Month: November 2022

Momentin intím të Asjës dhe Vollkanit, duke u puthur, do e shikojë dikush. Ai është pikërisht djali tyre Aliu, i cili çuditet nga pamja dhe troket në derë me fòrcë të madhe. Aliu nuk është aspak në dijeni të lojës së nënës së tij, e cila e ndërpreu puthjen vetëm për t’i thënë Vollkanit se nëse do të kenë diçka më tepër, ai duhet të divòrcohet. Aliu shfaq shumë indínjatë, névrikosje dhe aspak dakordësi me çfarë po bënin prindërit e tij, edhe pse në asnjë moment nuk e tregon se i ka parë.

Ai i kërkon Vollkanit që të largohet sepse nuk është aspak e nevojshme që ai të qëndrojë në shtëpinë e tyre dhe Vollkani détyrohet të largohet, edhe pse deri më atë moment po ngulmonte për të qëndruar. Pas largimit të Vollkanit, Aliu mbetet i vetëm me nënën e tij, të cilës gjithashtu pa i treguar se i ka parë, e pyet nëse ajo është e lumtur me jetën që ka, por Asja përgjigjet në mënyrë të përgjithshme, duke thënë se është e lumtur kur ka djalin pranë. Aliu nuk e zgjat më tepër atë bisedë por edhe pamja nuk i híqet nga mendja.

Ndërkohë në dhomën e tjetër, Asja merr mesazhe nga Vollkani, po atë natë. Ai e gènjen gjòja se nuk është në shtrat me Derinin dhe Asja, e bindur në máshtrimin e tij, gjithashtu e génjen duke i thënë se nuk fle dot duke menduar për të. Mëngjesin e ditë tjetër, Vollkani do shkojë me një tjetër mision në punë. Për të siguruar sa më shumë pasuri para divòrcit me Derinin, ai mendon të shikojë fillimisht për një shtëpi, duke qenë kapitali më i fortë. Ekonomisti i kompanisë mëson shumat e kërkimeve që po bën Vollkani dhe reagon fshèhurazi.

Ai i tregon Gonylit se çfarë po bën Vollkanit dhe thotë me bindje të plotë se asnjë prej veprimeve të tij nuk mund të jenë dot në dobi të kompanisë, prandaj Gonyli premton se do e marrë vetë përsipër atë çështje. Sakaq, atë ditë, në spítal, do vijë një pacìente që do sjellë burrin. Ajo është pikërisht motra e Derjës, nga një nënë tjetër. Pa u përshëndetur fare me të, Derja i tregon Asjës se nëna saj u ka marrë jo vetëm babain por edhe të gjithë pasurinë. Ato kanë jetuar përherë në lùks ndërsa Derja me nënën në vàrfëri, prandaj dhe fokusi jetës i është bërë kárriera dhe sigurimi jetesës.

Iskenderi lë pa frymë Ryjanë kur i tregon se ajo dhe Ozani kanë hèdhur shpífje mbi të, sepse ai nuk mund të jetë vràsès i Çiçekut, kur Çiçeku jeton. Me aq fjalë, ai largohet ndërsa Ryjaja e hutuar nxiton për tek Tomrisi. Kjo e fundit, nuk i thotë asgjë më shumë veçse të nxitojë për në shtëpinë e Çelebiut. Bashkë me Ryjanë, atje do shkojë edhe Ozani, Omeri, Xhemreja e një numër i madh gàzetarësh. Vetë familja e Iskenderit çuditet nga numri i madh i gàzetarëve që i kanë mbushur oborrin por Iskenderi e ka një shpjegim.

Ai fillimisht del vetë përballë gàzetarëve dhe thotë se do vërtetojë që nuk është ai krímíneli që ato kanë përshkruar, më pas jep provën e gjallë, Çiçekun, e cila nuk ka vdèkur. Njëherazi me gàzetarët dhe të tjerët, edhe Ryjaja e mëson se shoqja saj e ngushtë Çiçeku, nuk ka vdèkur. Si një zhgènjim i madh, Çiçeku qëndron para të gjithëve, duke thënë se Iskenderi nuk ka asnjë fàj për gjendjen e saj. Çiçeku gjithashtu tregon se ka qenë Aliu ai që e ka plàgosur Iskenderin pabesisht me thikë dhe në vend të tij është bùrgosur Bylenti.

