Category: Uncategorized

Kemali shikon situatën mes Shehrijes dhe Hëzërit, ndërkohë që në vesh dëgjon komentet e Narinit dhe bindet me vete, se nuk duhet të vonojë më tepër për t’i rrëfyer asaj dashurinë që ndjen për të. Në anën tjetër, ndodhet një ndër personat e paktë që Kemali nuk hòneps aspak. Ajo është Xhavidana, të cilës i ka hyrë frìka gjer në pàlcë, se mos Xhemreja flet dhe e zbulon që ajo është bashkëpunëtorja saj. Suna i shkon pranë me dëshirën për të biseduar me njëra tjetrën, por Xhavidana sërish nuk ka kohë.

Suna krijon bindjen se me nënën e saj, nuk do ketë asnjëherë marrëdhënie dhe ashtu e mèrzitur, largohet. Frìka e Xhavidanës nga Xhemreja, do shpèrthejë tek Zejnebi. Kjo e fundit po kalon pranë saj, kur nga duart i bien detyrat e shkollës. Duke e akùzuar se ua ka mbushur shtëpinë me aromën e rrugës nga ku Zejnebi vjen, Xhavidana ia grìs letrat e detyrës së shkollës, por Zejnebi nuk thotë asgjë, veçse qàn dhe i lutet t’a lërë me aq. Por, ashtu siç Xhavidana frìkëson Zejnebin, edhe Xhemreja e frìkëson Xhavidanën.

Ajo qetësohet nga qetësuesit që i bëjnë dhe sapo kthjellohet, i premton vetes se nuk do ia lërë me aq Xhavidanës, por do hàkmerret për çdo gjë që i ka bërë dhe për situatën ku e ka bërë të përfundojë. Nata kalon me aq, ndërsa mëngjesi i të nesërmen fillon me entuziasmin e Rejhanit për shkollë, por që ai entuziasëm i përzihet me frìkën, se mos do e zhgènjejë Emirin pasi mund të mos bëhet një arkitekte aq e zonja sa ç’shpresojnë. Emiri është i bindur se ajo do shkëlqejë, ndaj i lutet të mos krijojë frìkëra të pabaza.

Ai e shoqëron deri në shkollë, e shikon teksa futet brenda dhe me krenarinë se është bashkëshorti i saj, ai largohet. Sakaq, në shtëpinë e xhaxhait të tij, Kemalit, frìkën më të madhe e shkakton ai me qëndrimin e tij të vràzhdë, si përherë. Shehrija ka shumë frìkë se mos ai do reagojë kèq për gjithë ngjarjen me Hëzërin por për çudinë e saj, Kemali nuk reagon fare kèq, përkùndrazi. Pranë tyre, në oborr, është edhe Taxhi. Mendja e tij është vetëm tek Suna, të cilës heziton t’i telefonojë, nga frìka se mos e humbet fare.

Vollkani shikon situatën mes çifteve në vendin e tij të punës dhe e mendon të arsyeshme t’i flasë Kàrasë. Duke marrë shkas nga afrimiteti tyre, ai i kërkon të jetë më e matur me Ibon, sepse ai kurrsesi nuk do bënte gjëra për t’u sjellur kòt me të, por ashtu e ka menduar si rrugën më të mirë për dashurinë e tyre. Fjalët e tij kumbojnë në veshët e Kàrasë, derisa ajo i shkon pranë Ibos për t’i kërkuar falje, duke pranuar që e ka tepruar me reagimin që ka shfaqur, por tanimë Iboja nuk përgjigjet fare, nga mèrzia.

Sakaq, Aliu i del përpara Ilajdës, që i bëri pabèsinë e madhe. Duke i parashtruar se ai mund t’a bùrgosë për màshtrim dhe ajo mund të përfundojë në gàzeta duke u pràngosur për diçka të tillë, kaq të tùrpshme, ai i lë në dorë zjedhjen; t’i tregojë Dujgusë vetë para se t’a tùrpërojë, ose të heshtë para Dujgusë dhe të pranojë tùrpërimin. E dètyruar, Ilajda pranon. Aliu entuziasmohet, duke pàndehur se do rikthehet me Dujgunë siç ka qenë, por më kòt. Dujgu është ende po aq e mèrzitur dhe thotë se është bërë gàzi i botës.

