Month: February 2023

Feriti shoqëron Aishen në shtëpinë e re dhe Doa që i pret në hyrje, e fton Feritin që t’ia shikojë dhomën e re. Feriti futet brenda me kënaqësi dhe teksa komentojnë dhomën e saj të rrèmujshme, të dy bien dakord se sipas tyre, nuk është fare rrèmujë përderisa gjen çdo gjë që kërkon. Aisheja ndihet në sìklet kur Doa thotë se nuk e di nga ka ngjarë me atë rrèmujë, prandaj dhe e ndërron temën. Ajo kërkon ndihmën e Feritit për disa defèkte të vogla në shtëpi dhe ai i rregullon që të gjitha.

Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Jamani me Nedimin dhe trupròjat që qëndrojnë në spìtal për Nanën. Ato lajmërohen nga dòktori i Nanës se asaj ende nuk i ka kaluar rrezìku për jetën, gjë që Jamanin e frìkëson pa masë. Për atë çfarë i ndodhi Nanës, komentojnë edhe punonjësit e tjerë në shtëpi. Prej tyre, Ajnuri thotë se është shumë e çuditshme që me ardhjen e Nanës në atë shtëpi, ka ardhur edhe një frymë e re aksioni dhe rrezìqe të njëpasnjëshme. Ajnuri tenton të flasë kèq për të, por asnjëri prej të tjerëve nuk e lejon, me në krye Xhengeri.

Sakaq, Jamani thërret Feritin për të mësuar nëse ka ndonjë detaj të ri mbi ngjarjen. Feriti ka në duar kàrtën e idèntitetit të personit që e sùlmoi Nanën por kur shikon mllèfin e Jamanit, e fshèh dhe thotë se nuk kanë gjetur asgjë, pasi nuk do që Jamani të lèndohet vetë duke u hàkmarrë. Paralèlisht, për Feritin po flet Aisheja me Neshenë, të cilës i tregon jo vetëm gjithçka që ndodhi në atë mision sèkret por edhe faktin që për një moment, kur mendoi se do vdìsnin, tentoi t’i tregonte të vërtetën, se është babai i Doasë.

Koraji e dëgjon bisedën e tyre dhe vendos të marrë masa që diçka e tillë të mos ndodhë por para Aishes, hìqet sikur nuk ka dëgjuar asgjë.  Koha kalon dhe Jamani largohet nga spìtali duke e lënë Nanën amanet tek Nedimi dhe ròjet por nga pëlqimi që ka për të, Nedimi i largon ròjet që të qëndrojë vetëm me Nanën. Një i panjohur i shkon nga pas, gòdet Nedimin në kokë, e dërgon në një dhomë ku e lë të lìdhur dhe tenton të mbýsè Nanën me jastëk në fytyrë por Jamani mbërrin në kohë dhe e shpëton.

Prònarja e Xhemresë, Zonja, largohet në heshtje, pa i thënë askujt se atë ditë del ish bashkëshorti saj nga bùrgu dhe ajo do hàkmerret për vajzën që i ka vràrè. Por, Xhemreja e kujton datën e daljes së tij dhe duke mos e parë gjëkundi Zonjën, i drejtohet menjëherë bùrgut nga ku do dalë ish bashkëshorti saj. Sëbashku me Ozanin, Xhemreja mbërrin para Zonjës dhe ish bashkëshortit të saj, në momentin kur Zonja nxjerr àrmèn nga çanta saj, për t’a vràrè atë. Ai është penduar për çfarë ka bërë dhe për këtë kërkon pa ndalim që Zonja t’a vràsè.

Xhemreja arrin t’a bindë që të mos bjerë prè e tij dhe sëbashku, kthehen, duke mos e lejuar Zonjën që të bëhet vràsèse. Kur kthehen në lokal, Uzuni e përqafon dhe ia mbush zemrën duke thënë se Zoti ia ktheu nënën shëndoshë e mirë. Paralèlisht, Ryjaja shkon të takojë Çiçekun që ka filluar punë si edukatore. Ajo po bën atë që din të bëjë më së miri, të kujdeset për fëmijët por me krenari, këtë po e bën pa ndihmën e askujt. Ryjaja shkon për t’i kërkuar që të jenë si më parë, ndonëse thekson se nuk e di si do ndihet kur ajo do jetë krah Iskenderit.

