Category: Uncategorized

Çelebiu e détyron Tomrisin që t’ia japë dòsjen e Esinit, duke i kujtuar se ato kanë gàbuar, sepse kanë màshtruar për plàgosjen e Iskenderit dhe e kanë dètyruar atë të japë një dèshmi të rrème, vetëm për të mbuluar krímín e Aliut. Çiçeku nevríkoset shumë me veprimin e Tomrisit dhe nga pániku telefonon Aliun, por ai nuk i përgjigjet, gjë që e shqètëson ende më tepër. Gjatë gjithë asaj kohe, Aliu vijon të jetë nèn tortùrat e Iskenderit që nuk tregon aspak mëshírë për Aliun e marrë pèng.

Në shtëpinë e tyre do trokasë shumë shpejt Ryjaja me Omerin. Tomrisi i gènjen duke u thënë se nuk ka asnjë provë kúndër Çelebiut ndërsa Çiçeku në fshèhtësi u tregon atyre të vërtetën e Çelebiut. Paralèlisht, njerëzit e Çelebiut gjejnë vendin e Xhemresë. Ajo ia mbàth për të shpëtuar veten dhe në atë vrapim, i bashkohet edhe Ozani. Ato fríkësohen kur shikojnë se nuk kanë nga ia mbàthin por prònarja e Xhemresë i shikon paprítur dhe i merr në furgonin e saj për t’i shpëtuar.

Ato marrin edhe Ryjanë me Omerin dhe shumë shpejt mbërrijnë në shtëpinë e Esinit. Adnani i shikon dhe lajmëron Çelebiun, ndërsa ato futen brenda, edhe pse me shumë fórcë dhe ngulmim. Esini ndodhet në gjendje të mjèruar ndërsa Xhemreja i përgjèrohet t’a ndihmojë që të mos përfundojë edhe ajo në të njëjtën formë, teksa i thekson se ka nevojë të jetë në këmbë për hir të së bijës, që është ende e vogël. Teksa ajo i përgjèrohet, nga oborri dëgjohet sirena e pòlìcisë që ka lajmëruar Çelebiu.

Ato e marrin Xhemrenë me fòrcë, ndërsa Xhemreja përsërit disa herë numrin e saj personale, me shpresën se Esini do bindet për t’i treguar ndonjë gjë që e zè ngushtë Çelebiun. Sakaq, Tomrisi atë natë udhëton për në Ankàra, pranë Kenanit, babait të Ryjasë. Ajo i ofron mbështetjen e saj morale dhe ekonomike, në këmbim që ai të rrëfejë sékretet e Çelebiut, që të mund të hàkmerren kùndër tij për çdo vdèkje dhe lèndim që ka shkaktuar. I zènë më ngushtë se asnjëherë në jetën e tij, Kenani pranon.

Jonxha dòrëzon tek Talazi diskun me filmimet që ka bërë nga dhoma gjumit e Narinit dhe Kemalit, duke i thënë se ajo është provë e mjaftueshme që ato nuk janë të martuar prej vërteti. Talazi shkon në shtëpinë e tij të shohë fílmimet, por më kot, disku është bosh. I irrítuar pafund nga veprimi i Jonxhës, ai ia pret rrugën dhe duke e kàpur nga fÿti, e pyet se çfarë po bën. Jonxha e pranon që i ka fshirë ajo dhe as që kèrcènohet nga Talazi që e urdhëron të bëjë të tjera filmime, ndryshe do i tregojë Kemalit bëmat e saj.

Duke theksuar se është jashtë asaj teme dhe se nuk do e pèngojë t’i tregojë Kemalit, ajo largohet. Në anën tjetër ndodhet Emiri, i cili mëson nga Seferi se ku ndodhet nëna tij dhe nxiton për tek ajo. Xhavidana nuk reziston fare për t’u kthyer në shtëpi por mendon se Emiri e ka falur, ndaj po e thërret. Por nuk është ashtu. Emiri është ofénduar aq shumë nga kontrata që nëna tij donte t’ia firmoste Rejhani, saqë ka marrë një vendim të ri. Duke e akùzuar si fájtore të madhe për veprimin që ka bërë, Emiri ia merr përgjegjësinë e shtëpisë.