Sipas saj, ato të dy asnjëherë më nuk do mund të jenë siç kanë qenë më parë. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Zijai. Edhe ai shpreson të jetë me Çiçekun, ashtu siç Çiçeku me të, por nuk e gjen dot guximin që t’ia rrëfejë asaj dashurinë që ndjen. Zijai mbetet pa fjalë para saj, duke shkaktuar edhe lèndim tek ajo. Seheri mëson se çfarë ka ndodhur mes tyre dhe menjëherë i shkon pranë Zijait, duke i premtuar ndihmën e saj, ndaj dhe organizojnë një plan të detajuar, për menjëherë të nesërmen.

I dashuri i zemrave të tyre, Jamani, gjatë asaj kohe arrin të shpëtojë veten nga kamioni ku është mbajtur pèng, por nuk mjaftohet me aq. Ai gjen rrugën që të shkojë në shtëpinë e Azizit, të futet fshèhurazi deri në dhomën e tij dhe t’a màrrë atë, të lìdhur nga duart dhe këmbët. Për shkak të një ilàçi që i bën, Azizi nuk reagon dhe nuk përmendet fare, deri mëngjesin e të nesërmes. Mëngjesin e të nesërmes, kur hap sytë, Azizi e gjen veten para vàrrit të babait të tij dhe në dorë ka të njëjtën paisje që ai i kishte lënë Jamanit, por tani me një mesazh nga Jamani.

Zijai qëndron gjatë para Çiçekut por në asnjë mënyrë nuk e gjen dot guximin e mjaftueshëm që t’i tregojë asaj se ka krijuar ndjenja për të. Çiçeku mérzitet shumë pasi ishte përgatitur për t’u ballafaquar me atë rrëfim, që nuk i erdhi. Zijai névrikoset me veten dhe i shkon pranë Seherit duke i kërkuar ndihmë, gjë që ajo ia premton dhe e caktojnë menjëherë për të nesërmen, vendin dhe mënyrën se si do ia thotë Çiçekut. Në anën tjetër ndodhet ekipi pólícor në kómisariat.

Vollkani i shkon pranë Kárasë, duke e këshilluar që të mos e príshë fejesën me Ibon më kòt, pasi ai në formën e tij po përpiqej për të, edhe pse nuk rezultoi ashtu. Ai i betohet se Ibo nuk po e sjell më kòt por ashtu di ai të veprojë më së miri. Falë këshillave të Vollkanit, Káraja kthjellohet, ul kokën dhe para Ibos kërkon falje, duke pranuar se e ka tepruar me reagimin e saj. Sakaq, kolegu i tyre Aliu, ndodhet në ndjèkje të Ilajdës, që nuk pranoi të fliste më gjatë me të, pas pabèsisë që i bëri.

Aliu i betohet se mund t’a fusë në bùrg për máshtrim dhe nëse nuk do që të fotografohet nga gàzetarët duke u pràngosur për një màshtrim të tillë të úlët, atëherë duhet të rrëfejë gjithçka. E dètyruar, Ilajda pranon. Aliu entuziasmohet se gjithçka do rregullohet edhe njëherë mes tij dhe Dujgusë, ndaj i shkon asaj pranë, por nuk pajtohet dot sepse Dujgu ndihet e túrpëruar nga làjmi që është publikuar për ato të dy, ndaj dhe e refuzon sërish Aliun, teksa i sqaron atij njëherë e mirë se nuk do mund të jenë më kurrë si më parë.

Aliu largohet i mérzitur, ndërkohë që vëllai i tij i pazbuluar, Jamani, arrin të shpëtojë veten nga kamioni në të cilin e kanë futur. Për më tepër, ai arrin të futet fshèhurazi në shtëpinë e Azizit, mu në dhomën e tij dhe teksa ai ndodhet në gjumë, Jamani e merr. Me duart dhe këmbët e lídhura, ai e dërgon pranë vàrrit të babait të tij të ndjerë, ku Azizi hap sytë i tmérruar, duke mos mundur fare të reagojë që të shpëtojë që aty. Mungesa e tij, do vërehet që herët në mëngjes dhe të gjithë e kuptojnë se ka gisht Jamani.

