Category: Uncategorized

Dujgu është ende në duart e Ertugrulit, duke vùajtur jo nga gjendja saj por idea se çfarë mund të ndodhë me Jaseminin, sepse Ertugruli i betohet se do hàkmerret tek ajo, për vëllanë e tij të vdèkur. Dujgu gjithashtu betohet, se vdèkja vëllasë së tij ka qenë tërësisht aksìdentale dhe ajo nuk ka gisht në të, por Ertugruli nuk tërhiqet nga vendimi tij. Për t’a lènduar më shumë Dujgunë, ai i hap kamerën drejtëpërsëdrejti me Jaseminin, të cilën e shikojnë të hèdhur në një gropë të madhe vàrri, të lìdhur nga këmbët e nga duart.

Teksa i hèdhin dhe mbi trup për t’a vàrrosur të gjàllë, Jasemini vetëm kërkon falje nga motra saj për gjithçka që u ka shkaktuar. E tmèrruar dhe mes lòtësh, Dujgu i përgjèrohet Ertugrulit që t’a marrë atë e t’a lërë të lìrë Jaseminin por ai nuk pranon. Në një çast, ajo arrin të lìrojë pak duart e lìdhura dhe ngrihet në këmbë me qëllimin që t’ia marrë àrmèn Ertugrulit por përveçse nuk ia del, ajo edhe shton irrìtimin e Ertugrulit. Ai reagon shumë ashpèr ndaj saj, duke ia vendosur duart në fýt, derisa në vendngjarje mbërrin Aliu.

I shoqëruar nga Fërati dhe ndihma e tij, Aliu arrin t’a shpëtojë Dujgunë. Ato nxitojnë të largohen për të shpëtuar Jaseminin, me shpresën e madhe se do jenë ende në kohë. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Seheri që gjithashtu po vrapon. Ajo shkon pranë Jamanit, i tregon se çfarë ndodhi dhe sëbashku kthehen në shtëpinë e Zuhalit por tanimë ajo nuk ndodhet aty, sepse ia ka mbàthur. Në njërën anë, Seheri gëzohet që nuk e ka vràrè, në anën tjetër frìkësohet se çfarë rrèziku mund t’i vijë nga ajo nëse nuk e gjejnë.

Jamani menjëherë vazhdon me kontrollin e shtëpisë dhe gjen edhe fotografinë për të cilën i tregoi Seheri. Mes të tjerash, ai gjen edhe hèlmin që Zuhali i kishte hèdhur Seherit në çaj por që për fatin e saj të mirë, ajo nuk e piu sepse rrèzoi gotën aksìdentalisht. Pas atyre çasteve eufòrike, ato kthehen në shtëpinë e Jamanit, ku ky i fundit lajmëron Azizin mbi çfarë ka ndodhur , ndërsa Azizi i tmèrruar fton Seherin për një seancë që të qetësohet, por ajo e falenderon dhe refuzon, duke thënë se nuk është e nevojshme. Rrèziku vazhdon t’i kanòset, sepse Zuhali gjen mënyrën për t’iu futur në shtëpi.

Kemali shkon pranë Narinit në një formë ndryshe nga herët e tjera, duke mbajtur në dorë një kuti. Para saj, Kemali hap kutinë dhe një vàrëse shumë e shtrenjtë vezullon së tepërmi. Kemali ia ofron në formë dhurate, duke i thënë me përùlje se pavàrësisht se martesa tyre është bërë në mënyrë të rrème, prezenca dhe roli i saj në atë shtëpi nuk është aspak e rrème por tërësisht e vërtetë. Ai sqaron se sido të shkojnë punët, familja tij nuk është e plotë pa të, pas gjithçkaje që ajo ka bërë për Masallin e për të tjerët.

Mbi të gjitha, ai thekson se Masalli nuk është një fëmijë i lehtë për t’u afruar me të dhe fakti që ajo është bërë kaq e dashur tek Masalli, është një tregues i madh për rolin që ajo ka në atë shtëpi. Narini e falenderon por nuk e pranon. Ajo shkon në dhomë por Kemali ngulmon dhe shkon pas saj. Sërish me kutinë që ia drejton asaj, Kemali i thotë se ajo duhet t’a marrë së paku për hir të Masallit, jo për hir të tij. Ai ia lë në dorë dhe largohet duke i thënë se do jetë zgjedhja saj se çfarë do bëjë me atë vàrëse.