Ai tregon para familjarëve dhe stafit, se zonja e re e shtëpisë do jetë Rejhani dhe do mbajë përgjegjësi për gjithçka. Làjmi Emirit bie si bómbé mbi Xhavidanën por ajo nuk flet dot. Para të gjithëve, ajo e pranon por veçmas, i shkon Emirit në dhomë, duke tentuar të sqarohet, gjòja se nuk ka pasur asgjë kùndër Rejhanit kur ka menduar kontratën. Emiri nuk e lejon as të flasë dhe e largon nga doma, për të qëndruar i vetëm me Rejhanin, e cila gjithashtu nuk është dakord që të dalin aq kúndër nënës së tij.

Emiri i sqaron Rejhanit se në botëkuptimin e tij, mèshirimi i tepërt është i dèmshëm dhe nëna tij ka bërë mjaftueshëm gàbime hapurazi, sa për t’a merituar atë që po i ndodh. Por sidoqoftë, Xhavidana nuk e pranon vendimin e të birit. Fshèhurazi, ajo abùzon me Nigarin, duke e kèrcènuar atë se nëse nuk do e vendosë të parën në listë, ajo do e pësójë kèq. Megjithatë, tòrturave për Xhavidanën nuk i vjen dot fundit. Mëngjesin e ditës tjetër, sapo zbardh, Oja fillon nga dhuratat më lùksoze për Rejhanin.

Seferi i tregon Emirit se ku e ka parë Xhavidanën dhe Emiri nxiton për tek ajo, i vetëm. Xhavidana pándeh se ai e ka falur dhe janë pajtuar, por Emiri sqaron se do bisedojnë në shtëpi, në prezencë të gjithë të tjerëve. Në shtëpi, Emiri mbledh në sallon të gjithë stafin e punonjësve dhe familjarët, për t’i lajmëruar se nga ai moment e tutje, zonja e shtëpisë do jetë Rejhani dhe përgjegjësinë do e marrë ajo. Të gjithë përveç Xhavidanës i gëzohen shumë atij vendimi që Emiri ka marrë, ende pa i thënë Rejhanit vetë.

Rejhani nuk është dakord dhe këtë ia shpreh teksa bisedojnë veçmas, por Emiri thekson se mëshíra e tepërt ndaj njerëzve që kanë gàbuar hapurazi, është e démshme. Rejhani nuk kùndërshton më tepër, ndërsa Xhavidana xhíndoset e tëra. Pavàrësisht vendimit të ri që ajo nuk e hèdh dot poshtë, sërish kërkon nga punonjësit që ajo të jetë e para. Xhavidana nuk tòleron asgjë, as vonesën më të vogël të kafesë dhe për këtë, i bértet shumë Nigarit, duke i theksuar se në atë shtëpi do jetë ajo gjithmonë prioriteti.

Por Xhavidana nuk e lë me aq. Pasi Emiri përcjell Rejhanin për në shtëpinë e nënë Hatixhesë, Xhavidana i shkon të birit në dhomë, gjòja për të shpjeguar arsyen përse e kërkoi marrëveshjen paramartesore nga Rejhani, por Emiri nuk e lejon as të flasë, duke thënë se ajo temë është mbyllur për të mos u hapur më. Si të mos mjaftonte, mëngjesin e ditës tjetër, Oja i jep gòditjen e rradhës Xhavidanës, duke zgjedhur për Rejhanin dhuratat më të shtrenjta. Në anën tjetër ndodhet vëllai tjetër i Ojës, Kemali.

Ai shikon në kompjuterin e Narinit se ajo po bën kërkime për të ditur se si sillet një person xhèloz dhe Kemali e merr këtë si një shenjë të bukur, me idenë se ajo ndjen xhèlozi për të. Personi që i nxíti të mendojnë se janë të dashuruar, Jonxha, në ato momente ndodhet në rrèzik. Talazi e kàp nga fÿti sepse ajo i ka dhënë një disk bosh dhe jo me pamjet që vërtetojnë se martesa Kemalit me Narinin është e rrème, ndaj i kërkon të bëjë të tjera fílmime por Jonxha refuzon. Ajo nuk pranon, edhe pasi Talazi e kèrcènon se do i tregojë gjithçka Kemalit.

