Telenovela News

Ilgazi kërkon me patjetër një sqarim nga Xhejlina, përse ajo po merret me çështjen që ai ka në dorë dhe pas shumë tentativash për t’iu fshèhur, Xhejlina tregon të vërtetën, se ka mbetur fare pa para. Ajo largohet e tùrpëruar që aty, për shkuar drejt e në zyrën ku po jeton. Nëna e saj, Gyli, fillimisht shkon pranë Laçini për t’a ofènduar me fjalët më të rènda e për t’a màllkuar për krìmìn që ka bërë djali i saj, më pas shkon tek Xhejlina, që të kërkojë falje për gjithë padrèjtësinë e madhe që i kanë bërë.

Gyli kërkon shumë falje dhe i përgjèrohet që të kthehet në shtëpi por tani është Xhejlina ajo që nuk pranon të rikthehet. Personi që Gyli dhe gjithë të tjerët besuan se ishte vràsèsi i Inxhit, Çinari, shkon të vizitojë Enginin në bùrg. Ky i fundit, i përgjigjet me qetësi dhe pa asnjë pikë pendese për vràsjèn që ka kryer, gjë që e bën Çinarin të çmèndet aq sa humbet torùan dhe në prezencë të të gjithëve i betohet Enginit se në momentin që do dalë nga bùrgu, ai do e vràsè. Engini kthehet, me po të njëjtën qetësi.

Babai i tij, Metini, në ato momente ndodhet në zyrën e Ilgazit, ku mëson në mënyrë shumë të paprìtur dhe shòkuese, se Ilgazi dhe Xhejlina janë të martuar. Përballë tij vjen rastësisht Nevina, ish e fejuara e Ilgazit që i shpjegon Metinit se si mendon që qëndron e vërteta e asaj martese. Sado që ajo martesë mund të jetë formale, Metini sërish zhgènjehet shumë. Paralèlisht, Ilgazi për të cilin ato po flasin, ndodhet përballë Parsit në një takim sqarues, ku ai kërkon të dijë se çfarë ka mes tij dhe Jektait që po e mbron duke mos deklaruar se ai i ka fshèhur provat e vràsjès së Inxhit nga ana e Enginit.

Parsi i tregon të vërtetën Ilgazit, se ai është i sëmùrë dhe që informacionet e tij të mos rregjistrohen në asnjë spìtal, ai ka kërkuar ndihmën e Jektait. Ilgazi ndihet i tùrpëruar për akùzën e pavend që i bëri, ndaj largohet, për t’u kthyer në shtëpi ku do përballet me shòkimin e dytë, me gjyshin e tij që është zhvendosur në të njëjtën shtëpi me to. Njëkohësisht me Ilgazin, Jektai pësòn një shòkim të madh, kur përballë i del tezja e Enginit me informacionin që Engini vetë ka zbuluar, se Jektai ka një diplomë false avòkati, gjë që askush nuk e ka ditur.

Dujgu bisedon me Vollkanin, të cilit i tregon çdo gjë që ka mësuar lidhur me màshtrimet dhe të fshèhtat e Jamurit. Duke marrë shkas nga sjelljet e saj dhe refuzimi i Aliut për t’a besuar, ajo vendos që t’i tregojë atij të vërtetën përse është ndarë prej tij. Biseda tyre përgjòhet edhe nga Jamuri, prandaj kur Dujgu rikthehet në punë dhe i del përpara Aliut për t’iu rrëfyer, Jamuri u del përpara dhe bën sikur alivànoset. Aliu i shqètësuar e dërgon në dhomën e mjèkimit në institucionin e tyre, aty ku Jamuri punon.

Jamuri hap sytë dhe gjendja e saj jùstifikohet me lëvizje tènsioni, por ajo e shfrytëzon rastin për të thënë se ka filluar të ndihet kèq në punë, gjòja se Dujgu po e sìkletos me shikime të àshpra. Aliu e dëgjon dhe i premton se nuk ka të bëjë me të por kur rikthehet në zyrë dhe Dujgu tenton sërish t’i tregojë të vërtetën e bràktisjes, ai ia ndalon të folurën. Aliu i thotë qartazi se ajo me të, mund të flasë vetëm për çështje pune, për asgjë tjetër. Dujgu bën një hap mbrapa dhe nuk ngulmon më, ndërsa Jamuri shijon situatën.