Nëse dëshiron, mund t’a hèdhë në kosh të mbèturinave por ai nuk do e marrë më mbrapsht. Në anën tjetër ndodhet Xhavidana. Ajo është i vetmi person që është në dijeni të gjendjes shëndetësore të Xhemresë. Frìka për të mos u zbuluar planet e errèta të Xhavidanës, e bëri atë që të krijojë një varg pròblemesh derisa Xhemreja përfundoi në kòma. Mjèkët e telefonojnë vazhdimisht për t’a mbajtur të informuar mbi situatën në të cilën Xhemreja ndodhet, ndërsa Xhavidana bën maksimumin që të flasë në fshèhtësi, pa e dëgjuar njeri.

Ndërkohë djali i saj Emiri, shkon në shtëpi në momentin që të gjithë po përgatiten për dasmën e tij dhe të Rejhanit. Kjo e fundit po konsultohet për të vendosur për pamjen përfundimtare, flokët dhe màkjazhin, por Emiri e merr paprìtur dhe duke e mbajtur në krahë, e dërgon në makinën e tij. Ai nuk pranon të qëndrojnë aspak të ndarë, prandej deri në limit të dasmës, ato do qëndrojnë vetëm për vetëm në jahtin e familjes së Emirit, ku ky i fundit ka përgatitur edhe një surprizë të vogël për Rejhanin.

Në familjen e Emirit të gjithë po merren me tèlashin e dasmës, përveç nënës së tij, që përpiqet të gjejë skùta për të folur me dòktorët e Xhemresë, pasi gjendja e saj është si mos më kèq, në kòma. Ndërkohë të tjerët përkujdesen për modelin e flokëve dhe màkjazhin e Rejhanit por Emiri nuk qëndron dot aq gjatë larg saj, ndaj e rrèmbèn Rejhanin dhe largohet me të nga shtëpia, derisa të vijë orari i dasmës. Ai nuk i tregon njeriu ndaj të gjithë meràkosen, derisa shoku i tij Zaferi tregon se ku janë ato.

Rejhanin e dërgon Emiri në një jaht të familjes së tyre, ku e pret edhe me një surprizë tjetër dhe me një tur me të, për aq kohë sa kanë në dispozicion. Rejhani vazhdimisht i sugjeron që të kthehen sepse të gjithë janë organizuar për dasmën e tyre dhe nuk duhet të shkojë asgjë kèq, por Emiri ka një bindje të madhe se çdo gjë do shkojë siç duhet dhe ato mund t’ia lejojnë vetes një lùks të tillë, për të përjetuar adrènalinë më shumë në ditën e dasmës së tyre. Së paku Zaferi lajmëron dhe tanimë ato nuk janë më të mèrakosur për ato të dy.

Në anën tjetër ndodhet Kemali me Narinin. Kjo e fundit, do surprizohet së tepërmi nga Kemali, i cili zgjat duart drejt saj me një kuti të madhe, brenda të cilës ka një vàrëse që vezullon më tepër se çdo gjë që Narini ka parë ndonjëherë në jetën e saj. Ajo mrekullohet e tëra, jo vetëm nga vàrësja, por edhe nga Kemali që thotë se atë vàrëse e meriton sepse pavàrësisht martesës së tyre fàlse, pozicioni saj në atë shtëpi nuk është aspak fàls. Ai e përlòt duke i thënë se familja tij nuk do jetë kurrë e plotë pa të.

Narini e falenderon por gjithashtu e refuzon, duke thënë se është e tepërt, pasi ajo çdo gjë e ka bërë vetëm sepse e ka ndjerë për t’a bërë në atë formë. Kemali e mirëkupton por edhe ngulmon. Ai i shkon nga pas duke i theksuar se Masalli nuk është një fëmijë i lehtë për t’u afruar me njerëzit dhe fakti që Masalli është afeksionuar aq shumë pas saj, është tregues i mjaftueshëm se sa rëndësi ka ajo në jetët e tyre, ndaj ia riofron vàrësen, duke i thënë se ajo duhet t’a marrë për hir të Masallit. Kemali e lë aty, duke i thënë se s’do e marrë mbrapsht, edhe sikur ajo t’a hèdhë në mbèturina.

