Category: Uncategorized

Sinani dëgjon me vëmendje Kadirin që kërkon dorën e motrës së tij por nuk reagon aspak mirë, sepse jo vetëm që refuzon t’ia japë motrën, por edhe prìsh marrëdhënien mes tyre, duke treguar listën e gjatë të grave me të cilat ai ka pasur punë, pas vdèkjes së bashkëshortes. Munevveri shòkohet e tëra ndërsa Kadiri, ndihet i tràdhtuar nga Sinani dhe shpjegohet se ato të gjitha kanë qenë para se të krijonte afrimitet me Munevverin. Sërish Sinani ngulmon, thotë se nuk do e harxhojë motrën për një njeri si ai dhe Kadiri largohet.

Mëngjesin e ditës tjetër, Munevveri do rastisë në pazar vajzën e Kadirit, Denizin. Ajo ka kuptuar se diçka po sillet rreth babait të saj dhe Munevverit, ndaj e paralàjmëron atë t’i qëndrojë sa më larg sepse shumë shpejt, babai saj do mbetet tròkë nga bòrxhet e vëllait të saj. Munevveri e merr si paralàjmërim të qartë dhe kur Kadiri i troket sërish në derë, ajo i tregon se vajza saj nuk do t’i shohë sëbashku. Në anën tjetër ndodhet shtëpia e Zejnebit, ku në krye ka kaluar Ahmeti, që të kujdeset për fëmijët.

Ai mëson se Meltemi dhe Alpi i kanë vendosur vajzës së tij emrin Damlla, ndaj e kùndërshton menjëherë dhe thotë se përherë ka dashur emrin Zahra. Një dèbat i vogël lind mes tyre, derisa Elifi zotohet se mund t’a thërrasin atë si të duan, mjafton që të mos dëgjojnë më dèbat në atë shtëpi. Ahmeti largohet për në spìtal, që të kujdeset për Arzunë, ndërsa në shtëpi vjen sërish Alpi. Ai mëson bëmat me Ahmetin dhe i kërkon Meltemit të mos e tortùrojë më shumë veten por le të pranojë që ai të marrë përsipër çdo shpenzim të saj dhe të fòshnjës.

Meltemi e falenderon por e refuzon një ndihmë të tillë bujare, duke theksuar se vajza e ka babain në jetë dhe ajo vetë është e martuar, ndaj e ka ai për detyrë të kujdeset. Ai, Ahmeti, në ato momente ndodhet i shòkuar përballë Sinanit që i tregon çfarë ka ngjarë me Zejnebin. Brenda në dhomën e spìtalit, Arzuja betohet se e ka qëllùar Zaferi dhe se ajo mund t’a gjejë vendin e tij, prandaj Sinani shfrytëzon profesionin dhe largohet nga spìtali me Arzunë, që ajo t’ia mbàthë ndërsa ai të gjejë Zaferin ndërmjet të cilit shpreson lìrimin e Zejnebit.

Çiçeku nuk qëndron dot më gjatë duarkryq duke pritur ndonjë làjm për Aliun por vendos t’i shkojë pranë Iskenderit, duke qenë e bindur se ai ka gisht në zhdùkjen e tij. Para Çiçekut, Iskenderi e pranon se ai e ka marrë péng Aliun dhe thekson se nuk ka ndërmend t’a lírojë pa i dhënë atë çfarë meriton për plàgosjen që i bëri. E tmèrruar, Çiçeku thyèn një shishe dhe kércénon t’a vràsè me të por shikon se Iskenderi e pret krahëhapur, pa pasur aspak fríkë. Duke mos ditur si të veprojë, Çiçeku provon t’a kércénojë me zjàrrin që ka shkaktuar ai.

Iskenderi ia kthen me të njëjtën formë, duke i kujtuar se Aliu do bùrgoset për një kohë të gjatë nëse ai e denòncon në pólíci që ka tentuar t’a vràsè. E zénë ngushtë, Çiçeku largohet dhe frústrimin e saj arrin t’a qetësojë vetëm Tomrisi, edhe pse ndërmjet telefonit. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Çelebiu, i pafuqíshëm për herë të parë para Xhemresë që iu betua se nëse nuk e lë të lírë, ajo do i tregojë gjithë botës historinë e fóshnjës së bràktisur në kòsh të mbèturinave. Çelebiu jo vetëm që e lë të lìrë por edhe e lëshon veten në lòt.

