Category: Uncategorized

Një djalosh i pástrehë që po gërmon koshat e mbèturinave për të gjetur ndonjë gjë, përballet me pamjen e fríkshme të një valixheje, brenda të cilës ndodhet një trùp i vdèkur. Ai tmèrrohet i tëri dhe nga shòkimi, mbetet në mes të rrugës, derisa një kalimtar kupton çfarë po ndodh dhe telefonon pòlìcinë. Pòlìcia, me në krye detèktiv Erenin dhe shef Metinin, mbërrin me të shpejtë. Djali i këtij të fundit, prokùror Ilgazi, në ato momente po përballet me një avòkate kokëfortë që tenton t’ia màrrë pahìri dòsjen që ajo ka në përgjegjësi.

Për shkak të një përgjùesi që vendos në zyrën e tij, Ilgazi e denòncon dhe avòkate Xhejlini përfundon në bùrg. Që aty, Ilgazi shkon në ngjarjen e tmèrrshme ku ndodhet i ati dhe vëren se në koshin e mbèturinave ka edhe një kàrtë krèditi të mbuluar nga gjàku. Babai i tij largohet pas pak inspèktimesh, ndërsa Ilgazi shkon më vonë në shtëpi. Sapo futet brenda, dëgjon dèbatin mes babait dhe vëllait të tij të vogël, Çinarit. Ky i fundit i ka marrë fshèhurazi kàrtën e krèditit dhe për këtë po krìtikohet ashpèr. Nga debàti me babain, Çinari nuk pranon të drekojë me to.

Ilgazi dhe Metini drekojnë vetëm për vetëm në oborrin e shtëpisë, kur drekimin e tyre e ndërpret dètektiv Ereni. Ai tregon se kàrta krèditit që Ilgazi spikati në kosh është marrë, është pastruar nga gjàku që ende nuk e dinë a i përket apo jo trùpit dhe është zbuluar se ajo kàrtë është në emrin e Metinit. Të dy e kuptojnë se Çinari ka gisht në atë mes por Çinari nuk e pranon, pavàrësisht qetësisë me të cilën e pyet vëllai i tij Ilgazi. Ato shoqërohen për në kòmisariat, ku për avòkate, Ilgazi i merr Xhejlinin, sepse ajo sapo ka fituar 3 gjýqe shumë të mëdha.

Metini është skèptik për avòkaten femër dhe në moshë të re, ndërsa ajo është skèptike mbi fàjin e Çinarit. Megjithatë, ndihma e vetme që i duhet nga Metini dhe Ilgazi, është që të mos e pranojnë që rrobat në fotografinë që kanë pòlìcët, janë rrobat e Çinarit. Metini nuk gènjen dot në dèshminë e tij ndërsa Ilgazi qëndron asnjëanës. Pas dèshmive të tyre, Çinari dërgohet në qèli, derisa të bëhet gjýqì i tij, ndërsa familja mbërrin në shtëpi bashkë me Xhejlinin. Metini gjen një sasi drògè në dhomën e Metinit por Xhejlini e zhdùk pròvën në tùalet, duke thënë se nuk duhet t’ia rèndojnë situatën Çinarit.

Jamani vazhdon të kërkojë si i térbuar vëllanë e tij, teksa nxítet ende më shumë nga Idrisi që gènjen duke thënë se gjòja ai ka tentuar t’a bindë Azizin që të mos merrej me Zijain, por ai nuk e dëgjoi. Në ato momente, Azizi ndodhet para nënës së tij duke i shpjeguar situatën por edhe pse Idrisi është fájtori i ditur, ajo ngulmon se Azizi duhet t’a marrë përsipër fàjin para Jamanit dhe vetëm në këtë formë do mundet t’a lajë gjàkun e të atit, vetëm duke shpëtuar Idrisin, për të cilin thotë se atë e zgjedh para Azizit, nëse i duhet të zgjedhë vetëm njërin.