Për të mbuluar gràbitjen e Aliut që réndon mbi Iskenderin, Çiçeku thotë se Aliu ia ka mbàthur për t’i shpëtuar bùrgut, jo se e ka rrèmbyèr njeri. Të gjitha këto bien si një bòmbè e madhe për të gjithë, edhe për gàzetarët, edhe për ato që e kuptojnë se e gjitha është një kúrth i Iskenderit. Që aty, Çiçekun e marrin për në kòmisariat, ku do dëshmojë për faktin që ka qëndruar e fshèhur gjatë gjithë kësaj kohe ndërkohë që njerëzit e kanë pándehur të vdèkur. Para kòmisariat, Çiçeku thotë se ka qenë në gjendje të réndë në spítalin e Tomrisit.

Ajo thotë disa gènjeshtra që përkojnë me gènjeshtrat që do thotë në gjàkftohtësi Tomrisi. Çiçeku me Tomrisin kanë biseduar në telefon dhe kanë bërë një plan të shpejtë gjatë atyre pak minutave që Çiçeku qëndroi e vetme në makinë, ndaj asnjëra nuk rrézikohet. Aliun ndërkohë e kanë dërguar në një vend ku do e gjejë pòlìcia, që do e kthjellojë e do e pràngosë për t’a dërguar në kómisariat, ku do mësojë trónditshëm se atë e ka pàditur Çiçeku. Kjo e fundit, del nga kòmisariati krah Iskenderit kur Aliun po e fusin brenda dhe Aliu nuk i flet.

Iskenderi qëndron përballë Ryjasë dhe mëse i vendosur, duke thënë se ajo e ka akùzuar më kòt, ka hèdhur shpífje mbi të sepse ai nuk është vràsèsi i Çiçekut. Ryjaja ngulmon, derisa ai i thotë se praktikisht nuk ekziston diçka e tillë, sepse nuk bëhesh dot vràsès i dikujt që është ende gjàllë. Ryjaja menjëherë nxiton për tek Tomrisi por kjo e fundit, i kërkon me përùlje mirëkuptim derisa gjithçka të sqarohet dhe deri atëherë, i sugjeron të shkojë në shtëpinë e Çelebiut. Por Ryjaja nuk do shkojë e vetme atje.

Ajo do jetë e shoqëruar nga Xhemreja dhe dy djemtë që i shoqërojnë përherë, por do gjejnë edhe një turmë të madhe gàzetarësh. Ajo turmë do e çudisë edhe vetë familjen e Iskenderit, derisa ky i fundit do dalë para të gjithëve për të bërë një deklaratë. Teksa ai bën deklaratën, Çiçeku telefonon Tomrisin për t’i kërkuar falje për këtë që po bën, si dhe për t’i sqaruar se po të mos kishte qenë jeta e Aliut në mes, ajo nuk do e kishte bërë kurrë. Tomrisi e mirëkupton tòtalisht por e fton të jetë e vëmendshme për ato pak sekonda që kanë në dispozicion.

Me të shpejtë, Tomrisi i tregon asaj detajisht planin që ka bërë, që të mos përfundojnë në bùrg për fshèhje idèntiteti e për abùzimin e imazhit të Shimalit. Pas asaj telefonate të shpejtë, Çiçeku dètyrohet të dalë para gjithë turmës që po e pret, ku në mënyrë shókuese do heqë máskën e do zbulojë se kush është. Personi që trònditet më shumë është Ryjaja, e cila nuk flet dot asnjë fjalë të vetme, edhe pas deklaratës së pabesueshme që Çiçeku bën, duke qenë e dètyruar nga Iskenderi që i ka në dorë jetën e Aliut.

Për jetën e Aliut, Çiçeku thotë se Iskenderi nuk i ka asnjë fàj për fytyrën e djègur, deklaron se Aliu e ka plàgosur atë me thíkë dhe gènjen se Aliu ia ka mbàthur pasi e ka plàgosur, jo se e ka rrèmbyèr Iskenderi. Pas deklaratës shókuese, Çiçeku, Iskenderi, Tomrisi dhe Aliu merren në kómisariat. Aliu léndohet kur mëson se e ka denòncuar e fejuara tij, të cilën e shikon duke dalë nga kómisariati krah Iskenderit dhe ndonëse ajo afrohet për t’i folur, ai nuk pranon t’i flasë. Edhe pse largohen, edhe Tomrisi edhe Çiçeku, mbesin ende nën hétim.

