Month: February 2023

Feriti dhe Aisheja, si kòmisarët e rinj të ekipit, planifikojnë misionin e ri që do kenë, duke caktuar pozicionet e secilit. Ato bien dakord deri në pikën ku Aisheja dhe pjesa tjetër ekipore, sugjeron që Feriti të mos përfshihet fare në atë operacion sepse màfìozët në fjalë, e dinë që ai ka qenë dikur i infìltruar mes tyre dhe mund të kenë një mllèf më të veçantë kùndër tij. Duke thënë se ndihet i veçantë që ato po e mendojnë kaq shumë, Feriti pranon, por vetëm para tyre, sepse në të vërtetë bëhet gadi për atë operim.

Ai shkon në operacion pa e kuptuar njeri, vetëm kur e shikojnë duke marrë një plùmb në gjoks nga kreu i màfìozëve. Feriti bie në tokë pa ndjenja ndërsa ish gruaja e tij, Aisheja, e shikon dhe qàn me ngàshërim, duke ulèritur me zë të lartë. Megjithatë, çudia rradhës do pasojë sepse Feriti ngrihet në këmbë, shëndoshë e mirë. Ai ka marrë masa duke veshur antìplùmb dhe asgjë nuk e ka lènduar. Ai pyet Aishen përse qàu aq shumë për të, ndërsa Aisheja i jùstifikon lòtët duke thënë se ishin instikt, për këdo që do ishte vràrè.

Ndërkohë që në anën tjetër ndodhet Nana me Jamanin, duke zgjedhur një dado sëbashku për Jusufin, meqë Nana i njeh më mirë nevojat e Jusufit. Pas një rradhe shumë të gjatë intervistash, Nana bindet në njërën prej vajzave. Jamani i kërkon asaj të fillojë punën menjëherë të nesërmen ndërsa Nana shkon pranë Jusufit që të gjejë formën për t’u përshëndetur me të. Ende pa i thënë konkretisht se do largohet nga ai, Nana e dëgjon Jusufin që mes lòtësh i kërkon që ajo të mos e bràktisë asnjëherë.

Marrë shkas nga ai, Nana i kërkon Jamanit të vendosë dashurinë për Jusufin para mllèfit ndaj saj por pavàrësisht fjalëve të saj, Jamani nuk pranon t’a mbajë atë në punë. Nana kthehet e dèshpëruar, jo për misionin që kishte me Idrisin kùndër Jamanit, por për dhìmbjen që do ndjejë Jusufi kur të mendojë se e ka bràktisur. Nana i shkon Jusufit pranë në dhomë për t’i ndjerë aromën e për t’i folur për ditën e parë kur janë takuar dhe gjithë ato fjalë, i dëgjon edhe Jamani, që shikon Jusufin duke e përqafuar fort Nanën dhe rikujton rëndësinë e saj tek ai.

Nana vendos të qëndrojë pranë Jamanit për të zgjedhur bashkë me të dadon e ardhshme të Jusufit, me sqarimin se ajo e njeh Jusufin më mirë dhe e kupton më shpejt se kush mund t’i bëjë atij dobi. Pas shumë e shumë intervistave të njëpasnjëshme, Nana bindet tòtalisht në njërën prej vajzave. Jamani e merr në punë ndërsa Nanës i kërkon të largohet. Nana largohet por për të shkuar pranë Jusufit. Ai sapo është zgjuar nga gjumi dhe po qàn me dénesë sepse në gjumë ka parë një màkth.

Nana e përqafon shumë gjatë, ndërsa Jusufi, gjatë atij përqafimi, i përgjèrohet që të mos e bràktisë kurrë. E ndikuar pafund nga ato fjalë, Nana rikthehet pranë Jamanit për t’i thënë se nuk do largohet nga puna, se atë nuk pushon dot dhe se mbi të gjitha, ai duhet të vërë dashurinë për Jusufin para mllèfit ndaj saj. Asnjë nga fjalët që thotë Nana, nuk do e bindë dot Jamanin për t’a mbajtur atë në punë, prandaj Nana e quan atë “zemërgur” dhe largohet për në dhomën e saj. Ajo e lë mënjanë gjithë planin me Idrisin dhe fokusohet vetëm tek Jusufi.