Si të mos mjaftonte grùshti në zemër nga nëna tij, Azizi merr edhe një telefonatë nga Seheri. Mes lòtësh, ajo shpreh një zhgènjim shumë të madh nga Azizi dhe uron që ai t’a pagùajë për gjithë padrèjtësinë që pándeh t’i ketë bërë ai Zijait. I ndikuar nga të gjithë njerëzit, Azizi del para Jamanit për të dòrëzuar Zijain dhe për të marrë Idrisin, por pa folur fare, as edhe një fjalë, as kur Jamani i betohet se shumë shpejt ai ka për t’ia màrrë jetën, për gjithçka që sapo shkaktoi gjatë atyre pak ditëve në familjen e tij.

Sakaq, në anën tjetër ndodhet Dujgu me Aliun. Ato shòkohen kur gjejnë Semranë dhe Sulltanën duke debàtuar e duke thënë me gojën plot se fejesa mes tyre nuk do bëhet assesi, pasi ato nuk janë dakord që të krijojnë familje me personin reciprok. Të shtangur nga e gjithë situata, Aliu me Dujgunë largohen dhe teksa bisedojnë për orë të tëra, e humbasin sensin e kohës, që është bërë natë. Jasemini e telefonon Dujgunë për t’i thënë se gjòja Semraja me Sulltanën po debàtojnë ashpèr, ndaj ato duhet të shkojnë në shtëpi për t’i ndaluar.

Gjatë asaj kohe, Semraja, Sulltana dhe Jasemini kanë përgatitur me detaje një festë fejese, që t’ua bëjnë atyre surprizë. Surpriza përjetohet shumë këndshëm nga secili, pasi nuk e prisnin fare, por vetëm pak çaste më vonë, buzëqeshjet e tyre do shùhen. Dujgu do jetë e vetme në oborr vetëm për pak çaste, kur vajza e paguar nga Ertugruli do gjejë momentin për t’a sùlmuar me thíké Dujgunë, duke e plàgosur në bark. Ajo tenton t’a vràsè në çast, duke ia ngùlur thíkén edhe në zemër, por Aliu mbërrin dhe e shpëton Dujgunë.

Aliu dhe Dujgu shòkohen nga më të afërtat e tyre, Sulltana dhe Semraja, që u thonë se kurrsesi nuk pranojnë që ato të dy të fejohen e të krijojnë familje, pasi nuk e durojnë njëra tjetrën. Ato flasin aq shpejt dhe gjatë, saqë atyre nuk u lënë rradhë të flasin. Që të dy, Aliu me Dujgunë, largohen tepër të mérzitur nga shtëpia por vetëm pak orë më vonë, Dujgunë e telefonon Jasemini për t’i thënë se gjòja Semraja dhe Sulltana po debàtojnë ashpèr dhe ato duhet të shkojnë sa më shpejt që t’i ndajnë.

Aliu me Dujgunë shkojnë me një frymë por gjejnë një surprizë shumë të madhe, sepse ato kanë përgatitur një festë për fejesën e tyre. Sulltana dhe Semraja kanë ftuar shoqërinë e tyre më të afërt, janë kuruar e kanë zbukuruar vendin dhe ashtu, fejesa tyre realizohet më në fund. Pas përfundimit të fejesës, çifti i sapofejuar del për pak në oborr. Teksa bisedojnë, Aliu kujtohet se ka harruar telefonin brenda në shtëpi dhe për pak minuta e lë të vetme Dujgunë, por ato pak minuta do jenë fátale për të, për shkak të vajzës që u është vënë në ndjèkje.

Me një thíkë në dorë, ajo plàgos Dujgunë në bark dhe sapo tenton t’ia ngùlë atë thíkë në zemër, Aliu mbërrin dhe e shpëton Dujgunë nga ajo, por gjendja vijon të jetë krítike. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Idrisi pranë Jamanit që përsërit disa herë se gjòja ai është përpjekur t’a bindë Azizin që të mos e rrémbéjë Zijain por Azizi nuk e dëgjoi. Në ato momente, Azizi merr gòditjen e rradhës, nga nëna e tij që i thotë se nëse do zgjidhte njërin djalë për të jetuar, ai do ishte Idrisi, ndaj i kërkon Azizit që t’a marrë fájin përispër para Jamanit, edhe pse nuk është fàji tij.

