Author: Telenovela

Erhani i dërgon një mesazh Narinit në momentin që ajo ndodhet në shtëpi. Në atë mesazh, Erhani shkruan se nuk do e bèzdisë më, se do i dalë nga jeta njëherë e përgjithmonë dhe se shumë shpejt do largohet fare edhe nga vendi. Narini nuk i përgjigjet fare atij mesazhi sepse merr një tjetër mesazh, nga Kemali kësaj rradhe. Kemali i kërkon të bëhet gadi, për një surprizë që ka përgatitur për të dhe këtë lajm kaq të veçantë, Narini e ndan edhe me Shehrijen e Ojën, që gëzohen shumë për ato të dy.

Oja e ndihmon të përgatitet sa më shpejt dhe sa më bukur dhe të treja pàndehin se do jetë ndonjë drekim romantik. Narini nxiton për tek Kemali, por çuditet kur ai e fton të dalin jashtë restorantit, të mos qëndrojnë aty. Sëbashku shkojnë deri në spìtal, ku Narini frìkësohet duke menduar se mos djaloshi që kanë sjellë mbrëmjen e kaluar, ka hùmbur jetën. Kemali nuk i përgjigjet fare, derisa e fut brenda një dhome, që është zyrë dòktori dhe në mënyrën më të paprìtur, i jep asaj uniformën e dòktorit.

Kemali i ka siguruar vendin e punës në fushën që ajo ka pasion, talent dhe diplomë, gjë që Narinin e përlòt, aq sa e bën falenderuese. Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Nigari. Ajo e bën xhelòze Xhavidanën kur i tregon se po i dërgon Rejhanit një kafe, edhe pse Rejhani nuk i ka kërkuar gjë. Në një bisedë të shkurtër në këmbë, Rejhani dhe Nigari lënë mënjanë njëherë e mirë gjithçka që ka ndodhur mes tyre, duke pranuar secila gàbimet që ka pasur. Kur Nigari rikthehet në kuzhinë, ajo përballet me një surprizë.

Nigarin do e surprizojë Seferi, i cili ka grumbulluar para për t’i blerë asaj pallton e preferuar, vetëm që Nigari t’a falë që nuk e besoi në një çështje aq të rëndë. Duke biseduar me të, Nigari i përmend edhe atij Rejhanin, se si ajo ishte e vetmja që i qëndroi nga pas dhe për të, thotë se është pikërisht siç duhet të jetë një zonjë shtëpie. Xhavidana  e dëgjon dhe bëhet ende më shumë xhelòze, derisa arrin kulmin kur shikon se si djali i saj e përqafon aq gjatë Rejhanin. E vendosur që t’a hèqë qafe Rejhanin, Xhavidana vendos t’i bëjë kùrth që t’a çojë në bùrg.

Nigari është rikthyer në shtëpi me një përùlje më të madhe se përpara, por vetëm para Rejhanit. Sjellja e saj ndaj Rejhanit e bën xhelòze Xhavidanën ndërsa Nigari me Rejhanin bëjnë pakt që të hèdhin pas shpine çdo gjë që ka ndodhur, duke mos e përmendur më. Për atë që ka ndodhur, bashkëshorti i Nigarit, Seferi, ndihet si mos më kèq. Ai është i vetdijshëm se sa shumë ka gàbuar dhe kërkon me patjetër faljen e saj, prandaj, përdor kursimet e tij që t’i blejë një pallto të shtrenjtë që Nigari e ka pëlqyer shumë por nuk e kanë marrë sepse nuk i kishin paratë.

Edhe pse Nigari gëzohet shumë, ajo sërish e sjell bisedën tek Rejhani, se si ishte i vetmi person që i qëndroi nga pas edhe kur u mësua se ajo kishte vjèdhur unazën e Xhavidanës. Kjo e fundit, e dëgjon Nigarin tek thotë për Rejhanin se ajo është zonjë mbi zonjat, ashtu siç duhet të jetë dikush që mban drejtimin e një shtëpie. Fjalët e saj dhe afeksioni i Emirit ndaj saj, bëjnë që Xhavidana të mbushet aq shumë me mllèf, saqë vendos të luajë në ujëra më të rrezìkshëm, duke planifikuar bùrgosjen e Rejhanit.