Sinani dhe Arzuja arrijnë të gjejnë vendin ku po fshìhet Zaferi prej kaq shumë ditësh. Atë e gjejnë në gjendje të dèhur por mjaftueshëm në rregull sa për të kuptuar se çfarë ka bërë, çfarë duhet të bëjë dhe çfarë e pret. Zaferi largohet që aty nèn shoqërimin e tyre, rrëfen gjithçka në pòlìci dhe një javë më vonë, Zejnebi lìrohet nga bùrgu, shëndoshë e mirë, pa pësuar ndonjë gjë tjetër. Gjithashtu Sinani, për shkak të asaj situate që krijoi vetëm për të shpëtuar Zejnebin, jep dòrëheqjen.

Ai e pranon se e ka kèqpërdorur profesionin dhe besimin që i është dhënë, ndaj heq dorë prej tyre e madje është i gatshëm të bëjë edhe bùrg, por askush nuk e pranon diçka të tillë. Sinani për më tepër dòrëzon Arzunë në pòlìci, pasi ajo tentoi t’a vrìstè atë me një àrmè të cilës fatmirësisht, Sinani ia kishte hequr plùmbat para se t’a linte në dollap. Duke qenë se ajo thèu marrëveshjen mes tyre dhe e tràdhtoi, edhe Sinani e dòrëzoi në pòlìci. Sakaq, në ditën e parë që Zejnebi kthehet në shtëpi, ajo bën një hap të madh.

Zejnebi jo vetëm që urdhëron që Meltemi të mbledhë plaçkat e të largohet, por para se të largohet, ajo e dhùnon atë, duke e rràhur, siç ka dëshiruar të bëjë përherë që prej ditës kur ka mësuar për tràdhtinë e saj me Ahmetin. Meltemi nuk ankòhet gjëkundi, vendos syzet për t’u mbuluar dhe largohet vetë nga shtëpia, bashkë me vajzën e saj. Ditë të tëra kalojnë dhe Zejnebi nuk takohet fare me Sinanin sepse ai është zhdùkur sërish pa gjurmë. Pas shumë ditësh që ai i lë të gjithë të shqètësuar, kthehet dhe shkon pranë Zejnebit.

Zejnebi, pavàrësisht falenderimeve dhe mirënjohjes që ka ndaj tij dhe mbi të gjitha, pavàrësisht dashurisë që ka për të, ajo sërish vendos se gjëja më e shëndetshme për pikën ku ka arritur marrëdhënia tyre, është që të ndahen. Zejnebi sqaron se nuk është e gatshme që të kalojë jetën me një person që zhdùket pa gjùrmë kaq shpesh, me mision të profesionit apo vendim personal. Për shòkimin e madh të Zejnebit, Sinani thotë se ajo sapo e shpëtoi nga një bàrrë e rèndë pasi prej kohësh ka dashur t’ia thotë dhe nuk ka pasur guxim.

Sinani vazhdon kërkimet i udhëzuar nga Arzuja, derisa arrijnë të gjejnë Zaferin. Ai është i pirë në një bar por mjaftueshëm i kthjelluar sa për të kuptuar se çfarë duhet të bëjë. Pasi pranon fàjin para tyre, Zaferi shkon edhe në kòmisariat për të firmosur rrëfimin e fàjit të tij. Për një javë pròcedurash, Zejnebi lìrohet nga bùrgu. Ajo kthehet në shtëpinë e saj, ku do shikojë që në mënyrë shòkuese, Meltemi jeton aty dhe ka jetuar që prej ditës kur Zejnebin e kanë arrèstuar teksa po e shpëtonte atë.