Si të mos mjaftonte, një tjetër gòditje ai e merr edhe nga Seheri. Kjo e fundit e telefonon për t’i shprehur gjithë zhgènjimin që po përjeton nga ai dhe thotë se uron që një ditë ai t’a paguajë për çfarë i ka bërë një njeriu të pafájshëm si Zijai. Ashtu i dérrmuar nga gjithçka që po ndodh, Azizi telefonon Jamanin për të bërë shkèmbimin e vëllezërve, të Zijait me Idrisin. Gjatë shkèmbimit, Azizi nuk flet fare, ndërsa Jamani i xhíndosur, betohet para tij se vdèkjen do ia sjellë me duart e tij.

Ahmeti kërkon me patjetër që të gjejë Arzunë, për të cilën është shumë në mérak, prandaj shkon në lagjen e saj, në pijetoren më të madhe, me shpresën se ndonjëri prej tyre e ka parë. Ato e shikojnë Ahmetin menjëherë si tràdhtar dhe përveçse nuk i tregojnë se ku ndodhet, edhe e dhùnojnë për t’i dhënë atij dénimin e merituar për pádinë që dikur i ka bërë Arzusë. I rrópatur, Ahmeti kthehet në shtëpi, ku Binuri kujdeset për plàgët që ai ka marrë, duke i kërkuar që të heqë dorë nga Arzuja, derisa mëson se ajo është shtatzènë nga ai dhe e mbyll me aq.

Një javë e tërë kalon që nga ajo natë dhe më së shumti, ndryshimet ndodhin për Meltemin. Duke përdorur paratë në shumë të mëdha, ajo blen një ndërtesa gjigande që Alpi e gjen për të, që ajo t’a kthejë në një kopësht fëmijësh. Entuziasmit të Meltemit i shtohet edhe komplimenti i Alpit për bukurinë e saj, ndërsa kur Meltemi tenton të bëjë të njëjtën gjë, ai ia kthen si mos më kèq, duke i theksuar asaj se janë të martuar vetëm për të tjerët, vetëm mbi letra. Sakaq, Sinani dhe Emreja takohen me ish shefin e madh të Sinanit.

Ato kanë zbuluar se nuk e lúftójnë dot avòkat Mehdiun pasi ai është në mbrojtje të ish shefit të Sinanit që po shfrÿtëzon vendin e punës duke fituar shumë para të palígjshme nga Mehdiu. Duke e kércénuar me provat që ka kúndër tij, Sinani i kërkon të japë dorëhèqjen në punë. Ai kërkon një muaj kohë por Sinani i jep një javë kohë dhe largohet me aq. Në anën tjetër ndodhet Fulja. Në një bisedë me Emrenë, ajo mëson lígësitë që po bën hapurazi Mehdiu dhe névrikoset aq sa vendos të bëjë diçka fshèhurazi.

Pa i thënë asgjë Emresë, ajo vendos një màskë në kokë dhe futet në zyrën e Mehdiut për t’i lënë një shënim në tavolinë. Alàrmi bie dhe pòlìcia mbërrin me të shpejtë por Fuljën e shpëton Emreja, i cili e krítikon shumë për atë që bëri, ndryshe nga Sinani që e përgëzon pafund. Gjýqì me Mehdiun zëvëndësohet nga një avòkate tjetër, e cila arrin t’a fitojë kùjdestarinë e përkohshme të Sudes. Vendimi i gjýqtarit bën që Zejnebi të bjèrë pà ndjenja dhe në të njëjtën formë e humbet veten edhe Aisheja kur i tregojnë.

Ahmeti i déshpëruar del të kërkojë Arzunë gjithandej nëpër lokale. I pírë, ai e humbet torùan dhe kur del para njerëzve, harron se ato e shikojnë si spíúnin e Arzusë që e dërgoi atë në bùrg. Ato të gjithë bëhen grup sapo e shikojnë dhe nisin t’a gòdasin, pa ndjerë fare méshirë. Ashtu i dérrmuar, Ahmeti kthehet në shtëpi, ku për të kujdeset Binuri, duke i kërkuar të qëndrojë sa më larg asaj femre, por Ahmeti i tregon që do bëhet baba nga një fëmijë që Arzuja pret dhe pas atij rrëfimi nuk ka më komente.

