Month: April 2023

Feriti lèndohet shumë nga mosbesimi i Aishes ndaj dhe i betohet asaj se do e vërtetojë që Arda nuk është fëmija i tij, ndonëse tani do donte që një fëmijë aq i pastër të mos mbetej në mes të asgjësë por të ishte fëmija i tij. Për t’a vërtetuar, Feriti shkon edhe njëherë pranë Gylshahut por ajo nuk flet asgjë. Pas Feritit, Aisheja shkon fshehurazi në spital dhe ndërmjet derës së hapur të dhomës, ajo dëgjon Gylshahun në një bisedë telefonike ku pranon se Arda nuk është i Feritit por i Xhemil Gyndyzit.

Pa humbur kohë, Aisheja e gjen atë person dhe e sjell në kòmisariat, para Feritit, ku të dy mësojnë njëherazi se Xhemili është zhdukur nga jeta tyre pasi nuk e pranon dot që Gylshahu po vdès. Feriti e ngushëllon, i qëndron pranë dhe e bind se sado të vështirë që do e ketë humbjen e Gylshahut, ai nuk mund t’a bràktisë djalin e tij, ndaj po atë ditë, Xhemili rikthehet në spital pranë Gylshahut e Ardës, për të plotësuar portretin familjar. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Nana, e cila merr një telefonatë të gëzueshme.

Mjeshtri i telefonit e lajmëron se telefoni saj është rregulluar dhe do i dorëzohet me gjithçka që ka pasur brenda, foto e video. Ajo lumturohet shumë që fundi i Idrisit po vjen dhe drejtësia do zbatohet, por nga ana tjetër trishtohet që misioni i saj mori fund dhe do largohet nga jeta e Jusufit e Jamanit. Për ndjenjën e fajit që ndjen kundrejt tij, ajo merr një vendim me shumë rëndësi; të shkruajë një letër për të, ku brenda asaj letre do rrëfejë gjithçka nga fillimi e deri në fund të qëndrimit të saj në shtëpi.

Pas rrëfimit të detajuar që hedh në letër, ajo fshin lòtët që i rrjedhin instiktivisht dhe për të shfrytëzuar faktin që Jamani nuk ndodhet në zyrën e tij, ajo futet për të lënë letrën, por dikush do e shohë. Ai person është Ajnuri, që me etje të madhe kërkon të mësojë se çfarë po kurdis Nana. Sapo kjo e fundit del nga zyra, Ajnuri futet për të marrë letrën por nuk e merr dot sepse i shkon pranë Adaleti, e cila po e pret për të vazhduar me punët e shtëpisë dhe nuk largohet nga zyra derisa Ajnuri del njëherazi me të që aty.

Ajnuri vijon t’a ngàcmojë Nanën me aludimet e saj, se Nana e bën gjithçka vetëm që të bjerë në sy të Jamanit e të jetë një ditë e zonja e asaj shtëpie, duke qenë krah tij si partnere jete. Pavarësisht se sa mundohet Ajnuri, Nana nuk i përgjigjet aspak. Ajo merr një telefonatë që e gëzon, pasi mjeshtri i dyqanit ku dërgoi telefonin për t’u rregulluar dhe i premtoi se do i rikthehet telefoni me gjithçka siç e ka pasur. Pas asaj telefonate, Nana bindet se fundi i Idrisit është shumë afër dhe ai do paguajë për gjithçka.

Gjatë kohës që ajo ndodhet në dhomë, pranë Jusufit është xhaxhai i tij Jamani, që po shfrytëzon gjithë kohën e mundshme për të kaluar kohë me të. Atë kohë të lirë që i mbetet Nanës për vete, ajo do e shfrytëzojë për të shkruar një letër, që do ia dedikojë totalisht Jamanit. Në atë letër, Nana do i mbushë rreshtat me rrëfim të sinqertë e të detajuar, që nga fillimi e deri në fund të ardhjes së saj në atë shtëpi, se kush është dhe çfarë misioni ka pasur me vete. Pasi e përfundon letrën, Nana fshin lòtët dhe i drejtohet zyrës së Jamanit.