Vollkani fton Selçukun për t’u takuar dhe Selçuku nxiton por fillimisht lajmëron Derinin sepse ajo ishte shumë e shqètësuar. Ndonëse ai i kërkon të mos shkojë në takimin e tyre, Derini e bën, ndaj Selçuku largohet shpejt për t’i lënë ato të dy të vetëm. Vollkani i xhelòzuar kërkon llógari nga Derini për Onurin derisa ajo e bind se vetëm po e provòkonte me të, nuk ka ndodhur asgjë më shumë dhe as që do e takojë më. Përqafimet e puthjet e tyre i shikojnë edhe Derja me Asjën, ku kjo e fundit edhe i vërteton fjalët që i kishte thënë për máshtrimin e Vollkanit.

Në mbrëmje, Nili shkon pranë Asjës për të folur mbi ngjarjet e fundit me Selçukun. Asja i sugjeron të mos nxitohet, të mos veprojë me eufòri dhe të ndjekë zemrën por sidoqoftë, thekson se ajo do i jetë krah gjatë gjithë jetës. Biseda tyre ndërpritet nga Aliu që në ato momente po fliste në telefon me Vollkanin. Me mllèf, Aliu pyet nënën e tij se çfarë i ka bërë babait që ai nuk u shkon dot më në shtëpi por Asja i sugjeron që përgjigjen t’a kërkojë tek babai tij. Sakaq, inàti i Vollkanit gjithashtu shtohet sepse ndihet i tállur nga Asja.

Mëngjesin e të nesërmes në punë, Asja merr ‘urdhër’ nga Vollkani se ajo duhet të heqë dorë nga të gjitha projektet që ka marrë. Asja kupton se Vollkani ka marrë urdhër nga Derini që të mos e shikojë më pranë saj dhe këtë ia thotë, por ai nuk e pranon. Sapo del nga zyra, ajo takohet edhe me Derinin që nuk e lë të qetë duke i thënë se kësaj rradhe e ka humbur lojën por Asja nuk e pranon. Në mbrëmje, ajo bashkë me Derjën sjellin shtëpinë përmbÿs që të duket sikur një hàjdut i ka bástisur, vetëm për të vjèdhur várësen tepër të shtrenjtë që Vollkani i ka blerë.

Derja qëllimisht telefonon Vollkanin. Ajo i tregon se çfarë gjòja ka ndodhur, duke i thënë se këtë po ia tregon vetëm që të mbajë Aliun në shtëpinë e tij por kurrsesi të mos shkojë pranë Asjës sepse ajo e ka paralàjmëruar të mos mësojë ai gjë. Vollkani shkon me një frymë pranë tyre dhe shumë shpejt Derja largohet. Asja i kërkon edhe atij të largohet, duke theksuar se nuk ka nevojë për njerëz që ia dyshòjnë fjalët. Vollkani i afrohet si i çméndur, kërkon falje dhe i rrémbén puthje në buzë por Asja nuk e lejon të vazhdojë më tej, duke i thënë se fillimisht duhet të jetë i divòrcuar.

Selçuku telefonon Derinin për t’i treguar vendndodhjen e Vollkanit sepse ndjen dhèmbshuri për të por gjithsesi i thekson që të mos shkojë në atë vend sepse do takohet ai vetë me Vollkanin dhe nuk do t’a zhgènjejë duke zbuluar vendin e tij. Sado që i premton Selçukut, Derini sërish shkon në atë vend. Selçuku largohet për t’i lënë ato të dy të vetëm, ndërkohë që ato nuk e dinë se po vëzhgohen edhe nga Asja dhe Derja. Ato të dyja i shikojnë nga larg duke u përqafuar e duke u puthur, gjë që vërteton fjalët e Asjës para Derjës.