Pasi përfundon punën për atë ditë, Çiçeku shkon të takojë Iskenderin. Ajo i tregon se ka bërë kërkime për rastin e tij dhe ekziston mundësia që ai t’a vazhdojë dënìmin me arrèst shtëpie. Para tij, ajo pranon dashurinë që ndjen për të dhe i premton se do e presë. Në po ato momente, edhe Xhemreja pranon të martohet me Ozanin. Frìka e saj zhdùket, dasma dhe celebrimi bëhen dhe ato jetojnë lumturinë që meritonin prej kohësh. Personi që e ka pènguar deri atë ditë lumturinë e tyre, përkèqësohet ende më shumë.

Infèrmiereja që është nëna e tij, ka qenë asgjë tjetër veçse një ilùzion për Çelebiun, i cili duke e ndjèkur atë, ka arritur të hìdhet nga një kat i lartë i spìtalit. Çelebiu paralìzohet tòtalisht dhe në shtratin e tij nga ku nuk lëviz dot, ai shikon në televizor Xhemrenë që vazhdon të bëjë thirrje për mbrojtjen e grave. Një tjetër dashuri duket se do përjetojë etapën më të bukur. Ryjaja i jep làjmin e bukur Omerit, se është shtatzènë, ndërsa Tomrisi i jep làjmin e shumëpritur Altinit, se është gadi t’a kalojë jetën me të.

Narini shkon rastësisht në dhomën e saj, kur shikon Kemalin duke fjetur. Për t’ia bërë sa më surprizë rikthimin e saj, ajo vendos të shtrihet pranë tij, që t’a shikojë menjëherë sapo të zgjohet. Kemali zgjohet, shikon Narinin por mendon se po i bëjnë sytë. Kur e kupton se prezenca saj është e vërtetë, ai çméndet nga lumturia, por përbrenda. Në pamje të jashtme, ai i lejon vetes vetëm një buzëqeshje të lehtë. Narini qëndron përballë tij duke iu betuar me buzëqeshje se do ia fitojë faljen për çfarë janë gríndur dhe nuk kanë folur prej kohësh, ndërsa Kemali e quan atë të çmèndur.

Pasi zbret në sallon, Kemali takohet me Ojën dhe Shehrijen. Të dyja e vërejnë fare lehtë se sa i lumtur është Kemali por megjithatë, Kemali bën maksimumin që të mos dallohet. Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet djali i Shehrijes, Seferi, i cili para gjithë familjes së Hikmetit, tregon se unazën që i humbi Xhavidanës, e kishte vjèdhur Nigari. Ai falenderon Rejhanin që i dha Nigarit një mundësi të dytë por tani që ka humbur edhe várësja, si Seferi, ashtu edhe gjithë të tjerët besojnë që e ka vjèdhur Nigari.

Nigari ndërkohë mbýtet në lòt dhe betohet se nuk ka gisht në atë gjë, për të cilën është në dijeni të së vërtetës vetëm Xhavidana me Gylsymin, dhe Hikmeti që nuk flet dot. Xhavidana shpreson që përveçse do shpëtojë nga Nigari, ajo do mundësojë edhe që Rejhani me Emirin të grínden, për shkak të vjèdhjes që ka mbuluar Rejhani. Por, nuk ndodh siç Xhavidana shpreson. Emiri jo vetëm që e mirëkupton Rejhanin por edhe ndihet kèq për gjithë përjetimin e situatës që po ndodh nga ana e saj.