Zejnebi e fillon ditën me një telefonatë të Bahriut që i kërkon të takohen për të biseduar një strategji për situatën me Selenën, ndërsa kolegu tij Alpi e fillon ditën duke mësuar nga Meltemi se si Arzuja u është futur fshèhurazi në shtëpi, ka màrrë vajzën e vogël nga dhoma dhe duke i bërë të qartë se mund t’ua rrèmbèjë kurdo, ka kërkuar një milìon lìra. Alpi nevrìkoset por megjithatë pranon t’ia japin asaj paratë, duke sqaruar se ajo, dikur, i ka mundësuar fitimin e parave me shuma marràmendëse.

Që aty, Arzuja është rikthyer në shtëpinë e Ahmetit që të gatuajë për fëmijët, veçanërisht për Elifin, por ajo nuk e llogarit siç duhet orarin e kthimit të tyre dhe sapo dëgjon çelësin, dètyrohet t’ia mbàthë, duke rrèzikuar me ushqimin që lë në zjàrr. Fëmijët janë rikthyer bashkë me Melisën, që shòkohet nga zjàrri ndèzur dhe të gjithë pàndehin se duhet t’a ketë lënë punonjësja e shtëpisë, Binuri. Ato kontrollojnë për të gjithandej, por më kòt. Sakaq, Elifi shikon ushqimet dhe bindet se sërish ka gatuar nënë Arzuja por askush nuk e beson.

Ajo argumenton edhe se Binurën nuk e kanë parë gjëkundi që kur kanë ardhur, por sërish u duket e tepërt të mendojnë se Arzuja ndodhet mes tyre. Në mbrëmje, Arzu do kalojë çdo lloj lìmiti, duke shkuar pranë Elifit por edhe duke qëndruar shumë gjatë, aq sa Sudeja e shikon por nuk reagon, nga frìka. Sude shikon edhe Ahmetin që e kàp nga krahu Arzunë dhe e shpòrr që aty, si dhe i kërkon të largohet menjëherë nga shtëpia. Me të shkuar në dhomën ku po qëndronte, Arzuja i nxjerr àrmèn Ahmetit dhe i betohet se do e qëllòjë nëse do e dëbòjë.

Bèmat e Arzusë do i mësojnë të nesërmen Zejnebi me Sinanin, nga Sudeja. Ato do ftojnë edhe Ahmetin, i cili do tregojë se si ishte i dètyruar t’a pranonte sepse e kishte kèrcènuar. Të ndjerë kèq për të, Sinani dhe Zejnebi vendosin t’a largojnë njëherë Arzunë nga shtëpia e Ahmetit e më pas t’a arrèstojnë Arzunë, por Fulja i mëson planet e tyre dhe u bëhet pèngesë, pa e ditur se do bëhet shkak që bashkë me Arzunë të arrèstohen edhe Sinani me Emrenë. Atë arrèstim, e shikon drejtëpërsëdrejti edhe Alpi, i cili menjëherë lajmëron Zejnebin.

Meltemi tmèrrohet kur zgjohet nga gjumi dhe e gjen vajzën e saj në duart e Arzusë, që me krenari i bën të qartë se mund t’ia marrë në çdo moment që dëshiron, kërkon plot një mìlion lìra nga ajo që vajzën t’ia lërë të qetë dhe më pas largohet. Ashtu e tmèrruar, Meltemi pret që Alpi të shkojë në shëpi dhe nuk e màshtron atë për t’ia marrë paratë por i tregon të vërtetën se si qëndron puna me Arzunë. Edhe pse frìkësohet që ajo ka arritur t’u futet në shtëpi, Alpi sërish pranon t’ia japë ato para.