Nana qàn me dénesë për Jusufin dhe dhímbjen që do ndjejë ai, i lënë i vetëm. Për të pajtuar veten me fatin, Nana i shkon në dhomë Jusufit pasi atë e zë gjumi. Ajo i flet për ditën e parë kur janë takuar me njëri tjetrin dhe teksa flet, Jamani e dëgjon nga dera që qëndron e hapur. Jusufi ndërkohë zgjohet dhe për të fjetur sërish kërkon të përqafohet me Nanën. Në anën tjetër ndodhet ekipi pòlicor, me në krye çiftin e divòrcuar prej vitesh, kòmisare Aishen dhe kòmisar Feritin, që duhet të operojnë për të njëjtin mision.

Teksa ndajnë detyrat me gjithë ekipin për në misionin që do kenë atë ditë, pjesëtarët e atij ekipi janë të mendimit se Feriti nuk duhet të marrë pjesë pasi màfìozët që po ndjekin janë nga ato që e kanë mësuar se Feriti ka qenë i infíltruar. Duke theksuar se po emocionohet që e mendojnë aq shumë, ai bie dakord me ta por në të vërtetë, shumë shpejt mbërrin edhe ai vetë në atë operacion. Nga larg, Aishe e shikon që dikush e qèllon dhe qàn me ngashërim por Feriti ngrihet sërish në këmbë sepse kishte antìplùmb, ndërsa Aisheja thotë se lòtët janë thjesht instikt.

Djali i Osmanit, Orhani, është i mbushur me dëshirë për hàkmarrje ndaj mizòrëve që e gràbitën me qëllimin e vràsjès, por Osmani e ndalon dhe i kërkon të mendojë e të veprojë me zgjuarsi. Për shpëtimin e Orhanit, shumë prej àrmìqve të Osmanit janë zemërùar së tepërmi dhe një prej tyre është edhe princ Kantakuzenosi. Gjatë kohës që ai merr làjmin, princeshë Ofelja mban poshtë vetes Konurin. Ky i fundit, e akùzon atë se ia ka bërë ajo kastin babasë së saj, peràndorit.

Sipas tij, ajo ka tentuar t’ia zèrë fronin të atit por nuk ia doli dot. Për shkak të akùzës së réndë, Ofelja urdhëron vràsjèn e tij të menjëhershme por Konuri u shpëton shpàtave dhe duke mbajtur në dorë thíkën që kishte të fshèhtë, ai i ulet në gjunjë princeshës. Konuri thotë me gojën plot se do jetë gjithmonë shérbëtor i zjàrrtë i saj dhe gjithë jetën do e sákrifikonte për të. Ofelja bindet se ai është besnik ndaj saj por nuk mund t’a pranojë diçka të tillë para Kantakuzenosit, ndaj dhe në prezencë të tij, híqet sikur Konurin po e mban si të búrgosurin e saj.

Ndërkohë në anën tjetër ndodhet Alçiçeku me nënën e saj Bilgenë dhe të afërmit e tjerë që sjellin làjmin e humbjeve dhe të faktit që Turguti nuk i lejoi të hákmerreshin menjëherë. Të gjithë xhíndosen dhe ia vënë fàjin Osmanit e fisit të Kajive, ndërsa Bilge, si më e prekura nga të gjithë sepse vëllai i saj ka rënë déshmor, vendos të mos qëndrojë fare duarkryq. Që nga ai moment, edhe Alçiçeku ndryshon tótalisht sjellje, fillimisht ndaj Aktemurit, si personi me të cilin mund të kishte diçka.