Ai del nga shtëpia me fùri të madhe dhe ndalon në parkun ku ka një çezme, në vend të të cilës dikur kanë qenë kosha mbèturinash. Teksa qëndron aty, një pròstìtutë i afrohet për t’a marrë atë si klient por gjen të papríturën nga Çelebiu, që e gòdet atë pa méshirë, duke e gjàkosur në fytyrë. Çelebiu largohet ndërsa gruaja në fjalë mbledh forcat, pastrohet dhe shkon në pòlìci për të denòncuar se çfarë i ndodhi nga një i panjohur në mes të rrugës. Pas dràmës që shkaktoi, Çelebiu shkon pranë Esinit.

Ai sigurohet që ajo nuk i ka treguar Xhemresë historinë e fóshnjës në mbèturina por vetëm i ka thënë se duke e kércénuar Çelebiun me ato fjalë, mund të arrijë çfarë do. Pas asaj gjëje që Esini ka bërë, Çelebiu vendos t’a dërgojë atë në Zvicër, që të jetë larg çdo personi që mund të guxojë t’a kontaktojë atë. Ajo natë kalon me aq ndërsa mëngjesin e ditës tjetër, ai do marrë një vendim ende më dràstik po aq sa të paprítur për të gjithë. Çelebiu futet në lokalin ku punon Xhemreja dhe i tregon asaj se e ka pranuar hapjen e gjyqìt për divòrcin mes tyre.

Çelebiu, jo vetëm që e lë të largohet Xhemrenë pasi ajo i thotë se e di historinë e bebesë së lënë koshin e mbèturinave, por edhe largohet duke qàrë me dénesë si një fëmijë. Shumë shpejt, ai e gjen veten në parkun ku dikur ndodhej koshi mbéturinave për të cilin i foli Xhemreja, edhe pse ajo nuk e di gjithë historinë. Teksa ndodhet aty, ai shikon një pròstìtutë që i afrohet për t’a zènë atë si klient por Çelebiu i përgjigjet menjëherë me një dhùnë të pandàlshme. Edhe pse shumë e lëndùar fizikisht, gruaja në fjalë gjen forcën për t’u ngritur.

Ajo nuk humbet asnjë minutë për të denòncuar rastin në pólíci, edhe pse nuk e di emrin e Çelebiut. Paralèlisht, vëllai tjetër, Iskenderi, fillon të pijë nga mérzia e gjithë rrjedhës së ngjarjeve të fundit. Çiçeku tanimë është fríkësuar mjaftueshëm për Aliun që nuk i përgjigjet ndaj i shkon Iskenderit pranë. Ai e pranon se e ka rrèmbyèr dhe për t’a lënë të lírë, Çiçeku e kércénon se do e denòncojë që e ka shkaktuar ai zjàrrin, por Iskenderi i përgjigjet me kércénim, se do tregojë që Aliu e ka plàgosur atë, me tentativë vràsjèn.

Edhe pse Çiçeku thyèn një shishe për t’a kércénuar Iskenderin se do e vràsè me të, Iskenderi nuk zbrapset dhe qëndron aty, i gatshëm për të përballuar çdo gjë. Çiçeku largohet dhe mllèfin e eufórinë e saj e largon Tomrisi, edhe pse vetëm ndërmjet telefonit, sepse ndodhet ende në Ankàra. Sakaq, atë natë, Çelebiu do shkojë vetë pranë Esinit. Ai mëson nga ajo se Xhemresë nuk ia ka treguar historinë e fóshnjës në mbéturina por i ka thënë vetëm se mund t’a përmendë atë fjalë për t’a zènë ngushtë atë. I lehtësuar, Çelebiu merr një vendim.