Një javë e tërë kalon që nga ajo natë por pak gjëra ndryshojnë. Sinani me Emrenë takohen me shefin e madh të rajonit ku Sinani punonte, sepse Sinani ka zbuluar që ai ka bërë punë të jáshtëlígjshme me avòkat Mehdiun, përderisa nuk ka lëshuar asnjë urdhër arrèsti për të. Me prova në duar, Sinani del para ish shefit të tij dhe kërkon nga ai që të dorëhíqet nga pozicioni i punës, nëse nuk do që t’a humbasë gjithë pasurinë që ka krijuar falë Mehdiut. Duke e hequr atë nga puna, lùftà tyre me Mehdiun do bëhet shumë më e lehtë.

Ai pranon, por kërkon një javë kohë, gjë që Sinani ia jep. Sakaq, Meltemi përdor paratë që vëllai i Alpit i dha për të deklaruar publikisht se Alpi nuk është babai i Zahrës. Me ato para, ajo blen një ndërtesë të madhe që dëshiron t’a kthejë në kopësht për fëmijë. Gjatë bisedës entuziaste të Meltemit, Alpi e komplimenton për bukuri dhe Meltemi tenton të bëjë të njëjtën gjë, por ai i kujton se janë të martuar vetëm mbi letra. Sakaq, në anën tjetër, Fulja mëson se çfarë po bën avòkat Mehdiu kùndër Sudes.

Për t’i dhënë atij një mësim të mirë, ajo i futet në zyrë me një màskë në fytyrë, për t’i lënë Mehdiut një shënim mbi tavolinë, që të mos merret më me Suden. Pòlìcia e bàstis vendin por Emreja e shpëton që aty, për t’a vazhduar më pas në shtëpi me krítika, përveç Sinanit që e përgëzon Fuljën. Por gjÿqì për Suden do zhvillohet gjithsesi. Gjýqtari vendos që përkohësisht, Sudeja të jetë nèn kújdestarinë e kushërirës së saj. Zejnebi alivànoset në mes të sallës dhe e njëjta gjë ndodh edhe me Aishen sapo i tregojnë përfundimin gjýqësor.

Ozani mblidhet në shtëpi me gjithë më të afërmit, duke tentuar t’i bindë se shumën që kërkon gjykàta ato nuk e mbledhin dot kurrë, ndaj do i nénshtrohet búrgut. Por asnjëri prej tyre nuk është dakord me atë që thotë Ozani. Omeri betohet se do i gjejë paratë por Ozani e di se ai po mendon të luajë bíxhoz për të dhe nuk e lejon, ashtu siç e kúndërshton edhe Ryjaja. Mes Omerit dhe Ozanit lind një shèrr, që i jep fund nëna e Ozanit, duke thënë se do shesë shtëpinë, pasi nuk do humbasë edhe një djalë tjetër.

Ozani i lénduar nga situata në të cilën ndodhet familja dhe nga pafuqìa tij për të bërë diçka, largohet nga shtëpia i vetëm. Ai shkon pranë vàrreve të babait dhe vëllait por kur kthehet, shikon që nëna e tij ka várur në mur letrën e shitjes. Përballë i del Xhemreja që përpiqet t’a zbusë kùndrejt atij mendimi, duke e parë situatën me syrin e nënës, por për Ozanin, pròblem më i madh se paratë është dashuria e tyre që nuk jetohet dot, ndaj thotë se nuk i bën asnjë diferencë nëse është në bùrg apo jashtë.

Xhemreja e mérzitur, kërkon ndihmë nga Tomrisi, duke i sugjeruar që shtëpinë t’a blejë ajo dhe kur Ozani të mbledhë paratë, e blen sërish nga ajo. Me shumë kèqardhje, Tomrisi tregon se nuk e ndihmon dot, për shkak të kércénimit të Çelebiut me Atlasin. Xhemreja e mirëkupton por nuk e lë me aq. Menjëherë të nesërmen, ajo del para Çelebiut, në zyrën e shtëpisë së tij, duke i kërkuar të merret me të e jo me njerëzit që e rréthojnë, pasi as Atlasi dhe as Zonja nuk i kanë fàj. Por Çelebiu e di se ajo më së shumti meràkoset për Ozanin.