Menjëherë të nesërmen, Bilge ia mësyn në fisin e Kajive, ku ato po mbajnë fájtorin e mizòrisë që ndodhi. Bilge tenton t’a vràsè veten dhe e akùzon Ballën e Malhumin që nuk e lejojnë, por ato i betohen se nuk është fare méshirë ndaj tij por durim për të pritur momentin e duhur të hákmarrjes. Alçiçeku gjithashtu vendos të shkojë në qelìnë ku e dërgojnë mizòrin. Ajo dëshiron t’a vràsè por teksa Aktemuri e ndalon, gàbimisht, Alçiçeku ia ngùl thíkën në trup atij, duke i shkaktuar plàgosje të thellë.

Nëna e Perës vijon të jetojë krìzën e kompanisë, pa i thënë asgjë Perës, sepse shpresën e ka tek ajo, që Pera të rikthehet me Muzon dhe ndërmjet pasurisë së Rafetit, të shpëtojë kompaninë e saj. Ajo e màshtron Perën, duke u hèqur si e sëmùrë e duke e shpjeguar gjendjen e saj tek thotë se është sëmùrur nga strèsi pasi nuk duron dot faktin që për shkak të saj është ndarë Pera nga Muzaferi. Përtej këmbënguljes së nënës, Pera nuk pranon që t’i dalë përpara Muzaferit apo ndonjërit nga familja e tij.

Sakaq, motra e Muzos, Selena, përballet me një të paprìtur shumë të madhe. Në zyrën e saj, ajo do gjejë ish të fejuarin e saj, Emirin, i cili ka ardhur pa lajmëruar dhe siç ka qenë kur ishte krah Selenës, ende është shumë çapkën. Emiri ndodhet aty në vend të babait të tij, që gjithashtu është ortàk i Rafetit dhe në pamundësi të babait të tij që të paraqitet për punën e lënë në gjysëm, ka ardhur Emiri. Selena fare ftohtë përfundon me të bisedën për punë dhe e fton të largohet ndërsa Emiri hap një tjetër bisedë.

Shkurtimisht, ai e fton të takohen në mbrëmje në restorantin e tyre të preferuar, aty ku shkonin gjithmonë, dhe në të njëjtin orar që takoheshin gjithmonë. Selena e refuzon por ai nuk bindet aspak. Mendjen konfuze të Selenës, do e tròndisë edhe Rafeti, i cili i tregon asaj dhe gjithë familjes se ai dhe Gylxhihana janë divòrcuar. Ai nuk u tregon arsyen përse dhe as që i lejon të komentojnë por vetëm rapòrton dhe u kërkon që t’i qëndrojnë pranë asaj, në çdo kërkesë e nevojë që Gylxhihana mund të ketë.

Ndërsa në anën tjetër ndodhet Nalani. Ajo konsumon një bisedë shumë të rëndësishme me Feridenë, nga e cila kupton në mënyrë tejet të paprìtur që Ferideja do e mbështesë edhe nëse ajo do e divòrcojë Sedatin. Ferideja i sugjeron që të provojë vetëm një herë të fundit, që të mos i mbesë pishman asgjë për atë martesë. Po atë mbrëmje, Nalani vendos të hedhë një hap. Ajo mëson se në cilin klub të natës ndodhet Sedati me shoqëri dhe vendos t’i shkojë pranë por do zhgènjehet ende më rèndë, sepse Sedatin e shikon duke dalë nga klubi, i shoqëruar nga disa vajza të panjohura.

Nalani bën një ballafaqìm shumë të hapur me Feridenë, të cilën e pyet se përse duhet të jetë e lumtur në jetë, kur gjithë jetën ka frymuar për të ruajtur nderin e familjes dhe tani të gjithë presin që ajo të ketë një fëmijë me Sedatin, edhe pse ajo nuk do donte që fëmijët t’i ngjanin babait të tyre dhe për më tepër, duhet t’i rrisë ato fëmijë me Gylxhihanën, gjë që gjithashtu nuk e do. Mëse e qetë, Ferideja i thotë se nuk është e dètyruar t’a durojë Sedatin dhe nëse do, mund të ndahet nga ai.