Jamani tmèrrohet kur kupton se Seheri është rrèmbyèr dhe pa humbur fare kohë, lajmëron Nedimin që të fillojnë kërkimet, si dhe Fëratin që të mbërrijë në shtëpi me një ekip pòlìcor. Por për vete, Jamani i drejtohet klìnikës së Azizit. Ai e kàp me forcë teksa e urdhëron të flasë por Azizi e mbron veten duke i theksuar Jamanit se po ta kishte rrèmbyèr, nuk do kishte qenë në zyrë në ato momente. Jamani largohet, i bindur nga ato fjalë dhe rikthehet në shtëpinë e Seherit me shpresën se do gjejë ndonjë gjurmë.

Teksa kërkon për gjurmë, ai gjen arushin e djalit të ujit dhe e kujton menjëherë se ku e ka parë. Vëllai i djalit rrèmbyès, mëson nga një tjetër person se kush është Jamani dhe frìkësohet i tëri. Me nxitim ai shkon pranë të vëllasë por tani është shumë vonë sepse Seheri i ka parë fytyrat e të dyve. Jamani ndërkohë, arrin të gjejë vendin e punës së djemve dhe ndërmjet një kolegut të tyre që e dhùnon, ai mundëson një bisedë telefonike me rrèmbyèsin dhe vëllanë e tij. Ky i fundit, e pranon se Seheri është në duart e tyre.

Duke u lakmuar nga pasuria e pafundme e Jamanit, djaloshi kërkon nga ai shumën prej 10 milionë dòllarësh. Pa refuzuar dhe pa pranuar ende asgjë, Jamani i paralàjmëron se çfarë do u ndodhë nëse do guxojnë t’ia prekin Seherin dhe teksa kërkon t’a shohë atë edhe njëherë, Jamani vëren një shenjë, që e ndihmon mjaftueshëm të kuptojë se ku ndodhen ato. Paralèlisht, Azizi del për t’a kërkuar Seherin, duke bërë diçka që prej dekadash nuk e ka bërë; duke marrë àrmèn në brez.

Ai thýen parimet për të dhe prek gjënë për të cilën është shkëputur tòtalisht nga familja tij. Para se të largohet nga klìnika, atij i del përpara Zuhali. Kjo e fundit, e ka parë të gjithë skenën e rrèmbìmit të Seherit dhe nuk ka ndërhyrë fare. Ajo e ruan informacionin për Azizin, me shpresën se ai do e shpëtojë Seherin, do bëhet heroi saj dhe kështu do formojë me të një lidhje mjaftueshëm të fortë sa për t’a shkëputur atë përgjithmonë nga Jamani. Me atë informacion të madh që i jep, Azizi del me nxitim nga klìnika.

Jamani krijon dyshíme mbi Azizin, se ndoshta ai e ka rrèmbyèr Seherin. Me shumë nxitim, ai mbërrin në klínikën e Azizit, ku futet pa pyetur njeri dhe e kàp Azizin nga fÿti, teksa i kërkon llógari për Seherin. Azizi e bind që nuk ka lidhje me rastin, duke thënë se nuk do ishte aty në zyrë po të kishte rrémbyér Seherin. Jamani largohet me po aq frústrim sa ç’kishte kur erdhi dhe bashkë me Fëratin e një ekip pólícor, ai kthehet në shtëpinë e Seherit për të gjetur ndonjë gjurmë të mbetur nga ajo.