Nga xhelòzia që ajo i doli atij para për hir të Ozanit, Çelebiu sërish ushtron dhùnè ndaj Xhemresë por kësaj rradhe do e dëgjojë Iskenderi, i cili do ndërhyjë menjëherë për t’a larguar vëllanë e tij nga ajo. Gjatë kohës që Xhemreja po largohet nga Çelebiu, Omeri rrëfehet para Ozanit. Pasi ka kaluar gjithë natën jashtë me të, duke pirë e duke ndarë hàllin që i ka rënë Ozanit, Omeri i tregon se për t’a shpëtuar nga bùrgu, ai ka shitur dyqanin dhe paratë i mjaftojnë për pagesën që i duhet të bëjë.

Ozani mblidhet me më të dashurit e tij në shtëpi, për të diskutuar mbi pròblemin që e ka zènë. Ai është mëse i qartë se do pranojë bùrgun pasi ato para nuk ka ku i gjen, por Omeri ngulmon se do ia gjejë ai. Kur thotë se do i gjejë, ai mendon të luajë bixhòz dhe këtë nuk e lejon as Ozani as Ryjaja. Së fundmi, nëna e tij Seheri thotë se do e shesë shtëpinë por me ato fjalë, e léndon së tepërmi krenarinë e Ozanit, i cili largohet në heshtje nga shtëpia. Para Xhemresë, Seheri shpjegon se nuk jeton dot në atë shtëpi nëse djalin e ka në bùrg.

Ozani sapo del nga shtëpia, shkon pranë várrit të babait dhe vëllait të tij, duke ndarë me to hàllin që i ka rénë. Kur kthehet në shtëpi, përpara i del Xhemreja, bashkë me të cilën ai shikon lajmërimin që ka vënë nëna e tij për shitjen e shtëpisë. Xhemreja përpiqet t’i shpjegojë aspektin e Seherit, se si po e përjeton si nënë, ndërsa Ozani ia mbÿll gojën duke i thënë se për të, bùrgu nuk bën asnjë ndryshim, përderisa edhe jashtë nuk mund t’a jetojë dashurinë që ka me të. Me aq, Ozani largohet prej saj, ndërsa Xhemreja vijon të mendojë si t’a ndihmojë.

Për ndihmë, ajo telefonon Tomrisin, të cilës i sugjeron që t’a blejë ajo shtëpinë e Ozanit, që edhe ky i fundit të mund t’a riblejë pasi të gjejë paratë e duhura. Me shumë kéqardhje, Tomrisi i tregon se nuk e ndihmon dot Ozanin pasi Çelebiu është bërë palë me Bylentin dhe e kércénojnë me Atlasin. Xhemreja e mirëkupton tótalisht por nuk qëndron duarkryq. Ajo shkon përballë Çelebiut, në shtëpinë e tij, për t’i thënë se próblemi i tij është me të dhe jo me Zonjën që i dògji lokalin apo Atlasin që rrézikon t’a lërë në dùart e Bylentit.

Xhemreja nuk e përmend Ozanin që ai të mos çméndet nga xhelòzia por Çelebiu e di se për të ka shkuar më shumë, ndaj humbet torùan dhe e dhùnon sërish Xhemrenë por kësaj rradhe, këtë të fundit e shpëton Iskenderi që ndodhet në shtëpi dhe e dëgjon çfarë po ndodh. Sakaq, Ozani me Omerin pijnë deri në mëngjes, buzë detit, pa fjetur fare. Në mëngjes, Omeri i tregon se e ka zgjidhur pròblemin e tij, sepse ka shitur dyqanin për të siguruar paratë që i nevojiten për të shpëtuar nga búrgu.