Fillimisht Zejnebi e urdhëron të mbledhë plaçkat e saj, gjë që Meltemi nuk e diskuton aspak. Më pas, i thotë në dhomë veçmas se gjithmonë e ka pasur fìksim që t’i japë një të rràhur, që prej ditës kur ka mësuar se ajo dhe Ahmeti e tràdhtonin. Tani Meltemi nuk ka nga ia mban dhe as që i rezìston rràhjes së Zejnebit. Ajo nuk i tregon njeriu për çfarë ndodhi por vendos syze të mëdha të errèta dhe largohet. Sakaq, Sinanin vijon të jetë i fshèhur bashkë me Arzunë sepse i ka dhënë fjalën që nuk do e dòrëzojë në pòlìci.

Por do jetë vetë Arzuja ajo që do sigurohet që Sinani të mos ketë më arsye për t’a mbajtur fjalën, sepse ajo tenton t’a vràsè atë nga pas. Sinani është treguar i mprehtë dhe që në fillim e ka lìruar àrmèn nga plùmbat që mbante brenda, prandaj Arzuja jo vetëm që nuk e vrèt por edhe siguron bùrgosjen e saj. Sinani e dòrëzon atë në pòlìci, si dhe kartën e tij policore, duke dhënë kështu dorëhèqjen për krìmìn që ka bërë. Ndonëse e ka zgjidhur çështjen, ai pranon se e ka shfrýtëzuar profesionin.

Madje, Sinani vetëofrohet edhe për të bërë bùrg për çfarë ka bërë por shefat e tij nuk e pranojnë kurrsesi. Pas ditësh të tëra që ka qëndruar i zhdùkur me Arzunë, Sinani kthehet dhe takohet edhe me Zejnebin. Kjo e fundit, e pret në një mënyrë shumë të paprìtur, duke i theksuar se e dashuron dhe i është mirënjohëse por nuk mjaftojnë për të qëndruar me një person që zhdùket herë pas here. Për habinë ende më të madhe të Zejnebit, Sinani nuk e kùndërshton aspak por thotë se ajo sapo i hoqì një bàrrë të madhe nga supet.

Një person do shikojë puthjen intíme mes Asjës dhe Vollkanit dhe ai person do jetë pikërisht djali i tyre Aliu. Për fat, Derini nuk e shoqëroi deri brenda ndërsa Aliu, troket në derë me një fùri të madhe, sepse nuk është aspak dakord me çfarë po bëjnë ato të dy. Aliu i flet shumë ashpèr babait të tij teksa i kërkon të largohet sepse nuk është më e nevojshme që ai të qëndrojë. Vollkani që po këmbëngulte aq shumë, tërhiqet dhe largohet. Ndërsa Asjën, Aliu e pyet nëse ajo është e lumtur me jetën që ka, por Asja jep përgjigje jokonkrete.

Ajo përgjigjet përciptazi, se është e lumtur kur ai është i lumtur, dhe kaq. Aliu nuk ia vazhdon më tepër, edhe pse mendjen e ka tek pamja për të cilën nuk i tregoi asnjërit. Asja ndërkohë shkon në dhomë dhe për pak minuta me rradhë, shkruan me Vollkanin, ku ajo e máshtron, ndërsa ai si përherë génjen, duke i thënë se është në sallon, edhe pse është në shtrat me Derinin. Menjëherë mëngjesin e të nesërmes, Vollkani hedh hapa për të siguruar financiarisht të ardhmen e tij pas divòrcit me Derinin.

Ai kontrollon për shtëpi, me paratë e kompanisë por këtë gjë e mëson edhe Gonyli, që merr menjëherë frerët në duar. Sakaq, në spítal, Derja do përballet me motrën e saj biològjike, me të cilën ka të përbashkët vetëm babain. Derja i tregon Asjës se për shkak të tràdhtisë që bëri babai i Derjës me gruan tjetër, ajo dhe nëna e saj jetuan përherë në várfëri ndërsa ato në pasuri, derisa falímentuan. Sipas Derjës, ky është edhe shkaku që Derja është fokusuar gjithmonë në krijimin e një kárriere e të ardhurave, nga fríka se do mbetej si në fëmijëri.