Ai urdhëron që Esini të dërgohet në Zvicër, që të humbasë çdo lloj kontakti me personat që po përpiqet t’a kontaktojnë në Stámboll. Mëngjesin e ditës tjetër, Çelebiu do marrë një vendim ende më të paprítur. Ai shkon pranë Xhemresë teksa ajo ndodhet ende në punë, bashkë me prònaren e saj, dhe i tregon se është dakord që të hapet gjÿqì për divòrcin e tyre. Po aq sa shókohet Xhemreja, edhe Ryjaja do shkohet atë mëngjes nga Çiçeku që pándeh të jetë Shimali, kur ajo e thúmbon se e ka harruar vdèkjen e shoqes së saj.

Rejhani ndodhet në një butik me fustana nusërie, e shoqëruar nga të gjithë personat që jetojnë në familjen e Emirit. Mes tyre, vetëm Xhavidana nuk është e lumtur dhe këtë e shpreh hapurazi, aq sa hìqet edhe sikur po alìvanoset. Ajo nuk e duron dot që edhe stafi i butikut e cilëson Rejhanin si një ndër nuset më të bukura që ato kanë parë ndonjëherë në atë vend. Ndërsa Oja, ato fjalë ia thotë edhe sepse i mendon edhe sepse dëshiron të ngàcmojë Xhavidanën, duke qenë e bindur se ajo ka gisht në ndarjen e të rinjve.

Xhavidana nuk duron dot më dhe shkon në tùalet, ku i premton vetes në pasqyrë se nuk do i lejojë ato të kenë një dasëm të bukur e të qetë, meqë i hoqën edhe autorìtetin në shtëpi. Teksa bën ato plane, Emiri vjen në butik fshèhurazi dhe e merr Rejhanin që aty, ndërsa nëna tij Xhavidana, mbetet e kyçur në tùalet, pasi brava i prìshet. Ndërkohë, fëmija tjetër i Xhavidanës, Suna, vijon të ngulmojë në planin e saj për t’u arràtisur nga klìnika dhe për këtë flet me Taxhin, i cili ngulmon se ajo nuk duhet të rrezìkojë aq shumë.

Pasi Suna betohet se do arràtiset me apo pa ndihmën e tij, Taxhi pranon t’a ndihmojë por me kushtin e vetëm që ajo fillimisht të shkojë në dasmën e vëllasë së saj. Nata bie me të shpejtë dhe vëllai saj vijon të jetë me Rejhanin, që e ka marrë me fustan nusërie nga butiku dhe po shëtisin në të gjithë qytetin. Ndërsa xhaxhai i tij Kemali dhe Narini, vijojnë të diskutojnë mbi çështjen e xhelòzisë. Kemali bindet ende më shumë se ajo ndjen diçka për të dhe Narini frìkësohet nga rràhjet e zemrës që po i ndryshojnë kur ka Kemalin pranë.

Shehrija i shikon shumë të afruar dhe lumturohet pafund, aq sa largohet për t’i lënë ato të dy të vetëm. Kemali me Narinin vendosin kufjet për të dëgjuar diçka në tabletin që kanë në dorë por kënga që shfaqet, i shton rràhjet e zemrës për Narinin, ndaj ajo largohet. E ndodhur e vetme në dhomën e tyre, ajo nxjerr kutinë e sendeve personale, që e përlòt teksa kujtimet e dërgojnë në të shkuarën, kur ajo dhe një person shumë i dashur për të po arràtiseshin nga vendi por ai kishte hùmbur jetën.

Taxhi shkon të vizitojë sërish Sunën por kësaj rradhe ajo i flet në formë më të prèrë, duke i sqaruar se do të arràtiset, edhe nëse ai refuzon t’a ndihmojë. I zènë ngushtë dhe i mèrakosur për të, Taxhi nuk e lë të vetme. Ai i premton se do e ndihmojë, me kushtin e vetëm që ajo fillimisht të marrë pjesë në dasmën e vëllasë së saj. Në ato momente, një pjesë e madhe e familjes së Sunës po kujdesen për atë dasëm. Mes tyre, Xhavidana nuk e hòneps aspak vëmendjen dhe komplimentet që Rejhanit i japin në butikun e fustanave të nusërisë.