Meltemi kùndërshton por Alpi ngulmon se është e vetmja formë për t’a qetësuar Arzunë, si dhe thotë se ajo i ka mundësuar të fitojë shumë, njëherë e një kohë. Paralèlisht, kolegu i tij Bahriu telefonon Zejnebin për t’i kërkuar të takohen që të caktojnë një strategji për gjýqin që do bëhet për Suden, gjë që ajo e konfirmon. Orët kalojnë dhe fëmijët vijnë nga shkolla, por Arzu nuk e di orarin e saktë të tyre dhe sapo dëgjon çelësin në derë, vrapon që ato të mos e gjejnë aty. Rrjedhimisht, nga nxitimi lë ushqimin në zjàrr.

Fëmijët që janë kthyer në shtëpi të shoqëruar nga Melisa, frìkësohen shumë nga zjàrri i lënë ndèzur, ndaj vendosin të kontrollojnë nëpër shtëpi se mos është gjëkundi punonjësja, Binuri, por nuk e gjejnë gjëkundi as atë dhe as Arzunë. Elifi ndërkohë thotë të njëjtën gjë për ushqimet, se janë pikërisht me shijen që Arzuja ia bënte dhe thekson se Binuri nuk shihet gjëkundi. Dita kalon me aq por në mbrëmje pasi flejnë, Arzuja i shkon sërish pranë Elifit. Kësaj rradhe, Arzunë e shikon Sudeja por nuk reagon, sepse ka frìkë.

Ajo vëren se Ahmeti e krìtikon ashpèr Arzunë që ndodhet aty dhe e largon me fòrcë. Që atë natë, ai dëshiron t’a dèbojë, por Arzu i nxjerr àrmèn dhe ia drejton në ballë, duke e dètyruar t’a mbajë në shtëpi. Gjithçka do ndryshojë të nesërmen kur Sudeja rrëfehet para Zejnebit dhe Sinanit dhe ato marrin Ahmetin para tyre. Pasi binden që Ahmeti nuk ka fàj, ato vendosin që t’a largojnë Arzunë nga shtëpia Ahmetit që të mos shpallet edhe ai fàjtor me Arzunë por Fulja i prìsh planet e tyre fshèhurazi dhe Arzuja përfundon në prànga, bashkë me Sinanin dhe Emrenë.

Osmani mblidhet me gjithë ùshtàrët e tij më të besuar, për të bërë planet e rradhës, që vijojnë të jenë lídhur vetëm me púshtímin e Inegolit. Paralèlisht me to, tekfur Nikolla vàjton gjendjen në të cilën ndodhet kàlaja dhe ùshtàrët e tij, ku këto të fundit përfshihen nga flàkët dhe për shkak të léndimeve në trup, nuk lúftójnë dot më. Por infòrmatori i tyre, spíúni Barkën, do i qëndrojë besnik tekfur Nikollës dhe Romanusit. Duke shfrytëzuar pozicionin pranë Osmanit dhe besueshmërinë e tij, ai híqet sikur do i bindet urdhërave të marrë.

Sapo gjen momentin e duhur, ai largohet, spíúnon planin tek një tjetër infòrmator dhe ai mbërrin në pallatin e tekfur Nikollës, në një moment ku përveç Romanusit, ndodhet edhe Aktamuri aty. Ky i fundit dëgjon me kujdes se çfarë i është komunikuar Nikollës nga spíúni që ka pranë Osmanit. Edhe pse nuk e mëson dot emrin e spíúnit, Aktamuri mjaftohet me faktin që ka mësuar se rrèthi i Osmanit nuk është aq i sigurtë sa Osmani pàndeh. Që të përfshihet më shumë në planet e tyre, ai vendos t’u përgjèrohet.

Aktamuri përùlet para tyre teksa kërkon t’u bashkohet në planin që do bëjnë, duke thënë se për të është një nder që të vràsè për hir të tyre por edhe të vdèsë për hir të tyre. Romanusi dhe Nikolla e besojnë tótalisht Aktamurin dhe i pranojnë përgjérimet e tij. Gjatë kohës që Aktamuri përmbush me seriozitet dhe devotshmëri misionin që ka marrë përsipër, babai i tij, Gyndyz Beu, lutet për shëndetin e tij dhe të të gjithë Kajive e lùftètarëve besnikë. Ditën tjetër, përgatitjet dhe planet vazhdojnë një më një ashtu siç janë organizuar në mënyrë të detajuar.

