Category: Uncategorized

Rejhani ndodhet në kantinën e shkollës kur shikon Banunë sërish në telefon. Nga xhelòzia se mos po flet me Emirin, ajo i shkon pranë Banusë dhe tmèrrohet e tëra kur dëgjon se ato gjòja janë takuar me njëri tjetrin. Xhelòze më shumë se kurrë, Rejhani shkon pranë Emirit në zyrën e tij dhe për herë të parë pranon xhelòzinë që ndjen për të. Emiri e kàp nga dora dhe ashtu dorë për dore ecin sëbashku në çdo korridor, derisa shkojnë në auditorin ku ndodhet e gjithë klasa e Rejhanit, ku jep mësim Emiri.

Ai tregon qartazi se janë të martuar dhe se fshèhja e asaj martese është bërë me kërkesë të Rejhanit që nuk ka dashur të jetë më ndryshe apo më e favòrizuar se pjesa tjetër e studentëve. Ato i duartrokasin dhe madje i vënë në sìklet duke u kërkuar të tregojnë historinë e tyre, se si janë njohur, dashuruar e martuar. Ndërkohë në shtëpinë e tij, Suna përgatitet për takimin me Taxhin. Xhavidana e dëgjon në telefon dhe i del përpara duke e ballafaquar që do të takohet me dikë që ajo ia ka ndaluar të takohet.

Për t’i vërtetuar se Taxhin e ka njohur që në pamje të parë se çfarë njeriu është, Xhavidan ai dòrëzon asaj një letër me gjithë të dhënat e të shkuarës së Taxhit, ku përfshihen shumë rekorde krìmìnale. Suna shòkohet e tëra nga gjithçka që lexon dhe nuk flet aspak, ndërsa Xhavidana largohet ashtu në heshtje. Në kuzhinë, ku Xhavidana shkon, ajo gjen Nigarin duke qàrë dhe mëson se ajo është e shqètësuar nga këstet që i duhet të shlyejë për bòrxhet që mori dikur me rroba të shtrenjta, por nuk ka para për t’i shlyer.

Tanimë nuk kèrcènohet dot më nga ajo, prandaj e pòshtëron si mos më kèq, aq sa Nigari largohet për në bodrum, duke kujtuar se mund të hàkmerret ndaj Xhavidanës, me sèkretin që di për të, edhe nëse kjo gjë do i kushtonte që ajo të dìgjet për vete që e ka mbajtur të fshèhtë diçka të tillë. Paralèlisht, Narini i shkon Kemalit në kompani, në zyrë, në mënyrë të paprìtur. Ajo i dërgon ushqim surprizë dhe teksa bisedojnë më ëmbël dhe qetë se kurrë, atyre u shkon pranë Erhani. Narini tmèrrohet jo vetëm nga ardhja tij por edhe nga puna që kanë filluar sëbashku.

Ryjaja shikon Omerin ashtu të vërsùlur ndaj kolegëve të tij dhe largohet me zhgènjim të madh. Serkani i shoqëron kolegët për në spítal, ndërsa Ryjaja Omerin për në kómisariat. Omeri, para Ryjasë, nuk shpreh aspak pendim për çfarë ka bërë dhe madje ngulmon se do bënte gjithmonë të njëjtën gjë, nëse do të ndodhej në të njëjtën situatë. Paralèlisht, Serkani mëson të vërtetën e asaj ngjarjeje dhe nuk e fájëson dot Omerin për reagimin që ka shfaqur pas fjalëve që ka dëgjuar.

Ai bisedon me Ryjanë dhe i sugjeron t’a mirëkuptojë Omerin, duke thënë se të gjithë do vepronin njësoj po të ishin në atë situatë. Pavárësisht se i zbutet qëndrimi pasi shikon se edhe Serkani i qëndron në krah, Ryjaja sërish nuk e pranon dot gjithë atë dhùnë. Omeri ndërkohë ka mbërritur në lagje, në dyqanin e tij, ku e shikon Zejnebi me dorë të plàgosur dhe menjëherë i futet brenda. Me shumë ngulmim, ajo ia mjèkon dorën, derisa vjen Ryjaja dhe ajo largohet, por lë zénkën nga pas.