Xhavidanës i rri mendja tek takimi i Sunës me djaloshin që ajo nuk e njeh, prandaj vendos t’i shkojë pranë në dhomë dhe me shumë butësi, arrin t’a bindë që ajo të flasë e t’i tregojë se kush është ai. Sapo Suna tregon, Xhavidana ngrihet në këmbë. Ajo flet fjalët më të rénda për Taxhin që e ndihmoi Sunën të arràtisej nga klínika, ndërsa Suna e mbron duke iu betuar se ajo e ka dètyruar atë t’a ndihmojë të arràtiset, duke i thënë se nëse ai nuk do e ndihmonte, ajo do arràtisej e vetme.

Pavàrësisht të gjitha betimeve e përbetimeve që Suna bën para Xhavidanës, kjo e fundit nuk bindet dhe ia ndàlon të takohet më me të. Gjatë kohës që ato flasin, në shtëpinë e tyre do trokasë sërish profesor Ademi, profesori i Rejhanit. Ai i tregon se ka fituar të drejtën e studimit për të marrë dòktoraturën dhe këtë dëshiron t’ia tregojë me gojën e tij Hikmetit, që deri më atë ditë i ka dhënë bursë për studimet që ai ka kryer. Rejhani lumturohet shumë për të por para se ai të shkojë në dhomën e Hikmetit, Emiri i shikon dhe u shkon pranë.

Ai irònizon ardhjen e dytë të Ademit në shtëpinë e tyre, ndërsa Rejhani i tregon se ai nuk është aty për të por për Hikmetin. I ndjerë në síklet, Emiri mban kokën poshtë ndërsa Ademi që është po aq në síklet për vete, shkon pranë Hikmetit pa e zgjatur më shumë. Sakaq, në anën tjetër ndodhet dashuria e pamundur e Jonxhës për Kemalin. Ajo vendos të heqë dorë njëherë e mirë nga ai, duke úrryèr veten e saj për sa kohë që tentoi t’u ngrinte kúrthe atyre. Gjatë kohës që ajo mendon për Kemalin, ky i fundit mendon për Narinin.

Narini e ka mbyllur veten në dhomë që nga telefonata e Erhanit por Kemalit nuk i tregon se kush ishte ai. Kemali ndan hàllin e tij me Ojën e më pas i shkon sërish pranë Narinit, por ajo vijon të mos flasë. Teksa qëndron e vetme në dhomë, Narini merr një mesazh nga Erhani, i cili i kërkon të takohen, duke përsëritur disa herë se mes tyre ka ende gjëra të pathëna. Narini shkon për t’i kërkuar që të mos e shqètësojë më por Erhani i përgjigjet duke drejtuar gishtin tek një plàgë që ka në gjòks, për të cilën thotë se ajo është arsyeja që ka qenë i dètyruar të zhdùkej.

Jonxha ndodhet në vendin e saj të punës kur shikon dhe rishikon videon që ka bërë në dhomën e Kemalit dhe Narinit, ku qartazi Narini thotë se nuk janë të martuar prej vërteti, ndërsa Kemali shpreh dashurinë për të, pasi ajo largohet nga dhoma. Edhe pse është fakt i madh që ato nuk janë të martuar prej vërteti, Jonxha nuk e lejon veten të bëjë të njëjtin gàbim e të shpresojë për një person që është i dashuruar pas dikujt tjetër. Në ato momente, Kemali po bisedon me motrën e tij, pikërisht për Narinin.

Ai është i shqètësuar që ajo nuk po del fare nga dhoma dhe shkon t’a kòntrollojë, por Narini vijon t’i qëndrojë vendimit për të mos folur. Vetëm pak çaste më vonë, Narini merr një mesazh nga Erhani. Ai i kërkon të takohen, duke iu betuar se mes tyre ka shumë gjëra të pathëna. Narini shkon në takim por vetëm për t’i thënë atij se nuk duhet të marrë më kurrë guximin për t’a telefonuar apo për t’i dërguar mesazh, sepse nuk do t’a dëgjojë më pasi është zhdùkur për vite të tëra me rradhë.

