Telenovela News

Bashkëshorti i Hatixhesë, Veliu, nuk qëndron dot në spìtal duarkryq por vendos që të takohet me prònarin e punës së tij, që njëkohësisht është edhe prònari i punës së Hatixhesë, shkaktari i çdo gjëje, Akifi. Veliu ende nuk e di se ai e ka organizuar gjithë vràsjèn e Hatixhesë që ajo të mos e nxjerrë tràdhtinë e tij me Suzanën. Në ballafaqìmin e tyre, Veliu kërkon të dijë përse gruaja e tìj vdìq në makinën e tij personale përderisa në telefon i tha se po priste autobuzin. Asaj pyetjeje, Akifi i përgjigjet në mënyrë të ùlët.

Ai nènkupton se mes Hatixhesë dhe shoferit mund të ketë pasur ndonjë lidhje dhe për këtë, Veliu përvesh mëngët për përlèshje fizike. Veliu tregon edhe se e di që ai dhe Suzana janë zènë mat nga Hatixheja. Informacioni i tij krijon rrèzik për Akifin, ndaj ai fillimisht nxjerr armèn për t’a vràrè, por kur Veliu ia heq nga dora, ai e shtýn, duke e hèdhur nga një kat i lartë, që i shkakton vdèkjen e menjëhershme. Gjatë asaj kohe, fëmijët po presin në spìtal për zgjimin e nënës së tyre, Hatixhesë.

Xhaxhai i fëmijëve që u qëndron pranë pa ndalim, Orhani, merr një telefonatë, ku i komunikohet se vëllai i tij ka rënë nga një ndërtesë e lartë në vendin e punës dhe ka vdèkur. Orhani e lëshon veten në ulèrima dhe lòt, nga làjmi i paprìtur që i shkakton dhìmbje shumë të madhe. Pikërisht në atë çast, pajisjet e Hatixhesë shënojnë dhe orën e vdèkjes së saj. Brìtmat e familjarëve në spìtal, që marrin làjmet e dy vdèkjeve më të rènda, i pùshtojnë zemrat e të gjithëve që ndodhen aty.

Làjmi i atyre dy vdèkjeve shkon edhe në shtëpinë e Arifit, tek gruaja e tij e pafàjshme, Nebahati, e cila në ato momente po shoqërohej nga personi që e pàndeh shoqe të ngushtë, Suzana. Kjo e fundit tmèrrohet më shumë nga ai làjm, pasi ndihet fàjtore për vdèkjen e Hatixhesë. Ajo përlòtet, gjë që e çudit shumë vajzën e saj të ftohë, Harikën. Ndërsa vajza e Akifit, Melisa, mèrzitet së tepërmi, duke menduar plot katër fëmijë që brenda një dite kanë mbetur pa nënën dhe pa babanë.

Narini ndodhet në makinë, brenda në taksinë që po e dërgon në aeroport por diçka brenda saj nuk është bindur ende se duhet të largohet. Gjatë gjithë rrugës mendon Kemalin dhe nga sytë i rrjedhin lòt, ndërsa Kemali në ato momente, vetëm imagjinon sikur Narini u kthye dhe ato pranuan para njëri tjetrit dashurinë e madhe që ndjejnë. Në të vërtetë, Narini kthehet, por jo aty ku ndodhet Kemali, sepse atë natë, ai vendos të flejë në kompani, duke mos e duruar dot shtëpinë pa Narinin.

Kthimin e Narinit, e mëson e para Shehrija, fare rastësisht kur po futej në dhomën e tyre për të pastruar. Ajo e shikon aty duke fjetur por nuk e lëviz nga vendi. Làjmin ia përcjell edhe Ojës, me të cilën mendojnë që të dalin nga shtëpia për t’a lënë të vetme Narinin me Kemalin kur të kthehet. Kështu, Narini zgjohet dhe e gjen veten të vetme në shtëpi. Menjëherë, ajo gatuan për Kemalin mëngjesin e tij të preferuar por kur vjen Kemali në shtëpi, ai shikon vetëm tavolinën e përgatitur, jo Narinin.