Fjalët e Feridesë e shòkojnë Nalanin, e cila bie dakord me këshillën, që t’a provojë për herë të fundit nëse do i ecë me Sedatin apo jo. Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Selena. Ajo futet në zyrë për të vazhduar punën, kur gjen personin më të paprìtur, duke e pritur atë. Ai person është ish i fejuari i saj, Emiri, i cili ndodhet aty për të vazhduar punën që babai i tij, si një ortàk i kompanisë, nuk ka mundur t’a kryejë dot për shkak të një tjetër udhëtimi pune. Emiri vijon të jetë çapkën, si gjithmonë, ndërsa Selena vetëm sa shòkohet nga ai çdo sekond e më tepër.

Pasi kryejnë bisedën për punën, Emiri e fton të darkojnë sëbashku në të njëjtin vend dhe të njëjtin orar që ato kanë pasur si takim gjithmonë. Ndonëse Selena ia refuzon ftesën, Emiri është i bindur që ajo do paraqitet në takim. Mendjen konfuze të Selenës, do e konfuzojë shumë më tepër edhe babai i saj Rafeti, i cili mbledh gjithë familjen për t’u treguar se ai dhe Gylxhihana janë divòrcuar. Rafeti nuk tregon aspak arsyen përse janë divòrcuar por u thekson të gjithëve që t’i qëndrojnë asaj sa më pranë.

Rafeti u kërkon të jenë sa më në shërbim të nënës së tyre dhe me aq e mbyll bisedën. Pas atij darkimi të bùjshëm, Nalani merr një telefonatë nga Bilura që i tregon se në klubin ku ajo ka shkuar atë natë, ka parë edhe Sedatin. Nalani është në dijeni se ku ndodhet Sedati por ngulmimi i nënës së saj dhe Bilurës për t’i shkuar pranë, e bëjnë që të përgatitet për atje. Nalani vishet e kurohet dhe shkon vetë në klub por në derë të klubit, shikon Sedatin që po del nga klubi, i shoqëruar nga shokë por edhe disa femra të panjohura.

Mazllumi e gjen Melisën të mèrzitur, ndaj i shkon pranë për të mësuar se çfarë po ndodh. Kur ajo i tregon dashurinë që i ka rrëfyer Kadirit dhe përgjigjen që ai i ka dhënë, Mazllumi pàndeh se Kadiri është thjesht i ndrojtur për t’a pranuar se edhe ai e pëlqen, prandaj i premton asaj se do vërë dorë në dashurinë e tyre. Plani i tyre është i thjeshtë, të mblidhen në shtëpinë e Mazllumit bashkë me të dashurën e tij, Zejnebin, dhe të thërrasin edhe Kadirin. Sakaq, në atë momente, babai i saj Akifi po nxiton pas Suzanës.

Ai rrezìkon shumë me makinë duke ngulmuar për t’a ndaluar Suzanën në mes të rrugës dhe në fund ia del. Në përballjen e tyre, ai mëson për herë të parë se Suzana pret një fëmijë nga ai dhe shòkohet i tëri, aq sa nuk di çfarë të thotë. Megjithatë, e përtýp shòkimin e tij dhe e fton Suzanën në një restorant për të biseduar më gjatë. Nga frìka se ai do humbasë edhe punën edhe gruan nëse Kenani e merr vesh për lidhjen e tyre, Akifi bën një strategji për t’a ndaluar rrëfimin e Suzanës para Kenanit.

Ai i premton se do divòrcohet edhe ai nga Nebahati dhe do jenë sëbashku të lumtur, duke marrë çdo përgjegjësi për fëmijën që pritet të vijë në jetë, mjafton që ajo të durojë edhe pak e të mos flasë para Kenanit. Suzana e dëgjon deri në fund me vëmendje dhe pranon, pa e ditur se po màshtrohet nga ai. Ndërkohë, vajza e saj Harika, mëson se Ajbyke është personi që e ka filmuar duke vjèdhur në dyqan dhe për t’u hàkmarrë, e kàp nga flokët në mes të të gjithave dhe nuk e lëshon derisa Asija e qèllon me shùplakë.