Në anën tjetër ndodhet Nana. Ajo i vihet nga pas Jamanit kur ai del me furi, sepse e kèqkupton telefonatën e tij dhe pàndeh se ai do vràsè dikë. Jamani e gjen duke e ndjèkur dhe e fut me forcë brenda makinës së tij, por Nana del nga dritarja. Kësaj rradhe, ajo mbetet gojëhapur, pasi kupton se aty, Jamani ka shkuar të shpëtojë jetë dhe jo të marrë jetë. Jamani po krìtikon babain e dy fëmijëve, pasi ai tenton të vràsè veten pas vdèkjes së të shoqes. Jamani i jep kurajo e forcë për të vazhduar përpara, për hir të fëmijëve që ka në jetë.

Pas atij momenti aq shòkues për Nanën, të dy kthehen sëbashku në shtëpi por ardhja e tyre sëbashku pasi kanë kaluar pak kohë jashtë, do e nèvrikosë shumë Ajnurin. Ajo tenton t’a pàdisë Nanën për takimin e saj të fshèhtë me Idrisin por i kujtohen fjalët e Xhengerit që i është betuar se nuk do e falë në gàbimin e rradhës, ndaj tërhiqet. Si të mos mjaftonte, ajo kontrollon telefonin dhe kupton se Nana ka arritur t’ia marrë në një moment fshèhurazi e t’ia fshìjë fotot me Idrisin, prandaj nuk ka si e kèrcènon më.

Nana dëgjon një bisedë telefonike të Jamanit por e kéqkupton kur ai del me fùri nga shtëpia. Ajo pàndeh se Jamani është nisur për të vràrè dikë, prandaj i vihet atij nga pas, me qëllimin për t’a ndaluar. Jamani e zè duke e ndjèkur dhe pasi e krítikon me një mijë fjalë, ai e fut brenda në makinën e tij, ku dhe i kërkon të presë. Por Nana nuk pret dot. Ajo gjen formën për të dalë nga makina dhe shkon në shtëpinë ku është futur Jamani në oborr por aty do shòkohet e tëra nga ajo që do dëgjojë.

Nana kupton se Jamani nuk ndodhet aty për të vràrè njeri por për të shpëtuar një njeri. Ai është një kryefamiljar që së fundmi ka mbetur i ve por nuk po e përballon aspak vdèkjen e të shoqes, aq sa po tenton edhe të vràsè veten. Jamani i kërkon të mbledhë të gjithë forcat e të qëndrojë në jetë, për hir të fëmijëve që ka. Pasi bindet se e ka bindur personin përballë për të mos tentuar më vetvràsjèn, Jamani rikthehet në makinë dhe bashkë me Nanën, në shtëpi. Ardhjen e tyre, e vëzhgon nga dritarja Ajnuri.

Ajo u del përpara me qëllimin që t’a pádisë Nanën tek Jamani por i kujtohet betimi i të vëllait, Xhengerit, se në gàbimin e rradhës nuk do e falë më por do e heqë nga puna, ndaj dhe nuk e bën. Për më tepër, ajo vëren në telefon se fotot me të cilat kércénonte, janë zhdùkur dhe është e bindur se këtë e ka bërë Nana. Kjo e fundit, ndërkohë është kyçur në dhomë, duke menduar për veprën madhështore të Jamanit që shpëtoi një person të lénduar në zemër. Ajo, për herë të parë, mendon se Jamani mund të jetë i pafàjshëm në vdèkjen e Azizit.

