefonon për t’i thënë se po sùlmohen çdo ditë nga àrmìqtë e tyre dhe duhet plotësuar amaneti i të ndjerit, që në krye të familjes të jetë ai, Azizi. Ai mbërrin në shtëpinë nga ku njëherë është dëbùar, dhe pranon të dalë në krye të të gjithëve, por ka një kusht; të mos bëjë asgjë në rrugë të palìgjshme. Azizi premton se do e mbyllë çështjen e tyre, por në rrugët që di ai. E irrìtuar, nëna tij nuk pranon.

Azizi sqaron se ai nuk do pranojë në asnjë formë tjetër, veçse me kushtin që shpjegoi, ndaj dhe merr të largohet, por nëna tij e ndalon, pranon dhe irrìton pafund vëllanë e Azizit, me përùljen që tregoi para kushtit të tij. Paralèlisht, Seheri me Jamanin arrijnë të marrin datën më të afërt për martesën e tyre, që është pikërisht brenda asaj dite. Mëse të lumtur, ato ndalojnë për të blerë një fustan të bardhë për Seherin, nxitojnë për në sallën ku do celèbrohen dhe para familjes së tyre që është prezente, ato martohen.

Azizi merr një tjetër telefonatë nga nëna tij, e cila i thekson se po tentojnë t’i vràsìn çdo ditë, ndaj ai duhet t’u shkojë në krye për të përmbushur amanetin e babait të tij të ndjerë, që pàndehin se ai e ka vràrè. Azizi kujton pa ndalim mëngjesin kur është zgjuar me àrmè në dorë dhe babanë e tij të vdèkur. Ato kujtime e përhumbin, aq sa ai nuk e vëren Seherin dhe Jamanin që ka përballë vetes. Seheri e shikon dhe i shkon pranë për t’i dhënë làjmin e mirë, se tanimë ajo e ka të kthyer kujtesën të plotë.

Azizi gëzohet për të, ndërsa Seheri e falenderon pafund. Pas atij momenti, ato ndahen. Azizi shkon pranë nënës së tij, për t’i thënë se do pranojë të jetë në krye të tyre meqë i duhet të paguajë një çmim por për këtë, do ketë rrugën e tij që do ndjekë, dhe jo punët e palìgjshme që ato vazhdimisht bëjnë. Nëna e tij nuk pranon por Azizi qartazi lë të kuptohet se kjo është mënyra e vetme se si ai pranon të jetë në krye të familjes. E zènë ngushtë, nëna e tij pranon, gjë që do e çmèndë vëllanë e Azizit, fàjtorin e vërtetë.

Ndërkohë, Seheri dhe Jamani mbërrijnë në destinacionin që kishin, për të marrë një datë për t’u martuar. Ato e marrin, me fytyrat më të qeshura të mundshme, dhe që aty, nxitojnë të zgjedhin një vel të thjeshtë për Seherin, si dhe një kostum për Jamanin. Paralèlisht, e gjithë familja tij po përgatitet për të shkuar ashtu të gjithë në celebrimin e tyre. Pas shumë peripècirave që kaluan, Seheri dhe Jamani martohen sërish. Sakaq, në anën tjetër ndodhet vëllai Jamanit, ai i pazbuluari, Aliu.

Ashtu si Jamani, edhe Aliu do të bashkohet me dashurinë e tij. Ai troket në derën e Dujgusë pasi ajo e lajmëron se janë gadi për t’i pritur, por sëmùndja gòdet Semranë dhe ajo i pret si mos më kèq, duke pàndehur se Dujgu është ende fëmijë, se nuk ka moshë për t’u fejuar dhe se në krye të gjithë kësaj pune aspak të hijshme, qëndron Sulltana. Kjo e fundit shòkohet por Aliu kupton se si qëndron e vërteta, ndaj me durim presin që Semraja të pësòjë një tjetër gòditje që do e kthejë në vete, dhe ashtu ndodh, prandaj fejesa përfundon me sukses.