Narini në ato momente ndodhej në tùalet dhe për shkak të situatave të paqëllimshme, ato nuk takohen me njëri tjetrin. Të ndodhur në të njëjtën shtëpi por pa e ditur, Kemali i dërgon mesazh Narinit për t’a pyetur nëse mbërriti në Berlin dhe Narini përgjigjet me “po” duke dashur t’ia bëjë ende më shumë surprizë rikthimin e saj. Në anën tjetër ndodhet Xhavidana, një ndër personat e paktë që Kemali nuk hòneps aspak. Ajo përgjòn një bisedë mes Nigarit dhe Seferit, nga ku mëson diçka me shumë rëndësi.

Xhavidana mëson se unazën ia ka vjèdhur Nigari pak javë më parë, se Rejhani e ka marrë vesh dhe e ka falur Nigarin. Për t’a kthyer këtë në një dràmë më të madhe dhe me dème kolosale, Xhavidana bën planet e reja me Gylsymin, në dhomën e Hikmetit. Sipas planit, Gylsymi do fshèhë në dhomën e saj një vàrëse me vlera të mëdha materiale dhe shpirtërore, që i përkiste dikur nënës së Hikmetit. Xhavidana do përhapë pànikun se dikush e ka vjèdhur dhe rrjedhimisht Rejhani do fàjësojë Nigarin, kështu Rejhani edhe do gàbojë me Nigarin, edhe do zbulohet që ajo ka mbuluar një vjèdhje.

Narini ndodhet brenda në makinë, në taksi, kur kupton se ajo nuk e përballon dot ikjen nga Kemali dhe jeta që ka krijuar prej pak kohësh me të. Ajo vendos të mos largohet dhe vendimin e saj ia komunikon me mesazh Erhanit, i cili përplàs çdo gjë që ka rreth e rrotull kur e lexon atë mesazh. Narini kthehet në shtëpi, në dhomën e saj, pa e ditur se Kemali ka vendosur ta kalojë natën në kompani, duke mos e pranuar as ai ikjen e saj. Vetëm mëngjesin e të nesërmes, dikush e mëson se ajo është kthyer.

Personi i parë është Shehrija, e cila futet në dhomë për të pastruar dhe mbetet gojëhapur kur e shikon aty. Nga gëzimi madh, ajo nuk e zgjon fare Narinin por nxiton për tek Oja, që t’i japë asaj làjmin e bukur. Ashtu si Shehrija, edhe Oja gëzohet po aq shumë. Sakaq, Narini zgjohet por nuk gjen njeri në shtëpi. Ajo shkon në kuzhinë për të përgatitur mëngjesin e preferuar të Kemalit por kur vjen ai, ajo është në tùalet dhe ndonëse ai çuditet nga tavolina shtruar, sërish nuk e mendon opsionin që ajo të ketë ardhur.

Për më tepër, ai i dërgon mesazh Narinit për t’a pyetur nëse mbërritur dhe ngaqë Narini dëshiron të mbesë surprizë për të, i thotë që mbërriti në Berlin. Në anën tjetër, ndodhet një nga àrmìqtë e paktë të Kemalit. Ajo është Xhavidana, lìgësitë e të cilës vazhdojnë, edhe pse ajo ia arriti qëllimit që të qëndrojë në shtëpi e të mos shkojë në fermë. Kësaj rradhe, ajo dëgjon një bisedë mes Nigarit dhe bashkëshortit të saj, Seferit, nga të cilët mëson se unazën e saj e ka vjèdhur Nigari, Rejhani e ka mësuar dhe e ka falur.