Planin e ndan fillimisht me Gylsymin, që refuzon të marrë pjesë por Xhavidana i premton një hyrje apartamenti dhe llogari bankàre të mbushur plot e përplot, ndaj Gylsymi pranon. Pas dakordësisë që merr nga Gylsymi, Xhavidana takohet me Talazin, sepse edhe me të do e realizojë planin që ka. Në anën tjetër ndodhet Narini. Ajo merr dy mesazhe të njëpasnjëshme në celularin e saj, nga dy persona të ndryshëm por të dy mesazhe shumë të rëndësishme. Erhani është i pari, i cili i shkruan se ka vendosur të mos insistojë më tek ajo.

Ai premton se do dalë nga jeta saj dhe madje do largohet fare që aty. Atij mesazhi nuk i përgjigjet fare ndërsa mesazhit të Kemalit që i kërkon të përgatitet për një surprizë, ajo i përgjigjet me vepra dhe shumë shpejt përgatitet e shkon pranë tij. Narini pàndeh se Kemali po e fton në një drekim, por jo. Kemali ka një surprizë shumë më të madhe. Sëbashku por pa i thënë asgjë gjatë rrugës, ato mbërrijnë në spìtal. Kemali e fton të futet në një zyrë të atij spìtali dhe i ofron uniformën e dòktorit, duke e përlòtur teksa i tregon se i ka siguruar punën si dòktoreshë.

Jamuri qëndron e mpirë përballë Dujgusë dhe Kàrasë, pas rregjistrimit të zërit që ato dëgjuan. Ajo tenton t’a përgènjeshtrojë duke thënë se Dujgu e ka bërë mòntazh atë rregjistrim zanor por Kàraja tregon se ka qenë ajo që e ka rregjistruar dhe nuk e lejon Jamurin të shpífë mbi Dujgunë. Të gjitha largohen nga kómisariati ndërsa Dujgu nxiton për të shkuar pranë Aliut, duke e ditur që ai është në gjendje aspak të mirë. Ashtu siç ajo pándehi, gjendja e tij është aq e rénduar saqë ai nuk pranon të flasë as me Dujgunë.

Por Jamuri nuk heq dot dorë prej tij, edhe pse i doli në pah génjeshtra e saj e madhe, máshtrimi i mirëmenduar. Ajo lë mënjanë krenarinë e saj dhe i shkon në shtëpinë Aliut duke iu përgjèruar që ai t’a dëgjojë deri në fund çfarë ka për t’i thënë, por Aliu nuk e pranon dhe e dèbon që aty. E gjithë ajo situatë, do ngjallë një tjetër Jamur brenda saj, një person të fríkshëm që i errësohen aq shumë sytë, saqë për hàkmarrje, arrin të rrèmbèjë edhe Dujgunë. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Nana, me rregjistrimin zanor që i ka bërë Jamanit.

Ajo e ridëgjon gjatë gjithë kohës, duke u çuditur çdo herë e më shumë që Jamani e tha aq me bindje se nuk është ai vràsèsi i Azizit. Brenda asaj nate, në një orar të vonë, Nana futet në dhomën e Jamani, në zyrën e tij dhe gjen një letër të shkruar nga dora e Azizit, kohë më parë. Në atë letër, Azizi kishte deklaruar se nuk është më e drejtë që ai të jetë dòktori i Seherit sepse atë nuk e shikon vetëm si pacìenten e tij. Çdo detaj që ajo zbulon, e bën atë edhe më konfuze por për diçka bindet, që Jamani nuk është vràsèsi i Azizit.

Nana, menjëherë mëngjesin e të nesërmes, shkon para Idrisit dhe i tregon atij rregjistrimin zanor të Jamanit por Idrisi vetëm e krítikon dhe e akuzon se ajo është mahnitur nga vràsèsi i vëllait aq sa nuk e pranon se ai e ka vràrè Azizin. Nana e ofénduar, heq dorë nga bashkëpunimi me Idrisin dhe betohet se do e gjejë e vetme vràsèsin e Azizit. Që aty, ajo shkon në shtëpi ku i gjen të gjithë të paníkosur për Jusufin dhe Jamanin që u ulèret sepse ai është zhdùkur por shumë shpejt, Nana e gjen Jusufin brenda në shtëpi.