Në anën tjetër ndodhet Dujgu. Ajo, teksa ndan me Vollkanin ngjarjet e fundit, vendos që t’i tregojë Aliut të vërtetën përse e ka bràktisur atë. Por, bisedën e saj me Vollkanin e dëgjon edhe Jamuri, ndaj ajo ndërhyn kur Dujgu merr të rrëfehet. Jamuri bën sikur bie pa ndjenja e më pas, kur ndodhet vetëm me Aliun, e shpjegon rënien e saj të ténsionit sikur është shkaktuar nga fríka që gjòja Dujgu i jep, me shikimet e áshpra. Aliu i shòkuar, ndikohet aq shumë nga ajo saqë kur Dujgu tenton sërish të rrëfehet para tij, ai nuk e lejon fare të flasë për diçka që nuk ka lidhje me punën.

Tezja, daja dhe xhaxhai fëmijëve me bashkëshorten e tij, mblidhen për të diskutuar se kush do kujdeset për fëmijët. Ekonomia e asnjërit prej tyre nuk është aq e mjaftueshme për t’u kujdesur për të katërt, prandaj mendojnë t’i ndajnë si fëmijë dhe përgjegjësi. Kadiri i dëgjon dhe ua ndërpret të folurën, duke u theksuar se nuk do i ndajë kurrë motrat dhe vëllanë, sado e vèshtirë të jetë. Ai rikthehet në shtëpi pranë tyre, ku ende ushqehen me çfarë ka gatuar nëna tyre e ndjerë, Hatixheja.

Mëngjesin e ditës tjetër, Kadiri zgjohet me synimin e qartë që të gjejë punë, por ka shumë vèshtirësi. Ai provon të shkojë edhe në ofiçinën ku ka punuar më përpara por kupton se prònari vijon të jetë i njëjti mizòr. Sipas atij prònari, punonjësit duhet të tregojnë bindje ndaj tij, deri në pikën ku kalon në nènshtrim. Kur Kadiri kërkon punë, ai e gòdet me shùplakë. Herën e parë ia del por në të dytën jo. Kadiri refuzon punën pranë tij dhe largohet. Megjithatë, atë ditë, në duart e tij kalojnë ca të holla.

Ismeti, kolegu i babait të tyre të ndjerë, u troket në shtëpi me një zarf me pak para, duke treguar se të gjithë kolegët kanë kontribuar me aq sa kanë pasur mundësi. Kadiri provon t’i refuzojë, nga krenaria, por Ismeti ngulmon derisa ia lë në dorë dhe largohet. Ato para, brenda natës do i ikin nga duart sepse pas Ismetit, në derë troket prònari i shtëpisë, për t’u ankùar duke thënë se babai tyre nuk i ka paguar qeranë në 3 muajt e fundit. I irrìtuar, Kadiri i jep zarfin me para që i solli Ismeti por paratë nuk mjaftojnë për të mbyllur bòrxhin.

Prònari, Ihsani, i nxjerr ato nga shtëpia, duke pasur pranë tyre në atë dèbat edhe Orhanin, xhaxhanë e fëmijëve. Në mungesë të parave, ai nuk ua paguan dot bòrxhin por i merr fëmijët e përlotur në shtëpinë e tij. As shtëpia tij nuk është e mjaftueshme për t’i mbajtur dhe as ushqimet që mundëson ai, nuk i ngopin dot të gjithë. Shengyli, bashkëshortja e tij, është tòtalisht kùndër t’ua mungojë fëmijëve ushqimin e tyre, vetëm për të mbajtur nipërit e mbesat e Orhanit. Kadiri dëgjon dèbatin mes tyre dhe vendos të largohet, bashkë me Omerin dhe motrat e tyre.

Suzana takohet me Akifin pasi ndërgjegjia saj nuk është aspak e qetë që nga vdèkja e Hatixhesë. Ajo fàjëson veten për atë vdèkje, ndërsa Akifi aspak, gjë që bën që Suzanës t’i nèveritet Akifi, aq sa nuk pranon as të shkojnë më me njëri tjetrin. Ndërkohë, djali i madh i Hatixhesë së ndjerë, Kadiri, gjen më të afërmit e tij duke folur në një mënyrë të pàkëndshme. Tezja, daja dhe xhaxha Orhani po flasin për fëmijët, se si duhet t’i ndajnë, sepse asnjëri prej tyre nuk ka ekonomi mjaftueshëm sa t’i rrisë të katërt.