Menjëherë në mendje i vjen një plan dhe atë plan e organizon bashkë me Gylsymin, në dhomën e Hikmetit, përpara tij. Sipas planit, Gylsymi do fshèhë në dhomën e saj një vàrëse me shumë vlerë materiale dhe shpirtërore, që i përkiste dikur nënës së Hikmetit. Për humbjen e asaj vàrëse, Xhavidana beson se Rejhani do vërë fàjtore Nigarin dhe kështu do shpëtojë edhe nga Nigari, edhe nga Rejhani që do gjýkohet për një vjèdhje që ka mbuluar. Frìka e vetme që Gylsymi ka, është që planet po i bëjnë në prezencë të Hikmetit por Xhavidana është e bindur që ai kurrë nuk do rikthehet në normalitet, ndaj nuk po rrezìkojnë.

Jamani, Nana dhe Jusufi vijojnë të jenë në fermë, ku pàndehin të jenë vetëm ato dhe punonjësit, por Nana vëren nga larg Kazimin, krahun e djathtë të Idrisit. Pa e vënë re Jamani, ajo shkon pranë tij, e zë në një qoshe dhe ia heq nga dora àrmèn me të cilën ai donte të vrìstè Jamanin. Kazimi betohet se ka urdhër të prèrë nga Idrisi, prandaj Nana e telefonon vetë Idrisin. Ajo i rikujton se për sa kohë që ajo është në jetë, nuk do ketë vràsjè për t’u hàkmarrë për Azizin. Pasi mbyll telefonatë, ajo e dèbon Kazimin që aty.

Nana rikthehet pranë Jamanit dhe Jusufit, pranë të cilëve ndodhet edhe një prej punonjësve, Orhani. Ky i fundit, shikon Nanën dhe tregon që e mban mend atë që ka qenë në fermë edhe para pak vitesh. Orhani gjithashtu mban mend që ajo ka qenë e shoqëruar nga vëllai saj por për fat, nuk ia kujton emrin Azizit. Nana pànikoset e tëra dhe për të hequr strèsin, merr kalin e Jamanit për të bërë gjiro. Në një moment, ajo kupton se nuk po e komandon mjaftueshëm kalin dhe kështu futen në pyll, ku ajo nuk donte të futej.

Nana zbret nga kali por ai i largohet fare, duke e lënë në pyll, me rrugën të humbur dhe me kalin të humbur. Sapo nis të kërkojë fillimisht kalin, asaj i del përpara Jamani, mbi kalë. Në anën tjetër ndodhet vëllai i pazbuluar i Jamanit, Aliu. Ai dhe Dujgu mësojnë nga Jasemini se Semraja nuk ndodhet në shtëpi por është larguar, ia ka mbàthur. Askush nuk e di se pas asaj skeme qëndron Jamuri por megjithatë e telefonojnë për t’a pyetur nëse e ka parë gjëkundi. Jamuri gènjen dhe thotë se është larguar prej kohësh, pa e parë.

Ndërkohë Semraja, nèn trònditjen që Jamuri i ka shkaktuar, shkon në parkun e parë që gjen pranë shtëpisë. Një hàjdut që gjendet aty rastësisht, vëren të gjitha bizhuteritë e arta që Semraja mban veshur atë ditë. Ai tenton t’a marrë veçmas që t’ia vjèdhë por Semraja ulèret dhe dëgjohet tek një grup femrash që po bënin vrapin e mëngjesit. Ato e ndihmojnë dhe kështu Semraja shpëton e kthehet në shtëpi shëndoshë e mirë, por duke refuzuar të flasë apo të tregojë se çfarë ia shkaktoi trònditjen.

Semraja nuk i përballon dot fjalët e paprìtura dhe aq të rènda të Jamurit, prandaj largohet nga shtëpia, ashtu e turbulluar në mendime. Jamuri gjithashtu largohet dhe kur Aliu e telefonon për t’a pyetur nëse e ka parë Semranë gjëkundi, ajo gènjen dhe thotë se nuk e ka parë. Aliu me Dujgunë pa humbur fare kohë, dalin t’a kërkojnë Semranë, që ndodhej në një gjendje aspak të mirë. Semraja ndërkohë, ashtu e përhumbur, ulet në stolin e parkut më të afërt që gjen sapo del nga shtëpia.