Ai i kërkon të qetësohet, por më kòt, Rejhani po e përjeton shumë réndë. Ndërkohë që Nigari ndodhet para Melikesë duke thënë se do preferonte të vdíste e të mos e përjetonte të njëjtin túrp nga Rejhani, kjo e fundit e thërret pranë vetes dhe me kèqardhje shumë të madhe, ajo i kërkon të ndahet nga puna. Seferi e pranon menjëherë ndërsa Nigari mes lótësh, sërish thotë se është e pafàjshme. Para se të largohen nga shtëpia, Emiri i ofron punë Seferit në kompani si shofer por ai ndihet shumë i túrpëruar dhe nuk pranon.

Seferi tregon vetë para të gjithë familjes se Nigari e ka vjèdhur unazën që i humbi Xhavidanës vetëm pak javë më parë. Duke marrë shkas nga ajo vjèdhje të cilën Rejhani vendos t’a falte, të gjithë dyshòjnë se edhe várësen që ka humbur tani, e ka vjédhur Nigari. Kjo e fundit mbýtet në lòt duke u betuar se nuk e ka bërë ajo, por askush nuk e beson. Veçmas në kuzhinë, Nigari thotë para Melikesë, se do zgjidhte të vdíste para se të përjetonte të njëjtën ndjesi túrpi para Rejhanit që e fali njëherë.

Mirëpo, tanimë Rejhani ka rënë në gràckën e Xhavidanës, që vàrësen për të cilën po akùzon Nigarin, e ka fshèhur në dhomën e Gylsymit. Rejhani vazhdimisht fàjëson veten dhe shpreson që brenda pak minutash Nigari të pendohet e të rrëfehet, por nuk ndodh, sepse Nigari nuk është fàjtorja. Rejhani, e mérzitur si rrallë herë, vendos t’i shkojë pranë Nigarit në një moment kur ajo ndodhet me Seferin pranë dhe me kèqardhje tepër të madhe, thotë se Nigari duhet të largohet nga puna tanimë.

Lótët e Nigarit nuk bindin njeri por megjithatë ajo vazhdon të qàjë, sepse e di veten që nuk është fàjtore. Para se të largohen, Emiri i ofron punë Seferit. Ai e fton të jetë shofer në kompani por Seferi është aq i túrpëruar saqë nuk pranon. Të dy sëbashku largohen nga ajo shtëpi për të shkuar në shtëpinë e Kemalit, që të bisedojnë me nënën e Seferit, Shehrijen. Kjo e fundit, e beson Nigarin pasi Nigari i shpjegon çdo gjë nga e para dhe lótët nuk i ndalojnë. Shehrija e shikon situatën shumë më pozitivisht.

Sipas saj, e gjitha është një kéqkuptim që do të zgjidhet. Ndërkohë, brenda në shtëpi ndodhet Kemali, duke fjetur në shtratin e tij, pa e ditur ende njeri se edhe Narini është brenda në shtëpi. Ajo e shikon Kemalin të shtrirë në shtrat, duke fjetur dhe vendos të qëndrojë fare pranë tij, mu përballë, që ai të surprizohet kur të zgjohet, dhe ashtu ndodh. Kemali çmèndet nga lumturia ndërsa Narini betohet se do ia fitojë faljen e atij. Lumturia në fytyrën e Kemalit, lexohet edhe nga të tjerët por Kemali e mohon që të duket më serioz.

Nana ndodhet ende në fermë, bashkë me të tjerët, kur në një moment mendon të shkëputet e të futet brenda një vendi të mbyllur ku ishte Jamani pak më parë. Ajo shpreson të gjejë ndonjë informacion mbi të apo provë kùndër tij, por në të vërtetë, gjen të kèqen, sepse mbetet e mbyllur aty brenda, me një gjàrpër që është vënë posaçërisht. Gjàrpri është hèlmues dhe është vënë me qëllimin që të hèlmojë Jamanin, por personi që ka dërguar Idrisi, është ngàtërruar dhe ka menduar se brenda ndodhet Jamani.