Omeri thotë qartazi para Ryjasë se ato të dy nuk janë i njëjti stad, nuk kombinojnë dot me njëri tjetrin dhe fjalinë e tij e vazhdon Ryjaja, që e pyet nëse Zejnebi është personi me të cilin ai kombinohet lehtësisht. Omeri nuk përgjigjet, prandaj Ryjaja largohet prej tij. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Çiçeku, e cila vijon të jetë në shtëpinë e Tomrisit që tashmë lígjërisht është në prònësi të saj. Bylenti troket dhe futet brenda me fòrcë, por përjeton një shòkim të madh kur mëson se tanimë Atlasi nuk ka asnjë pasuri për të trashëguar.

I frùstruar nga plani që ka bërë Tomrisi kùndër tij, Bylenti merr me fòrcë Atlasin nga shtëpia. Çiçeku përlòtet e tëra dhe kërkon ndihmë nga Iskenderi, të cilin e telefonon. Pa hezituar pa asnjë moment, Iskenderi lë Arzunë dhe largohet për tek Çiçeku. Fillimisht ai i premton se do e zgjidhë ai kërkesën e Bylentit për paratë që do në kémbim të Atlasit, më pas e lumturon duke i thënë se nuk duhet t’i dëgjojë të tjerët që i thonë se nuk e ka asgjë Atlasin, pasi Atlasi e ka atë në vendin e në nënës së tij të ndjerë, Shimalit.

Çelebiu arrin të shikojë balonat që po fluturojnë, ndërmjet të cilave po komunikon Ozani me Xhemrenë, por nuk reagon menjëherë. Nérvozizmi i tij prek kulmin kur e nènkupton edhe Adnani se çfarë po ndodh. Paralélisht, Ryja po përjeton një zhgènjim shumë të madh nga Omeri, i cili gòdet pa mëshìrë kolegët e saj. Pa folur asnjë fjalë, të gjithë kalojnë njëherë për në spítal e më pas në kòmisariat ku ndodhet Omeri. Ky i fundit, para Ryjasë, ngulmon se nuk është fare i penduar për çfarë bëri.

Ai thekson se po të ishte sërish në të njëjtën situatë, do bënte gjithmonë të njëjtën gjë dhe nuk do ndalej duke i grùshtuar. Të vërtetën e asaj ngjarjeje, Serkani e mëson nga rrëfimi i njërit prej personave që ka dhùnuar Omeri. Ai i jep të drejtë Omerit, dhe këtë ia përcjell edhe Ryjasë. Ryja zbutet kur mëson si ka qenë situata dhe që Serkani gjithashtu po e përkrah, por ngulmon se gjërat duhet të zgjidhen në një formë më të moderuar. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Çiçeku, në shtëpinë e Tomrisit por që lígjërisht tanimë është e saj.

Bylenti i futet me fòrcë në shtëpi ndërsa Çiçeku ia pret gjithë shpresat, duke i treguar se tanimë, në emër të Atlasit nuk ka asnjë lloj pasurie. Ai shòkohet tótalisht por edhe e kupton se Çiçeku nuk po gènjen. Ai merr Atlasin ende me më fòrcë, dhe largohet nga shtëpia. Çiçeku nuk bën dot asgjë për t’a ndaluar Bylentin por ashtu mes lótësh, telefonon Iskenderin dhe i tregon se çfarë ndodhi. Iskenderi largohet me shpejtësi nga Arzuja, për të mbërritur para Çiçekut. Para pròblemit ku ndodhen, të dy i kanë duart e lídhura.

Bylenti kërkon një shumë tepër të madhe parash në kémbim të Atlasit dhe Iskenderi premton se do e zgjidhë ai atë pròblem. Iskenderi vëren mérzinë e madhe të Çiçekut që të gjithë po ia theksojnë se nuk është nëna e Atlasit, prandaj i thekson se për Atlasin, ajo është nëna e tij. Paralèlisht, Ryjaja gjen Zejnebin në dyqanin e Omerit, duke i mjèkuar atij plàgën. Pasi Zejnebi largohet, Omeri i thotë se ato të dy nuk përshtaten me njëri tjetrin. E tríshtuar, Ryjaja largohet nga ai dhe i troket në derë Çiçekut.