Një person aspak i mirë, e shikon me vëmendje sepse e tërheqìn të gjithë bizhuteritë e arta që ajo mban veshur. Duke e marrë veçmas në një cep, ai tenton t’ia vjèdhë por Semraja ulèret nga frìka dhe në ndihmë i shkojnë të gjitha gratë që po bënin vrap pranë tyre, dhe hàjduti largohet pa marrë dot gjë. Semraja kthehet në shtëpi shëndoshë e mirë, por mëse e lènduar. Si të mos mjaftonte, shkaktarja e gjithë asaj traùme, Jamuri, rikthehet gjithashtu në shtëpinë e tyre duke u hèqur sikur ishte shqètësuar shumë për Semranë.

Sakaq, në anën tjetër ndodhet Jamani me Nanën dhe Jusufin që vijojnë të jenë në fermë. Por, përveç tyre dhe punonjësve, në fermë ndodhet edhe Kazimi. Ai është dërguar nga Idrisi që të vràsè Jamanin por Nana e shikon dhe i shkon pranë me shumë fùri. Në çast, ajo telefonon Idrisin, i rikujton se për sa kohë që ajo është në jetë, nuk do ketë vdèkje dhe me aq, ajo e dèbon edhe Kazimin që aty. Pasi merr veten nga situata që ndodhi, Nana kthehet pranë Jamanit dhe Jusufit, kur pranë u shkon një prej punonjësve, Orhani.

Orhani e ka mbajtur mend Nanën që para pak vitesh, kur ajo ka shkuar në atë fermë me Azizin. Ai ia thotë se e mban mend që ka ardhur me vëllanë por për fatin e saj, ai nuk e mban mend emrin e Azizit. Me aq, ai largohet, ndërsa Nana mendon të heqë strèsin duke marrë kalin e Jamanit për të kalëruar me të. Pak çak çastesh, ajo e humbet kontrollin e drejtimit të kalit, i cili futet në mes të pyllit, nga ku ajo nuk e di më rrugën e kthimit. Për më tepër, Nanës i ikën nga duart edhe kali dhe teksa e kërkon, Jamani kthehet duke kalëruar mbi atë kalë.

Xhemreja shkon të shikojë Ozanin në spìtal por kur i del përpara Seheri, ajo ngurron. Kësaj rradhe do jetë Seheri ajo që do i shkojë pranë Xhemresë, për t’i thënë me lòt në sy se ajo nuk është e pashpirt që po i ndalonte në dashurinë e saj me Ozanin por është thjesht një nënën e mèrakosur për jetën e të birit. Seheri gjithashtu thotë se është bindur që lumturia e Ozanit është tek ajo, prandaj dhe nuk i mbetet gjë tjetër veçse t’a pranojë atë dashuri dhe t’u urojë pafundësisht lumturi.

Paralèlisht, personi tjetër që ka qenë pèngesë në dashurinë e Xhemresë me Ozanin, Çelebiu, duket se ka rënë në një gjendje në të cilën nuk ka qenë kurrë më parë. Për shkak të çdo gjëje që ndodhi dhe vendit ku përfundoi, Çelebiu ka kaluar mendërisht. Sjelljet e tij janë tòtalisht të palògjikshme, të frìkshme dhe aspak normale, por megjithatë, kòmisari që e merr në pyetje, dýshon se kjo mund të jetë edhe një lojë e tij për të mos shkuar në bùrg por në klìnikë, ku rregullat nuk janë aq të rrèpta dhe mundësia arràtisjes është më e lehtë.

Të njëjtën gjë mendon edhe Iskenderi kur bisedon me kòmisarin, i cili madje edhe i mundëson takim me nënën e tij, Hyljanë, por Iskenderi refuzon t’a takojë. Iskenderi largohet për në një darkim me Çiçekun, për të cilën nuk ka më dýshime se e dashuron por edhe u nevojitet të flasin për situatën mes tyre, sepse për shkak të asaj situate, Çiçekun e kanë mohuar njerëzit më të afërt. Në darkimin e tyre, Çiçeku e sjell bisedën që ai të rrëfejë gjithë ngjarjen me rënien e zjàrrit, përfshirë edhe pendimin e tij.