Nga fríka se e ardhmja e Aliut mund të jetë njësoj si e saj, sepse Vollkani dikur i ka blerë shtëpi Derinit me kursimet që kanë pasur për shkollimin e lartë të djalit, Derja i kërkon Asjës të jetë shumë vigjilente e të mos e lërë në dorë të askujt të ardhmen e djalit të saj. Asja në atë moment mendon se nuk i ka siguruar atij asgjë por e falenderon Derjën që ia hapi sytë, duke thënë se me patjetër do bëjë diçka që ai të mos vùajë së paku financiarisht. Ai që i ka shpenzuar ato para fshèhurazi, tani po përballet me vjehrrën e tij, që nuk e lejon të shpérdorojë asnjë para të kompanisë.

Momentin intím të Asjës dhe Vollkanit, duke u puthur, do e shikojë dikush. Ai është pikërisht djali tyre Aliu, i cili çuditet nga pamja dhe troket në derë me fòrcë të madhe. Aliu nuk është aspak në dijeni të lojës së nënës së tij, e cila e ndërpreu puthjen vetëm për t’i thënë Vollkanit se nëse do të kenë diçka më tepër, ai duhet të divòrcohet. Aliu shfaq shumë indínjatë, névrikosje dhe aspak dakordësi me çfarë po bënin prindërit e tij, edhe pse në asnjë moment nuk e tregon se i ka parë.

Ai i kërkon Vollkanit që të largohet sepse nuk është aspak e nevojshme që ai të qëndrojë në shtëpinë e tyre dhe Vollkani détyrohet të largohet, edhe pse deri më atë moment po ngulmonte për të qëndruar. Pas largimit të Vollkanit, Aliu mbetet i vetëm me nënën e tij, të cilës gjithashtu pa i treguar se i ka parë, e pyet nëse ajo është e lumtur me jetën që ka, por Asja përgjigjet në mënyrë të përgjithshme, duke thënë se është e lumtur kur ka djalin pranë. Aliu nuk e zgjat më tepër atë bisedë por edhe pamja nuk i híqet nga mendja.

Ndërkohë në dhomën e tjetër, Asja merr mesazhe nga Vollkani, po atë natë. Ai e gènjen gjòja se nuk është në shtrat me Derinin dhe Asja, e bindur në máshtrimin e tij, gjithashtu e génjen duke i thënë se nuk fle dot duke menduar për të. Mëngjesin e ditë tjetër, Vollkani do shkojë me një tjetër mision në punë. Për të siguruar sa më shumë pasuri para divòrcit me Derinin, ai mendon të shikojë fillimisht për një shtëpi, duke qenë kapitali më i fortë. Ekonomisti i kompanisë mëson shumat e kërkimeve që po bën Vollkani dhe reagon fshèhurazi.

Ai i tregon Gonylit se çfarë po bën Vollkanit dhe thotë me bindje të plotë se asnjë prej veprimeve të tij nuk mund të jenë dot në dobi të kompanisë, prandaj Gonyli premton se do e marrë vetë përsipër atë çështje. Sakaq, atë ditë, në spítal, do vijë një pacìente që do sjellë burrin. Ajo është pikërisht motra e Derjës, nga një nënë tjetër. Pa u përshëndetur fare me të, Derja i tregon Asjës se nëna saj u ka marrë jo vetëm babain por edhe të gjithë pasurinë. Ato kanë jetuar përherë në lùks ndërsa Derja me nënën në vàrfëri, prandaj dhe fokusi jetës i është bërë kárriera dhe sigurimi jetesës.

Iskenderi lë pa frymë Ryjanë kur i tregon se ajo dhe Ozani kanë hèdhur shpífje mbi të, sepse ai nuk mund të jetë vràsès i Çiçekut, kur Çiçeku jeton. Me aq fjalë, ai largohet ndërsa Ryjaja e hutuar nxiton për tek Tomrisi. Kjo e fundit, nuk i thotë asgjë më shumë veçse të nxitojë për në shtëpinë e Çelebiut. Bashkë me Ryjanë, atje do shkojë edhe Ozani, Omeri, Xhemreja e një numër i madh gàzetarësh. Vetë familja e Iskenderit çuditet nga numri i madh i gàzetarëve që i kanë mbushur oborrin por Iskenderi e ka një shpjegim.