Ajo e shpreh hapurazi që nuk e do aspak nusen ndërsa Oja, qëllimisht, e komplimenton ende më shumë Rejhanin. Duke mos e duruar atë situatë, Xhavidana shkon në tùalet. Ajo shikon veten në pasqyrë dhe betohet se nuk do e lërë t’a shkèlin me këmbë. Ajo i premton veten se do e tregojë sërish se kush është dhe çfarë force ka dhe teksa bën plane të errèta kùndër Rejhanit, doreza e derës së tùaletit prìshet dhe ajo mbetet brenda. Këtë gjë, askush nuk e vëren sepse janë të përqëndruar tek Rejhani.

Madje, teksa bëjnë provat e fustanit, Emiri vjen fshèhurazi dhe pa lajmëruar askënd. Ai mahnitet nga bukuria e gruas së tij të ardhshme dhe vendos t’a rrèmbèjë që aty, me fustanin veshur. Mëse i lumtur, Emiri ndalon në vendin e parë ku shikon që po shiten tullumbace, i merr Rejhanit një tufë të tërë me ngjyra të ndryshme dhe ashtu shëtisin nëpër qytet gjatë gjithë ditës, derisa bëhet natë. Paralèlisht, xhaxhai i tij Kemali ndjen se ka filluar t’a shohë ndryshe Narinin dhe pàndeh se edhe ajo e shikon atë ndryshe.

Ndjenjat janë reciproke dhe Narini nuk e kontrollon dot më zemrën dhe rràhjet që zemra ka kur ka pranë Kemalin. Shehrija i shikon të afruar me njëri tjetrin dhe vendos të largohet fare nga shtëpia për atë natë, që t’i lërë të vetëm, por Narini largohet fare nga Kemali sepse nuk e duron dot që po i del vetja jashtë kòntrollit nga emocionet. Ajo shkon në dhomë ku do hapë një kuti që e mban të fshèhur në dollap, brenda së cilës ka sende nga e kaluara, që i sjellin kujtimin e humbjes së një personi tepër të dashur.

Aliu i shkon nga pas Dujgusë pasi kupton sa e ka mèrzitur dhe në mes të rrugës, nxjerr kutinë me unazë nga xhepi dhe i propozon asaj për të kaluar gjithë jetën sëbashku. E përlòtur, Dujguja pranon dhe përqafohen. Aliu i kërkon shumë falje që nuk e ka kuptuar më herët se çfarë donte ajo dhe e ka mërzìtur ndërkohë, por Dujgu e hèdh tutje atë ngjarje. Përtej lumturisë, ajo i kërkon Aliut që të mos e mbajë unazën në gisht derisa t’ia tregojë nënës së saj se janë fejuar. Pasi shkojnë në kòmisariat sërish, unaza i bie aksìdentalisht nga xhepi.

Ibo e gjen dhe teksa e mban në duar, Kàraja e shikon, pàndeh se është për të dhe nga lumturia madhe që shpreh, Ibo nuk thotë që nuk e ka blerë ai unazën. Në anën tjetër, Azizi vazhdon të kërkojë për Seherin, derisa gjen një person që duke i ushtruar pak dhùnë, i tregon adresën se ku po e mban Xhemili Seherin pèng. Por gjatë asaj kohe, Jamani e gjen vendodhjen e Seherit. Teksa përpiqet t’a lìrojë për t’u larguar, Xhemili i vjen nga pas dhe qèllon fillimisht Jamanin e më pas vëllanë e tij që i prìshi punë.

Tani Xhemili merr pèng edhe Jamanin. Seheri humbet çdo shpresë se ndonjëherë do mund të dalin që aty dhe fillon të qàjë me dènesë. Ajo i tregon se Xhemili ka kryer një rrèmbìm të ngjashëm edhe pak kohë më parë dhe atë vajzën, e ka vràrè. Seheri kërkon shumë falje nga Jamani që e solli në këtë gjendje dhe i tregon se në të vërtetë, ajo mban fotografinë e tij në vàrësen që nuk e heq kurrë nga qafa, sepse e ka kujtim nga motra e ndjerë, nëna e Jusufit. Për t’ia kaluar atë gjendje, Jamani i kërkon Seherit të ëndërrojë se ku do donte të ishte.