Xhejlini kërkon nga Ilgazi që ajo të bëhet sërish avòkatja e Çinarit dhe ai pranon aq shpejt saqë ajo çuditet, por ai i sqaron se e priste diçka të tillë nga ajo. Ilgazi ngulmon se Çinari është i pafàjshëm, pasi ai nuk është aq i pazgjuar sa të veshë víktímën me rrobat e tij. Ilgazi thekson se Çinari është djalë pòlìci dhe di më së miri se si t’i zhdùkë provat po të ishte vetë vràsèsi. Së fundmi, ai e léndon duke i thënë se kur ajo donte të zhdùkte pulovrën e gjàkosur si provë, edhe atëherë, víktíma ishte motra e dikujt, por ajo nuk po vepronte me parime.

Gjatë kohës që Xhejlini kërkon të bëhet avòkatja e të dyshùarit, babai i tij Zaferi shkon të takojë babanë e Enginit, avòkatin Jekta. Duke kërkuar ndihmën e tij, Zaferi i përgjèrohet që të jenë sëbashku në atë mision dhe të bëjnë të pamundurën që Çinari të marrë dënìmin më të lartë. Çinari në ato momente, merr ushqimin që i servirin në një trastë por brenda ka një letër të fshèhtë në të cilën dikush i shkruan se duhet të vazhdojë të heshtë. Brenda asaj dite, një vizitor i shkon në qeli.

Personi që i ka dërguar letrën, ka shkèlur një lígj jo shumë të réndë, sa për t’u futur në qèli e për t’a kércénuar Çinarin se nëse do flasë, ato do i hàkmerren tek motra e tij e vogël. Sakaq, koha kalon dhe Xhejlini shkon të invèstigojë dhomën e motrës së saj, tanimë të ndjerë. Ajo e kthen dhomën përmbÿs dhe shòkohet e tëra kur gjen një kuti me bizhuteri të shtrenjta, me telefonin e dytë që mbante dhe çelës makine. Xhejlini provon të mësojë ndonjë gjë nga mbesa e saj Parla, që ishte shumë e afërt me Inxhin, por më kòt, Parla nuk flet.

Ndërmjet Mervesë, Xhejlini arrin të mësojë vetëm vendin se  ku është e parkuar ajo makinë dhe shkon aty me nxitim, njëherazi me Ilgazin. Ajo futet brenda në makinë dhe duke kontrolluar me shumë pánik, ajo pánikoset ende më shumë kur gjen disa paketime të vogla me sasi lëndësh të ndàluara brenda, si dhe një fotografi të Inxhit me babanë e Ilgazit, vetëm për vetëm. Në mendje i vjen rrëfimi Mervesë se ajo kishte një të dashur të moshuar dhe e shòkuar, kërkon llògari nga Ilgazi ndërsa ai largohet me fotografi në dorë, për tek babai tij.

Xhejlini dëshiron me çdo kusht të jetë në brendësi të çështjes për të ditur çfarë po zbulohet për motrën e saj të ndjerë, ndaj e vetmja rrugë është që të bëhet sërish avòkatja e Çinarit dhe këtë e kërkon nga Ilgazi po aq shpejt sa edhe e merr aprovimin e tij. Ilgazi thotë se ajo vetë është e bindur që Çinari nuk është vràsèsi, pasi një djalë pòlìci nuk do linte kurrë prova në një krím që ka bërë vetë, aq më pak t’i lërë víktímës të veshur rrobat e tij personale. Së fundmi, ai thotë se víktíma ishte motra e dikujt, edhe kur ajo donte të zhdùkte provat.