Drejtori e shikon shèrrin që ndodh dhe i merr në zyrën e tij për t’u dhënë dènimin e merituar, ku Harika tenton të shpëtojë duke përdorur emrin e prindërve dhe pozitën e tyre në shkollë, por nuk ia del dot. Të treja pastrojnë shkollën ndërsa Ajbykeja përqafon babanë e saj që e mohoi vetëm pak ditë më parë dhe kërkon shumë ndjesë nga ai. Atë ditë, e humbur do dalë edhe Harika, sepse Doruku mëson që Asija është kèrcènuar nga Harika aq sa e ka bërë të heqë dorë nga garimi për këngë, prandaj ndahet nga ajo.

Akifi nxiton pas Suzanës sapo të dy dalin nga shtëpia e tij dhe me shumë ngulmim e duke rrezìkuar, ai arrin t’a ndalojë makinën e saj e të flasin, në mes të rrugës. Suzana e lë pa fjalë duke i treguar se pret një fëmijë nga ai, ndërsa Akifi, përtýp shòkimin e tij dhe e fton Suzanën në  një restorant. Të ndodhur vetëm për vetëm, përballë njëri tjetrit, Akifi i thotë Suzanës se do divòrcohet edhe ai nga Nebahati dhe do i marrë të gjitha përgjegjësitë e tij për fëmijën që ajo pret. Por, Akifi ka një kusht të vetëm.

Ai kërkon nga Suzana vetëm që ajo të presë, të mos ballafaqohet për asgjë me Kenanin dhe të mos flasë fare, gjë që Suzana e pranon. Sakaq, vajza e saj në shkollë, Harika, mëson se Ajbykeja është personi që e ka filmuar në dyqan duke vjèdhur ndaj e rrèh atë në mes të shkollës. Asija nuk qëndron dot duarkryq prandaj e qèllon me shùplakë Harikën. E gjithë shkolla shtànget para atij veprimi ndërsa drejtori i urdhëron për në zyrën e tij, për t’u dhënë dènimin e merituar të treja vajzave që u përfshinë në shèrr.

Harika tenton t’i shpëtojë dènimit duke i kujtuar drejtorit se ai e merr rrogën nga babai i saj por ai nuk kthehet mbrapsht në vendimin e tij. Të tre vajzat, pastrojnë shkollën si dènim për shèrrin që bënë, ndërsa Ajbykeja ndihet si mos më kèq që disa ditë më parë u hoq sikur nuk e njihte babain e saj, vetëm për faktin që ai është një pàstrues i thjeshtë i shkollës. Ajo e përqafon dhe kërkon falje, ndërsa Orhani e hedh pas krahëve si ngjarje. Në përfundim të atij dènimi, Doruku i shkon pranë Asijes që t’a thërrasë për në provat e rradhës.

Asija i tregon se nuk mund të ngàtërrohet më me Harikën sepse i rrezìkohet bursa e shkollës, prandaj do tërhiqet nga konkursi këngës. Harika gjithashtu pranon t’a ketë kèrcènuar Asijen, prandaj Doruku, duke shprehur nèveri për sjelljen e Harikës, i jep fund lidhjes me të. Një lidhje përfundohet vetëm me lòtët e Harikës ndërsa në anën tjetër, Mazllumi përpiqet të afrojë Melisën me Kadirin duke i ftuar të dy në shtëpinë e tij, gjòja rastësisht. Kadiri e beson dhe shkon në shtëpinë e shokut të tij, por edhe kalon shumë mirë me lojërat që të gjithë sëbashku bëjnë.

Rejhani ndihet fàjtore para Emirit, prandaj i betohet atij se e ka besimin të plotë tek ai por Gylsymi është e sëmùrë dhe ka shumë frìkë t’a dërgojë në bùrg. Ashtu mes lòtësh, Rejhani përdor logjikën dhe ngulmon se duhet t’a invèstigojnë punonjësin e argjendarisë, duke thënë se është bindur që ai është fàjtor i asaj ngàtërrese që nga momenti që mësoi se ai ka lënë punën menjëherë pas arrèstimit të tyre. Emiri largohet duke i premtuar se do e shpëtojë që aty dhe menjëherë telefonon Zaferin për ndihmë.

