Month: March 2023

Nana nuk i përmban më lòtët dhe del nga kompania në një gjendje shumë të acàruar, gjë që tërheq së tepërmi vëmendjen e Jamanit. Ai i shkon nga pas dhe emocionohet kur mëson se ajo po qan ngaqë po mendonte sa do traùmatizohej Jusufi nëse Zijai do vdìste. Ajo gjithashtu tregon se i ka vdèkur një vëlla dhe e di mjaft mirë dhìmbjen e asaj humbjeje. Jamani, emocionohet aq shumë nga fjalët e saj, saqë për një çast, i afrohet për t’a përqafuar, por e përmban veten dhe vetëm i vendos dorën në sup, në formë ngushëllimi.

Të dy rikthehen në shtëpi, duke lënë pas çdo gjë që ndodhi jashtë shtëpisë. Por megjithatë, Jamani është i bindur se duhet të shtrëngojë rregullat, që assesi familja tij të mos rrezìkohet. Për këtë, Jamani mban një mbledhje para gjithë stafit të punonjësve në shtëpi, duke i paralàjmëruar se për çdo gjë që ka lidhje me sigurinë e familjes së tij, ai nuk do jetë aspak i mëshìrshëm por do ua tregojë derën të gjithëve, nëse ato nuk do jenë të kujdesshëm. Secili prej punonjësve tund kokën në shenjë aprovimi dhe mesazhi tij kuptohet.

Ndërkohë, personi që e solli atë rrezìk për Zijain, Idrisi, tanimë po planifikon një rrezìk ende më të madh për Nanën. Para Kazimit, Idrisi thotë se e vetmja mënyrë që Nana të mos ua marrë pasurinë që Azizi i ka lënë si tèstament, është duke e vràrè njëherë avokatin, e më pas edhe Nanën, pasi tèstamenti mund të dalë nga ndonjë avòkat tjetër sërish. Plani i Idrisit vihet menjëherë në zbatim dhe Kazimi sëbashku me një tjetër person, e vràsìn avòkatin mu në zyrën e tij, pikërisht në momentin që ai kishte telefonuar Nanën.

Kjo e fundit, nuk e kupton telefonatën që mbyllet pa sqaruar asgjë por pàndeh t’i kenë rënë gàbim numrit të saj. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Feriti, që tentoi të dilte sipër ndjenjave të tij, duke i thënë Aishes se edhe ai mendon që kanë bërë shumë mirë që janë ndarë nga njëri tjetri. Mirëpo, të nesërmen teksa ndodhen në punë, Neshe lajmëron Aishen se prònari po i nxjerr nga shtëpia sepse ia ka shitur dikujt tjetër atë shtëpi. Feriti instiktivisht ofrohet t’i thotë se dera shtëpisë së tij është gjithmonë e hapur për to, por menjëherë pendohet.

Nana nis të qàjë me dènesë pasi gjithçka në lidhje me Zijain përfundon, sepse gjatë gjithë asaj kohe e kishte mbajtur brenda vetes panìkun dhe frìkën që po përjetonte. Jamani i shkon nga pas dhe e pyet çfarë po ndodh. Në momentin që Nana tregon se u frìkësua shumë se mos Zijai do vdìste dhe kjo do shkaktonte një tjetër traùmë tek Jusufi, Jamani hedh një hap drejt saj për t’a përqafuar, por nuk e bën. Ai vetëm i vendos dorën në sup dhe i kërkon të qetësohet e të mos qàjë më sepse çdo gjë ka kaluar.

Gjatë asaj kohe, për Nanën po flet ende Idrisi me Kazimin. Sipas Idrisit dhe planeve të tij të pamëshìrshme, e vetmja rrugë që ai të mos i japë Nanës asnjë qindarkë nga pasuria tyre, është duke i dhënë fùnd jetës së avòkatit që mund t’a lajmërojë atë, e më pas edhe vetë Nanës. Brenda asaj dite, Nana merr një telefonatë nga një numër i panjohur. Ai është pikërisht avòkati që do e lajmërojë se tanimë ajo është e pasur falë pasurisë që Azizi i ka lënë, por, para se ai t’a hapë gojën, Kazimi i futet në zyrë.