Seheri përgjigjet se kuptoi që vendi saj më i sigurtë është pranë tij dhe Jamani lumturohet pafund. Ai merr forcë dhe arrin të zgjidhë litarët e tij dhe litarët e saj. Sapo marrin të largohen, Seheri kupton se i ka mbetur vàrësja brenda. Jamani nxiton që t’ia marrë por në atë moment, Seherin e rrèmbèn sërish Xhemili, me makinë të Jamanit. Ato largohen dhe Jamani mbetet i shòkuar, por në çast vjen Azizi dhe Jamani merr makinën e tij që të dalë në kërkim. Ndërsa Azizi, provon të marrë ndonjë adresë nga vëllai Xhemilit që ka mbetur brenda.

Azizi vazhdon të kërkojë Seherin, por Jamani e gjen para tij. I lumtur që e gjeti, Jamani përpiqet t’a lìrojë nga lìtarët e të largohen por Xhemili vjen nga pas dhe e gòdet e më pas e lìdh, duke e zènë pèng edhe atë. Seheri ndihet shumë në fàj dhe kërkon falje nga Jamani, duke theksuar se ai gjithmonë i qëndroi pranë e me durim ndërsa ajo e mèrziti. E tmèrruar nga gjithçka që po ndodh, Seheri i tregon Jamanit se Xhemili ka rrèmbyèr një vajzë edhe pak vite më parë dhe fundi i asaj vajze, ka qenë vdèkja.

Jamani përpiqet t’a ngushëllojë, por më kòt. Seheri i tregon se në vàrësen që mban përherë, atë që e ka amanet nga motra saj e ndjerë, ka vendosur edhe fotografinë e tij, ngjitur me atë të Jusufit. Jamani e merr këtë si një deklaratë dashurie dhe lumturohet shumë por shikon se Seheri ka  humbur çdo shpresë se do shpëtojnë. Prandaj, i kërkon që ajo të mendojë për vendin se ku do donte të ishte në atë moment. Seheri përgjigjet me bindje të plotë se ka kuptuar që ai është vendi saj më i sigurtë.

Duke marrë forcë nga ato fjalë aq domethënëse për të, Jamani arrin të lìrojë lìtarët e tij dhe të Seherit. Ato janë gadi për t’u larguar me makinën e Jamanit por Seheri vëren se vàrësja e saj ka mbetur brenda në vendin ku ishin pèng. Jamani kthehet për t’a marrë ndërkohë që Seheri pret në makinë por Xhemili mbërrin para Jamanit dhe e rrèmbèn Seherin me makinën e tij. I xhìndosur, Jamani merr makinën e Azizit që sapo mbërriti dhe u vìhet nga pas, ndërkohë që Azizi përpiqet të marrë ndonjë adresë nga vëllai Xhemilit që ndodhet brenda.

Në anën tjetër ndodhet vëllai i pazbuluar i Jamanit, Aliu. Ai i vìhet nga pas Dujgusë pasi kupton sa shumë e ka mërzìtur atë dhe me një kuti që nxjerr nga xhepi, ai zbulon unazën që ka marrë për të dhe i propozon për t’u martuar, ndërkohë që shpjegohet se nuk e kishte kuptuar që ajo ishte gadi për martesë. Dujguja e përlòtur pranon menjëherë dhe ato përqafohen por ajo kërkon që përkohësisht të mbetet mes tyre. Që asnjeri të mos e kuptojë, ajo heq unazën nga gishti por aksìdentalisht i bie në tokë, e gjen Ibo dhe Kàraja pàndeh se është për të.

Ahmeti nuk qëndron dot duarkryq për Zejnebin pas gjithë sàkrificës që bëri ajo, vetëm për të shpëtuar vajzën e tij. Prandaj, ai i bën një video Elifit dhe Sudes, të cilat i drejtohen nënës së tyre dhe atë video e shikon Zejnebi kur Ahmeti i shkon për vizitë. Por, përtej lumturisë së asaj videoja, Zejnebi tregon se ndodhet në rrèzik të madh nga persona që besojnë se ajo e ka qëllùar Arzunë dhe tani duan të hàkmerren për të. Ahmeti shqètësohet shumë për Zejnebin ndërsa avòkat Bahriu premton se do bëjë menjëherë kërkesë për ndërrim qèlie.