Aktamuri përfshihet në ùshtrìnë që shoqëron Romanusin por qëndron mjaftueshëm vigjilent sa për të spítakur momentin e saktë që të lërë një letër për ùshtàrët e Osmanit, gjë që përmbushet më së miri deri në fund dhe letra bie në dorën e Xherkutajit, si dhe Aktamuri nuk zbulohet nga njeri. Sakaq, në fisin e Kajive, princeshë Holofira vendos të largohet, edhe pse përsërit disa herë se aty është ndjerë më mirë se në shtëpinë e saj. Ajo pretendon të përshëndetet edhe me Orhanin, por vëllai i tij i tregon se ai nuk i pëlqen të tilla momente.

Hylja largohet sërish me Gyneshin nga vendi ku ishin më parë dhe këtë e bën me urdhër të Çelebiut. Gyneshi, e mèrzitur nga mungesa e nënës së saj, e pyet Hyljanë se përse nuk e kanë pranë nënën. Hylja shfrytëzon situatën dhe e mbush Gyneshin me mllèf, duke i thënë se mesa duket, nëna saj nuk do mjaftueshëm sa për t’i qëndruar pranë. Ndërkohë nëna saj, bashkë me Ryjanë dhe dy ofìcerë pòlìcie, trokasin në adresën që Çelebiu u ka dhënë për të marrë Gyneshin por në shtëpi ndodhet vetëm Fatma, punonjësja e shtëpisë.

Ajo tregon se Gyneshi është larguar nèn shoqërimin e gjyshes së saj dhe pòlìcët nuk bëjnë dot asgjë kùndër Çelebiut sepse lìgjërisht ai nuk po bën asnjë krìm, pasi kùjdestaria e Gyneshit është tek të dy prindërit. Gjatë kohës që ato flasin, Çelebiu po pastron imàzhin e tij. Ai ka mësuar se gruaja që e ka denòncuar, është dètyruar të ushtrojë profesionin që ushtron, vetëm për të mbajtur një fëmijë të vogël që ka sjellë në jetë. Ai i troket në shtëpi, i ofron strehim, punë dhe para mjaftueshëm që t’a rrisë vetë fëmijën dhe e sjell atë në krahun e tij.

Po atë natë, gruaja që në të vërtetë quhet Filiz, bën një deklaratë para shtýpit, duke thënë se Çelebiu nuk i ka bërë asnjëherë asgjë asaj, përkùndrazi, por e kanë dètyruar të fliste kùndër tij, nèn kèrcènimet që gjòja i bënin. Ajo deklaratë e Filizit, i shùan shpresat e të gjithëve, por askush nuk ka më asgjë në dorë. Mëngjesin e të nesërmes, Xhemreja është ende më e frìkësuar për Gyneshin. Ryjaja nuk di çfarë të bëjë por ndan me Çiçekun hàllin që i ka zènë me Çelebiun dhe fshèhjen që ai po i bën të voglës.

Çiçeku fshèhurazi, telefonon Iskenderin. Ai në ato momente ndodhet pranë Gyneshit, teksa në telefon dëgjon Çiçekun që i thotë se ka mundësinë e artë për të vërtetuar që nuk është si i vëllai. Ajo i kërkon vetëm të dijë vendndodhjen e Gyneshit që Xhemreja të qetësohet, por Iskenderi thotë se është lodhur duke ua vërtetuar njerëzve diçka të tillë dhe e mbyll telefonatën me aq. Ndërkohë, Tomrisi gjithashtu merr një telefonatë, por kësaj rradhe nga Bylenti. Ai i kërkon të shkojë në një takim me para të thàta në dorë dhe Tomrisi pranon.

Xhemreja shoqërohet nga Ryjaja dhe një ekip pòlìcor për të trokitur në adresën që Çelebiu i dha, për të marrë Gyneshin. Atyre u përgjigjet Fatma, punonjësja e shtëpisë, e cila tregon se Gyneshi është larguar bashkë me gjyshen e saj. Pòlìcia tërhiqet nga rasti duke thënë se nuk kanë të bëjnë me rrémbím, ndërsa Ryjaja i shpjegon Xhemresë se për shkak se kùjdestaria është ende tek të dy prindërit, Çelebiu nuk po kryen ndonjë krím para shtétit. Gyneshi ndërkohë, mendon pa ndalim për nënën e saj, Xhemrenë.