Jamani vijon të jetë në dhomën e Jusufit, ndaj ajo lirisht e vendos letrën në një nga sirtarët e zyrës. Ajnuri e shikon duke vendosur diçka dhe sapo ajo largohet, tenton të futet brenda e t’a marrë letrën por Adaleti i shkon pranë, e thërret për të vazhduar punën dhe nuk largohet nga dhoma pa Ajnurin. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Feriti, i cili i premton Aishes se pavarësisht qëndrimit të saj dhe mosbesimit që ka, ai do ia vërtetojë se Arda nuk është djali tij, ndonëse në këtë pikë, do donte që ai fëmijë i pafajshëm të ishte djali tij.

Për t’a bërë Gylshahun të flasë, Feriti i shkon sërish në spital por ajo nuk pranon të flasë. Vetëm pak çaste më vonë, Aisheja e dëgjon Gylshahun në një bisedë telefonike ku ajo i tregon personit përtej telefonit gjithë të vërtetën, se Feriti nuk është babai i fëmijës. Ajo përmend edhe emrin e mbiemrin e vërtetë të babait biologjik dhe brenda ditës, Aisheja e thërret dhe e mban atë në kòmisariat. Në një rrëfim të sinqertë para Feritit, ai tregon se është larguar nga Gylshahu sepse nuk e pranon dot që ajo po vdès. Feriti e mirëkupton, e ngushëllon por edhe mundëson ribashkimin e tyre si familje.

Një ngjarje e pazakontë do marrë vend në shtëpinë e Korolluve, ku Sedati do gjejë Hajriun në dhomën e tij dhe të Nalanit. Ai përvesh menjëherë mëngët dhe të njëjtën gjë bën edhe Hajriu, i cili nga mllèfi që ka për Sedatin, nuk mendon as të sqarojë veten përse ishte në dhomën e tij. Familja zgjohet dhe u shkon pranë nga zhurma që dëgjojnë por për fat, Takoja arrin t’a mbajë në dhomë Rafetin, që ai të mos e rëndojë më tepër situatën. Muzoja i qetëson të gjithë, i dërgon në dhomat e tyre dhe me Sedatin e Hajriun del në oborr.

Pas shumë herësh që Sedati e pyet, Hajriu thotë se është futur në dhomë sepse kishte sjellë një ëmbëlsirë për Nalanin, të preferuarën e saj. Përgjigjia tij ende më shumë e irrìton Sedatin por Muzo e qetëson, duke i thënë se ia ka kërkuar ai Hajriut që t’a sillte ëmbëlsirën për Nalanin. Hajriu me aq largohet që aty por mllèfi Sedatit nuk largohet. Ndonëse është qetësuar, ai urdhëron Muzon që asnjëherë më të mos e thërrasë Hajriun, për asnjë lloj nevoje që mund të ketë, sepse nuk e duron fytyrën e Hajriut në shtëpi.

Pasi aprovon kërkesën e mirëkuptueshme të vëllait të tij, Muzo e këshillon atë të ketë kujdes me sjelljen e tij ndaj Nalanit, sepse kjo është mundësia tij e fundit dhe nuk do ketë një tjetër. Sedati e merr parasysh këshillën e Muzos dhe i drejtohet menjëherë Nalanit por kjo e fundit nuk pranon të flasin dhe justifikohet duke thënë se ka gjumë. Sedati fle pa humbur më tepër kohë por Nalani nuk fle dot sepse e zgjon Hajriu me mesazhin e tij, ku sërish i shkruan se nuk do heqë dorë nga ajo por do e presë.