Ai fillimisht del vetë përballë gàzetarëve dhe thotë se do vërtetojë që nuk është ai krímíneli që ato kanë përshkruar, më pas jep provën e gjallë, Çiçekun, e cila nuk ka vdèkur. Njëherazi me gàzetarët dhe të tjerët, edhe Ryjaja e mëson se shoqja saj e ngushtë Çiçeku, nuk ka vdèkur. Si një zhgènjim i madh, Çiçeku qëndron para të gjithëve, duke thënë se Iskenderi nuk ka asnjë fàj për gjendjen e saj. Çiçeku gjithashtu tregon se ka qenë Aliu ai që e ka plàgosur Iskenderin pabesisht me thikë dhe në vend të tij është bùrgosur Bylenti.

Për të mbuluar gràbitjen e Aliut që réndon mbi Iskenderin, Çiçeku thotë se Aliu ia ka mbàthur për t’i shpëtuar bùrgut, jo se e ka rrèmbyèr njeri. Të gjitha këto bien si një bòmbè e madhe për të gjithë, edhe për gàzetarët, edhe për ato që e kuptojnë se e gjitha është një kúrth i Iskenderit. Që aty, Çiçekun e marrin për në kòmisariat, ku do dëshmojë për faktin që ka qëndruar e fshèhur gjatë gjithë kësaj kohe ndërkohë që njerëzit e kanë pándehur të vdèkur. Para kòmisariat, Çiçeku thotë se ka qenë në gjendje të réndë në spítalin e Tomrisit.

Ajo thotë disa gènjeshtra që përkojnë me gènjeshtrat që do thotë në gjàkftohtësi Tomrisi. Çiçeku me Tomrisin kanë biseduar në telefon dhe kanë bërë një plan të shpejtë gjatë atyre pak minutave që Çiçeku qëndroi e vetme në makinë, ndaj asnjëra nuk rrézikohet. Aliun ndërkohë e kanë dërguar në një vend ku do e gjejë pòlìcia, që do e kthjellojë e do e pràngosë për t’a dërguar në kómisariat, ku do mësojë trónditshëm se atë e ka pàditur Çiçeku. Kjo e fundit, del nga kòmisariati krah Iskenderit kur Aliun po e fusin brenda dhe Aliu nuk i flet.

Iskenderi qëndron përballë Ryjasë dhe mëse i vendosur, duke thënë se ajo e ka akùzuar më kòt, ka hèdhur shpífje mbi të sepse ai nuk është vràsèsi i Çiçekut. Ryjaja ngulmon, derisa ai i thotë se praktikisht nuk ekziston diçka e tillë, sepse nuk bëhesh dot vràsès i dikujt që është ende gjàllë. Ryjaja menjëherë nxiton për tek Tomrisi por kjo e fundit, i kërkon me përùlje mirëkuptim derisa gjithçka të sqarohet dhe deri atëherë, i sugjeron të shkojë në shtëpinë e Çelebiut. Por Ryjaja nuk do shkojë e vetme atje.

Ajo do jetë e shoqëruar nga Xhemreja dhe dy djemtë që i shoqërojnë përherë, por do gjejnë edhe një turmë të madhe gàzetarësh. Ajo turmë do e çudisë edhe vetë familjen e Iskenderit, derisa ky i fundit do dalë para të gjithëve për të bërë një deklaratë. Teksa ai bën deklaratën, Çiçeku telefonon Tomrisin për t’i kërkuar falje për këtë që po bën, si dhe për t’i sqaruar se po të mos kishte qenë jeta e Aliut në mes, ajo nuk do e kishte bërë kurrë. Tomrisi e mirëkupton tòtalisht por e fton të jetë e vëmendshme për ato pak sekonda që kanë në dispozicion.

Me të shpejtë, Tomrisi i tregon asaj detajisht planin që ka bërë, që të mos përfundojnë në bùrg për fshèhje idèntiteti e për abùzimin e imazhit të Shimalit. Pas asaj telefonate të shpejtë, Çiçeku dètyrohet të dalë para gjithë turmës që po e pret, ku në mënyrë shókuese do heqë máskën e do zbulojë se kush është. Personi që trònditet më shumë është Ryjaja, e cila nuk flet dot asnjë fjalë të vetme, edhe pas deklaratës së pabesueshme që Çiçeku bën, duke qenë e dètyruar nga Iskenderi që i ka në dorë jetën e Aliut.