Erhani, para se Narini të kthejë shpinën e të largohet, hap bluzën, tregon me gisht plàgën që ka në gjòks dhe me gojën plot thotë se ajo është arsyeja që nuk i ka shkuar dot pranë prej kaq shumë kohësh. Sakaq, në ato momente, Xhavidana po ngulmon para Sunës që ajo të flasë e t’i tregojë kush ishte miku që e vizitoi herët në mëngjes. Suna bindet dhe i tregon se ai është Taxhi por vetëm emri tij, shkakton mjaftueshëm irrítim tek Xhavidana, që thotë çdo fjalë të kèqe të mundshme, për djaloshin që e ndihmoi Sunën të arràtisej nga klínika.

Sado që Suna ngulmon duke iu betuar se ajo e ka dètyruar t’a ndihmojë duke i thënë se gjithsesi do arràtisej vetë, Xhavidana nuk qetësohet aspak dhe ia ndàlon të takohet më me të. Ndërkohë, në shtëpinë e tyre do trokasë profesor Ademi. Emiri xhíndoset i tëri kur e shikon sërish në shtëpinë e tij dhe irónikisht e pyet nëse lodhet duke u angazhuar kaq shumë pas studentëve tij, edhe jashtë orareve në shkollë, por para se të flasë Ademi, përgjigjet Rejhani, duke treguar se ai ka ardhur të takojë Hikmetin, jo atë.

Jamani vijon të kërkojë Azizin, por adresa që Nedimi i jep, është një adresë e vjetër ku Zijai është mbajtur pèng, sepse Idrisi tanimë ia ka ndryshuar vendin. Idrisi shkon vetë pranë Zijait dhe i vendosur për t’i dhënë fùnd atij, që të shpallet një lùftè gjigande mes Azizit dhe Jamanit, ai nxjerr àrmèn nga brezi. Ármén ia drejton Zijait me qëllim të qartë për t’a vràrè por në momentin e fundit vjen Azizi dhe Idrisi nuk qëllòn dot, sepse edhe Azizi mban një àrmè të drejtuar nga ai. Menjëherë, Azizi e akùzon edhe për djègien e dèpos.

Ai thotë me bindje se trádhtari në atë mes qenka Idrisi vetë, por ky i fundit i mohon të gjitha. Idrisi tenton edhe t’a qëllòjë Azizin që po e merr Zijain që aty për t’a shpëtuar, por nuk gjen dot guxim dhe qëllòn në ajër, sa për të nxjerrë inàtin. Azizi ndërkohë merr Zijain në makinën e tij dhe merr të largohet për tek Jamani. Jamani në ato momente, gjen një letër në ndërtesën ku shkon. Ajo letër është lënë qëllimisht për të dhe në të është shkruar një premtim për Jamanin, se do ia dòrëzojnë Zijain por vetëm si kúfomë.

Sapo del që aty, Jamanit i del përpara Idrisi. Jamani përvesh mëngët duke e gòditur teksa e pyet se ku është vëllai i tij por Idrisi e màshtron duke i thënë se nuk e ndaloi dot Azizin që e rrèmbèu atë. Në anën tjetër, ndodhet një tjetër vëllai i Jamanit; i pazbùluari Ali. Ai dhe Dujguja, pa folur me njëri tjetrin, premtojnë njëri tek Semraja dhe tjetri tek Sulltana, se nuk do largohen nga shtëpia as pas martesës. Gjithçka ndryshon kur ato të dy takohen, pasi secili névrikoset që e ka dhënë premtimin personi tjetër, pa u konsultuar më parë.

Ato madje largohen nga njëri tjetri duke mos i vazhduar më gjatë përgatitjet për fejesë dhe martesë, por Jasemini dhe Ibo do ua hapin sytë, kur t’u tregojnë se Sulltana para Aliut dhe Semraja para Dujgusë po víktímizohen qëllimisht që ato të mos largohen nga shtëpia. Ato vendosin t’ua mbajnë lojën por buzëqeshja që Sulltana dhe Semraja kanë në fytyrë, është mëse e dukshme. Ato e vërejnë dhe me shum ngulmim flasin. Rrjedhimisht, ato kuptojnë njëherazi se të rinjtë po i gènjejnë.