Ajo pyet Hyljën përse nuk po vjen Xhemreja dhe Hylja shfrytëzon rastin për t’a nxítur Gyneshin kúndër nënës së saj, duke i thënë se ajo nuk e do mjaftueshëm sa për t’u kthyer pranë saj. Paralèlisht, Çelebiu troket në derën e gruas që e demàskoi atë para të gjithëve. Ajo i bën të qartë se nuk kèrcènohet dot nga ai por Çelebiu e gòdet në pikën e saj më të dòbët. Gruaja që në të vërtetë quhet Filiz, ka një fëmijë të vogël dhe për hir të atij fëmije që qëndron në shtëpitë e fqínjve kur Filizi punon, Çelebiu e fton t’i rikthehet jetës së saj të mëparshme.

Ai i ofron mjaftueshëm para, strehim dhe punë, që ajo të mos dètyrohet më të bëjë punën që ende bën. Që atë natë, Filizi del para médiave dhe thotë se Çelebiu nuk i ka bërë asgjë asaj por e kanë kèrcènuar që të bënte atë deklaratë kúndër tij. Nata për të gjithë kalon me zhgènjimin që Filizi u jep, ndërsa të nesërmen, Ozani e fillon ditën me një dèbat të fortë me xhaxhanë e tij që refuzon t’i sígurojë kushte punonjësve që rrézikojnë jetën, por Ozani i tregon se bashkë kanë kontratë dhe ai nuk e heq dot nga puna.

Ozani ia bën të qartë se ndërtimet nuk do vazhdojnë pa u krijuar kushte atyre, ndërsa xhaxhai i tij largohet duke thënë se ai i ngjan tòtalisht babait të tij me idèale. Po atë mëngjes, Çiçeku vendos të bëjë diçka për Xhemrenë dhe Gyneshin. Ajo telefonon Iskenderin dhe i tregon se po i jep shansin për të vërtetuar se është njeri i mirë dhe jo si vëllai tij, ndaj duhet vetëm t’u tregojë ku është Gyneshi. Edhe pse Gyneshi është fare pranë Iskenderit në ato momente, ai nuk e tregon dhe thotë se është lodhur duke vërtetuar që nuk është si Çelebiu.

Emiri dhe Rejhani shkojnë pranë Sunës, gjë që e vëzhgon nga larg Xhavidana dhe bëhet shumë xhelòze. Si të mos mjaftonte ndjenja xhelòzisë, ajo përjeton edhe fríkë, kur dëgjon që Emiri flet në telefon për Xhemrenë, duke i kërkuar ofícerit të pólícisë që të bëjë kërkime të thella për situatën, sepse është i bindur se Xhemreja nuk i ka bërë vetë të gjitha planet. Pas asaj telefonatë, Emiri shkon pranë Rejhanit, të cilën e gjen në mendime. Ajo kërkon me ngulm që të rregjistrohet në universitet, ndërsa Emiri refuzon.

Ai thotë se që prej martesës së tyre për herë të parë, ende nuk kanë qëndruar mjaftueshëm me njëri tjetrin dhe shkolla do i privonte sërish nga të shpenzuarit kohë me njëri tjetrin. Rejhani nuk e vazhdon më tepër atë bisedë por mëngjesin e të nesërmes zgjohet nga Emiri që i thotë se është bërë vonë për në shkollë. Mëse e lumtur, ajo përgatitet dhe e shoqëruar nga Emiri shkon në universitetin që dëshironte por me kèqardhje e lajmërojnë se rregjistrimet janë mbyllur për atë vit.