Nana e ka rregjistruar gjithë bisedën me Jamanin, me idenë se ai do rrëfente krímín që ajo pándeh të ketë bërë por nuk ndodh ashtu. Megjithatë, mendja e saj ende nuk është e bindur se ai nuk është vràsèsi i të vëllasë, prandaj dhe i shkon në dhomë, fshèhurazi. Ajo arrin të gjejë një letër që është shkruar nga vetë Azizi. Në atë letër, Azizi, si psíkolog i Seherit, ka shkruar se nuk është më e drejtë që të bëjë më rolin e dòktorit të Seherit sepse nuk e shikon atë vetëm si pacìenten e tij. Ajo letër, do e konfuzojë ende më shumë Nanën.

Megjithatë, pjesa e saj më e madhe beson se Jamani nuk është vràsèsi i Azizit. Paralèlisht, në anën tjetër ndodhet Jamuri përballë Dujgusë dhe Kàrasë. Për të shpëtuar nga situata, Jamuri thotë se e gjitha është një mòntazh nga ana e Dujgusë sepse ajo nuk i ka thënë kurrë ato fjalë gjòja. Génjeshtrën e rradhës së Jamurit do e përgénjeshtrojë vetë Kàraja, e cila tregon se e ka rregjistruar ajo atë të folur, dhe jo Dujgu. E zènë ngushtë, Jamuri dètyrohet që të largohet. Ashtu si ajo, edhe Dujgu largohet nga kómisariati.

Ajo i shkon nga pas Aliut por ky i fundit nuk preferon të flasë as me të, sepse është shumë i zhgènjyer nga e gjithë situata. Mëngjesin e ditës tjetër, Jamuri do i trokasë atij në derë. Ajo është e vendosur të mos heqë dorë nga ai, prandaj i përgjèrohet në derë që t’a dëgjojë edhe versionin e saj, por Aliu nuk pranon t’i dëgjojë asnjë fjalë dhe e dèbon që aty. E tmèrruar nga e gjithë situata, Jamuri shkon në shtëpi por gjendja saj vetëm sa përkèqësohet, në çdo moment e më tepër.

Me logjikën e humbur, ajo planifikon rrèmbìmin e Dujgusë që të hákmerret ndaj saj dhe brenda ditës, arrin t’a rrèmbèjë. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Nana që atë mëngjes i tregon Idrisit rregjistrimin që i ka bërë Jamanit por gjen vetëm krítika nga ai, i cili i thotë se e ka harruar hákmarrjen për vëllanë e tyre. E vendosur, Nana largohet prej tij duke thënë se do e gjejë e vetme vràsèsin. Ajo rikthehet në shtëpi, ku shikon Jamanin duke krítikuar pafund gjithë punonjësit sepse Jusufi është zhdùkur por në çast, Nana e gjen ku është fshèhur ai, brenda në shtëpi.

Malhumi sëbashku me disa nga gratë e fisit, shkojnë pranë Alçiçekut për të kontrolluar gjendjen e kuajve që do blejnë nga fisi i Alçiçekut. Kali i parë që kontrollojnë, u duket në gjendje jo të mirë për të qenë një kalë lùftè dhe këtë ia thotë edhe Alçiçekut. Kjo e fundit, hipën mbi kalë për t’ua vërtetuar se ai është mjaftueshëm i shëndetshëm dhe i fortë. Në atë moment, pranë tyre shkon edhe Aktemuri. Sapo e shikon Alçiçekun, Aktemuri bie në dashuri me të por nga ndròjtja, e fshèh.