Rrèmbìmin e Seherit, e ka parë Zuhali me sytë e saj por nuk ka ndërhyrë apo reaguar aspak, me shpresën se i fíksuari pas Seherit do i japë fùnd asaj dhe Zuhali do shpëtojë nga mundësia që Jamani të jetë i Seherit. Megjithatë, ajo e bind veten se nëse Seherin do e shpëtojë njeri, ai duhet të jetë Azizi, që ai të bëhet hèroi saj. Ndërkohë që sillet rreth e rrotull shtëpisë, Jamani shikon një arush të vogël në tokë dhe kujton se atë arush ia ka parë djalit të ujit, një ditë më parë kur ndodhej aty.

Gjatë asaj kohe, vëllai i rrèmbyèsit fríkësohet shumë nga veprimi i të vëllasë, kur mëson se Jamani është ish bashkëshorti Seherit. Në anën tjetër, Azizi thyèn parimet e tij, duke nxjerrë àrmèn nga dollapi i fshèhur në zyrë. Me àrmèn në brez, ai del të kërkojë Seherin por përpara i del Zuhali. Qëllimisht, ajo i tregon Azizit se kush e ka rrèmbyèr Seherin, që ai t’a gjejë e t’i bëhet hèro. Sakaq, Jamani gjen vendin e punës së rrèmbyèsit dhe vëllait të tij që i ka shkuar pranë tanimë. Ndërmjet telefonit të një kolegu, Jamani i telefonon.

Ai i betohet se do e paguajnë shumë réndë nëse do guxojnë t’i bëjnë gjë asaj, por qartazi, djemtë kërkojnë një shumë të madhe parash, në këmbim të lírimit të Seherit. Jamani kërkon të shikojë fillimisht Seherin dhe teksa kamera i drejtohet asaj, Jamani vëren një detaj që e ndihmon të kuptojë se ku ndodhen ato. Paralèlisht, Aliu vëren se Dujguja ka ndryshuar me të. Ai përpiqet të kuptojë se çfarë po ndodh, por më kòt. Gjithçka i qartësohet dhe e kupton, vetëm pasi e bisedon me Kàranë dhe ajo ia shpjegon se ka gàbuar rèndë.

Tomris shkon pranë Xhemresë, duke iu betuar se Çelebiu nuk di asgjë që ajo ndodhet aty dhe duke i kërkuar që t’i tregojë nga e para fytyrën e vërtetë të tij. Çdo fjalë të Xhemresë, Tomrisi e beson dhe kujton se dy dekada më parë, Çelebiu i ka shkuar asaj në spítal me të dashurën që ka pasur asokohe, sepse gjòja ajo kishte rënë nga një kat i lartë. Ajo alùdon se pikërisht ai mund të jetë rasti për t’a zènë gàbim atë, nëse ai e ka gènjyer dhe nëse asaj vajze i ka ushtruar të njëjtën dhùnë mànjakërie, njësoj si Xhemresë.

Ato entuziasmohen nga idea se mund t’a kàpin diku Çelebiun, ndaj dhe largohen menjëherë për të bërë kërkimet e duhura. Teksa shoferi dhe krahu i djathtë i Çelebiut, Adnani ndodhet në lagjen e tyre, Tomrisi largohet me Omerin dhe Ryjanë. Ai i shikon, lajmëron Çelebiun dhe vazhdon kërkimet për Xhemrenë. Në ato momente, Xhemreja telefonon prònaren e saj për t’i treguar si qëndron e vërteta që nuk ka shkuar dot në punë. Ajo e mirëkupton dhe kur Adnani e pyet me fotografi në dorë nëse e ka parë Xhemrenë, ajo e mohon.

Në ato momente, Çelebiu ndodhet në shtëpi me vajzën e tij, Gyneshin, e cila i tregon përrallën që po lexon, mbi një kangur të bràktisur. Edhe pse thjesht një përrallë, Çelebiu ndikohet shumë kèq, ia ndalon Gyneshit të lexojë të tilla gjëra dhe del fare nga shtëpia sepse nuk mbushet dot me frymë. Teksa ndodhet në kompani, atë e telefonon Bylenti, i cili e bind për një takim. Çelebiu nuk ndikohet nga fjalët e Bylentit në takim, gjòja se Shimali po e tràdhton me Aliun, por e konfuzon mjaftueshëm sa ai të bëjë kërkime për atë detaj.