Gjatë asaj kohe, Zaferi, babai i Xhejlinit, i shkon për vizitë në kompani avòkat Jektasë, që është babai i Enginit, shokut të ngushtë të vajzave të tij. I lénduar pafund nga vràsjà e të bijës, ai kërkon ndihmën e Jektasë që të jenë krah më krah në misionin e shkàtërrimit të Çinarit. Madje, kërkon që edhe kòmisar Metini të përjetojë të njëjtën dhímbje si ai, meqë nuk ka ditur t’a edukojë djalin. Në kohën që ato flasin, Çinarit i shkon një letër e fshèhtë në bùrg, në të cilën dikush i shkruan se duhet të vazhdojë të heshtë, siç po bën.

Jo shumë çaste më vonë, në qèlinë ngjeshur i shkon djaloshi që i ka dërguar letrën. Ai ka kryer një krím të vogël para një pòlìci, vetëm që t’a dërgonin në qèli, për t’i komunikuar me gojë Çinarit kércénimin e rradhës, se nëse do guxojë të flasë, motra e tij e vogël do jetë e para që do e pësòjë. Në të njëjtën kohë, Xhejlini po bën kërkime për motrën e saj. Ajo është bindur se Inxhi ka pasur një jetë të dyfishtë dhe tani dëshiron të gjejë prova që e ndihmojnë të zbardhë ngjarjen. Prova më e fortë që do gjejë, do jetë një çelës makine.

E tmérruar, ajo provon t’a bëjë mbesën të flasë e të tregojë të vërtetën e asaj makine, por Parla nuk flet. Mes lòtësh, Xhejlini shkon pranë Mervesë, shoqes së ngushtë të Inxhit dhe nga ajo mëson vendin ku ajo makinë është parkuar. Njëherazi me Ilgazin, Xhejlini shkon në vendin ku është parkuar makina dhe brenda, gjen disa pako të vogla me sasi lëndësh të ndàluara brenda, si dhe një fotografi ku Inxhi ka dalë krah për krah me babanë e Ilgazit, Metinin. Ajo dòrëzon fotografinë para Ilgazit dhe kujton se babai i tyre ka thënë që nuk e njeh víktímën, prandaj Ilgazi pa folur, merr foton dhe largohet për tek babai.

Aliu është shumë i emocionuar për ditën e tij të dasmës dhe nga entuziasmi, bëhet gadi shumë shpejt. Ai troket në derën e Dujgusë për të parë se ku është ajo  me përgatitjet por në dhomën e saj, ai gjen vetëm fustanin e nusërisë dhe një letër të shkruar nga dora saj. Në atë letër, Dujgu ka shkruar se është shumë e tríshtuar që iu desh të merrte një vendim të tillë por se nuk kishte rrugë tjetër për të rregulluar gàbimin që po bënin, duke u martuar. Duke e quajtur gàbim martesën e tyre, ajo shkakton shumë lòt në fytyrën e Aliut dhe në të sajën.

Edhe në momentin që ai po lexon, Dujgu ndodhet në makinë duke qàrë. Paralèlisht, Jamani, nga dashuria e Seherit, nuk e qèllon dot Azizin pasi i kujtohen gjithë përgjérimet e saj për të mos u bërë vràsès. Jamani qèllon në ajër dhe largohet që aty, pa besuar asnjë fjalë të Azizit që i tregoi se Idrisi ka qenë personi që u ka ngritur kùrthe të dyve. Me t’u larguar Jamani nga shtëpia e Azizit, aty do vijë Idrisi. Pabèsisht, edhe Idrisi edhe Kazimi dalin me àrmè në dorë para Azizit.

Azizi mbetet pa fjalë dhe mes lótësh që i dalin pa i kontrolluar, ai tregon një ngjarje nga fëmijëria tyre. Ajo ngjarje përkon me rénien e Azizit në një pus, nga ku e kishte nxjerrë vetë Idrisi, prandaj ai që atë ditë ishte bindur se gjithmonë do e ketë vëllain në krah. Idrisi me përqèshje por njëkohësisht edhe me lòt në sy, i tregon se në atë pus e ka shtÿrë vetë, që më pas t’a nxirrte e të dukej si hèro në sytë e prindërve. Idrisi pohon urrèjtjen e madhe që ka ndjerë që në vogëli, pasi gjithmonë ka ndjerë diférencim nga ana e prindërve.