Sakaq, Gylsymi del nga kòmisariati por ndërgjegjia nuk e lë aspak të qetë. Ajo flet me vete, duke anàlizuar situatën e duke qenë e bindur se askush nuk do e kishte bërë një sàkrificë të tillë për të. Gylsymi ndihet fàjtore që po përgatitet për të shkàtërruar të ardhmen e Rejhanit ndaj sërish i kërkon Xhavidanës që t’a lënë me aq, por Xhavidana prèrazi thotë se plani do vazhdojë po njësoj. E frìkësuar nga ajo, Gylsymi thotë se asnjëherë nuk ka parë njeri më të kèq se Xhavidana dhe me padurim pret të shpëtojë nga ajo situatë.

Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Kemali me Narinin. Asnjëri prej tyre nuk e ka bindur dot rrèmbyèsin se ai vend është shumë i rrèzikshëm për t’u operuar sepse nuk kanë kushte dhe ambjenti aspak higjenik mund t’i shkaktojë asaj një infèksion aq të madh sa t’i sjellë edhe vdèkjen. Edhe Kemali tenton t’a bindë se do e marrë ai përsipër operacionin si shpenzim dhe nuk do e dènoncojnë në pòlici për rrèmbìm, por më kòt, asgjë nuk funksionon. Gjatë gjithë natës, Narini operon paciènten, e dètyruar.

Asaj i shkon në ndihmë Kemali, që një më një asiston në atë operacion. Në mëngjes herët, ai arrin t’i marrë telefonin rrèmbyèsit e të telefonojë ambùlancën për ndihmë. Kështu, Kemali shpëton veten dhe Narinin, si dhe dòrëzon pacìenten në duar më të sigurta. Të dy sëbashku shkojnë në shtëpi për të pushuar por nuk qëndrojnë për gjatë sepse Emiri e telefonon xhaxhanë e tij për t’i kërkuar ndihmën e avòkatit për Rejhanin. Kemali, Narini, Suna dhe shumë të tjerë, shkojnë në gjýkatë për të mbështetur moralisht Rejhanin.

Rejhani përlòtet para Emirit dhe i betohet atij se i beson tòtalisht, por Gylsymi nuk i beson njeri tjetër veç saj dhe për shkak se është e sëmùrë, nuk e linte dot të búrgosej. Përtej të gjithave, Rejhani i kërkon Emirit që me patjetër të invèstigojë për punonjësin e argjendarisë sepse tani që ai ka lënë punën në ditën që ndodhi vjèdhja, ajo është bindur se edhe ai ka gisht në atë ngàtërresë aq të madhe sa edhe të qëllimshme. Emiri bindet se nuk ka kthim nga ai vendim i Rejhanit, prandaj largohet.

Me hyrjen e Rejhanit në qèli, Gylsymi lírohet por tani asaj i vrèt shumë ndërgjegjia. Ajo thotë se as motra biològjike me të vërtetë nuk do e kishte bërë një sakrificë të tillë. Gylsymi màllkon veten që u bë një me planin e Xhavidanës dhe përballë saj, thotë me gojën plot se me padurim pret që të mbarojë punë njëherë e mirë e të mos e shikojë më kurrë, sepse nuk ka takuar asnjëherë një person aq negàtiv sa ajo. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Kemali me Narinin, përballë rrèmbyèsit dhe pacíentes që dérgjet e sëmùrë.