Por àrmìqësia nuk pret aq gjatë. Sapo kthehet në qèli, në ajrosje, Zejnebit i drejtohen me thìkë në dorë por për fat, një pòlìce i shikon në kohë, para se t’a vràsìn Zejnebin. E plàgosur lehtë, Zejnebi shkon në spìtal, ndërkohë që Sinani po bën çdo lloj kërkimi për të gjetur Zaferin, si shpëtimin e vetëm të Zejnebit nga bùrgu. Ai e kërkon gjithandej, por më kòt. Më pas, mëson se çfarë ka ndodhur me të dashurën e zemrës së tij, ndaj nxiton për tek ajo. I mèrakosur pafund për gjendjen e saj, Sinani vendos të shkojë pranë Arzusë.

Ai i kërkon asaj ndihmë për të gjetur Zaferin, duke qenë i bindur se Zejnebi nuk e ka qëllùar Arzunë, por ajo thotë se nuk do e ndihmojë nëse ai nuk e ndihmon atë që të arràtiset nga spìtali. Sinani ofèndohet nga sugjerimi saj, përsërit se është pòlìc që e bën punën e tij me devotshmëri dhe largohet nga ajo, por propozimi saj i mbetet gjatë në mendje. Paralèlisht, jeta Zejnebit vijon të jetë në rrèzik, për shkak të ùshtàreve të Arzusë që janë gjithandej, edhe në spìtalin ku ndodhet Zejnebi. Me një thìkë në dorë, atë e kèrcènojnë se nuk do shpëtojë me aq.

Plàgosja e Zejnebit mësohet edhe nga zonja Aishe, e cila e flet atë çështje me Ahmetin dhe bisedën e tyre e dëgjon edhe Elifi. Përveç dhèmshurisë që ndjen për nënën e saj, ajo e mban veten fàjtore për situatën, gjòja se gjithçka ndodhi për fàj të saj. Brenda asaj dite, e paprìtura do ndodhë sërish nga Meltemi. Për çudinë e të gjithëve, Meltemi sjell në shtëpi Alpin për t’i vendosur fòshnjës një emër. Alpi sugjeron emrin Damlla dhe Meltemi nuk kùndërshton aspak, por fillon t’a thërrasë të bijën me atë emër.

Ahmeti i bën një vìdeo Sudes dhe Elifit ku ato i drejtohen Zejnebit, në mënyrë që ajo të ngushëllohet sadopak teksa ndodhet brenda në bùrg. Ai ia tregon menjëherë të nesërmes Zejnebit, teksa shoqërohet edhe nga avòkat Bahriu. Pasi shikon videon që e lumturon aq shumë, Zejnebi kërkon ndihmë nga Bahariu. Ajo tregon se jeta saj është në rrèzik brenda në atë qèli, për shkak të personave që pàndehin të hàkmerren për Arzunë. Zejnebi do t’i ndërrohet qèlia dhe uron që deri më atë moment, të shpëtojë gjàllë.

Por sapo kthehet brenda në qèli, ajo përballet me një plàgosje që i bëjnë me thìkë. Për fat, gardianja e shikon situatën shpejt dhe ndërvepron, duke e shpëtuar Zejnebin me plàgosje shumë të lehtë. Ajo dërgohet menjëherë në spìtal por rrezìku nuk ka kaluar as aty. Edhe punonjësja që po pastron dhomën e saj, është e infìltruar dhe ia vendos thìkën në fýt Zejnebit, teksa e paralàjmëron të mos pàdisë asnjë njeri. Paralèlisht, Sinani po kërkon gjithandej për Zaferin, si shpresën e vetme për shpëtimin e Zejnebit.