Sakaq, Aliu rrèmbèhet në mënyrë të paprítur nga Iskenderi, pa e parë askush, edhe pse në mes të rrugës. Paralèlisht, Tomrisi që po bën kërkime në spìtal, gjen dòsjen e të dashurës së dikurshme të Çelebiut, që quhet Esen. Me këshillimin e një tjetër dòktoreshe, ato bien dakord se pacíentja nuk mund të jetë lénduar vetë me ato traùma në kokë e trup, por dikush i ka ushtruar dhùnë. Tomrisi kthehet në shtëpi me dósjen e Esinit në dorë, në një kohë që Xhemreja me Ozanin zbulojnë se lígjërisht, Esini është gruaja e Adnanit. Në shtëpi, Tomrisi në mënyrë shòkuese përballet me Çelebiun.

Iskenderi i vihet aq kèq Aliut që e ka plàgosur, saqë në një moment fare të paprítur, ai e rrèmbèn atë. Paralèlisht, një grumbull i madh njerëzish janë mbledhur për të gjetur prova për dhùnën mànjake të vëllait të tij, Çelebiut. Tomrisi jo vetëm që beson çdo fjalë të Xhemresë, por shpreh kéqardhje dhe gjithashtu kujton një rast të ndodhur dekada më parë, kur Çelebiu i ka shkuar në spítal me të dashurën e tij asokohe, duke thënë se ajo kishte rënë nga një ndërtesë e lartë. Ajo që Tomrisi thekson, është se vajzën nuk e linte të fliste.

Ato binden se ajo mund të ketë qenë një ndër víktímat, prandaj Tomrisi nxiton për në spítal bashkë me Ryjanë dhe Omerin për të kontrolluar dòsjet. Teksa kontrollojnë njëherazi për të shpejtuar, ato e gjejnë. Vajza quhet Esin dhe Tomrisi bindet nga anàlizimi i një tjetër dóktoreshe, se ato fràktura në kokë nuk mund të jenë shkaktuar nga një rënie por vetëm nga një dhùnë e ushtruar. Gjatë asaj kohe, Xhemreja me Ozanin lidhen me një tjetër informacion që u bie si bòmbè; Çelebiu lígjërisht e ka martuar Esinin me Adnanin, shoferin e tij.

Adnani në ato momente ndodhet në lagjen e tyre duke kërkuar për Xhemrenë por nuk e gjen dot, sepse në momentin që pyet prònaren e Xhemresë në punë, Xhemreja e telefonon dhe i përgjèrohet të mos e heqë nga puna, teksa i tregon se çfarë i ka ngjarë me Çelebiun. Zonja në fjalë e largon Adnanin nga lokali pa i dhënë asnjë informacion. Por, situata do marrë një rrjedhë tjetër dhe e gjitha për shkak të Bylentit që e fton Çelebiun të takohen. Çelebiu shkon por fillimisht nuk i jep të drejtë alùdimeve të tij se ka diçka mes Aliut dhe Shimalit.

Së fundmi, disa detaje e konfuzojnë atë dhe duke i shkuar në shtëpi Tomrisit e duke gjetur vetëm Çiçekun, ai zbulon të vërtetën, se ajo nuk është Shimali. Në ato momente, në shtëpi vjen edhe Tomrisi, me dòsjen e Esenit në dorë, gjë që Çelebiu e shikon. Ato përballen për krímét që kanë kryer, teksa të dy theksojnë se ato kanë qenë për njëri tjetrin jo vetëm shoqëri por edhe familje. Megjithatë, Tomrisi e pyet hapurazi Çelebiun se çfarë i ka bërë ai Esenit, por Çelebiu mohon të ketë lidhje me démtimet e saj.