Sado që përpiqen, ato nuk ia dalin që t’a bindin rrèmbyèsin se mund t’a marrin përsipër atë operacion në spítal, ku dhe do jetë më i sigurtë shpëtimi i saj, sepse higjena është maksimale. Gjatë gjithë natës, Narini punon mbi pacíenten e saj, për të cilën do e ndihmojë edhe Kemali. Në mëngjes herët, ai përdor fshèhurazi telefonin e rrèmbyèsit dhe lajmëron ambùlancën. Ndonëse në kushte mizòre, Narini e përfundon me sukses operimin dhe menjëherë më pas, mbërrin ambùlanca, merr pacíenten dhe Narini me Kemalin largohen për në shtëpi.

Sakaq, atë mëngjes, Emiri shkon në lagjen e punonjësit të argjendarisë për të mësuar ndonjë informacion nga fqínjët e tij. Një prej tyre, shpreh fjalë të pákëndshme për të dhe pasi Emiri i shpjegon se çfarë i ka shkaktuar ai gruas së tij, Rejhanit, fqínji pranon që të japë dëshminë e tij në pòlici. Për búrgosjen e Rejhanit do shqètësohen shumë persona, ndër të cilët është Kemali si avòkat, Narini si shoqja saj e ngushtë, Suna që e konsideron si motër e shumë të tjerë, që ndjekin me ànkth gjýqìn e saj.

Nana, Jamani dhe Jusufi vijojnë të bëjnë lojëra e ecje sëbashku, për hir të Jusufit, derisa në një moment, Nana rrëzòhet dhe lëndòhet në këmbë, aq sa për momentin nuk lëviz dot fare. Ajo nuk do t’a tmèrrojë Jusufin, ndaj i thotë se do qëndrojë aty për të pushuar si dhe i kërkon atij që të kthehet në rulotë me xhaxhanë, Jamanin. Ky i fundit, pa thënë asgjë, e merr në krahë Nanën dhe ashtu rikthehen të tre në rulotë. Por gjesti i Jamanit, nuk do ia heqë atij aspak ashpèrsinë që e kárakterizon kur flet me Nanën.

Nana vendos t’a pyesë përse ai është kaq i mbushur me mllèf ndaj saj, ndërsa Jamani hesht. Ajo i përgjigjet vetë pyetjes që bën, duke thënë se ai nuk e duron dot faktin që Jusufi është lidhur aq shumë me të pas humbjes së tezes dhe sipas Nanës, Jamani e ka tepër të véshtirë t’a pranojë se nuk do mundet dot të shpëtojë prej saj, për sa kohë që Jusufi e do aq shumë. Fjalët e saj e irrítojnë ende më shumë Jamanin, i cili me ton të lartë i thotë Nanës se bota nuk sillet rreth saj dhe e vetmja gjë që ka rëndësi, është lumturia Jusufit.

Së fundmi, ai i thekson se vendin e Seherit nuk do mundet t’a zèrë dot kurrë as ajo dhe as ndonjë njeri tjetër dhe me aq, e mbyll bisedën. Sakaq, në anën tjetër ndodhen kolegët e Aliut në një mision pólicor, që përfundon me sukses. Një prej të búrgosurve atë ditë, Feriti, i çudit të gjithë kur përqafohet me Aliun. Ai vetë është pólic por për atë mision ka qenë i infíltruar dhe për herë të parë është emëruar për të punuar në Stámboll, prandaj dhe të tjerët nuk e njohin. Feriti ka një buzëqeshje të madhe në raport me Aliun, por vetëm me të.

Ai dhe Aliu kanë të njëjtën pozitë në atë zyrë ndërsa të tjerët qëndrojnë poshtë tyre. Feriti që në fillim vendos një barrierë mes tij dhe kolegëve të tjerë, duke u thënë se nuk do tolerojë asnjë neglizhencë nga ana tyre. Fjalimin e Feritit do e ndërpresë ardhja e një tjetër kómisareje të emëruar aty për herë të parë. Ajo quhet Aishe dhe është ish bashkëshortja e Feritit, prandaj, sapo e shikon Feritin aty, thotë me bindje të plotë se nuk do mundet kurrë të punojë në të njëjtin vend me të, ndaj largohet për të bërë kërkesë për shpërngulje.