Sëbashku me një tjetër, ia mbyllin gojën avòkatit, i japin fùnd jetës së tij dhe zhdùkin nga zyra çdo lloj letre që ka lidhje me tèstamentin e Azizit. Nana nuk dýshon për asgjë por mendon vetëm se i kanë rënë gàbimisht numrit të saj. Ajo e harron fare telefonatën dhe zbret pranë pjesës tjetër të familjes, ku Jamani po mban mbledhje se si të gjithë duhet të kenë shumë më kujdes nga ajo ditë e tutje. Ai i paralàjmëron të gjithë të jenë më të vëmendshëm në çdo hap e fjalë dhe betohet se nuk do jetë më aspak i mëshìrshëm, për hir të familjes.

Ndërsa në anën tjetër ndodhet Feriti që qëndron ende përballë Aishes dhe deklaratës së saj që gjòja e ka larguar nga zemra me kohë. Edhe Feriti thotë të njëjtën gjë, që paskan bërë shumë mirë që janë ndarë nga njëri tjetri dhe me ato fjalë të fundit, largohet për në shtëpinë e tij, tepër i nèrvozuar që i ka dhënë konotacion tjetër çdo fjale të saj. Por, vetëm një ditë më vonë, ai do e gjejë veten duke i thënë sërish Aishes se dera e tij është gjithmonë e hapur për të, pasi prònari i shtëpisë së Aishes ka vendosur t’a shesë dhe atyre u duhet të largohen.

Avòkatja e familjes Korollu mbërrin në shtëpinë e Rafetit për t’a lajmëruar atë dhe Sedatin që Nalani ka njoftuar ndërmjet avòkates së saj se do nisë pròcedurat për divòrc. Ferideja, që deri më atë moment po e mbante të fshèhtë vendndodhjen e Nalanit, tanimë e thotë, vetëm që Sedati të hedhë ndonjë hap e t’a rikthejë Nalanin në shtëpi. Ajo është shumë e shqètësuar për të ardhmen e vajzës së saj dhe në një bisedë zemre me Hafizenë, i tregon asaj se sa frìkë ka për jetën e Nalanit, nëse ajo do i përballojë apo jo vèshtirësitë.

Sipas Feridesë, edhe këmbëngulja për të pasur një fëmijë, është vetëm për faktin sepse beson me bindje të plotë se vetëm fëmija të mban gjàllë në jetë, para çdo pèngese apo vèshtirësie. Mesazhi i Feridesë përcillet edhe tek Sedati, i cili nuk humbet kohë për të trokitur në shtëpinë e Bilurës. Në momentin që ai troket, Nalani është e vetme në shtëpi. Ajo shòkohet nga ardhja e Sedatit, nga irrìtimi tij për faktin që ajo ka filluar procesin e divòrcit dhe veçanërisht nga fakti që e quan “një gàbim të vogël” shtatzèninë e Xhanës.

Dèbati i tyre do acàrohet ende më shumë nga telefonata që Hajriu i bën Nalanit. Emri i tij shfaqet dukshëm në ekran dhe Sedati e lexon por Nalani e jùstifikon atë telefonatë me një gènjeshtër, gjòja se i ka kërkuar Hajriut t’i marrë rrobat që ka lënë në shtëpi. I irrìtuar pafund, Sedati betohet se nuk do e pranojë atë divòrc kurrë, edhe nëse do zgjasë me vite. Ai largohet që aty, për t’iu drejtuar shtëpisë, veçanërisht Hajriut, të cilin tenton t’a grùshtojë por e ndalojnë të tjerët, ndaj ai e mbyll atë çështje vetëm me një paralàjmërim kùndrejt tij.

Por Hajriu nuk bindet. Ai fton Nalanin për t’u takuar në mbrëmje dhe Nalani pranon. Të dy takohen në një restorant mëse modest të lagjes së Hajriut ku teksa flasin me zemër të hapur, Nalani nis të pijë. Ferideja e telefonon por Nalani vendos të mos i përgjigjet ndaj Ferideja telefonon Bilurën. Kjo e fundit, e zènë ngushtë, sàjon gènjeshtër sikur Nalani po fle dhe nuk ia kalon dot në telefon. Ferideja përgjigjet sikur e besoi atë që i tha dhe pa e paralàjmëruar Bilurën, niset për në shtëpinë e saj.