Azizi përpiqet t’a ndalojë, që ai të mos e qëllòjë, por më kòt. Ashtu me lot në sy, Idrisi e qéllon vëllain e tij me plúmb në gjoks. Sakaq, Jamani po nxiton për në spítal, sepse Nedimi qartazi i tregon se Seheri ka pësùar një komplíkacion dhe rrezìkon jetën. Gjatë gjithë rrugës, Jamani kujton momentet më të arta të dashurisë së tij me Seherin dhe zemra i ndjen që kësaj rradhe, situata është shumë më serioze se herët e tjera. Ashtu siç e ndjeu, ashtu dhe rezultoi, pasi me të shkuar në spítal, mori nga Nedimi làjmin e vdèkjes së Seherit.

Jamani qëndron pa forcë përballë Azizit, sepse në mendjen e tij vijnë vetëm fjalët e Seherit kur i kërkonte me ngulm që të mos hàkmerrej e të mos i lyente duart me gjàk, për hir të tyre. Për shkak të atyre fjalëve, Jamani qëllòn në ajër, ndërkohë që të gjithë skenën mes tyre po e filmon me telefon Kazimi. Jamani largohet pa e besuar Azizin se gjithçka e ka planifikuar Idrisi për t’i futur në kúrth dhe me shumë fúri i drejtohet spítalit ku ndodhet Seheri. Menjëherë pas largimit të tij, rikthehet Idrisi.

Ai e gjen Azizin gjàllë, shëndoshë e mirë dhe ky fakt ia shton ende më shumë urrèjtjen që ka për të. Idrisi i drejton ármén, ashtu si dhe Kazimi, që ai të mos lëvizë fare nga vendi. I tríshtuar për situatën, Azizi pyet se kur u shndèrruar në një mònstër të tillë vëllai i tij dhe për të treguar besimin që ka pasur tek ai, kujton një ngjarje nga fëmijëria, kur Azizi kishte rénë në një pus dhe Idrisi e kishte nxjerrë që aty. Sipas Azizit, që nga ajo ngjarje, ai nuk e ka dyshùar kurrë më se duhet t’i besojë vérbërisht vëllait të tij.

Idrisi me lòt në sy, i tregon një të vërtetë shumë të madhe, se në atë pus, e ka shtyrë ai, që më pas t’a nxirrte e të dukej si hèro, për të fituar pëlqimin e prindërve që i shikonte të fokusuar vetëm tek Azizi. Ashtu me lòt në sy, Idrisi e qèllon Azizin me àrmè në gjoks dhe ai bie në tokë, pà ndjenja. Në anën tjetër ndodhet Aliu me Dujgunë, të cilët po përgatiten për martesën e tyre. Aliu bëhet gadi i pari dhe shkon të shikojë se ku është Dujguja me përgatitjet, por përballet me një pamje shumë të réndë.

Në dhomën e Dujgusë është vetëm fustani saj i nusërisë dhe një letër e shkruar nga ajo, në të cilën thotë se është shumë e mérzitur por ka kuptuar që martesa tyre do ishte një gàbim i madh, ndaj dhe po largohet për t’a rregulluar atë gàbim. Aliu përlòtet menjëherë, ashtu si vetë Dujgu që po drejton makinën mes lòtësh dhe ashtu si vetë Jamani paralèlisht, që nxiton për në spítal pasi Nedimi i thotë se Seheri ka pësòar një komplíkacion. Kur Jamani mbërrin në spítal, Nedimi i del para me lòt në sy dhe i jep làjmin e vdèkjes së Seherit.

Xhemreja qëndron krah Çelebiut në eventin që ai ka organizuar dhe intervistohet nga gàzetarë të ndryshëm, të cilëve u përgjigjet përciptazi por njëkohësisht e pranon që ka tërhequr kërkesën për divòrc. Pak më larg prej tyre, ajo vëren Ozanin dhe me një jùstifikim largohet nga Çelebiu për t’a takuar Ozanin. Ajo fríkësohet shumë nga guximi i tij dhe i kërkon të mos bëjë asgjë që mund t’a bëjë Çelebiun të humbasë torùan pasi ai e dërgon çështjen deri në vràsjè. Ozani i kërkon të mos shqétësohet për të por të kujdeset për veten.