Ai po e pret edhe fizikisht, poshtë shtëpisë, ku ka shkuar me një makinë që po e përdor për të vendosur muzikë me zë shumë të lartë, aq sa rrezìkon të zgjojë gjithë lagjen. Nalani i përgjigjet mesazhit të tij në formë të prerë, se mes tyre ka mbaruar çdo gjë që ka qenë dhe me aq, bie të flejë. Mëngjesin e të nesërmes, ajo zgjohet si një person totalisht tjetër, e hareshme dhe shumë optimiste, duke gatuar mëngjesin për të gjithë familjen, sipas preferencave që ato kanë. E gjithë familja çuditet që ajo po e ndrydh dhìmbjen ashtu por nuk e ngàcmojnë, përkundrazi, e mbështesin.

Sedati gjen Hajriun në dhomën e tij të gjumit dhe në çast, humbet toruan. Mes tyre nis një shèrr shumë i fortë sepse Hajriu nuk e ul aspak kokën dhe as që kërkon falje që ai e gjeti në dhomë, si dhe nuk jep fare shpjegim. Zhurma e tyre mbledh një pjesë të familjes por për fat, Rafetin arrijnë t’a mbajnë brenda në dhomën e tij, që ai të mos e mësojë se çfarë po ndodh. Pasi dalin në oborr për t’u sqaruar, sëbashku me Muzon, Hajriu nuk gënjen dhe tregon se është futur në dhomë për të sjellur ëmbëlsirën e preferuar të Nalanit.

Përgjigjia e Hajriut vetëm sa i nxeh gjàkrat ende më shumë, por Muzo do zbusë gjithçka. Muzo thotë se ia ka kërkuar ai Hajriut që t’a sillte ëmbëlsirën, sepse e dinte që Nalanit do i pëlqente shumë. Me aq, Hajriu largohet ndërsa Sedati kërkon nga Muzo në formë të prerë që të mos e thërrasë më Hajriun, për asgjë në botë. Pas fjalëve të Sedatit, Muzo i kërkon atij që të ketë shumë kujdes me sjelljen e tij kundrejt Nalanit, sepse kjo është mundësia e tij e fundit dhe nuk duhet t’a çojë dëm nga shkujdesia.

Sedati i aprovon fjalët e tij dhe menjëherë futet brenda për t’i qëndruar pranë Nalanit, por ajo nuk e do pranë vetes, ndaj e mbyll bisedën e tyre me të shpejtë dhe thotë se ka nevojë të flejë. Por Nalani nuk do flejë. Atë do e zgjojë mesazhi  i Hajriut që vijon t’i thotë se po e pret dhe jo vetëm shpirtërisht por fizikisht, ndodhet poshtë shtëpisë së tyre, brenda një makine në të cilën ka ndezur një muzikë me zë shumë të lartë. Nalani shqetësohet se mos atë muzikë, do e dëgjojë lagjia dhe familja e Sedatit.

Ajo i dërgon mesazh ku i shkruan se nuk do kthehet më kurrë tek ai dhe se çdo gjë mes tyre ka mbaruar, ndaj dhe duhet të largohet. Atë natë, ajo ia vendos kapakun çështjes me Hajriun dhe mëngjesin e të nesërmes zgjohet mëse e lumtur, duke buzëqeshur dhe duke përgatitur mëngjesin për të gjithë, sipas preferencave të secilit. Gylxhihana, Selena, Leventi dhe gjithë të tjerët shqetësohen që ajo e ka kaluar kaq lehtë vdèkjen e nënës së saj por nuk e ngàcmojnë me asnjë pyetje.

Orhani dhe Shengyli mësojnë se çfarë ka ndodhur me vajzën dhe e humbasin toruan nga e gjithë ngjarja, jo vetëm nga ajo që u ka ndodhur vajzave por edhe nga gënjeshtra tyre se gjoja do shkonin në një festë ditëlindjeje. Përtej ulèrimave të Shengylit dhe Orhanit, djemtë i qetësojnë ato të dy dhe i mbrojnë vajzat. Ndërkohë, motra biologjike e Omerit, Harika, ndodhet në makinë me Tollgën kur ai tenton t’a prekë atë në vende intíme. Harika tmèrrohet, ia heq duart dhe zbret nga makina, por sërish Tollga e kërcènon.