Kadiri ndërhyn, u bën të qartë se askush nuk do vendosë për motrat e vëllanë e tij dhe menjëherë largohet mes tyre. Nata për to kalon vetëm me lòt, ndërsa mëngjesin e ditës tjetër, fillon të kërkojë punë. Kadiri tenton të merret vesh nga e para me prònarin e një ofiçine tek i cili ka punuar më përpara por ai, ashtu si përpara, e qèllon me shùplakë dhe pretendon që Kadiri të tregojë bindje duke mos i kthyer përgjigje. Ai e bën herën e parë por në të dytën nuk e lejon Kadiri dhe largohet prej tij.

Paratë e vetme që merr atë ditë, janë brenda një zarfi. Ato para i sjell Ismeti, kolegu i punës së babait të tyre, i cili tregon se të gjithë kolegët kanë arritur të mbledhin aq para, për t’u shkuar atyre në ndihmë. Në mbrëmje të asaj dite, ato para do u ikin nga duart, sepse prònari i shtëpisë, Ihsani, shkon t’u kërkojë paratë e qerasë, duke treguar se i ndjeri, babai tyre, nuk i ka paguar fare paratë e fundit. Duke mos rënë dakord që ai të presë për t’ia plotësuar të gjitha paratë, Kadiri, Omeri dhe motrat e tyre dètyrohen të largohen nga shtëpia.

Kur Ihsani i nxjerr nga shtëpia, Kadiri ka pranë vetes edhe xhaxhanë, Orhanin, i cili nuk i ka paratë për t’ua paguar qeranë fëmijëve. Ai i merr në shtëpinë e tij por gruaja e tij Shengyli nuk ndan fare të njëjtin mendim me të. Ajo ngulmon se nuk kanë vend për t’i vënë ato për të fjetur dhe as ushqime mjaftueshëm për t’i ngòpur. Mes Orhanit dhe Shengylit lind një dèbat aq i madh të nesërmen, saqë Shengyli nis të bëjë gadi valixhen që të largohet nga shtëpia, por Kadiri nuk e lejon. Ai merr Omerin dhe motrat e tyre dhe ikin nga shtëpia.

Feriti shoqëron Aishen në shtëpinë e re dhe Doa që i pret në hyrje, e fton Feritin që t’ia shikojë dhomën e re. Feriti futet brenda me kënaqësi dhe teksa komentojnë dhomën e saj të rrèmujshme, të dy bien dakord se sipas tyre, nuk është fare rrèmujë përderisa gjen çdo gjë që kërkon. Aisheja ndihet në sìklet kur Doa thotë se nuk e di nga ka ngjarë me atë rrèmujë, prandaj dhe e ndërron temën. Ajo kërkon ndihmën e Feritit për disa defèkte të vogla në shtëpi dhe ai i rregullon që të gjitha.

Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Jamani me Nedimin dhe trupròjat që qëndrojnë në spìtal për Nanën. Ato lajmërohen nga dòktori i Nanës se asaj ende nuk i ka kaluar rrezìku për jetën, gjë që Jamanin e frìkëson pa masë. Për atë çfarë i ndodhi Nanës, komentojnë edhe punonjësit e tjerë në shtëpi. Prej tyre, Ajnuri thotë se është shumë e çuditshme që me ardhjen e Nanës në atë shtëpi, ka ardhur edhe një frymë e re aksioni dhe rrezìqe të njëpasnjëshme. Ajnuri tenton të flasë kèq për të, por asnjëri prej të tjerëve nuk e lejon, me në krye Xhengeri.

Sakaq, Jamani thërret Feritin për të mësuar nëse ka ndonjë detaj të ri mbi ngjarjen. Feriti ka në duar kàrtën e idèntitetit të personit që e sùlmoi Nanën por kur shikon mllèfin e Jamanit, e fshèh dhe thotë se nuk kanë gjetur asgjë, pasi nuk do që Jamani të lèndohet vetë duke u hàkmarrë. Paralèlisht, për Feritin po flet Aisheja me Neshenë, të cilës i tregon jo vetëm gjithçka që ndodhi në atë mision sèkret por edhe faktin që për një moment, kur mendoi se do vdìsnin, tentoi t’i tregonte të vërtetën, se është babai i Doasë.