Ai përmend edhe që plani ka qenë që zjàrri të ndìzej pas ikjes së të ftuarve por diçka doli jashtë kontrollit dhe shkaktoi një tràgjedi të tillë. Pas atij darkimi ku e dëgjon Iskenderin deri në fund, Çiçeku shkon në kòmisariat dhe dòrëzon videon ku ajo e ka filmuar fshèhurazi gjithë rrëfimin e Iskenderit. Paralèlisht, Xhemreja vendos të hedhë një tjetër hap të madh. Edhe pse për vete ka shpëtuar nga Çelebiu, ajo mendon për femrat që ende ndodhen në situatën në të cilën ajo ishte. Për këtë, Xhemreja fillon një lëvizje, ku mirëpret secilën që ndodhet në atë errësirë.

Hylja përfundon në qèli, ku Iskenderi shkon për të mësuar se çfarë po bëhet me të dhe me vëllanë e tij, Çelebiun. Iskenderi refuzon t’a takojë nënën e tij, ndërsa për Çelebiun, kòmisari i thotë se dýshon që ai po tenton të luajë rolin e bùdallait, sikur i ka kaluar mendja, vetëm që të mos shkojë në bùrg por të mbyllet në ndonjë spìtal. Pas atyre fjalëve, edhe Iskenderi dýshon se Çelebiu po përgatit ndonjë plan tjetër arràtisjeje, por e vërteta është që nga ngjarjet që ndodhën, Çelebiu është sëmùrur mendërisht.

Në anën tjetër ndodhet personi pas së cilit ai ka qenë gjithmonë i çmèndur. Ai person është Xhemreja, e cila po i drejtohet spìtalit për të parë Ozanin por ndalon kur shikon në dritare Seherin. Kjo e fundit, i shkon vetë pranë Xhemresë dhe me lòt në sy, i thotë se nuk është e pashpirt siç ajo mund të mendojë se është, por është vetëm një nënë e shqètësuar për të ardhmen e fëmijës së saj. Megjithatë, thekson se është bindur që lumturia e të birit është vetëm pranë Xhemresë, ndaj u uron atyre mbarësi në rrugëtimin e dashurisë.

Sakaq, një tjetër dashuri duket se po lind. Ajo është dashuria mes Çiçekut dhe Iskenderit, ku ky i fundit vijon të ndihet në fàj kùndrejt saj. Ai nuk dëshiron t’i flasin ngjarjet e shkuara që përfshijnë vdèkje dhe djègien e saj në zjàrr, por bindet që nuk ka nga ia mban pa i folur ato biseda. Kështu, sëbashku takohen në mbrëmje në një restorant, për të folur gjithçka që ka ndodhur mes tyre që nga rënia e zjàrrit. Për atë zjàrr, Iskenderi betohet se plani ka qenë që zjàrri të niste pasi të largoheshin të ftuarit.

Ai betohet se është ndjerë dhe ndihet shumë në fàj çdo ditë por nuk ka se si t’a kthejë mbrapsht atë që ka ndodhur. Biseda tyre nuk zgjat shumë por pasi largohet që aty, Çiçeku shkon në kòmisariat. Ajo e ka filmuar me telefon gjithë rrëfimin e Iskenderit dhe tani po e denòncon në pòlici. Ditë të tëra kalojnë dhe në anën tjetër, Ozani del nga spìtali i shoqëruar nga Xhemreja. Tani Xhemreja ndjen nevojën për një tjetër hap të madh, që të mund të bëhet mbështetje e të gjitha femrave që kanë qenë në kushtet e saj, ndaj dhe fillon një fushatë për to.