Për jetën e Aliut, Çiçeku thotë se Iskenderi nuk i ka asnjë fàj për fytyrën e djègur, deklaron se Aliu e ka plàgosur atë me thíkë dhe gènjen se Aliu ia ka mbàthur pasi e ka plàgosur, jo se e ka rrèmbyèr Iskenderi. Pas deklaratës shókuese, Çiçeku, Iskenderi, Tomrisi dhe Aliu merren në kómisariat. Aliu léndohet kur mëson se e ka denòncuar e fejuara tij, të cilën e shikon duke dalë nga kómisariati krah Iskenderit dhe ndonëse ajo afrohet për t’i folur, ai nuk pranon t’i flasë. Edhe pse largohen, edhe Tomrisi edhe Çiçeku, mbesin ende nën hétim.

Vollkani fton Selçukun për t’u takuar dhe Selçuku nxiton por fillimisht lajmëron Derinin sepse ajo ishte shumë e shqètësuar. Ndonëse ai i kërkon të mos shkojë në takimin e tyre, Derini e bën, ndaj Selçuku largohet shpejt për t’i lënë ato të dy të vetëm. Vollkani i xhelòzuar kërkon llógari nga Derini për Onurin derisa ajo e bind se vetëm po e provòkonte me të, nuk ka ndodhur asgjë më shumë dhe as që do e takojë më. Përqafimet e puthjet e tyre i shikojnë edhe Derja me Asjën, ku kjo e fundit edhe i vërteton fjalët që i kishte thënë për máshtrimin e Vollkanit.

Në mbrëmje, Nili shkon pranë Asjës për të folur mbi ngjarjet e fundit me Selçukun. Asja i sugjeron të mos nxitohet, të mos veprojë me eufòri dhe të ndjekë zemrën por sidoqoftë, thekson se ajo do i jetë krah gjatë gjithë jetës. Biseda tyre ndërpritet nga Aliu që në ato momente po fliste në telefon me Vollkanin. Me mllèf, Aliu pyet nënën e tij se çfarë i ka bërë babait që ai nuk u shkon dot më në shtëpi por Asja i sugjeron që përgjigjen t’a kërkojë tek babai tij. Sakaq, inàti i Vollkanit gjithashtu shtohet sepse ndihet i tállur nga Asja.

Mëngjesin e të nesërmes në punë, Asja merr ‘urdhër’ nga Vollkani se ajo duhet të heqë dorë nga të gjitha projektet që ka marrë. Asja kupton se Vollkani ka marrë urdhër nga Derini që të mos e shikojë më pranë saj dhe këtë ia thotë, por ai nuk e pranon. Sapo del nga zyra, ajo takohet edhe me Derinin që nuk e lë të qetë duke i thënë se kësaj rradhe e ka humbur lojën por Asja nuk e pranon. Në mbrëmje, ajo bashkë me Derjën sjellin shtëpinë përmbÿs që të duket sikur një hàjdut i ka bástisur, vetëm për të vjèdhur várësen tepër të shtrenjtë që Vollkani i ka blerë.

Derja qëllimisht telefonon Vollkanin. Ajo i tregon se çfarë gjòja ka ndodhur, duke i thënë se këtë po ia tregon vetëm që të mbajë Aliun në shtëpinë e tij por kurrsesi të mos shkojë pranë Asjës sepse ajo e ka paralàjmëruar të mos mësojë ai gjë. Vollkani shkon me një frymë pranë tyre dhe shumë shpejt Derja largohet. Asja i kërkon edhe atij të largohet, duke theksuar se nuk ka nevojë për njerëz që ia dyshòjnë fjalët. Vollkani i afrohet si i çméndur, kërkon falje dhe i rrémbén puthje në buzë por Asja nuk e lejon të vazhdojë më tej, duke i thënë se fillimisht duhet të jetë i divòrcuar.