Derini e bind Vollkanin se mes saj dhe Onurit nuk ka asgjë dhe se gjithçka ka qenë vetëm për t’a bërë atë sadopak xhèloz. Në mbrëmje të asaj dite, Nili do vizitojë Asjën, më shumë për t’u këshilluar me të se çfarë duhet të bëjë me martesën e saj kur e vrèt kaq shumë shtatzania e Xherenit. Asja e fton të bëjë çfarëdo që i ndjen zemra si dhe i thekson se do jetë krah saj gjithmonë. Teksa ato bisedojnë, Aliu pyet nënën e tij se çfarë i ka bërë ajo babait të tij. Asja kupton se Vollkani po ia nxít Aliun kùndër prandaj nuk përgjigjet.

Ditën tjetër në punë, ajo takohet me Vollkanin rastësisht, në zyrën e Derjës. Ai përpiqet t’a póshtërojë duke ia hequr nga duart projektet që ka marrë përsipër, ndërsa Asja e përqèsh duke i thënë se paska marrë urdhër nga gruaja që të mos takohen më. Gruaja e tij Derini vjen gjithashtu në spítal, sa për t’i thënë Asjës se këtë herë ajo ka humbur. Mllèfi i Asjës është aq i madh, saqë atë natë, ajo vendos të kthejë shtëpinë përmbÿs, që të duket sikur ka hyrë një hàjdut në shtëpi për të vjédhur várësen që i ka blerë Vollkani.

Si përherë, Vollkanin e lajmëron Derja, që qëllimisht i thotë të mos vijë sepse Asja gjòja e paralàjmëroi të mos i tregonte atij por po e telefonon për t’i thënë që t’a mbajë Aliun ai atë natë. Vollkani nxiton për tek Asja dhe e gjen atë gjòja duke vájtuar fatin. Derja largohet shumë shpejt ndërsa ato të dy mbesin të vetëm. Asja i kërkon Vollkanit t’a lërë të vetëm dhe luan rolin si e lénduar nga ai por Vollkani qëndron, kërkon falje për akùzat dhe i rrémbén një puthje në buzë. Asja e lejon t’a puthë por për më tepër intímitet, i thotë se fillimisht ai duhet të divòrcohet.

Seheri merr një ftesë me shumë ngulmim nga Zuhali, të cilën nuk e refuzon dot. Gjòja se është mèrakosur shumë për Seherin, Zuhali e fton për çaj dhe Seheri shkon por biseda mes tyre vetëm sa do shtojë urrèjtjen e Zuhalit për Seherin. Ajo aq nuk e duron më, saqë vendos t’i hedhë hèlm në gotën e saj të çajit, që t’a mbýsë njëherë e mirë. Zuhali e hèdh hèlmin por fati do që Seheri t’a derdhë gotën aksìdentalisht. E vendosur për t’a mbýtur, Zuhali shkon në kuzhinë t’i mbushë një gotë tjetër dhe gjatë asaj kohe, Seheri kujton kush është Zuhali.

Për shkak të fotografisë së Zuhalit me Jamanin dhe Jusufin që ajo mban në shtëpi, Seheri që e gjen, e kujton kush është në të vërtetë ‘Nazllë’. Ajo e ballafaqon dhe Zuhali e pranon, por nuk mjaftohet me aq. Menjëherë ajo ia vendos duart në fýt për t’a mbýtur dhe teksa Seheri përpiqet të shpëtojë veten, ajo e shtýn Zuhalin dhe Zuhali përplàs kokën në tavolinë e bie në tokë pà ndjenja. Në anën tjetër ndodhet Dujguja. Ajo dhe familja saj janë shumë të lumtur për atë ditë të veçantë, por Jaseminin nuk e lë të qetë Ertugruli.

Ai i kërkon të shkojë pranë tij për të festuar ditëlindjen e saj të dytë, që është dita kur ai e ka gjetur atë në rrugë. Jasemini pranon, me qëllimin e vetëm që t’i japë lamtumirën e të mos ketë më punë me të, meqë Dujgu ia ka kërkuar. Por, pasi i bën ato që kishte në mend, Jasemini përballet me àrmèn që ai i vendos në kokë, duke i rrëfyer me gojën e tij se që në fillim, e ka mbajtur pranë vetes që t’a ruajë për atë ditë hàkmarrjeje. Ertugruli e merr pèng atë dhe Dujgusë i dërgon mesazh kèrcènues.