Koraji e dëgjon bisedën e tyre dhe vendos të marrë masa që diçka e tillë të mos ndodhë por para Aishes, hìqet sikur nuk ka dëgjuar asgjë.  Koha kalon dhe Jamani largohet nga spìtali duke e lënë Nanën amanet tek Nedimi dhe ròjet por nga pëlqimi që ka për të, Nedimi i largon ròjet që të qëndrojë vetëm me Nanën. Një i panjohur i shkon nga pas, gòdet Nedimin në kokë, e dërgon në një dhomë ku e lë të lìdhur dhe tenton të mbýsè Nanën me jastëk në fytyrë por Jamani mbërrin në kohë dhe e shpëton.

Prònarja e Xhemresë, Zonja, largohet në heshtje, pa i thënë askujt se atë ditë del ish bashkëshorti saj nga bùrgu dhe ajo do hàkmerret për vajzën që i ka vràrè. Por, Xhemreja e kujton datën e daljes së tij dhe duke mos e parë gjëkundi Zonjën, i drejtohet menjëherë bùrgut nga ku do dalë ish bashkëshorti saj. Sëbashku me Ozanin, Xhemreja mbërrin para Zonjës dhe ish bashkëshortit të saj, në momentin kur Zonja nxjerr àrmèn nga çanta saj, për t’a vràrè atë. Ai është penduar për çfarë ka bërë dhe për këtë kërkon pa ndalim që Zonja t’a vràsè.

Xhemreja arrin t’a bindë që të mos bjerë prè e tij dhe sëbashku, kthehen, duke mos e lejuar Zonjën që të bëhet vràsèse. Kur kthehen në lokal, Uzuni e përqafon dhe ia mbush zemrën duke thënë se Zoti ia ktheu nënën shëndoshë e mirë. Paralèlisht, Ryjaja shkon të takojë Çiçekun që ka filluar punë si edukatore. Ajo po bën atë që din të bëjë më së miri, të kujdeset për fëmijët por me krenari, këtë po e bën pa ndihmën e askujt. Ryjaja shkon për t’i kërkuar që të jenë si më parë, ndonëse thekson se nuk e di si do ndihet kur ajo do jetë krah Iskenderit.

Pasi përfundon punën për atë ditë, Çiçeku shkon të takojë Iskenderin. Ajo i tregon se ka bërë kërkime për rastin e tij dhe ekziston mundësia që ai t’a vazhdojë dënìmin me arrèst shtëpie. Para tij, ajo pranon dashurinë që ndjen për të dhe i premton se do e presë. Në po ato momente, edhe Xhemreja pranon të martohet me Ozanin. Frìka e saj zhdùket, dasma dhe celebrimi bëhen dhe ato jetojnë lumturinë që meritonin prej kohësh. Personi që e ka pènguar deri atë ditë lumturinë e tyre, përkèqësohet ende më shumë.

Infèrmiereja që është nëna e tij, ka qenë asgjë tjetër veçse një ilùzion për Çelebiun, i cili duke e ndjèkur atë, ka arritur të hìdhet nga një kat i lartë i spìtalit. Çelebiu paralìzohet tòtalisht dhe në shtratin e tij nga ku nuk lëviz dot, ai shikon në televizor Xhemrenë që vazhdon të bëjë thirrje për mbrojtjen e grave. Një tjetër dashuri duket se do përjetojë etapën më të bukur. Ryjaja i jep làjmin e bukur Omerit, se është shtatzènë, ndërsa Tomrisi i jep làjmin e shumëpritur Altinit, se është gadi t’a kalojë jetën me të.