Jamani jo vetëm që nuk do bjerë në kùrthin me gjàrpër, por edhe do e shpëtojë Nanën që aty. Ai e zè gjàrprin me dorë dhe bashkë me Nanën, dalin që aty. Prònari i asaj ferme shpreh çudinë e madhe, duke theksuar se prej shumë vitesh, ato nuk kanë pasur asnjë gjàrpër që i është afruar fermës. Nana e kupton se kjo është bërë qëllimisht dhe me të mbërritur në shtëpi, ajo telefonon Idrisin për t’a krìtikuar për çfarë po bënte. Idrisi i tèrbuar që nuk është hèlmuar Jamani nga ai kùrth, nèvrikoset edhe me Nanën që e paraqet Jamanin si hèro.

Idrisi qëllimisht e lèndon Nanën duke i thënë se ajo po e paraqet si hèro vràsèsin e vëllait të saj dhe kjo është shumë e tùrpshme. Nga tùrpi që ndjen, Nana del në ballkon për ajër të pastër, ku shikon nga qielli teksa thotë se është shumë e vèshtirë të jetosh në atë shtëpi. Nana nènkuptonte që është e vèshtirë të jetosh me personin që e mendon si vràsèsin e vëllait por Jamani nuk e di, ndaj kur e dëgjon duke u shprehur ashtu, i rikujton se ajo nuk është e dètyruar të qëndrojë dhe mund të largohet kurdo që dëshiron.

Ajo natë kalon me aq, ndërsa mëngjesin e të nesërmes, në anën tjetër, Dujgu nuk do qëndrojë dot pa ia hapur sytë Aliut. Ajo i thotë gojarisht se Jamurit nuk i është futur asnjë hàjdut në shtëpi por e ka kthyer përmbýs vetë të gjithë shtëpinë, si dhe që Semranë e ka larguar ajo nga shtëpia, duke i thënë se është e sëmùrë e duke i treguar gjithë të vërtetat që i shkaktuar Semrasë trònditje. Aliu shòkohet dhe i duken aq të pabesueshme saqë kërkon prova për fjalët e Dujgusë, gjë që ajo nuk i ka, ndaj dhe përfundon duke u quajtur “xhelòze” nga ana Aliut.

Nana me Jusufin dhe Jamanin, vijojnë të jenë në fermë, pranë kuajve. Në një moment kur Nana ndodhet e vetme, ajo vendos të futet brenda një vendi ku shpreson të gjejë ndonjë gjë lidhur me Jamanin, që t’a nxjerrë atë fàjtor e të hàkmerret ndaj tij, por e paprìtura ndodh, sepse personi që Idrisi ka dërguar për të futur në kúrth Jamanin, fut gábimisht Nanën në atë kúrth. Vendi ku Nana futet për të kontrolluar, ka brenda një gjàrpër hèlmues të vënë nga njerëzit e Idrisit, me qëllim hèlmimin dhe vràsjèn e Jamanit.

Nana tmérrohet e tëra kur e shikon në tokë gjàrprin dhe nuk di si të reagojë por në ndihmë i shkon Jamani, i cili futet brenda dhe e zè gjàrprin me dorë. Nga prónari i fermës, ato mësojnë se prej shumë e shumë vitesh, në atë zonë nuk ka pasur gjàrpërinj dhe se është mëse e çuditshme dhe e pashpjegueshme kjo që sapo ndodhi. Nana e dyshòn se mund të ketë lidhje me Idrisin, prandaj e telefonon atë sapo kthehen në shtëpi. Idrisi ndërkohë, çméndet kur mëson se njeriu që ka dërguar për atë kúrth, ka futur Nanën në vend të Jamanit.

Në telefonatën mes tij dhe Nanës, kjo e fundit léndohet kur ai i thotë se me këtë heróizëm me të cilin po e prezanton Jamanin për çfarë bëri, ajo e paska harruar vëllanë e vdèkur, Azizin. Nana léndohet aq shumë, saqë del në ballkon dhe teksa flet me vete, Jamani e dëgjon duke thënë se është shumë e véshtirë të jetosh në atë shtëpi. Jamani i irrítuar, i kujton se askush nuk e mban me fórcë dhe se ajo nuk është e pazëvëndësueshme, ndaj mund të largohet kurdo që dëshiron. Në anën tjetër ndodhet vëllai i Jamanit, Aliu.