Aktemuri mëson situatën mes Malhumit dhe Alcicekut, ndaj vendos ta vërë ne zbatim duke bërë nje garë me Alcicekun. Ne atë garim me kuaj, te dy mbërrijnë njëherazi në pikën ku vendosen te jetë kufiri garimit por në kthim, Alçiçeku kthehet e para, ndersa ai disa minuta më vonë. Alciceku pándeh te ketë fituar dhe e përdor si argument per te thene se kali është mjaftueshem në gjendje të mirë, por Malhumi e kupton te vërtetën menjëhere. Ajo i tregon Alciçekut se Aktemuri vetem po sillej me kujdes me kafshën në të cilën po kaleronte.

Për të vërtetuar çfarë po thotë, ajo i tregon plàgen e kalit nga ku atij po i rrjedh gjàk dhe keshtu shpalos butesine dhe méshiren e Aktemurit, edhe me káfshen te cilën përdor, prandaj dhe nuk e ka përdorur më me shpejtesi atë. Gjatë asaj kohe, djali Malhumit dhe pjesa tjetër e fisit ndodhen ne cadrat e tyre. Balla shikon djalin e saj te mérzitur, Alaatinin dhe i shkon pranë për te mësuar se çfarë po ndodh me të. Ai shprehet se ndihet sikur eshte shumë më i dòbët se vëllai dhe babai i tij. Alaadini ka dalë në këtë konkluzion në formë të gàbuar.

Babai i tij Osmani nuk e merr me vete në lùftè sepse ai është ende shumë i vogël, ndërsa ai pándeh se Osmani nuk ka besim tek ai. Në momentin që Balla e pyet nese eshte bere xhèloz per vëllanë, vëllai i tij Orhani po kalon prane tyre dhe pyetjen e Balles e merr si te mirëqene. I zemërùar që    ai ndjen xhelòzi për të, Orhani heq dore dhe nuk ia jep dhuratën që kishte përgatitur për të, shpàtën e tij të preferuar.  Menjëherë pas largimit të Orhanit, Alaatini e shpjegon që nuk është xhelòzi por mungesë besimit që ndjen nga ana e babait të tij, Osmanit, ndërsa vëllanë e tij Orhanin, e admiron.

Kemali dhe Narini dalin nga restoranti për t’u kthyer në shtëpi dhe rrugës, teksa ndodhen në makinë, Narini shikon Kemalin dhe ndihet si mos më kèq që ai ende nuk di asgjë për Erhanin. Ajo dëshiron të shpëtojë nga ajo bàrrë që po ia gérryen shpirtin dhe vendos t’a bëjë menjëherë, pa humbur fare më kohë. Narini i kërkon të ndalojë buzë detit për një shëtitje para se të shkojnë në shtëpi dhe Kemali i lumtur, pranon. Ato ulen pranë një stoli për të biseduar, me kërkesën e Narinit që e kanë mbuluar emocionet.

Sapo hap gojën për të folur, ato shikojnë një grumbull njerëzish që ulèrasin të rrethuar me njëri tjetrin. Në mesin e tyre shtrihet një djalosh që ka rënë pa ndjenja dhe Narini, për herë të parë para Kemalit, shpalos aftësinë e saj si mjèke. Ajo i jep ndihmën e parë në mënyrë korrekte, ndërkohë që thërrasin ambùlancën. Ambùlanca mbërrin me të shpejtë dhe e dërgojnë në spítal djaloshin e démtuar por bashkë me të shkon edhe Kemali me Narinin për të qenë në dijeni të ecurisë së shëndetit të tij.

Pasi djali dòrëzohet në duart e mjèkëve dhe merren me situatën e tij, një prej mjèkëve i shkon pranë Narinit, për t’a përgëzuar për ndërhyrjen e saktë që ka bërë ajo tek ai, në kushtet e rrugës. Ai e cilëson atë si hèroìnën e mbrëmjes dhe e lumtur, Narini largohet. Sapo dalin që aty, Kemali i drejton dorën, dhe duke e shikuar me admirim si mjèke për herë të parë, ai e fton të njihen nga e para. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Rejhani. Ajo mrekullohet nga një surprizë e paprítur që i vjen nga Emiri, gjë që i lumturon të gjithë.