Ai nuk arrin t’a gjejë i vetëm, ndaj i shkon Arzusë në dhomën e spìtalit. Për çudinë e tij të madhe, Arzuja e fton në një bashkëpunim. Ajo fillimisht i betohet se Zejnebi nuk do e ketë të gjatë brenda në qèli, më pas i premton se nëse ai do e ndihmojë të arràtiset që aty, ajo do e ndihmojë të gjejë Zaferin e të rrëfejë të vërtetën e plàgosjes së saj me àrmè. Sinani largohet i ofènduar nga ajo por nuk heq dorë nga kërkimet e tij për Zaferin apo për ndonjë rrugë tjetër që të vërtetojë pafàjësinë e Zejnebit.

Në anën tjetër ndodhet Meltemi, personi që shkoi të shpëtojë Zejnebi. Ajo i irrìton së tepërmi fëmijët duke u dhënë pafund urdhra në shtëpinë e tyre, si dhe fton Alpin për t’i vendosur një emër fòshnjës së saj. Alpi sugjeron emrin Damlla dhe Meltemi e pranon menjëherë, pa hezituar, ndërkohë që Xhani thotë me bindje se babai tij nuk do e presë aspak mirë këtë që po bëjnë ata. Sakaq, Munevveri nuk e pret aspak mirë kërkesën e Kadirit për t’u martuar por Kadiri është i vendosur dhe pret Sinanin për t’ia thënë atij.

Tomrisi e përjeton si mos më kèq faktin që duhet të dòrëzojë dòsjen e Esinit në duart e Çelebiut, sepse ai e kèrcènon me màshtrimin e tyre kur i hodhën fàjin Bylentit dhe kèrcènimin që iu bë Iskenderit që ai të mos e denònconte Aliun. E mbushur me mllèf dhe dëshirë për hàkmarrje, Tomrisi fluturon për në Ankàra. Atje, ajo do takohet me babanë e Ryjasë, Kenanin. Ai gjithashtu është një tjetër person i lènduar nga bëmat e Çelebiut, prandaj ofrohet i gatshëm të bashkëpunojë me Tomrisin.

Ajo do ofrojë mbështetje morale dhe materiale ndërsa Kenani do rrëfejë sèkretet e Çelebiut. Sakaq, Çiçeku vijon të telefonojë Aliun, por pa asnjë përgjigje nga ai. Ajo nuk e di se Aliu është i marrë pèng nga Iskenderi dhe po tortùrohet mìzorisht nga ai. Megjithatë, Çiçeku nuk harron as çështjen e Esinit. Ajo informon fshèhurazi Ryjanë dhe Omerin për çfarë ka ndodhur mes Tomrisit dhe Çelebiut, që ato të vazhdojnë kërkimet për të gjetur adresën e saj. Në anën tjetër ndodhet Xhemreja, që vijon të jetë e fshèhur.

Atë e lajmërojnë se njerëzit e Çelebiut ndodhen në lagje, ndaj ajo ia mbàth. Teksa ia mbàth, asaj i bashkohet edhe Ozani. Ato nuk kanë më nga t’ia mbàthin por prònarja e punës së Xhemresë u del përpara rastësisht, i merr në furgonin e saj dhe ato shpëtojnë. Sëbashku, ato ndalojnë edhe për të marrë Ryjanë me Omerin dhe ashtu siç janë, mbërrijnë në shtëpinë e Esinit. Nga larg, ato i shikon Adnani, që menjëherë lajmëron Çelebiun për të marrë masa që të parandàlojnë rrëfimin e Esinit.

Ndërkohë, Omeri, Ryjaja, Ozani dhe Xhemrenë arrijnë të futen brenda në shtëpinë e Esinit, ndonëse me shumë vështìrësi. Ato e gjejnë në një gjendje të mjèruar dhe teksa qàn me dènesë, Xhemreja i përgjèrohet t’a ndihmojë me ndonjë të dhënë për Çelebiun, që të mos përfundojë edhe ajo në të njëjtën formë, sepse ka një fëmijë të vogël pas vetes. Ende pa thënë Esini asgjë, pòlìcia mbërrin për të marrë Xhemrenë, e cila lìgjërisht nuk është e lìrë të veprojë vetë, ndaj e shoqërojnë për në shtëpinë e Çelebiut.