Në shtëpinë e Korolluve do vijë një person i paftuar. Ajo është avòkatja e kompanisë, e cila është lajmëruar ndërmjet avòkates së Nalanit se kjo e fundit do të fillojë procedurat për divòrcim nga Sedati. Vetëm pas ardhjes së saj, Ferideja u tregon se Nalani po qëndron në shtëpinë e Bilurës dhe këtë e bën me qëllimin që Sedati të shkojë e t’a kthejë Nalanin në shtëpi. Ferideja vetë është shumë e frìkësuar për të ardhmen e Nalanit dhe dashurinë e saj me Hajriun, sepse e di se sa e rrezìkshme është.

Në një bisedë të sinqertë me Hafizenë, Ferideja shprehet se do me patjetër që Nalani të ketë një fëmijë sa më parë, pasi vetëm fëmija do mund t’a mbajë në jetë pavàrësisht çdo lloj sprove që mund t’i dalë përpara. Ashtu siç Ferideja shpresonte, që atë mëngjes, Sedati troket në shtëpinë e Bilurës, pasi kjo e fundit është larguar për në punë. Nalani i hap derën, e shikon shumë me çudi dhe nèveritet kur ai thotë se ajo po bën kàpriço të kòte, për diçka aq të vogël. Debàtin që lind mes tyre, e acàron ende më shumë një telefonatë për Nalanin.

Ai që e telefonon është Hajriu dhe Sedati e shikon emrin e tij në ekran por Nalani jùstifikohet duke thënë se ka kërkuar nga ai që t’i marrë disa rroba nga shtëpia, prandaj ai po e telefonon. Duke iu betuar se nuk do e pranojë divòrcin kurrsesi, Sedati largohet që aty dhe shkon në shtëpi, ku përvesh mëngët para Hajriut për t’a grùshtuar, por personat përreth nuk e lejojnë, ndaj Sedati e mbyll vetëm me një paralàjmërim se si nuk duhet t’i afrohet më Nalanit. Në anën tjetër ndodhet një tjetër dashuri e ndaluar; ajo mes Selenës dhe Emirit.

Ndonëse i vjen fundit ortàkërisë me Korollutë, Emiri i bën të qartë Selenës se nuk e ka ndërmend që të shkojë gjëkundi. Në mbrëmje të asaj dite, Nalani përgatitet për të dalë me Hajriun, fshèhurazi. Ajo del nga shtëpia, shkojnë në një restorant modest dhe nisin të pinë por ndërkohë, Ferideja telefonon Bilurën dhe i kërkon t’ia kalojë Nalanin në telefon. Bilura sàjon një sërë gènjeshtrash vetëm që të ruajë Nalanin nga Ferideja por kjo e fundit, edhe pse hìeqet sikur e besoi Bilurën, në të vërtetë nuk është bindur dhe vendos t’i shkojë në shtëpi.

Osmani nis një lùftim me Olofin dhe ùshtrìnë e tij, ku këta të fundit, tërhiqen kur shikojnë se nuk do kenë mundësi të fitojnë mbi ùshtrìnë e Kajive. Osmani kështu, vërteton pabèsinë e Olofit, pasi i gjithë gjýqì për Alçiçekun dhe Oktem Beun, ishte vetëm një provë. Gruaja e Oktem Beut që nuk di asgjë për provën e Osmanit, e humb besimin tek ai dhe fisi i tij, ndaj deklaron para Malhumit se nuk do ndalojë derisa të hàkmerret për pàdrejtësinë që u është bërë. Malhumi fillimisht e fton të qetësohet, më pas i tregon se e gjitha ka qenë lojë e Osmanit.