Asnjëri prej tyre nuk e vëren se Çelebiu po e ndjèk të gjithë skenën. Ai nuk reagon për të mos príshur eventin që ka organizuar vetë por do reagojë vetëm pasi të kthehet në shtëpi sëbashku me Xhemrenë. Çelebiu i bën asaj të qartë menjëherë që nuk ka më marrëveshje mes tyre dhe se nëse do guxojë të flasë e të tregojë para mèdiave të vërtetën e asaj martese, atëherë do e pësòjë Gyneshi. E tmérruar, Xhemreja merr një mjet të fortë që i ndodhet pranë. Me të e kércénon Çelebiun por ai e réndon ende më shumë situatën duke e quajtur “vràsèse”.

Xhemreja kujton urrèjtjen që ka krijuar për nënën e saj që ia vràu babanë, ndaj e ul dorën. Me bindje të madhe e gojën plot, Çelebiu thotë se ato të dy do i ndajë vetëm vdèkja, asgjë dhe askush tjetër. Paralèlisht, Omeri po shfaq dashurinë e tij para Ryjasë, por në formë të shëndetshme. Ai e bind se Zejnebi i ka folur pa bazë dhe Ryjaja e mbyll me aq atë bisedë. Ditën tjetër, Omeri do shoqërojë Ryjanë për në punë, ku do marrë dhe një ftesë drekimi me disa kolegë të tyre. Në atë tavolinë, vetëm Omeri do jetë jashtë fushës së tyre.

Ai nuk ndihet rehat nga pyetjet e tepërta që i bëjnë mbi jetesën e tij por situata do réndohet shumë kur ai shkon në tùalet dhe dëgjon dy nga kolegët që kishin në tavolinë, duke folur në mënyrë të pápërshtatshme për Ryjanë. Ai nis t’i gòdasë me aq fuqì sa ka, ndërsa Ryjaja e shikon me zhgènjim që ktheu përmbÿs gjithë restorantin. Shoku i tij Ozani, atë ditë ka gjetur një formë unike për të komunikuar me Xhemrenë, të cilës Çelebiu ia mori telefonin për t’a dënùar. Ndërmjet Gyneshit, ai i dërgon letra Xhemresë dhe merr letra nga ajo.

Xhemreja détyrohet të përgjigjet para disa gàzetarëve që duan t’a intervistojnë mbi rikthimin e saj të bùjshëm krah Çelebiut. Ajo pohon se është tërhequr nga divòrci, ndërsa Çelebiu thekson se çdo familje kalon krízat e saj. Xhemreja largohet që aty për të biseduar fshèhurazi me Ozanin që është futur si gàzetar në atë aktivitet por ajo fríkësohet shumë për jetën e tij. Me ngulmim ajo i kërkon të jetë më i kujdesshëm e të mos bëjë asgjë që mund t’a zemëròjë Çelebiun, pasi ai do jetë i pamëshírshëm, por Ozani ngulmon se nuk do jetën nëse do e ketë pa të.

Ajo betohet se do sjellë fundin e Çelebiut por deri më atë moment, duhet të bëjnë durim për të mos u takuar. Çelebiu i shikon dhe i dëgjon në çdo moment, por nuk reagon, në mënyrë që aktiviteti të mbyllet me sukses. Sapo shkojnë në shtëpi, ai tregon se i ka dëgjuar dhe thekson se marrëveshja mes tyre ka marrë fund. Xhemreja e fríkësuar, merr një mjet të réndë për t’a gòditur por nuk e bën dot pasi ai i thotë se ajo i përngjan nënës së saj. Për të shpëtuar nga ai, Xhemreja e kércénon se do rrëfejë gjithçka para kamerave.