Duke i theksuar se nuk do bëhet gjithçka vetëm siç do ajo, ai i kujton se në telefon ka mesazhet ku ajo rrëfen se nuk e ka dhùnuar Omeri por ia ka bërë ajo vetes ato plàgë. Me lòt në sy, Harika vendos t’i drejtohet shtëpisë së Dorukut, ku ky i fundit po mban një lojë për hir të Melisës, gjoja se ajo nuk pranon të hajë në shenjë revòlte për dashurinë që po ia pengojnë prindërit. Doruku del jashtë sapo merr telefonatën nga Harika. Ajo, e përlòtur, i bën një ofertë; në këmbim të fajtorit për ngjarjen e Asijes, ajo kërkon telefonin e Tollgës.

Doruku pranon menjëherë, mëson se Tollga ia ka bërë kùrthin Asijes dhe Ajbykesë, si dhe i premton Harikës telefonin e tij, pa kërkuar të dijë për çfarë i duhet telefoni. Në çast, Doruku merr makinën, merr me vete Kadirin, Omerin e Ogulxhanin dhe të katërt sëbashku ndalojnë Tollgën para shtëpisë së tij. Tollga mendon se do përlèshen me të fizikisht, por nuk ndodh. Ato vetëm e bëjnë të rrëfehet, rregjistrojnë gjithçka në një telefon pa e vënë re Tollga dhe gjithashtu pa e vënë re, ia marrin edhe telefonin.

Për t’a dòrëzuar telefonin tek Harika, do shkojë Ogulxhani. Ai bëhet kurioz se çfarë do Harika nga ai telefon, prandaj e hap, lexon bisedën dhe ende më shumë nevèritet nga përtàllja Harikës me atë çfarë i ka bërë Omerit. Kur ia dòrëzon telefonin, ai ia përcjell me fjalë mendimet e tij dhe Harika léndohet. Por lëndimi i vërtetë do ndodhë mëngjesin e të nesërmes, kur në mënyrë mëse të papritur për Harikën, disa persona të panjohur u hynë në shtëpi dhe u marrin gjithçka kanë, për shkak të kredisë së papaguar nga Suzana, e cila ka rënë në kúrthin e Akifit.

Tollga do tèrrorizojë Harikën, duke i zgjatur duart drejt saj, por ajo nuk e lejon. Në vend që të kërkojë falje, Tollga irrítohet ende më shumë, duke thënë se është lodhur nga tekat e saj dhe fakti që çdo gjë duhet të bëhet vetëm si ajo do. E tmèrruar, Harika kërkon të zbresë menjëherë por para se t’a lejojë të hapë makinën, Tollga e kërcènon se do ia tregojë nënës së saj mesazhet ku ajo ka pranuar se i ka punuar rrèng Omerit dhe se ai asnjëherë nuk e ka dhùnuar. Mes lotësh, Harika largohet.

Ajo i drejtohet shtëpisë së Dorukut, ndërkohë që Doruku po lùfton për dashurinë e së motrës me Kadirin. Për t’ua marrë zemrën prindërve që ia kanë ndaluar Melisës të takohet me Kadirin, Doruku dhe Melisa krijojnë skema sikur Melisa ka hequr dorë nga ushqimi, për shkak të mërzisë së madhe. Pas asaj skeme, Doruku del jashtë në oborr ku po e pret Harika, me një ofertë të majme; ajo i ofron fajtorin e ngjarjes së Asijes, në këmbim të telefonit të Tollgës që duhet t’a marrë Doruku, në një formë apo një tjetër.

Doruku pranon por nuk e pyet se çfarë kërkon nga telefoni Tollgës, sado që çuditet shumë nga kërkesa saj. Ai telefonon Kadirin dhe Omerin, për t’a zgjidhur sëbashku hàkmarrjen ndaj Tollgës dhe ato pranojnë pa hezituar, por fillimisht qetësojnë situatën në shtëpi, sepse Shengyli dhe Orhani janë xhíndosur që nga momenti që kanë mësuar se çfarë u ka ndodhur vajzave si dhe fakti që ato i kanë gënjyer se do shkonin në një festë ditëlindjeje. Pasi qetësohet e gjithë situata dhe djemtë mbrojnë vajzat, ato largohen me Dorukun.