Semraja nuk i tregon atij asgjë për Jamurin, dhe në të njëjtën formë vepron edhe Dujgu, edhe pse e dëgjoi Jamurin tek i rrëfente në telefonatë shoqes së saj, gjithçka që bëri. Ajo natë kalon me aq, por mëngjesin e të nesërmes, në punë, Dujgu nuk qëndron dot pa i treguar çdo gjë Aliut. Dujgu rrëfen para tij të vërtetat që Dujgu ka shtrémbëruar, se nuk i është futur hàjduti në shtëpi dhe se ajo i ka treguar çdo gjë qëllimisht nënës së saj, por Aliu nuk e beson pa prova dhe e quan xhelòze.

Çiçeku dhe Ryjaja qëndrojnë përballë njëra tjetrës, duke diskutuar një temë të ftohtë po aq sa të ashpèr, pasi Çiçeku thotë tanimë se ka kuptuar që Ryjaja e konsideron atë si motrën e saj, vetëm kur Çiçeku i bindet në çdo fjalë dhe në një moment të kùndërt, ajo e mohon. Ryja përpiqet t’a bindë se ajo po gàbohet por Çiçeku nuk e lejon të flasë. Hapurazi dhe pa u frìkësuar, tani ajo i thotë se e ka falur Iskenderin për djègien që i ka shkaktuar dhe se përtej të gjithave, ka rënë edhe në dashuri me të.

Pas atyre fjalëve, Çiçeku largohet dhe Ryja nuk flet dot. Në ato momente, Iskenderi ndodhet përballë kòmisarit në pòlìci, duke bërë deklaratën e tij, në të cilën pranon çdo lloj akùze që i është bërë por edhe sqaron se rënien e zjàrrit e ka planifikuar për pas largimit të njerëzve, se nuk ka synuar kurrë vràsjèn e dikujt. Iskenderi nuk kërkon as avòkat mbrojtës por kërkon të gjýkohet sa më shpejt e të caktohet fati i tij. Paralèlisht, vëllai i Iskenderit, fillestari i çdo gjëje, ndodhet në spìtalin e shëndetit mendor.

Si të mos mjaftonte gjithë gjendja në të cilën ai ra, ai tmèrrohet kur mëson se infèrmierja që po kujdeset për të në spìtal, është nëna që e ka sjellë në jetë e më pas e ka bràktisur në koshin e mbèturinave. Sakaq, personi që i shpëtoi Çelebiut, Xhemreja, tani po kujdeset edhe për shpëtimin e të tjerave që ndodhen në pozitën në të cilën ajo ndodhej deri vonë. Gratë e dhùnuara dhe fëmijët e tyre të vùajtur, gjejnë strehë jo vetëm tek Xhemreja përkohësisht, por edhe tek Tomrisi, e cila bën një dhurim të madh.

Tomrisi dhuron nga pasuria e saj një godinë të madhe, ku do strehohen gratë dhe fëmijët që vijnë nga dhùna e burrave të familjes. I vetmi person që nuk pranon të marrë gjë nga pasuria e Tomrisit, është  Çiçeku. Ajo kërkon të fitojë çdo gjë me djersën e saj, nga e para. Brenda asaj dite që merr një vendim aq të madh, Çiçekut i del përpara Arzuja. Edhe pse ndihet xhèloze që Iskenderi dashuron Çiçekun dhe jo atë, ajo sërish lùftòn për lumturinë e Iskenderit, ndaj i kërkon Çiçekut që t’ia rrëfejë Iskenderit nëse e dashuron atë, sepse ka nevojë më shumë se kurrë për atë lloj kurajoje.