Ai i shkruan se duhet të shkojë e vetme nëse do të shpëtojë Jaseminin dhe Dujgu shkon. Mesazhin e merr pasi në shtëpi ka ardhur Aliu për të kërkuar dorën e saj por ajo ia mbàth pa i thënë njeriu. Aliu shikon lulet e hèdhura në korridor, mëson se Jasemini është zhdùkur prej orësh dhe tani edhe Dujgu, prandaj e kupton se situata ka të bëjë me Ertugrulin. Bashkë me kolegët e tij, Aliu vihet në kërkim të Ertugrulin, ndërsa Dujgu gjatë asaj kohe mbërrin aty. Ndonëse shkon e àrmàtosur, atë e marrin pèng.

Dujgu me familjen e saj nis të bëjë përgatitjet për fejesën me Aliun, për të cilën të gjithë janë të emocionuar. Jasemini ndërkohë po merret me pastrimin e shtëpisë kur merr një mesazh nga Ertugruli. Ai i kërkon të takohen për ditëlindjen e saj, sepse sipas tyre, dita kur ai e ka gjetur, është ditëlindja e vërtetë. Jasemini pranon, sepse do t’i japë lamtumirën e të mos ketë më të bëjë me të, për hir të Dujgusë. Jasemini shkon dhe mirëpritet me një tortë e qìrinj, gjë për të cilën ajo e falenderon.

Më pas, thotë se kjo do jetë hera e fundit që do festojnë, sepse ka ardhur t’i japë lamtumirën. Për çudinë e madhe të Jaseminit, Ertugruli pranon menjëherë dhe pas pranimit, nxjerr àrmèn nga brezi e ia drejton në kokë. Sakaq, në shtëpinë e Jaseminit është çdo gjë gadi për fejesën e Dujgusë dhe Aliut. Ato mbërrijnë me lule, çokollata dhe shumë të kuruar. Dujgu merr lulet në dorë dhe njëkohësisht edhe një mesazh nga Ertugruli që i kërkon të shkojë pranë tij e vetme, nëse do të shpëtojë Jaseminin. Aliu do jetë ai që do gjejë lulet e hèdhura në tokë.

Menjëherë bën lidhjen dhe thotë me bindje se nëse nuk është gjëkundi as Dujgu dhe as Jasemini, atëherë Ertugruli ka planifikuar diçka. Planin e tij, ai e pranon edhe para Jaseminit, të cilës i thotë se që në fillim e ka marrë dhe e ka ruajtur për këtë ditë hàkmarrjeje. Dujgu mbërrin në vendin ku Ertugruli i kërkon, nxjerr edhe àrmèn, por dikush nga mbrapa e merr atë pèng. Në anën tjetër ndodhet Seheri, të cilën e fton Zuhali me ngulm në shtëpinë e saj për një çaj. Seheri shkon dhe e nxìt për urrèjtje duke i treguar se është pajtuar me Jamanin.

Zuhali nuk e duron dot më, prandaj i hedh hèlm në gotën e çajit. Fati do që Seheri aksìdentalisht t’a rrëzòjë atë gotë dhe teksa Zuhali i mbush një tjetër, Seheri gjen fotografinë që Zuhali mbante në dhomë, ku është fotografuar krahas Jamanit dhe Jusufit. Seherit në atë moment i kujtohet se kush është Zuhali dhe e ballafaqon atë, gjë që sjell një përlèshje fizike mes vajzave, sepse Zuhali menjëherë ia vendos duart në fýt për t’i dhënë fùnd Seherit. Kjo e fundit, për të mbrojtur veten, e shtýn Zuhalin, e cila përplàs kokën në cep të tavolinës dhe bìe pà ndjenja.

Iskenderi bëhet shumë kèq kur shikon në gàzeta làjmin për të. Para se të reagojë, Çelebiu i shkon pranë për t’i treguar se sa kèq është kur tregohet i mëshírshëm. Me ngulmim, Iskenderi thotë se nuk e ka padítur Aliun vetëm që të qëndronte Bylenti në bùrg e Atlasin t’a mbante Shimali, por Çelebiu i sqaron me bindje të plotë se për sa kohë që nëna e fëmijës është në jetë, asnjë gjykàtës nuk ia jep fëmijën një personi si Bylenti. Ato fjalë, réndojnë shumë tek Iskenderi, në mendjen e të cilit vijnë shumë copëza momentesh njëherazi.