Pranë tyre do shkojnë edhe Alçiçeku me Oktemin, të cilët janë informuar mbi mënyrën se si Osmani do vërtetojë kush është fàjtori i vërtetë dhe ato gjithashtu i kërkojnë Bengit që të qetësohet e të ketë besim tek Osmani. Por, pròblemi qëndron në faktin që Bengi ka mbledhur bèjlerët e fisit të saj, për t’iu kùndërvënë Osmanit. I shòkuar, Oktem Beu kërkon falje në emër të gruas së tij dhe largohet që aty, sëbashku me të dhe Alçiçekun. Ato rikthehen në shtëpinë e tyre, bashkë me debàtin e lënë përgjysëm.

Oktem Beu është shumë i zhgènjyer nga gruaja e tij, prandaj dhe e krìtikon shumë ashpèr për çfarë ka bërë. Edhe pse Osmani e mbajti fjalën dhe nuk i dènoi padrèjtësisht asnjërin prej tyre, zonja Bengi sërish nuk e beson. Ajo është e bindur se Oktemit do ia punojë pas shpine Osmani. Megjithatë, ditën e nesërme takohet me këtë të fundit dhe gjithë pjesën tjetër, kur Osmani i sqaron gjithë popullit se si qëndron e vërteta e Oktemit dhe Alçiçekut. Ajo e thùmbon Osmanin duke i thënë se drejtësia nuk është më drejtësi kur vonohet, por Osmani nuk replikon.

Ndonëse gjërat sqarohen, Aisheja sërish nuk është dakord që djali i saj të takohet me Alçiçekun, prandaj dhe i rikujton asaj se sidoqoftë puna, ajo e ka lènduar njëherë Aktemurin. Ky i fundit replikon ashpèr dhe i kërkon nënës së tij që të mos ndërhyjë më në çështjet e tij të zemrës. Përtej tyre, puna e Osmanit nuk ndalon kurrë. Ai i tregon Kantekozenusit se çfarë ndodhi, ndërsa ai shprehet mòsbesues, duke thënë se Olofi s’ka përse i ngrè kùrth. I dyzùar, Osmani cakton Turgutin që t’i vìhet pas Kantokuzenusit; nëse ai e vrèt Olofin, atëherë vetë është i pafàjshëm, nëse jo, atëher Turguti duhet t’i vràsè të dy.

Lòtët e fëmijëve rrjedhin rrëke kur Omerin e marrin nèn prànga dhe nuk bëjnë dot gjë për të. Omerin e dërgojnë menjëherë në një qèli ndërsa Kadiri me Orhanin përpiqen të mundësojnë një takim me të, që të kuptojnë se çfarë po ndodh, por nuk ia dalin dot. Pasi marrin pak informacione, Kadiri vendos të shkojë në spìtalin ku ndodhet djaloshi që Omeri ka dhùnuar, Tollga. Për fat, Tollgën e gjen në këmbë, me pak lèndime në fytyrë por asgjë serioze. Përballë tij, Kadiri kërkon falje duke e parë në sy e duke iu betuar që Omeri nuk është i kèq.

Tollga e përqèsh gjendjen e tij, thekson se nuk i intereson aspak se si janë ato por nëse do që Omeri të lìrohet nga bùrgu, duhet të pranojë edhe që do hàkmerret ndaj tyre. Për hàkmarrje, Kadiri bie dakord vetëm nëse Tollga do e nxjerrë gjithë inàtin duke e rràhur atë, Kadirin. Ato bien dakord dhe para grùshtimeve të Tollgës, Kadiri nuk mbrohet aspak. Pasi nxjerr gjithë mllèfin, Tollga tërheq denòncimin ndaj Omerit dhe ai lihet i lìrë. Omeri rikthehet në shtëpi me xhaxhanë e tij, Orhanin, ndërsa Kadiri pak më vonë.

E gjithë familja shqètësohet kur shikojnë gjendjen e Kadirit, ndërsa ky i fundit gjen një jùstifikim të besueshëm që Omeri të mos dýshojë tek Tollga. Me aq mbyllet nata e qetë, për të filluar e nesërmja me një mëngjes shumë të bùjshëm, për Shengylin. Kjo e fundit, hap veshët për të dëgjuar Orhanin dhe Kadirin që po flasin lehtë me njëri tjetrin duke përmendur edhe njëherë Suzanën që është nëna e Omerit dhe Harika që i bie të jetë motra e tij. Ai informacion e shòkon Shengylin por megjithatë, ajo nuk flet fare, pasi e di që ato nuk i pranojnë paratë e Suzanës.