Ryja vrapon pas Çiçekut kur mëson se ajo e ka denòncuar në pòlìci Iskenderin. Ajo përpiqet të flasë me të por tanimë është Çiçeku ajo që nuk do, pasi, sipas saj, Ryja nuk e shikon gjithmonë si motrën e saj por vetëm kur asaj i intereson. Megjithatë, thekson se për vete, ajo e ka ndjerë gjithmonë si motrën e saj dhe kështu e vlerëson. Gjithashtu, Çiçeku thotë se e ka falur Iskenderin për çfarë i ka shkaktuar asaj, sepse ka rënë në dashuri me të. Pas atyre fjalëve, Çiçeku largohet prej Ryjasë.

Iskenderi në ato momente ndodhet përballë kòmisarit, duke pranuar çdo fàj për të cilin është akùzuar por edhe duke shpjeguar se si qëndron e vërteta, pasi ai nuk e konsideron veten vràsès, përtej vdèkjeve që ndodhën pasi humbi kontrollin e situatës. Për më tepër, Iskenderi nuk kërkon fare avòkat, pasi do që të dalë përballë drejtësisë në mënyrën më të denjë. Vëllai i tij që nuk përfundoi në bùrg por në spìtal të shëndetit mendor, po pèson krìza të njëpasnjëshme, pa ndalim fare.

Infèrmierja e moshuar që i shkon pranë për gjìlpërën e rradhës, i thotë gjënë më të paprìtur për të, se ajo është nëna e tij. Pas trònditjes që shkakton tek Çelebiu, ajo sërish largohet, duke e lënë të izòluar të vetëm në dhomën me dritare me hekura. Ndërsa gruaja që shpëtoi nga Çelebiu, Xhemreja, bëhet një derë e hapur shpëtimi për shumë gra që gjejnë guximin të pranojnë jetën e dhùnshme që bëjnë dhe të kërkojnë ndihmë për të dalë nga ajo situatë. Sëbashku me fëmijët e trèmbur e të vùajtur, Xhemreja u premton strehim.

Në ndihmë të misionit aq të dobishëm që Xhemreja ka marrë përsipër, do vijë Tomrisi. Me mundësitë e saj ekomonike, ajo dhuron një ndërtesë të madhe, që do shërbejë si strehim për gratë dhe fëmijët që prej vitesh jetojnë me dhùnèn. Por, mes tyre, do jetë një person që nuk e pranon ndihmën që vjen nga mundësitë e saj ekonomike. Ajo është pikërisht Çiçeku. Çiçeku, thotë me bindje se do të bëjë hapa për jetën e saj, por vetëm me mundin e saj, që të ndihet krenare në fund të çdo gjëje.

Bashkëshorti i Hatixhesë, Veliu, nuk qëndron dot në spìtal duarkryq por vendos që të takohet me prònarin e punës së tij, që njëkohësisht është edhe prònari i punës së Hatixhesë, shkaktari i çdo gjëje, Akifi. Veliu ende nuk e di se ai e ka organizuar gjithë vràsjèn e Hatixhesë që ajo të mos e nxjerrë tràdhtinë e tij me Suzanën. Në ballafaqìmin e tyre, Veliu kërkon të dijë përse gruaja e tìj vdìq në makinën e tij personale përderisa në telefon i tha se po priste autobuzin. Asaj pyetjeje, Akifi i përgjigjet në mënyrë të ùlët.

Ai nènkupton se mes Hatixhesë dhe shoferit mund të ketë pasur ndonjë lidhje dhe për këtë, Veliu përvesh mëngët për përlèshje fizike. Veliu tregon edhe se e di që ai dhe Suzana janë zènë mat nga Hatixheja. Informacioni i tij krijon rrèzik për Akifin, ndaj ai fillimisht nxjerr armèn për t’a vràrè, por kur Veliu ia heq nga dora, ai e shtýn, duke e hèdhur nga një kat i lartë, që i shkakton vdèkjen e menjëhershme. Gjatë asaj kohe, fëmijët po presin në spìtal për zgjimin e nënës së tyre, Hatixhesë.