Ai kujton shumë ngjarje të ndodhura së fundmi, që pas rënies së zjàrrit, ndaj telefonon Çiçekun, që vijon të hìqet si Shimali. Ai i bën disa pyetje që vetëm Shimali vërtetë do mund t’i përgjigjej. Çiçeku nuk i di, ndaj Iskenderi i kërkon të heqë màskën. Pasi ajo refuzon, Iskenderi i drejtohet vendi ku mbahet i mbyllur Aliu dhe betohet se do e vràsè atë, por Çiçeku nga fríka e heq màskën dhe zbulon veten. Për disa minuta me rradhë, Iskenderi qëndron i shtàngur nga pamja para syve të tij, derisa e kthjellon Çiçeku me akùzat e pafundme për gjendjen e saj.

Iskenderi e përdor si argument për t’i theksuar Çiçekut se të tilla gjëra bëhen nga fríka e vdèkjes; ashtu siç e ka shtyrë ai atë natën e zjàrrit dhe ashtu siç Çiçeku hoqì máskën. Për t’a mbyllur, Iskenderi i kërkon të bëjë deklaratë publike se ajo jeton dhe se ai nuk i ka fàj për gjendjen e fytyrës. Menjëherë Çiçeku refuzon dhe derisa të pranojë, ai e dhùnon Aliun para syve të saj, përtej një dere tránsparente. Në anën tjetër, vëllai i tij Çelebiu dòrëzon vetë Gyneshin pranë Xhemresë por gjërat nuk shkojnë aspak siç Xhemreja shpreson.

Fillimisht Gyneshit nuk i pëlqen as ambjenti dhe as ushqimi, më pas, gjatë natës teksa po flejnë, shtëpia tundet nga treni i gjatë që po kalon dhe Gyneshi zgjohet me pánik. Sado që përpiqet t’a qetësojë, Gyneshi sërish kërkon të ketë pranë babanë e saj. E lénduar, Xhemrjea telefonon Çelebiun, gjë që ai e kishte pritur. Pa vonuar aspak, Çelebiu shkon të marrë të voglën e tij nga Xhemreja dhe qëllimisht e fton edhe Xhemrenë që të shkojë me to në shtëpi, që Gyneshi t’a dëgjojë me veshët e saj se Xhemreja nuk do.

Çelebiu shkon vetë të dërgojë pranë Xhemresë vajzën e tij, Gyneshin, duke qenë mëse i bindur se Gyneshi nuk do ambjentohet aspak në kushtet poshtë mìnimales që Xhemreja ka. Që aty, Çelebiu shkon pranë Iskenderit sepse është publikuar làjmi për të. Iskenderi është mjaftueshëm i xhìndosur dhe nuk i duhen aspak krìtikat e Çelebiut që i thekson se nuk duhet të tregojë mëshìrë për njerëzit. Iskenderi ngulmon se e ka bërë që Atlasi të mos përfundonte tek Bylenti ndërsa Çelebiu thotë se një baba si Bylenti nuk e fiton kurrë kùjdestarinë e fëmijës për sa kohë që nëna fëmijës është gjàllë.

Ato fjalë e bëjnë Iskenderin të mendojë shumë copëza nga ngjarje të ndodhura njëpasnjë, që prej rënies së zjàrrit të madh. Për të konfirmuar dýshimet që ka në kokë, ai thërret Çiçekun, e cila vijon të jetojë me idèntitetin e Shimalit. Iskenderi e thërret Çiçekun, për t’i bërë asaj disa pyetje që në dukje janë të thjeshta dhe të kòta, por që përgjigjet ia di vetëm Shimali, ndaj Çiçeku ngec dhe ai e kupton se nuk është ajo. Iskenderi kërkon të dijë kush fshìhet poshtë màskës por ajo refuzon të zbulohet.