Narini shkon rastësisht në dhomën e saj, kur shikon Kemalin duke fjetur. Për t’ia bërë sa më surprizë rikthimin e saj, ajo vendos të shtrihet pranë tij, që t’a shikojë menjëherë sapo të zgjohet. Kemali zgjohet, shikon Narinin por mendon se po i bëjnë sytë. Kur e kupton se prezenca saj është e vërtetë, ai çméndet nga lumturia, por përbrenda. Në pamje të jashtme, ai i lejon vetes vetëm një buzëqeshje të lehtë. Narini qëndron përballë tij duke iu betuar me buzëqeshje se do ia fitojë faljen për çfarë janë gríndur dhe nuk kanë folur prej kohësh, ndërsa Kemali e quan atë të çmèndur.

Pasi zbret në sallon, Kemali takohet me Ojën dhe Shehrijen. Të dyja e vërejnë fare lehtë se sa i lumtur është Kemali por megjithatë, Kemali bën maksimumin që të mos dallohet. Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet djali i Shehrijes, Seferi, i cili para gjithë familjes së Hikmetit, tregon se unazën që i humbi Xhavidanës, e kishte vjèdhur Nigari. Ai falenderon Rejhanin që i dha Nigarit një mundësi të dytë por tani që ka humbur edhe várësja, si Seferi, ashtu edhe gjithë të tjerët besojnë që e ka vjèdhur Nigari.

Nigari ndërkohë mbýtet në lòt dhe betohet se nuk ka gisht në atë gjë, për të cilën është në dijeni të së vërtetës vetëm Xhavidana me Gylsymin, dhe Hikmeti që nuk flet dot. Xhavidana shpreson që përveçse do shpëtojë nga Nigari, ajo do mundësojë edhe që Rejhani me Emirin të grínden, për shkak të vjèdhjes që ka mbuluar Rejhani. Por, nuk ndodh siç Xhavidana shpreson. Emiri jo vetëm që e mirëkupton Rejhanin por edhe ndihet kèq për gjithë përjetimin e situatës që po ndodh nga ana e saj.

Ai i kërkon të qetësohet, por më kòt, Rejhani po e përjeton shumë réndë. Ndërkohë që Nigari ndodhet para Melikesë duke thënë se do preferonte të vdíste e të mos e përjetonte të njëjtin túrp nga Rejhani, kjo e fundit e thërret pranë vetes dhe me kèqardhje shumë të madhe, ajo i kërkon të ndahet nga puna. Seferi e pranon menjëherë ndërsa Nigari mes lótësh, sërish thotë se është e pafàjshme. Para se të largohen nga shtëpia, Emiri i ofron punë Seferit në kompani si shofer por ai ndihet shumë i túrpëruar dhe nuk pranon.

Seferi tregon vetë para të gjithë familjes se Nigari e ka vjèdhur unazën që i humbi Xhavidanës vetëm pak javë më parë. Duke marrë shkas nga ajo vjèdhje të cilën Rejhani vendos t’a falte, të gjithë dyshòjnë se edhe várësen që ka humbur tani, e ka vjédhur Nigari. Kjo e fundit mbýtet në lòt duke u betuar se nuk e ka bërë ajo, por askush nuk e beson. Veçmas në kuzhinë, Nigari thotë para Melikesë, se do zgjidhte të vdíste para se të përjetonte të njëjtën ndjesi túrpi para Rejhanit që e fali njëherë.

Mirëpo, tanimë Rejhani ka rënë në gràckën e Xhavidanës, që vàrësen për të cilën po akùzon Nigarin, e ka fshèhur në dhomën e Gylsymit. Rejhani vazhdimisht fàjëson veten dhe shpreson që brenda pak minutash Nigari të pendohet e të rrëfehet, por nuk ndodh, sepse Nigari nuk është fàjtorja. Rejhani, e mérzitur si rrallë herë, vendos t’i shkojë pranë Nigarit në një moment kur ajo ndodhet me Seferin pranë dhe me kèqardhje tepër të madhe, thotë se Nigari duhet të largohet nga puna tanimë.