Fëmijët shkojnë në shkollë si çdo mëngjes dhe mes tyre, Omeri lëndòhet që Aisheja nuk pranon t’i flasë ndërsa Asija lumturohet kur para Dorukut, për herë të parë rrëfen me gojën e saj se ka shumë pëlqim për të, ndonëse ende nuk ka besim. Ndërsa dy të tjerë, kanë pëlqime jo reciproke. Fillimisht është Suseni që vijon t’a pëlqejë Kadirin por nuk merr nga ai një shans të dytë për të qenë bashkë, ndaj dhe e dètyron Melisën të ndërhyjë për hir të saj. I dyti person është Berku që pëlqen Melisën dhe kur shikon çfarë ka bërë Suseni, i tregon asaj se Melisa ka pëlqim për Kadirin ndaj nuk e ndihmon dot.

Omeri largohet nga shtëpia i pràngosur dhe nèn shoqërimin e pòlicëve, të cilët e dërgojnë në kòmisariat. Ai mbahet në qèli, për shkak të plàgëve që ka marrë Tollga në kokë, nga gòditjet e tij. Kadiri dhe Orhani përpiqen të mundësojnë një takim me Omerin por kòmisari i pòlicisë nuk i lejon assesi. Që të mos humbasë kohë, Kadiri shkon në spìtal të mësojë gjendjen e Tollgës por ky i fundit, për fat, ndodhet në këmbë sepse ka shpëtuar me pak lèndime në fytyrë. Kadiri kërkon falje në emër të Omerit dhe i lutet që të mos i dalë më kurrë para atij.

Mirëpo, Tollga nuk pranon. Ai thotë se grùshtimet që ka marrë, do i kthejë me patjetër, por ia lë në dorë Kadirit nëse do që ato grùshtime t’i marrë Omeri apo ai vetë. Për të shpëtuar vëllanë, Kadiri pranon të rrìhet nga Tollga, i cili pasi e rrèh, tërheq dènoncimin për Omerin dhe ky i fundit lìrohet që atë natë nga bùrgu. Të gjithë rikthehen në shtëpi dhe të lumtur, derisa shikojnë Kadirin të katàndisur, por Kadiri e gjen një jùstifikim të besueshëm dhe askush nuk dýshon se Tollga mund t’a ketë rràhur.

Atë natë, Kadiri gjen prèhje vetëm tek xhaxhai i tij, Orhani. Të dy ulen pranë njëri tjetrit për të biseduar mbi ngjarjet e fundit dhe të ardhmen e Omerit në një klasë me Harikën që e ka motër. Bisedën e tyre do e dëgjojë fshèhurazi edhe Shengyli, e cila lumturohet duke menduar se nga Omeri, do u vijnë shumë para në të ardhmen. Megjithatë, Shengyli nuk e hap gojën as para Orhanit dhe as para Kadirit, sepse e di që ato nuk do pranonin para nga Suzana, që mendojnë se e ka bràktisur Omerin fòshnje. Të nesërmen, të gjithë fëmijët rikthehen në shkollë.

Omeri lèndohet që Aisheja nuk pranon të flasë me të, ashtu siç lèndohet Suseni që nuk merr dot një mundësi të dytë nga Kadiri, për të qenë bashkë. Si të vetmen zgjidhje, Suseni mendon Melisën. Ajo nuk e di pëlqimin e Melisës për Kadirin dhe anasjellas prandaj këmbëngul shumë që Melisa t’i flasë Kadirit për të. Melisa dètyrohet të shkojë por kur Berku mëson se çfarë po ndodh, ai i tregon Susenit të vërtetën se Melisa prej kohësh e pëlqen Kadirin. Për pëlqime flasin edhe Doruku me Asijen, ku kjo e fundit rrëfen për herë të parë me gojën e saj se e pëlqen shumë atë.