Të katërt sëbashku, i dalin përpara Tollgës, mu para shtëpisë së tyre dhe e ballafaqojnë për atë çfarë u ka bërë vajzave. Pa ditur aspak planin e tyre, Tollga e pohon dhe madje e tregon me detaje se si e ka bërë atë kúrth. Gjatë ballafaqimit, Doruku i merr telefonin fshehurazi dhe ato largohen, pa e rràhur Tollgën, gjë që atë e çudit, sepse nuk e di që ato e kanë filmuar të gjithë ballafaqimin. Ndërsa telefonin e tij ia dorëzon Ogulxhani Harikës, pasi lexon bisedën e saj me Tollgën dhe shpreh lèndimin që ka marrë nga ajo. E lènduara e vërtetë do jetë Harika, mëngjesin e të nesërmes, kur autoritetet përkatëse u futen në shtëpi dhe i marrin çdo gjë me vlerë për të shlyer bòrxhin ndaj bankës.

Emiri vendos të lumturojë ende më shumë Rejhanin, duke i përgatitur asaj një surprizë të rradhës. Për këtë, ai mbulon gjithë dhomën e tyre gjithandej me petale trëndafilash. Rejhani surprizohet së tepërmi, e përqafon me shpirt dhe e falenderon nga zemra. Gjithë ajo lumturi që i vjen nga surpriza e Emirit, i venitet nga një dhìmbje shumë e fortë në bark. Për të mos e panìkosur Emirin, ajo futet në tualet, ku qëndron derisa dhìmbja lehtësohet. Më pas, ajo del nga tualeti dhe qetëson Emirin.

Rejhani e bind se një gjendje e tillë është mëse normale në fillimin e shtatzënisë dhe se ai mund të largohet për në punë, duke i premtuar se në momentin e parë që do ndihet keq, do e telefonojë atë. Megjithatë, Emiri nuk mjaftohet me aq por ia lë amanet edhe Melikesë që ajo t’a kontrollojë vazhdimisht Rejhanin. Me t’u larguar Emiri, Zejnebi shkon të shohë Rejhanin dhe ndonëse Rejhani e mohon, ajo e vëren se nuk është fare mirë. Këtë ia transmeton edhe Melikesë, e cila thotë se kjo gjendje është normale për një femër me barrë.

Ato nuk e lëvizin nga dhoma Rejhanin, derisa në shtëpi rikthehet Emiri, dhe vendosin që t’ia prezantojnë Rejhanit surprizën me videot që kanë bërë të gjithë për të. Surpriza vjen shumë e papritur për Rejhani dhe përveç lumturisë, i sjell edhe lòt, që vijnë nga mirënjohja dhe falenderimi. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Kemali, që është i vendosur të rrëfehet para Narinit, në një darkim jashtë shtëpisë, vetëm për vetëm në një restorant shik. Vendimit të tij, Oja i kundërvihet shumë.

Duke mos mundur të bëjë asgjë për t’a ndaluar vëllanë e saj, ajo vendos të punojë fshehurazi. Për këtë, Oja telefonon restorantin ku Kemali ka rezervuar dhe e anullon rezervimin. Si hap të dytë dhe më të rëndësishëm, ajo shkruan në një letër një adresë të gabuar, ia dorëzon Shehrijes dhe i thotë se Kemali ia ka lënë porosi që t’ia japin Narinit. Kjo e fundit, e beson se letra ka ardhur nga Kemali dhe me taksi largohet për në atë adresë por e gjen veten në mes të asgjë, ndaj telefonon Kemalin dhe i kërkon t’a marrë që aty, sepse ka humbur.