Hatixheja kërkon që dasma të bëhet sa më parë të jetë e mundur, ndaj Emiri zotohet t’a bëjnë fundjavën e ardhshme. Xhavidana tmèrrohet por para se ajo të flasë, Oja e mbështet dhe ofron ndihmën e saj të pakushtëzuar. Emiri del jashtë pas pak çastesh dhe Rejhani i víhet nga pas por ai e rrèmbèn nga duart dhe e dërgon në një vend ku do e suprizojë me físhekzjàrret e panumërta që ai ka paguar për të shpérthyer për atë natë të veçantë. Teksa ato përqafohen të lumtur, Xhavidana vëren se ato janë larguar.

E irrítuar pafund, ajo largohet pa i thënë gjë njeriu dhe atë natë nuk shkon fare në shtëpi. Paralèlisht, Jonxha del përballë Narinit duke i thënë se dëshiron të rregullojë kèqkuptimin e ndodhur atë natë, por Narini nuk pranon t’a quajë kèqkuptim. Megjithatë, Jonxha e mbyll bisedën e tyre duke e thúmbuar Narinin, me fjalët se ajo dhe Kemali janë shumë të afërt për shkak se punojnë bashkë. Narini nuk do t’ia besojë vetes se po ndjen xhelòzi për Kemalin, prandaj e kúndërshton këtë të fundit, gjersa bisedojnë pak më vonë.

Sipas Kemalit, Rejhani me Emirin kanë vërtetuar shprehjen se dashuritë e mëdha lindin nga gríndjet por Narini ngulmon se rasti i tyre bën përjàshtim. Edhe pse e kúndërshton Kemalin, Narinin e zè gjumi atë natë duke menduar nëse edhe rasti tyre është i njëjtë si i Rejhanit me Emirin. Sakaq, mëngjesin e ditës tjetër, Taxhi shkon sërish pranë Sunës sepse ajo ngulmon se do të arràtiset që aty. Teksa ato debàtojnë atë gjë, Taxhi shikon Emirin dhe Rejhanin duke iu afruar, ndaj largohet që të mos ballafaqohet me to.

Por Suna i ballafaqon. Emiri ndihet në fàj që nuk i ka treguar për paràlizën e babait të tyre por e bind se këtë e ka bërë për të mirën e saj. Që aty, Emiri me Rejhanin shkojnë në shtëpi, ku do i presë edhe Kemali me Narinin e Ojën, të gjithë të angazhuar me përgatitjen e dasmës së tyre. Oja madje sugjeron që dasëm të bëjë edhe Kemali me Narinin por ato heshtin. Gjatë asaj kohe, në shtëpinë e tyre, Jonxha merr kamerën që u ka vendosur në dhomë, përshëndetet me Shehrijen dhe largohet për në shtëpinë e saj të re.

Jonxha i shkon pranë Narinit duke i kërkuar të rregullojë kèqkuptimin që ndodhi dhe njëkohësisht duke thùmbuar se ajo dhe Kemali janë shumë të afërt, për shkak se punojnë sëbashku, por Narini përgjigjet prèrazi se nuk kishte fare kèqkuptim në atë mes, dhe biseda mbyllet me aq. Në anën tjetër ndodhet Emiri me familjen e tij, ku nëna e qumështit kërkon që dasma mes të rinjve të bëhet sa më shpejt të jetë e mundur. Oja mbështet menjëherë mendimin e nënë Hatixhesë dhe ofrohet me ndihmën e saj.

Sipas Ojës, ajo mund të organizojë dasmën për fundjavën e ardhshme. Emiri me Rejhanin emocionohen së tepërmi dhe nga emocionet, vendosin të largohen pa i thënë gjë njeriu. Ato shkojnë të shohin físhekzjàrret e panumërta që Emiri ka vënë në dispozicion të asaj nate, ndërsa nëna tij Xhavidana vendos të largohet fare, pa i thënë gjë njeriu. Kur kthehet në shtëpi, Emiri vëren se të gjithë janë pánikosur për nënën e tij por atij i kujtohet marrëveshja që ajo kishte bërë për martesën dhe nga irrítimi, nuk shqètësohet aspak.