Masalli lumturohet shumë nga mësimet e pianos që Narini i jep të dyve, edhe asaj vetë edhe babait, Kemalit. Lumturia e saj pranë tyre është aq e madhe saqë u kërkon që të flejnë të tre sëbashku në të njëjtin shtrat dhe për hir të Masallit, ato të dy pranojnë, edhe pse përherë flejnë në vende të ndara. Masalli mbyll sytë dhe hìqet sikur po flen, derisa sigurohet se ato të dy kanë fjetur dhe pasi sigurohet, rikthehet në dhomën e saj, po aq e lumtur. Sakaq, në anën tjetër ndodhet vëllai i Kemalit, Hikmeti.

Hikmeti vijon të jetë në duart e Xhavidanës, e cila jo vetëm që ia shkaktoi atij gjendjen në të cilën ndodhet por edhe e tortùron, duke i treguar gjithë lìgësitë që bën, pasi është e sigurtë se ai asnjëherë nuk do ketë ndonjë përmirësim në shëndetin e tij, ndaj çdo fjalë e saj para tij, është si e pathënë fare. Me kënaqësi që e tregon buzëqeshja saj në fytyrë, Xhavidana i tregon Hikmetit planet që po thur kùndër Rejhanit dhe gjatë kohës që flet, ajo nuk e mendon aspak që dikush, në një cep tjetër të qytetit, po thur plane kùndër saj.

Ai person është gjithashtu një nga kùrbanet e Xhavidanës, si Hikmeti, por me shëndet të plotë. Ai person është Xhemreja, që vijon të jetë e shtruar si pacìente në një nga klìnikat më të mira për kurimin e shëndetit mendor. Gjatë gjithë qëndrimit të saj aty, e vetmja gjë që Xhemreja mendon, është hàkmarrja ndaj Xhavidanës dhe për këtë, tenton vazhdimisht që të arràtiset nga spitali por nuk ia del. Sakaq, kùrbani aktual i Xhavidanës, Rejhani, po jeton si e bùrgosur por me shpresën që shumë shpejt do dalë.

Ajo as që e di dhe as që e vëren kur në valixhen e saj fusin dòzën me lëndë të ndàluara. Ashtu si Rejhani, e gjithë qèlia, përveç Nebahatit dhe krahut të saj të djathtë, beson se Rejhani do dalë shumë shpejt nga bùrgu. Ato i gëzohen aq shumë atij fakti, saqë ndèzin muzikë dhe këndojnë e kërcejnë për të. Rejhani i shikon mëse e lumtur por nuk u bashkohet dot në kërcim për shkak të plàgës që ende nuk i është shëruar plotësisht. Ajo shtrihet në shtratin e saj dhe me sytë mbyllur, kujton muzikën dhe kërcimin e dasmës së saj me Emirin.

Misionet dhe planet kùndër Rejhanit vazhdojnë njësoj si përherë dhe pas disa përpjekjesh, arrijnë t’a fusin brenda valixhes së saj një dozë të vogël lënde të ndàluar. Askush nuk e vëren dhe angazhohen me gëzimin që të gjitha kanë kur mësojnë se Emiri ka gjetur personin që mund të rrëfejë çdo gjë e të sigurojë lìrimin e Rejhanit. Për këtë, ato vendosin muzikë e kërcejnë, gjë që Rejhanin e lumturon shumë por nuk u bashkohet dot në kërcim për shkak të plàgës që ndonjëherë e lèndon ende.

Teksa qëndron në shtratin e saj, e vetme, dhe të tjerët po kërcejnë për të, Rejhani kujton kur disa të panjohur kanë kërcyer edhe në dasmën e saj, aq të veçantë, sepse ishin pikërisht të panjohurit që ua mundësuan dasmën, pas planeve të Xhavidanës për t’ua shkàtërruar ditën. Xhavidana në ato momente merr një telefonatë nga Talazi, me të cilin do diskutojnë ecurinë e planeve por si gjithmonë, përfundojnë duke debàtuar sepse Talazi nuk pranon urdhëra ndërsa Xhavidana kërkon vetëm t’i shtýpë njerëzit me këmbë.