Kemali kërkon nga nipi e tij Emiri që t’i sugjerojë një restorant shik, ku të mund të shkojë me Narinin atë mbrëmje, ndaj Emiri fillon menjëherë kërkimet. Ndërkohë Kemali i shkon pranë Narinit, për t’i thënë të bëhet gati për në mbrëmje. Narini e tènsionuar, nuk di si të përgjigjet por vetëm aprovon me kokë. Vendimin e tyre për të ngrënë jashtë, do e urrèjë vetëm Oja, e cila është kundër një martese të vërtetë mes vëllait të saj dhe Narinit. Ajo e di se Kemali ka vendosur t’i propozojë për martesë ndaj kërkon nga vetja që t’a anullojë atë plan.

Fshehurazi nga të gjithë, Oja telefonon restorantin dhe e anullon rezervimin e Kemalit. Pas atij hapi që hedh, ajo shkruan në një letër një adresë të gabuar, me shpresën që Narini do e marrë atë letër dhe atë adresë si të mirëqenë. Për këtë, Oja përdor Shehrijen. Ajo ia dorëzon letrën, kërkon që t’ia japë Narinit dhe t’i thotë se ia ka lënë Kemali. I gjithë plani shkon siç Oja donte dhe Narini mbërrin me taksi në një vend të panjohur e të pabanuar. Ajo telefonon Kemalin dhe i tregon se ka humbur, ndaj ka nevojë që t’a marrë sa më shpejt që aty.

Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Rejhani, e cila merr surprizën e rradhës nga Emiri. Në një moment fare të papritur, ajo futet në dhomë dhe shikon se gjithandej, Emiri e ka zbukuruar me petale trëndafilash. Rejhani e përqafon dhe e falenderon shumë, por ajo lumturi do i ndërpritet nga një dhìmbje e fortë në bark. Që të mos e panìkosë Emirin, ajo e përmban veten dhe shkon në tualet me justifkimin se gjoja po i trazohet dhe ka nevojë të vjellë. Pasi merr veten dhe del nga tualeti, ajo e shikon Emirin shumë të shqetësuar.

Megjithatë, arrin t’a bindë se ajo mund të qëndrojë e vetme, ndaj ai duhet të vazhdojë punën në kompani. Para se të largohet nga shtëpia, Emiri ia lë amanet Melikesë që t’a kontrollojë shpesh Rejhanin. Zejnebi gjithashtu i shkon shpesh pranë dhe vëren se Rejhani nuk është mirë, por të gjithë pandehin se është normale ajo gjendje në fillimin e shtatzënisë. Me aq kalon, ndërsa në mbrëmje, vendosin t’a surprizojnë me video-urimet që kanë përgatitur me rastin e shtatzënisë së saj.

Nana del në oborr sëbashku me Jusufin për të luajtur sportin e gjùajtjes me shìgjeta dhe teksa e bën këtë, në mendje i rikthehen të gjitha momentet me Jamanin. Ajo emocionohet por shpejt e mbledh veten dhe vazhdon një tjetër lojë me Jusufin, që të mos i kujtojë më Jamanin siç po bënte ajo lojë. Tanimë ato po luajnë me ujë, duke lagur njëri tjetrin dhe pa e kuptuar as vetë përse, Jamani acàrohet nga loja e tyre. Ai u shkon pranë për t’a ndaluar ndërsa Nana i hedh ujë, që t’a ftojë në lojë.

Jamani irrìtohet ende më shumë dhe i jep fund lojës së tyre, duke shkaktuar edhe mërzìtjen e Jusufit. Që ky i fundit të mos qëndrojë fare i mërzìtur, Nana futet brenda në shtëpi dhe gatuan me të në kuzhinë. Teksa piqet ushqimi drekës, Nana rregullon edhe kasetofonin e fëmijërisë së Jamanit, që Ajnuri e kishte prishur pa qëllim, duke e pastruar. Nana e sjell kasetofonin gjatë drekimit, menjëherë pasi Jusufi sikletos situatën duke thënë se Nana ka gatuar çfarë i pëlqen Jamanit sepse edhe ajo e do atë tanimë.