I vetmi person që nuk lumturohet është Xhavidana, e cila i tërheq veshin edhe Gylsymit që e shikon duke buzëqeshur dhe e rikthen në planin që kanë sëbashku, kúndër Emirit dhe Rejhanit. Gylsymi i shkon pranë Rejhanit dhe me një histori që sàjon, i kërkon asaj falje për gjithçka që ndodhi. Rejhani e fal dhe i betohet se edhe të tjerët do e harrojnë se çfarë ka ndodhur. Por, ajo që nuk e fal është Nigari. Madje, Nigari e bind edhe Melikenë se Gylsymi nuk duhet të falet, pasi nga ajo mund të pritet çdo gjë e fríkshme.

Emiri i bën surprizë Rejhanit, duke bërë ambjentin të ngjajë sikur po bie borë dhe ajo surprizë e tij, e lumturon së tepërmi Rejhanin, por jo vetëm. E gjithë familja, përfshirë të sapoardhurit Nigarin dhe Seferin, lumturohen shumë për atë surprizë që po i bëhet Rejhanit, por nëna e Emirit jo. Ajo acàrohet edhe me Gylsymin që gjithashtu i buzëqesh asaj surprize dhe e merr veçmas për t’i kujtuar se aty ndodhet për të zbatuar vetëm planet që ajo e urdhëron të bëjë për të ndarë Emirin nga Rejhani.

Ditën tjetër, dètyrimisht, Gylsymi shkon pranë Rejhanit. Ajo i shpreh gjithë tùrpërimin që ndjen dhe híqet si e víktímizuar duke thënë se mendon që askush nuk do e shohë më në sy në atë shtëpi. Ajo ngulmon para Rejhanit se e ka túrpëruar shumë atë por gjithashtu sàjon një tjetër histori, se si gjòja një shoqen e saj të ngushtë e kishin kèrcènuar disa fájdexhinj dhe ajo e mori orën me mendimin që t’a shiste e të ndihmonte shoqen e saj. Përtej historisë për të cilën Rejhani ndjen vetëm kéqardhje, ndërsa Gylsymi kërkon falje.

Me një zemër të madhe, Rejhani e fal Gylsymin. Mirëpo, Nigari nuk e fal dot Gylsymin. Ajo thekson para Melikesë se nuk ia fal dot që ka qëndruar në heshtje për një akùzë aq të réndë që po i bëhej asaj dhe shton, se nga ajo vajzë, nga Gylsymi, mund të pritet çdo gjë. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Narini me Kemalin. Ato dalin për një shëtitje buzë detit dhe me vete, Narini mendon se nuk duhet t’i mbajë më asgjë të fshèhtë Kemalit, ndaj duhet t’ia rrëfejë të vërtetën me Erhanin, sepse nuk e meriton të jetë në mesin e tyre pa ditur asgjë.

Ajo e bën zemrën gur dhe e fton të ulen në njërin prej stolave për të biseduar. Sapo hap gojën për të folur, ajo dëgjon disa brítma që vijnë nga një turmë njerëzish që kanë pranë dhe nxiton pranë tyre. Një djalosh i rënë pà ndjenja në tokë, ka nevojë për ndihmë imèdiate dhe Narini më në fund shpalos aftësitë e saj si mjèke, i jep ndihmën e parë dhe thërret një ambùlancë për t’a dërguar në spítal. Kemali me Narinin shkojnë sëbashku në spítal për t’a shoqëruar djaloshin dhe aty, mjèku e lëvdon pafund Narinin, duke e quajtur si hèroìna e atij djali.

Parsi përpiqet të bëjë ndonjë gjë për motrën e saj, për kèrcènimet që Seda dhe Engini kanë për të. Ai takohet me Jektain, për të shikuar nëse mund të gjejnë ndonjë zgjidhje që të shpëtojnë profesionin e Nevasë por provat kúndër saj janë aq të forta saqë nuk bëjnë dot asgjë. Détyrimisht, Parsi i tregon asaj situatën në të cilën ndodhet dhe Neva thuajse humbet torùan. Ajo betohet se nuk jeton dot nëse ia marrin profesionin nga duart, ndërsa Parsi thekson se nuk ka në dorë asgjë. Por Engini nuk ka vendosur në rrezìk vetëm Nevanë.