Çelebiu ia kthen me kércénimin më të réndë, me Gyneshin, si dhe betohet se e vetmja formë që ato do ndahen nga njëri tjetri, është kur të vijë vdèkja. Ditën tjetër, Ryjaja dhe Ozani përpiqen të komunikojnë me të por Çelebiu ia ka marrë telefonin dhe Fatma nuk guxon dot t’ia japë telefonin e shtëpisë. Rrjedhimisht, Ozani gjen zgjidhje mes Gyneshit, në shkollën e të cilës futet si gàzetar dhe asaj i jep një letër për t’ia dërguar Xhemresë, duke i theksuar se babai i saj nuk duhet t’a dijë. Atë mision, Gyneshi e kryen për mrekulli.

Kështu, Xhemreja merr mesazhin se duhet të jetë vigjilente mbi një takim me një ortàk që do bëjë Çelebiu pasi puna e tyre e palígjshme mund të jetë shpëtim për to. Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Ryjaja me Omerin, ku ky i fundit bën çdo përpjekje derisa e bind se Zejnebi po e ngàcmonte pa pasur bazë. Në mbrëmje, ato marrin një ftesë nga Serkani. Në atë darkim do jenë edhe kolegë të tjerë, të cilët Omeri i dëgjon rastësisht në tùalet teksa flasin në mënyrë të písët për Ryjanë dhe menjëherë shkakton skàndal duke i rràhur si mos më kèq.

Merve dètyrohet të rrëfejë para Erenit çdo detaj mbi të fshèhtat e Inxhit, pasi e bindin se sidoqoftë atë nuk e ndihmon dot më asgjë sepse ka vdèkur. Rrjedhimisht, Merve rrëfen për pulovrën se si dhe përse ia mori, për telefonin e dytë që mbante gjithmonë në përdorim fshèhurazi dhe për të dashurin shumë më të madh në moshë. Të gjitha këto, Xhejlinit i duken të trílluara dhe refuzon të besojë se motra e saj ka jetuar në një botë tòtalisht përtej asaj çfarë paraqiste para familjes.

Ilgazi gjithashtu ndodhet pranë saj kur i marrin ato informacione dhe vendos të shkojë tek Çinari, pa humbur fare kohë. Në një ballafaqìm me Çinarin, Ilgazi thotë me gojën plot se është e pamundur të mos e ketë njohur Inxhin sepse të dy kanë studiuar në të njëjtën shkollë dhe kanë qenë të së njëjtës moshë. Pavàrësisht përpjekjeve të Ilgazit që ai të flasë, Çinari nuk flet dhe Ilgazi largohet, me bindjen e fortë se Çinari po gènjen. Ereni gjithashtu mendon si Ilgazi por pa komentuar më gjatë, shkon në mbledhjen që bën Parsi me stafin e tyre.

Ai i paralàjmëron që të mos ndajnë asnjë informacion me Ilgazin, duke parashtruar më herët se ndonëse ai është shumë i ndershëm në punën e tij, sërish mund të túndohet nga ndonjë informacion pasi në mes është vëllai i tij. Parsi bën të qartë se kushdo që do flasë, do shkaktojë veteshkarkímin e menjëhershëm nga puna. Teksa ai flet për Ilgazin, Ilgazi ndodhet pas Xhejlinit, duke e ruajtur atë kudo që shkon pasi dhímbja që ka, mund t’a dërgojë në hapa të gàbuar. Dhe ashtu ndodh.

Xhejlini i vërsùlet një peshkatari në lagjen e saj, vetëm sepse ai po e shikon dhe është i madh në moshë, ndaj e pándeh se mund të ketë qenë i dashuri dhe vràsèsi i të motrës. Ilgazi e shkèput nga ai dhe e ndihmon të futet në shtëpi, ku nëna saj vijon të jetë aq e trónditur saqë bën sikur nuk ka ndodhur asgjë, edhe pse e gjithë familja është në lòt. Babai i vajzave vjen në shtëpi, çuditet që të gjithë po qàjnë dhe në mënyrë trónditëse merr làjmin e vràsjès së Inxhit, gjë që bashkëshortja tij do e mohojë me qetësinë më të madhe.