Lótët e Nigarit nuk bindin njeri por megjithatë ajo vazhdon të qàjë, sepse e di veten që nuk është fàjtore. Para se të largohen, Emiri i ofron punë Seferit. Ai e fton të jetë shofer në kompani por Seferi është aq i túrpëruar saqë nuk pranon. Të dy sëbashku largohen nga ajo shtëpi për të shkuar në shtëpinë e Kemalit, që të bisedojnë me nënën e Seferit, Shehrijen. Kjo e fundit, e beson Nigarin pasi Nigari i shpjegon çdo gjë nga e para dhe lótët nuk i ndalojnë. Shehrija e shikon situatën shumë më pozitivisht.

Sipas saj, e gjitha është një kéqkuptim që do të zgjidhet. Ndërkohë, brenda në shtëpi ndodhet Kemali, duke fjetur në shtratin e tij, pa e ditur ende njeri se edhe Narini është brenda në shtëpi. Ajo e shikon Kemalin të shtrirë në shtrat, duke fjetur dhe vendos të qëndrojë fare pranë tij, mu përballë, që ai të surprizohet kur të zgjohet, dhe ashtu ndodh. Kemali çmèndet nga lumturia ndërsa Narini betohet se do ia fitojë faljen e atij. Lumturia në fytyrën e Kemalit, lexohet edhe nga të tjerët por Kemali e mohon që të duket më serioz.

Nana ndodhet ende në fermë, bashkë me të tjerët, kur në një moment mendon të shkëputet e të futet brenda një vendi të mbyllur ku ishte Jamani pak më parë. Ajo shpreson të gjejë ndonjë informacion mbi të apo provë kùndër tij, por në të vërtetë, gjen të kèqen, sepse mbetet e mbyllur aty brenda, me një gjàrpër që është vënë posaçërisht. Gjàrpri është hèlmues dhe është vënë me qëllimin që të hèlmojë Jamanin, por personi që ka dërguar Idrisi, është ngàtërruar dhe ka menduar se brenda ndodhet Jamani.

Jamani jo vetëm që nuk do bjerë në kùrthin me gjàrpër, por edhe do e shpëtojë Nanën që aty. Ai e zè gjàrprin me dorë dhe bashkë me Nanën, dalin që aty. Prònari i asaj ferme shpreh çudinë e madhe, duke theksuar se prej shumë vitesh, ato nuk kanë pasur asnjë gjàrpër që i është afruar fermës. Nana e kupton se kjo është bërë qëllimisht dhe me të mbërritur në shtëpi, ajo telefonon Idrisin për t’a krìtikuar për çfarë po bënte. Idrisi i tèrbuar që nuk është hèlmuar Jamani nga ai kùrth, nèvrikoset edhe me Nanën që e paraqet Jamanin si hèro.

Idrisi qëllimisht e lèndon Nanën duke i thënë se ajo po e paraqet si hèro vràsèsin e vëllait të saj dhe kjo është shumë e tùrpshme. Nga tùrpi që ndjen, Nana del në ballkon për ajër të pastër, ku shikon nga qielli teksa thotë se është shumë e vèshtirë të jetosh në atë shtëpi. Nana nènkuptonte që është e vèshtirë të jetosh me personin që e mendon si vràsèsin e vëllait por Jamani nuk e di, ndaj kur e dëgjon duke u shprehur ashtu, i rikujton se ajo nuk është e dètyruar të qëndrojë dhe mund të largohet kurdo që dëshiron.

Ajo natë kalon me aq, ndërsa mëngjesin e të nesërmes, në anën tjetër, Dujgu nuk do qëndrojë dot pa ia hapur sytë Aliut. Ajo i thotë gojarisht se Jamurit nuk i është futur asnjë hàjdut në shtëpi por e ka kthyer përmbýs vetë të gjithë shtëpinë, si dhe që Semranë e ka larguar ajo nga shtëpia, duke i thënë se është e sëmùrë e duke i treguar gjithë të vërtetat që i shkaktuar Semrasë trònditje. Aliu shòkohet dhe i duken aq të pabesueshme saqë kërkon prova për fjalët e Dujgusë, gjë që ajo nuk i ka, ndaj dhe përfundon duke u quajtur “xhelòze” nga ana Aliut.