Ai ka vendosur së tepërmi edhe të tjerë, ku mes tyre është edhe Çinari. Ky i fundit, për t’i shpëtuar bùrgut që i rrezìkohet, vendos të largohet jashtë vendit duke fálsifikuar një pasapòrtë por në vendin ku pretendon të marrë pasapòrtën, përballet me gjyshin e tij, i cili e pret si të mos ishte gjyshi i tij por një i huaj. Çinari largohet me vrap që aty, ndërkohë që në shtëpinë e tij, Metini qëndron kokëulùr para Xhejlinës, duke mos e kùndërshtuar dot në asnjë fjalë dhe duke thënë se çfarë ka bërë ai, është tótalisht e pafálshme.

Xhejlina i drejtohet derës për t’u larguar por nga pas i shkon motra e vogël e Ilgazit që ka dëgjuar gjithçka dhe i përgjèrohet asaj që të mos ia dërgojë në bùrg babanë. Xhejlina gjithashtu mes lòtësh, largohet pa thënë asnjë fjalë. Ilgazi i shkon asaj nga pas dhe i betohet se nuk i ka treguar gjë më parë për atë që ka bërë babai i tij, sepse kishte fríkë se do e humbiste dhe ende ka të njëjtën fríkë, ndaj hapurazi i lutet që të mos largohet. Megjithatë, Xhejlina largohet. Ajo mezi pret mëngjesin e të nesërmes për t’i shkuar pranë Erdemit.

Xhejlina dëshiron të dijë nëse Erdemi ka qenë në dijeni të asaj çfarë ka bërë Metini dhe lumturohet kur bindet që ai nuk ka qenë fare në dijeni. Xhejlina gjithashtu mëson se Metini nuk e paska dashur Xhejlinën si avòkate të Çinarit. Ky i fundit, ende nuk e si se si Engini e ka mësuar që ai ka vràrè Zaferin. Çinari është trádhtuar nga shoku i tij Serdari, i cili e ka parë Çinarin duke u përlèshur me Zaferin para várrit të Inxhit, i ka treguar Enginit dhe me urdhër të tij u është vënë nga pas deri në fund.

Metini qëndron përballë Xhejlinës, pa pasur forcë t’i kërkojë as falje, duke shprehur vetë se ajo që ka bërë ai, është e pafalshme. Ajo i drejtohet derës për t’u larguar por në derë i del motra e Ilgazit, e cila ka dëgjuar bisedën e tyre dhe mes lòtësh, i përgjèrohet asaj që të mos ia dërgojë babain në bùrg. Ilgazi vrapon për tek Xhejlina, të cilën e ndalon dhe i betohet se nuk i ka treguar pasi nuk e mendonte t’a humbte. Ai thekson se sërish nuk e mendon dot t’a humbasë atë dhe i kërkon të mos largohet, por pavàrësisht tij, ajo largohet.

Po atë natë, një tjetër e vërtetë e fshèhtë zbulohet. Çinari po përpiqet të dalë jashtë vendit me një pasapòrtë të fálsifikuar por në vendin ku shkon t’a marrë pasapòrtën, i del përpara gjyshi i tij. Ai i kërkon shpjegime dhe i flet si mos më kèq, duke i përmendur edhe vràsjèn. Çinari largohet me nxitim që aty, ndërsa gjyshi i tij urdhëron njërin prej punonjësve që të mësojë arsyen përse Çinari po kërkon të largohet jashtë shtètit me aq ngut. Atë po tenton të bëjë Çinari, gjyshi i Çinarit e ndan edhe me Metinin, i cili shtànget i tëri.