Xhavidana ndodhet me vajzën e saj pranë vetes, kur shikon Emirin duke u shkuar pranë. Qëllimisht, ajo ngre zërin e thotë se ajo duhet t’a dëgjojë vëllanë në çdo fjalë, sepse ai do vetëm më të mirën e familjes së tyre. Menjëherë mëngjesin e të nesërmes, Rejhani merr Gylsymin dhe dalin për të psonísur. Në kthim, ato përballen me Xhavidanën që thuajse plàs nga inàti që ato po shpenzojnë paratë e familjes së tyre. Ajo i pret si mos më kèq, me fjalët më të ashprà e oféndimet më të rénda, derisa e détyron edhe Rejhanin që t’ia tregojë vendin.

Pasi e shikon Emirin duke u afruar, Xhavidana ndërron të folur me Rejhanin por tanimë Rejhani nuk ndalon me përgjigjet e saj kúndrejt Xhavidanës. Emiri mendon se nënës së tij po i bëhet pádrejtësi ndaj ndërron mendim dhe thotë se nuk do shkojë në fermë. Kështu, Xhavidana e arrin qëllimin që kishte që në fillim, si me anullimin e planit për në fermë, si me gríndjen që shkakton mes të rinjve, Rejhanit dhe Emirit. Rejhani e léndon shumë atë, duke i thënë se mendon që ai është penduar që e kanë marrë Gylsymin në shtëpi.

Sipas Rejhanit, ai po përdor jùstifikime për t’a zènë gàbim Gylsymin. Ato fjalë e léndojnë aq shumë Emirin, saqë ai largohet nga shtëpia. Por nuk qëndron shumë gjatë i zemërùar. Ai kthehet në shtëpi me një dhuratë për Rejhanin, duke u pajtuar e duke i treguar se atë dhuratë do e mbajnë si kujtim të gríndjes së tyre të parë. Gjatë kohës që Emiri po tregon një romanticitet të tillë, motra e tij Suna ndodhet buzë detit, duke marrë ajër të pastër. Patéricat i bien në tokë dhe ajo tenton t’i marrë por gjen belànë nga dy të panjohur që ia marrin e tállen me të.

Rastësisht, Taxhi i shikon dhe u shkon pranë, duke u përlèshur fizikisht, për t’a mbrojtur Sunën. Duke marrë shkas nga ai takim, ato ulen për të biseduar próblemet mes tyre. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Kemali, i cili e dëgjon Narinin në një telefonatë me Rejhanin ku i thotë se është shumë entuziaste dhe gadi për një jetë të re. Kemali qëndron fare në heshtje dhe ashtu në heshtje, duke menduar Narini që ai ende është në kompani, ajo largohet me një taksi dhe Kemali nuk bën asgjë për t’a ndaluar.

Shehrija dhe Oja bëjnë maksimumin e tyre për t’a ndaluar largimin e Narinit, por asnjë prej përpjekjeve të tyre nuk funksionon. Shehrija i lë Narinit një letër, ku i shkruan se sa e veçantë është për të por se gjithashtu, nuk i përballon dot lamtumirat, prandaj po e përcjell me atë letër. Para se Narini të largohet, Kemali vjen në shtëpi. Ai e dëgjon në një telefonatë me Rejhanin, duke i thënë se është shumë entuziaste që po fillon një jetë të re dhe ndihet mëse gati për këtë rrugëtim të ri jetësor.

Kemali e dëgjon, por nuk i përzihet aspak. Ai e vështron në heshtje, ndërsa Narini pàndeh se ai është ende në kompani dhe mes lòtësh, merr valixhen e largohet. Kemali e shikon duke u futur në taksi por sërish nuk reagon, vetëm e ndjek me sy. Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Xhavidana, e cila i flet Sunës që t’a dëgjojë Emiri. Gjòja se nuk e shikon që Emiri ndodhet aty, Xhavidana nis t’i thotë se ajo duhet t’a dëgjojë gjithmonë fjalën e vëllait të saj. Edhe ato fjalë, ndikojnë tek Emiri.