Sapo sjell kasetofonin e rregulluar, Jamani vendos kasetën me zërin e rregjistruar të babait të tij që ka qenë i talentuar në këndim. Ai emocionohet dhe teksa i flet Nanës për të, e emocionon edhe Nanën. Ajo vendos dorën e saj mbi dorën e tij dhe për pak sekonda Jamani përhumbet, më pas kthjellohet, ia heq dorën dhe largohet nga tavolina. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Feriti me Aishen, ku kjo e fundit merr përsipër të mbajë Ardën në shtëpinë e saj sepse tanimë Arda nuk pranon të qëndrojë në shtëpinë e Feritit.

Feriti është i trishtuar jo vetëm për shpifjen që po i bëhet por edhe për Ardën, që ka një baba biologjik që nuk e pranon dhe një nënë që po i vdès. Megjithatë, është i vendosur të vërtetojë fjalën e tij lidhur me atë fëmijë dhe për këtë, i nis menjëherë përpjekjet. Ai dhe Aisheja telefonojnë personin që rezulton të jetë bashkëshorti i nënës së Ardës por kuptojnë se ai është vetëm formalisht. Ajo i ka dhënë para për t’u martuar, vetëm që Arda të kishte një baba dhe gjithashtu i ka thënë se babai biologjik është një pòlic i quajtur Ferit.

Feriti, i lènduar nga sjellja e Aishes, i betohet asaj se ai do i besonte gjithmonë, edhe sikur t’i shkonin pranë me prova duke i thënë se ajo ka kryer një vjèdhje. Aisheja merr Ardën në shtëpinë e saj dhe Feriti shkon në shtëpinë e tij, ku bisedon me Vollkanin çështjen e Ardës, ashtu siç njëkohësisht bisedon edhe Aisheja me Neshenë. Trishtimi i Feritit është vetëm për djaloshin e vogël që nuk po pranohet nga babai i tij biologjik dhe nëna po i vdès. Megjithatë, nuk i ndalon përpjekjet derisa të vërtetohet para Aishes se ai nuk është babai Ardës.

Për këtë, ai telefonon personin që formalisht është i martuar me nënën e Ardës. Teksa pranë vetes ka Aishen, Feriti e telefonon dhe të dy njëherazi e dëgjojnë personin përtej telefonit duke shpjeguar se është martuar me të vetëm sepse ajo ishte bràktisur nga i dashuri dhe nuk donte që t’a rriste fëmijën pa një figurë babai. Për këtë ajo i ka dhënë para dhe atij gjithashtu i ka thënë se babai i Ardës është pòlic dhe quhet Ferit. Pas atyre fjalëve, Feriti irrítohet ende më shumë dhe ulèret në telefon duke kërkuar të flitet e vërteta, por më kot.

Sakaq, në anën tjetër ndodhet Nana që po luan me Jusufin dhe teksa luan me të në oborr, i kujtohen momentet e afrimiteti me Jamanin. Ky i fundit, i shikon duke luajtur dhe nevrìkoset, pa e kuptuar as vetë se çfarë po bën Nana që ai të nevrìkoset. Ajo e shikon, e spërkat me ujë siç po luan dhe me Jusufin dhe e fton edhe atë të luajë, por Jamani vetëm sa i jep fund asaj loje. Nana nuk ngulmon, ndaj futet brenda në kuzhinë që të gatuajë sëbashku me Jusufin, duke marrë përsipër gjithë drekimin e familjes.

Kur ulen të drekojnë, Jusufi thotë se Nana ka gatuar ushqimet e preferuara të xhaxhait të tij sepse edhe ajo e do tanimë atë. Fjalët e tij sërish krijojnë tensíon, ndaj Nana ngrihet nga tavolina, sjell kasetofonin që ka rregulluar dhe Jamani çuditet, pasi nuk e dinte as që ishte thyer ai kasetofon. Për të është shumë i shenjtë dhe këtë e vërteton duke vendosur kasetën me rregjistrimin e zërit të babait të tij, duke kënduar. Të dy emocionohen nga kënga dhe Nana vendos dorën sipër dorës së tij, si për t’i dhënë kurajo në ato momente por Jamani ia heq dorën dhe largohet.