Ato kthehen në shtëpi me fytyrat e ngrÿsura, por Emiri largohet sërish, për të gjetur një rrugë që t’ia realizojë ëndrrën Rejhanit, gjë që e gjen. Ai rikthehet me làjmin ende më të mirë për Rejhanin, që i dhuron asaj pafund lumturi. Gjatë asaj kohe, nëna e tij Xhavidana shkon të vizitojë Xhemrenë në spítal, për t’u siguruar se ajo nuk do e pádisë atë. Xhavidana tenton të fitojë besimin e Xhemresë por me fjalët e saj, shkakton aq mllèf tek Xhemreja saqë ajo i vërsùlet, duke mbyllur derën e dhomës e duke e dhùnùar Xhavidanën.

Me duart në fÿtin e saj, Xhemreja bën që Xhavidana të mbetet pà ndjenja, e shtrirë në tokë. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Kemali. Ai névrikoset nga mbrojtja që i bën Narini Shehrijes për situatën me të moshuarin që ende i rrèh zemra për Shehrijen. Ai, atë mëngjes u troket sërish në derë dhe Shehrija e kércénon se do ia thërrasë pólícinë nëse vijon t’i bézdisë, por ai nuk trémbet. Mëse i vendosur qëndron pas derës, edhe pse Kemali i sugjeron t’i japë pak kohë Shehrijes që të mbledhë veten nga shókimi që ka përjetuar.

Shehrija nuk pranon të flasë me personin që ka shkuar t’a takojë pas kaq shumë vitesh dhe Narini e mbështet, ndërsa Kemali u del kúndër të dyjave duke thënë se po e teprojnë. Por i dashuruari pas Shehrijes nuk heq dorë nga ajo. Ai u troket sërish në derë dhe e bën të qartë se nuk do largohet aty pa biseduar me të. Shehrija tenton t’a trèmbë duke i përmendur pólícinë, por më kòt, sepse ai nuk trémbet. Kemali mendon të ndërhyjë në atë situatë, për t’i kërkuar zotërisë që t’i japë kohë Shehrijes të kalojë shòkimin e rikthimit të tij.

Edhe pse Kemali ia sugjeron me shumë butësi dhe duke mos e gjykùar atë aq ashpèr sa Narini, sërish, ai nuk pranon dhe ngulmon se nuk ia lë dot më kohës. Gjatë kohës që ato flasin, Oja i del përpara Taxhit. Ajo ka mësuar nga mbesa saj Suna, se Taxhi po i shmanget dhe se ndihet shumë kèq para saj që nuk e shpëtoi dot por edhe para Kemalit, ndaj për t’a gëzuar Taxhin, Oja i tregon se Suna shumë shpejt do mundet të ecë. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Suna vetë, e cila ka pranë edhe Emirin edhe Rejhanin.

Të tre diskutojnë për trimëritë e njëri tjetrit ndërsa nga dera, i vëzhgon Xhavidana. Ajo e urrèn afrimitetin mes Rejhanit dhe Sunës por e ka pranuar se nuk ndërhyn dot më tek asnjëra. Atë natë, para se të flejnë, Rejhani do ritheksojë para Emirit dëshirën e saj për t’u rregjistruar në shkollë, ndërsa Emiri ngulmon se ende nuk kanë qëndruar mjaftueshëm me njëri tjetrin dhe nuk duron dot gjithë ato orë larg saj. Me aq, bien të flejnë, por surpriza e vërtetë do jetë të nesërmen në mëngjes, kur Emiri e zgjon atë nga gjumi.

Ai i kërkon të nxitojnë për të shkuar në shkollë dhe me shumë entuziasëm, ajo përgatitet e shkojnë, por gjërat nuk shkojnë siç ato duan sepse kuptojnë që ka kaluar afati rregjistrimit. Rejhani kthehet në shtëpi e mérzitur ndërkohë që Emiri bën të pamundurën për të dhe ndërmjet disa të njohurve, arrin t’a rregjistrojë atë në shkollë. Surpriza e tij e dytë, e gëzon ende më shumë se në mëngjes. Gjatë asaj kohe, nëna e tyre shkon të vizitojë Xhemrenë. Xhavidana i kërkon Xhemresë që t’a besojë por ato fjalë nxísin aq urrèjtje tek Xhemreja, saqë ajo e gòdet Xhavidanën derisa kjo e fundit bíe pa ndjenja.