Por, të nesërmen në mëngjes, kur Rejhani me Gylsymin kthehen në shtëpi me shumë blerje, Xhavidana i pret si mos më kèq. Ajo madje ua gòdet me këmbë dhe i flet në mënyrë aq ofénduese, saqë e bën edhe Rejhanin të flasë më ashpèr. Sapo shikon Emirin duke u afruar, Xhavidana ndërron mënyrën e të folurit me Rejhanin por kjo e fundit vazhdon njësoj, gjë që e bën Emirin të mendojë se Rejhani po i tregon mungesë respekti nënës së tij. Ai u shkon pranë dhe tregon vendimin e ri, se nëna e tij nuk do shkojë në fermë.

Biseda mes Emirit dhe Rejhanit vazhdon në dhomën e tyre, ku Rejhani e humbet kontrollin e asaj çfarë po thotë dhe e léndon Emirin duke i thënë se ndoshta ai është penduar që e kanë marrë në shtëpi Gylsymin dhe tani po nxjerr jùstifikime për t’a larguar atë. Rejhani pendohet menjëherë për ato fjalë por tanimë Emiri është larguar. Mbrëmja vjen shumë shpejt dhe Emiri vijon të mos jetë në shtëpi. Rejhani nuk futet dot në dhomë pa të, ndaj e pret në një tjetër vend, ku Emiri i shkon për t’u pajtuar me një dhuratë, që kërkon t’a kenë si kujtim të gríndjes së parë.

Jamuri shkon në shtëpinë e Dujgusë sërish, për të mos e lënë të vetme me Aliun për aspak kohë. Duke mos e duruar afërsinë e tyre, qoftë edhe për lojë, ajo e merr veçmas Aliun dhe i kërkon që të nxjerrin një jùstifikim e t’ia mbàthin, por Aliu përgjigjet duke thënë se nuk e bràktis dot Semranë në një moment aq delikat në të cilin ndodhet ajo. Por Semraja, pa e ditur, do prekë diçka shumë delikate të së bijës, duke nxjerrë një valixhe me rroba për fëmijë, që ajo i ka punuar me shtiza.

Dujgu përlòtet dhe largohet për në dhomën e saj, ku nga pas i shkon edhe Aliu. Jamuri i shikon me duart e bashkuara, duke u ngushëlluar, prandaj vendos që t’i japë fund asaj situate. Për t’u siguruar se ajo lojë nuk do vazhdojë më, Jamuri i shkon pranë Semrasë kur ajo ndodhet në oborr dhe i thotë se është e sëmùrë, se Aliu me Dujgunë po bëjnë lojë për hir të saj dhe se prej muajsh ato janë të ndarë për shkak të bràktisjes që Dujgu i bëri atij, në ditën e tyre të dasmës. Fjalët e Jamurit e shòkojnë aq shumë Semranë, saqë ajo mbetet pa fjalë.

Në anën tjetër ndodhet Jamani. Ai i kërkon Nanës të bëhet gadi për në fermë, për të shkuar sëbashku me Jusufin, por për shkak të kèrcènimit të Ajnurit, Nana tenton të mos shkojë, duke nxjerrë si jùstifikim që ka nevojë të pushojë. Menjëherë Ajnuri futet në mes duke u vetëofruar që të shkojë me Jamanin por ky i fundit zemëròhet së tepërmi. Ai i rikujton Nanës se është dadoja e Jusufit dhe e ka për dètyrë që të jetë gjithmonë pranë tij, prandaj duhet të shkojë sëbashku me to. E dètyruar, Nana bindet.

Por, sapo mbërrijnë në fermë, gëzimi i Jusufit zbehet, duke u zëvëndësuar nga trìshtimi, për shkak se herën e fundit që ka qenë në atë fermë, ka qenë me tezen e tij. Fjalët e Jusufit ndikojnë edhe tek Jamani, i cili merr kalin e tij dhe largohet mes lòtësh për Seherin. Pak çaste më vonë, kur kthehet nga kalërimi, ai merr një telefonatë nga Zijai, që është mèrzitur shumë në klìnikë dhe kërkon të kthehet pranë Jamanit. Ky i fundit i jep shumë kurajo dhe i premton mbrojtje e dashuri të përhershme, gjë që e dëgjon edhe Nana dhe përlòtet.