Rezìstenca Çiçekut zgjat derisa Iskenderi i drejtohet dhomës ku po mbahet Aliu, duke thënë se është i gatshëm t’a vràsè atë, nëse ajo nuk do e heqë màskën. Pasi e heq, Iskenderi shtànget me minuta të tëra, derisa ajo rinis t’a akùzojë se ia ka marrë gjysmën e fytyrës me shtýrjen në zjàrr. Iskenderi, ende i turbùlluar, e mbron veten duke i dhënë rastin konkret se çfarë bën njeriu nga frìka e vdèkjes. Por Iskenderi nuk mjaftohet me aq. Atij i duhet një deklaratë publike nga vetë Çiçeku, se ajo është në jetë dhe ai nuk është fàjtor për zjàrrin.

Çiçeku këtë refuzon t’a bëjë ende më me ngulmim por Iskenderi futet në dhomën ku mban pèng Aliun dhe ndërmjet derës trànsparente i ofron Çiçekut pamjen e dhùnimit të Aliut, derisa ajo të vendosë të pranojë. Sakaq, Gyneshi që ndodhet në shtëpinë e Xhemresë, jo vetëm që nuk i pëlqen ushqimi dhe ambjenti por edhe frìkësohet nga disa zhurma gjatë natës. Ajo zgjohet duke qarë dhe kërkon babanë e saj, të cilin Xhemreja dètyrohet t’a thërrasë. Çelebiu shkon t’a marrë me një buzëqeshje të shtìrur dhe duke e ftuar Xhemrenë të shkojë me to, sepse e di mjaft mirë që ajo do refuzojë dhe do bjerë në sytë e Gyneshit.

Onuri troket në shtëpinë e Asjës që të kuptojë se çfarë po ndodh, si dhe që t’a ballafaqojë për faktin që ajo nuk është treguar tërësisht e sinqertë me të. Atë gjë, Asja e pranon por edhe thekson se nuk do tólerojë asnjë njeri që e ka cénuar në jetë dhe do ua tregojë të gjithëve vendin. Pas asaj bisede të shkurtër në prag të derës, Onuri largohet dhe brenda fare pak çasteve, dera Asjës do trokitet sërish, kësaj rradhe nga Derini. Dëshpèrimisht, Derini pyet Asjën nëse Vollkani e ka telefonuar dhe ajo mund t’a dijë se ku ndodhet ai.

Asja e përqèsh atë çfarë po bën Derini dhe i sugjeron të mos e úlë veten kaq shumë për një mashkull, por Derini është tepër e dëshpèruar. Pasi bindet se as Asja nuk e di vendndodhjen e Vollkanit, Derini largohet duke iu betuar asaj se ashtu siç humbi Vollkanin dhe largoi Arasin, ajo do humbasë çdo njeri e do plaket e vetme. Por fjalët e Derinit nuk i ndikojnë aspak Asjës. Ajo e di se ku ta gjejë Vollkanin, dhe e gjen atë, në shtëpinë ku ai është rritur, në shtëpinë e familjes së tij. Vollkani është në gjendje të dérrmuar dhe nuk reagon kur Asja e gjen.

Teksa ai kërkon të vërtetën nga ajo, Asja shfrytëzon situatën duke e màshtruar atë ende më shumë, sepse është e mbushur me dëshirë për hàkmarrje, ende më shumë pasi mësoi se ai ka rràhur Onurin nga xhelòzia për Derinin, ndaj nuk do t’a lejojë të luajë me dy femra njëherazi. Vollkani e pyet hapur nëse ajo e mori tanimë hàkmarrjen e saj, por Asja i thotë se ai është i lirë të besojë çfarë të dojë, si dhe i thekson se Derini e do mjaftueshëm sa të mos e trádhtojë kurrë atë. Pas atyre fjalëve, Asja largohet. Pas atij takimi, Asja shkon pranë Derjës.

Derja përpiqet t’a bëjë të heqë dorë nga plani, sepse i ka besuar lòtët e Vollkanit një natë më parë dhe beson se ai e dashuron Asjën, por Asja i tregon se çfarë ka ndodhur me Onurin dhe Derja i jep të drejtë. Ndërkohë, Gonyli shkon të takojë Selçukun. Ajo e këshillon atë si birin e saj, përpiqet t’a afrojë me Nilin e të mos lejojë njeri t’i përçàjë, si dhe i sugjeron atij të jetë i vëmendshëm në kompani sepse një ditë do kalojë ai në krye. Selçuku refuzon menjëherë por ajo e fut në dyshìme duke e pyetur nëse do e lërë djersën e të atit të shpërdòrohet nga të tjerët.