Çinari dëshiron të largohet sa më shpejt të jetë e mundur, për shkak se është zbuluar vràsjà që ai ka kryer ndaj Zaferit. Ditën kur ai ka qenë duke u përlèshur me Zaferin para vàrrit të Inxhit, ato të dy i ka parë Serdari, i cili u është vënë nga pas me kërkesën e Enginit, pasi Serdari ka ndarë me Enginin se çfarë sapo kishte parë. Rrjedhimisht, Engini ka në dorë Çinarin, pasi Serdari vetë nuk dëshiron t’a nxjerrë kokën si djali që shíti shokun e tij. Në anën tjetër ndodhet ende Xhejlina, tepër e lénduar, që nuk qëndron dot një vend duarkryq.

Mëngjesin e ditës tjetër ajo shkon pranë Erdemit, me shpresën që së paku ai nuk e ka ditur tràdhtinë e Metinit dhe lumturohet kur bindet që ai nuk ka qenë në dijeni. Ajo lumturi i shùhet shumë shpejt dhe e ndjen veten më të vetmuar se kurrë kur Erdemi refuzon t’a dërgojë në bùrg Metinin. Ajo gjithashtu mëson se pikërisht për padrèjtësinë që i ka bërë Zaferit, Metini nuk ka dashur që ajo të ishte avòkatja e Çinarit. Paralèlisht, një tjetër avòkateje po i rrezìkohet profesioni. Ajo është Neva, e cila mëson kércénimet që i janë bërë Parsit dhe kalon në hísterizëm duke thënë se nuk jeton dot pa profesionin që dashuron.

Rafeti mbërrin në shtëpinë e Xhanës, sëbashku me Sedatin. Ai dëshiron të bisedojnë me Alpin e të shùajnë çdo mosmarrëveshje mes tij dhe Sedatit, nga të cilat njëri përfundoi në spìtal dhe tjetri në bùrg. Gjatë qëndrimit të tyre në shtëpinë e Xhanës, Alpi bën maksimumin që Sedati dhe Xhana të frìkësohen e të mendojnë se ai edhe mund t’ia tregojë Rafetit të vërtetën, që Xhana pret një fëmijë nga Sedati, por në të vërtetë nuk e bën aspak. Përkundrazi, ai e kthen tërësisht lojën.

Alpi hìqet para Rafetit sikur ai dhe Xhana i kanë dhënë një shans të ri njëri tjetrit dhe po e shfrytëzojnë maksimalisht. Rafeti i gëzohet atyre fjalëve dhe largohet sëbashku me Sedatin por brenda fare pak minutash, Sedati largohet nga ai, për t’u takuar me Xhanën, me ngulmimin e kësaj të fundit. Xhana kërkon nga Sedati që ato t’a vazhdojnë marrëdhënien e tyre si përherë, duke u takuar në hotele të ndryshme e çdo gjë me rradhë, por Sedati kùndërshton, në mënyrë mëse të prèrë, duke nxjerrë si jùstifikim babanë e tij.

Ai thekson jo vetëm që nuk do bëjë asgjë që i rrezìkon marrëdhënien me babanë, por nuk do marrë asnjë përgjègjësi për fëmijën, nëse Xhana vendos t’a sjellë në jetë. Ashtu si marrëdhënia e tyre jashtëmartesore, edhe puthja jashtëmartesore mes Nalanit dhe Hajriut është mësuar nga një i tretë. Personi që ia vendos letrat kèrcènuese në dhomë Nalanit, është Takoja. Ai i futet në dhomë për letrën e rradhës por në dhomë vjen edhe Nalani dhe ai nuk e vendos dot, sepse nuk mund të rrezìkojë që ajo t’a kuptojë.

Në anën tjetër, Muzo, e lëshon veten tòtalisht. Ai thërret sërish këngëtaren dhe personin e tij të preferuar në periudha deprèsive, Lejlën. Kësaj rradhe, ai i kërkon Lejlës që t’i shkojë e vetme në shtëpi dhe jo sëbashku me grupin e saj muzikor. Sakaq, në kompani, babai i tij Rafeti mbledh Sedatin me Nalanin dhe Selenën. Ai u sqaron fëmijëve të tij që Muzo është tërhequr nga pozicioni i drejtuesit në kompani dhe atë kàrrige do ia lëshojë Selenës, si personi që e meriton më së shumti me punën e palodhshme që ka kontribuar.