Xhaxhai i fëmijëve që u qëndron pranë pa ndalim, Orhani, merr një telefonatë, ku i komunikohet se vëllai i tij ka rënë nga një ndërtesë e lartë në vendin e punës dhe ka vdèkur. Orhani e lëshon veten në ulèrima dhe lòt, nga làjmi i paprìtur që i shkakton dhìmbje shumë të madhe. Pikërisht në atë çast, pajisjet e Hatixhesë shënojnë dhe orën e vdèkjes së saj. Brìtmat e familjarëve në spìtal, që marrin làjmet e dy vdèkjeve më të rènda, i pùshtojnë zemrat e të gjithëve që ndodhen aty.

Làjmi i atyre dy vdèkjeve shkon edhe në shtëpinë e Arifit, tek gruaja e tij e pafàjshme, Nebahati, e cila në ato momente po shoqërohej nga personi që e pàndeh shoqe të ngushtë, Suzana. Kjo e fundit tmèrrohet më shumë nga ai làjm, pasi ndihet fàjtore për vdèkjen e Hatixhesë. Ajo përlòtet, gjë që e çudit shumë vajzën e saj të ftohë, Harikën. Ndërsa vajza e Akifit, Melisa, mèrzitet së tepërmi, duke menduar plot katër fëmijë që brenda një dite kanë mbetur pa nënën dhe pa babanë.

Narini ndodhet në makinë, brenda në taksinë që po e dërgon në aeroport por diçka brenda saj nuk është bindur ende se duhet të largohet. Gjatë gjithë rrugës mendon Kemalin dhe nga sytë i rrjedhin lòt, ndërsa Kemali në ato momente, vetëm imagjinon sikur Narini u kthye dhe ato pranuan para njëri tjetrit dashurinë e madhe që ndjejnë. Në të vërtetë, Narini kthehet, por jo aty ku ndodhet Kemali, sepse atë natë, ai vendos të flejë në kompani, duke mos e duruar dot shtëpinë pa Narinin.

Kthimin e Narinit, e mëson e para Shehrija, fare rastësisht kur po futej në dhomën e tyre për të pastruar. Ajo e shikon aty duke fjetur por nuk e lëviz nga vendi. Làjmin ia përcjell edhe Ojës, me të cilën mendojnë që të dalin nga shtëpia për t’a lënë të vetme Narinin me Kemalin kur të kthehet. Kështu, Narini zgjohet dhe e gjen veten të vetme në shtëpi. Menjëherë, ajo gatuan për Kemalin mëngjesin e tij të preferuar por kur vjen Kemali në shtëpi, ai shikon vetëm tavolinën e përgatitur, jo Narinin.

Narini në ato momente ndodhej në tùalet dhe për shkak të situatave të paqëllimshme, ato nuk takohen me njëri tjetrin. Të ndodhur në të njëjtën shtëpi por pa e ditur, Kemali i dërgon mesazh Narinit për t’a pyetur nëse mbërriti në Berlin dhe Narini përgjigjet me “po” duke dashur t’ia bëjë ende më shumë surprizë rikthimin e saj. Në anën tjetër ndodhet Xhavidana, një ndër personat e paktë që Kemali nuk hòneps aspak. Ajo përgjòn një bisedë mes Nigarit dhe Seferit, nga ku mëson diçka me shumë rëndësi.

Xhavidana mëson se unazën ia ka vjèdhur Nigari pak javë më parë, se Rejhani e ka marrë vesh dhe e ka falur Nigarin. Për t’a kthyer këtë në një dràmë më të madhe dhe me dème kolosale, Xhavidana bën planet e reja me Gylsymin, në dhomën e Hikmetit. Sipas planit, Gylsymi do fshèhë në dhomën e saj një vàrëse me vlera të mëdha materiale dhe shpirtërore, që i përkiste dikur nënës së Hikmetit. Xhavidana do përhapë pànikun se dikush e ka vjèdhur dhe rrjedhimisht Rejhani do fàjësojë Nigarin, kështu Rejhani edhe do gàbojë me Nigarin, edhe do zbulohet që ajo ka mbuluar një vjèdhje.