Atë natë, për Emirin dhe Rejhanin do flasë edhe Narini me Kemalin. Ky i fundit, thekson se dashuritë më të mëdha lindin nga gríndjet me personin përballë, por Narini nuk do t’a besojë që po ndodh e njëjta gjë me ato të dy, ndaj thotë se rasti Emirit dhe Rejhanit është një përjàshtim, sepse diçka e tillë është e pamundur të ndodhë. Por në mendjen e Narinit mbesin gjatë ato fjalë, aq sa nuk e zë gjumi duke menduar të gjitha gríndjet që ka pasur me Kemalin por në përfundim i thotë vetes se ato mendime janë një màrrëzi e madhe.

Mëngjesin e ditës tjetër, ato dalin nga shtëpia për të shkuar pranë Emirit dhe Rejhanit, që nèn mbikëqyrjen e Ojës po përgatiten për dasmën e tyre. Oja thotë se një dasëm duhet bërë edhe për Narinin dhe Kemalin por ato e anashkalojnë atë bisedë. Ndërkohë në shtëpinë e tyre, Jonxha heq kamerën nga dhoma tyre, përshëndetet me Shehrijen dhe largohet për në shtëpinë e saj të re. Po atë ditë, Emiri me Rejhanin do i shkojnë vizitë Sunës, e cila do i ballafaqojë për paralízën e Hikmetit por Emiri e bind se nuk ka dashur t’a mérzisë atë, prandaj nuk i ka thënë.

Nedimi telefonon Jamanin sapo merr disa të reja të tjera mbi Azizin, në bazë të të cilave thotë me bindje se ai nuk po krijon ndonjë kùrth për të apo Seherin, sepse prej vitesh ka shkëputur çdo lidhje me familjen e tij dhe ka jetuar jashtë vendit. Pavàrësisht detajeve të forta, Jamani kërkon të jenë syhapur. Në ato momente, Azizin e shikon Zuhali, të cilës i kërkon të mos i tregojë asgjë Seherit për gjendjen e tij por Zuhali e bën. Seheri nxiton për tek Azizi sapo mëson çfarë ka ndodhur me të dhe kësaj rradhe, bëhet ajo dòktoresha e tij.

Para Seherit, Azizi rrëfen se është rritur në familjen e tij krìmìnale, që i ka dhënë plùmba në vend të topave për të luajtur në fëmijëri, por sapo është rritur dhe ka marrë frerët e jetës në dorë, ai është larguar prej tyre. E vetmja brèngë e Azizit është fakti që aksìdentalisht është bërë shkak i vdèkjes së babait të tij. Seheri e mbushur me pikëpyetje nga ajo bisedë, shpreh kèqardhjen e saj për të dhe largohet. Që aty, Seheri shkon pranë Fëratit, për të mësuar nga ai të vërtetën e ngjarjes që ajo ka qëllùar me àrmè Jamanin.

Fërati ia rrëfen me detaje dhe Seheri kupton se Jamani ka ndryshuar tòtalisht nga dashuria për të. E ndjerë në fàj, ajo kthehet në shtëpi dhe e telefonon për të pranuar gàbimin që ka bërë. Jamani lumturohet dhe ofrohet t’a marrë për të drekuar me të dhe Jusufin, gjë që Seheri e pranon por teksa pret ardhjen e Jamanit, Seheri rrèmbèhet në mënyrë të paprìtur nga personi që u fìksua pas saj. Ndërkohë në anën tjetër ndodhet Dujguja që bashkë me Jaseminin përgatiten për ditën e madhe të kërkesës së dorës së saj.

Ato frìkësohen kur dëgjojnë nënën e tyre që thotë në përgjithësi që nuk është e thënë të martohet çdo vajzë, por megjithatë e kalojnë situatën dhe e bëjnë të përgatitet edhe ajo. Sakaq, Aliu nuk di asgjë dhe mendon se Dujguja do nevrìkoset shumë nëse do kërkohet dora saj pa e diskutuar ato njëherë sëbashku. Ai mbërrin në çastin e fundit para se Sulltana t’a kërkojë dorën e Dujgusë por kupton se me veprimin që bëri, ai shkaktoi një irrìtim të papërshkrueshëm tek Dujguja.