Lìgësinë që ka brenda vetes, Xhavidana e shpreh gjatë gjithë ditës, por me persona të ndryshëm dhe gjithmonë në fshèhtësi, që para Emirit dhe Melikesë të mos prìshet kurrsesi imazhi i saj. Kësaj rradhe, kùrbani i Xhavidanës do jetë Hikmeti. Ajo e merr veçmas Hikmetin, e pozicionon përballë vetes dhe i tregon se si e ka përgatitur planin që Rejhani të qëndrojë sa më gjatë në bùrg. Ajo shprehet lìrisht, pasi nuk e mendon kurrsesi që Hikmeti një ditë do mund t’i kthehet shëndetit të mëparshëm.

Një tjetër person që është bërë kùrban i Xhavidanës, është Xhemreja. Ajo vijon të jetë e shtruar në një klìnikë për shkak të pròblemeve me shëndetin mendor por pavàrësisht se çfarë ka kaluar, mendja saj funksionon vetëm për hàkmarrje ndaj Xhavidanës dhe për këtë përpiqet vazhdimisht t’ia mbàthë nga spìtali, por pa sukses. Përtej tyre ndodhet Kemali me Narinin. Harmonia mes njëri tjetrit ka ndikuar aq shumë tek Masalli vogël saqë ajo qëllimisht u kërkon të flenë të tre sëbashku dhe pasi Narinin me Kemalin i zë gjumi, ajo kthehet në dhomën e saj.

Aisheja nuk duron më të qëndrojë aq pranë Feritit prandaj dhe largohet për në shtëpinë e saj por Feriti nuk e lë dot të vetme ndaj i shkon nga pas dhe teksa debàtojnë për mendimet e tyre nëse Aisheja mund të rrijë e vetme apo jo, dritat fiken. Feriti nxiton të kontrollojë ku është defèkti dhe për t’a bërë Aishen të buzëqeshë, ai bën sikur e zè korenti. Frìka dhe lòtët në sytë e Aishes e mbushin atë ende më me shumë shpresa por gjithça do shùhet shumë shpejt, kur Aisheja mëson se ai po bën çdo gjë vetëm sepse ka gjetur letrën me listën e dëshirave.

Edhe pse duke lòtuar, Aisheja i thotë se atë letër nuk e ka ruajtur nga dashuria për të, siç ai pàndeh, por për t’i kujtuar vetes se sa budàllaqe ka qenë kur thurte ëndrra me të dhe kështu, para syve të tij, e grìs letrën. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Nana, që mëson nga shoqja e saj se nuk ia ka dërguar dot mesazhin anònim Jamanit pasi numri që Nana i ka dhënë, i rezulton se nuk funksionon. E panìkosur, Nana arrin të màshtrojë Xhengerin e t’ia mbàthë nga ai, për të shkuar me nxitim në shtëpi.

Nanës i përgjigjet Neslihani dhe Ajnuri që në derë dhe të dyja vërejnë një pànik të pakuptueshëm tek ajo, që kërkon me patjetër të takojë Jamanin. Ky i fundit, përveçse nuk është në shtëpi, nuk përgjigjet as në telefon, prandaj Nana nxiton për në kompaninë e tij, ku i futet në zyrë pa trokitur dhe kërkon që ai t’a dëgjojë, teksa i thotë se çështja saj është çështje jetë apo vdèkje. Edhe pse e paraqet situatën aq të rèndë, ai sërish nuk e dëgjon. Jamani del nga zyra ndërsa Nedimi i shpjegon Nanës se Jamani po operon për të shpëtuar Zijain.

Shkurtimisht, ai i tregon se kanë marrë sinjale që po përgatitej kùrth për Zijain dhe menjëherë e kanë larguar atë nga spìtali por tani duan të mësojnë nga kush i ka ardhur ai kùrth. Paralèlisht, për atë kùrth që shkoi bòsh, Idrisi po acàrohet pafund dhe gjithë acàrimin do e nxjerrë tek Kazimi, personi që mendon se e ka krah të djathtë. Si të mos mjaftonte për të, një telefonatë do ia shèmbë botën mbi kokë Idrisit. Ai mëson ndërmjet një avòkateje se Azizi, që ka qenë në krye të pasurisë para se të vdìste, ia ka lënë Nanës të gjithë pasurinë familjare.