Telenovela News

Talazi shkon në shtëpi dhe gjen Xhemrenë duke bërë lojëra të pakuptimta, me çarçafë të përhapur gjithandej nëpër shtëpi. Pa i thënë asgjë, ai e kàp nga krahu, e fut brenda në makinë dhe e dërgon mu në mes të pyllit, ku dhe e bràktis e largohet, pasi i frìkësohet gjendjes së saj mendore. Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet àrmìku i hapur i Talazit, Kemali. Ai, sëbashku me Ojën, e presin si mos më kèq, me fjalë nga më të rèndat dhe duke mos e lënë aspak që të shpjegojë versionin e saj të historisë.

E vetmja gjë në të cilën ato nuk ndërhyjnë fare, është marrëdhënia Narinit me Masallin. Kësaj të fundit, vijojnë t’i thonë se Narini nuk shpërngulet dot me to, për shkak të punës së ngarkuar në spìtal. I vetmi person që flet tepër pozitivisht për Narinin dhe kërkon që të mos i kthehet shpina, është Shehrija. Pas largimit të Narinit nga shtëpia, ajo i kërkon Kemalit që t’a rimendojë situatën me të,  për të cilën vë dorën në zjàrr se Narini nuk ka pasur kurrë qëllime të këqìa, ndaj dhe i tregon Kemalit shumë vepra bujare e të mëdha që Narini ka bërë dhe ai nuk i di.

Por, për Narinin po përgatitet edhe një kùrth shumë i madh, që i rrezìkon asaj jetën. Erhani u ka thënë njerëzve të Xhaferit se vràsèsja është Narini por ato e mbajnë edhe Erhanin pèng, si një nga dòktorët që ka marrë pjesë në operacionin që i kùshtoi jetën atij. Erhani i dërgon mesazh Narinit që të takohen si herë e fundit para se të zhdùket nga jeta saj por e vërteta është që ai po hàkmerret ndaj saj duke i organizuar vdèkjen. Për fat, Narini e dëgjon bisedën e tyre para se t’u dalë përpara.

E frìkësuar, ajo telefonon Kemalin për t’i kërkuar ndihmë por Kemali zgjedh të mos i përgjigjet, pasi nuk e di se në çfarë situate është ajo. Larg tyre, ndodhet familja e Emirit, falë të cilëve arrèstohet bashkëshorti Merjemit dhe ajo me Hasanin e vogël, shpëtojnë. Ajo i falenderon pafund dhe u kërkon falje për tèlashin e shkaktuar, ndërsa Emiri e gëzon ende më shumë, duke i treguar nga ai moment e tutje, ajo dhe Hasani mund të strehohen në një nga qëndrat e tyre të bàmirësisë për njerëzit në nevojë.

Pòlìcia mbërrin në kohë në shtëpinë e Emirit dhe arrèston bashkëshortin e Merjemesë, duke i dhënë kësaj të fundit dhuratën më të madhe. Ajo i falenderon pafund, thotë se për herë të parë ka shpëtuar plotësisht edhe ajo edhe djali i saj Hasani, si dhe kërkon falje për gjithë pròblemin që u solli në shtëpi atyre. Por Emiri nuk mjaftohet me aq. Ai i ofron strehim Merjemit dhe djalit të saj, në një nga vendet e bàmirësisë ku strehohen shumë të pàstrehë. Megjithatë, largimi i Hasanit nga ajo shtëpi, do e trìshtojë shumë Rejhanin.

Emiri i qëndron afër Rejhanit për t’ia hequr mèrzinë, ndërsa Xhavidana, qëllimisht, bën veprime të panevojshme, siç është heqja e shtratit të bebesë nga dhoma e tyre, gjë që Rejhani po e pëlqente shumë. Madje ajo ngulmon se në çdo punë që Rejhani bën në mendjen e saj, ajo gàbon. Një nga vìktìmat e Xhavidanës, Xhemreja, në ato momente ndodhet në shtëpinë e Talazit por ky i fundit nuk e duron aspak, pasi Xhemreja, për shkak të pròblemeve me shèndetin mendor, nis të bëjë lojëra të pakuptimta.

Talazi e merr nga krahu, e fut në makinën e tij dhe pa i treguar se ku po shkojnë, e dërgon atë në mes të pyllit, e lë aty dhe vetë largohet. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Narini, që shkon të flasë për herë të fundit me Kemalin dhe me Ojën por nga secili prej tyre, merr fjalët më të rènda dhe as që pranojnë t’a dëgjojë se çfarë ka ajo për të thënë. Ato nuk ndërhyjnë vetëm në marrëdhënien me Masallin dhe si rrjedhojë, vijojnë t’a gènjejnë të voglën sikur Narini nuk po vjen në shtëpinë e tyre vetëm për shkak të punës.

Narini largohet por e folura mbi të, jo. Shehrija i shkon pranë Kemalit duke i treguar gjithë kàrakterin e pashoq të Narinit dhe insiston se ajo nuk ka dashur kurrsesi të lèndojë asnjërin prej tyre, por Kemali nuk tërhiqet nga vendimi për t’u shpërngulur. Në atë moment, Erhani po i ngrè kùrth Narinit, duke e ftuar gjòja për t’u përshëndetur por po e pret me gjithë njerëzit e Xhaferit që duan hàkmarrje. Narini e dëgjon bisedën e tyre para se të futet brenda në atë ndërtesë dhe menjëherë fshìhet e telefonon Kemalin për ndihmë por ai nuk i përgjigjet.

Jamani tmèrrohet kur mjèku i Nanës tregon se ajo ende nuk e ka kaluar rrezìkun për jetën. I mbushur me mllèfin e hàkmarrjes, ai telefonon Feritin për t’a pyetur nëse është gjetur ndonjë provë për fàjtorët. Feriti vendos t’i shkojë pranë për t’i treguar kàrtën e idèntitetit që kanë gjetur por kur shikon mllèfin që ka Jamani, e fshèh atë kàrtë dhe thotë se nuk kanë gjetur asgjë. Këtë e bën për të mbrojtur Jamanin dhe që aty, shkon pranë Aishes që t’a ndihmojë me disa dèfekte të vogla në shtëpinë e re.

Përveçse rregullon dèfektet, ai shikon edhe dhomën e re të Doasë, pasi kjo e fundit insiston. Të dy janë të të njëjtit mendim se rrèmuja nuk është aspak diçka e dèmshme përderisa ajo gjen çfarëdo që kërkon. Mendimet e tyre të njëjta e sìkletosin Aishen që prej vitesh fshèh lidhjen e fortë mes tyre, ndaj gjen formën dhe e largon Feritin nga shtëpia. Menjëherë pas largimit të tij, ajo rrëfen para Neshesë se çfarë ndodhi në atë mision sèkret, rrèzikun që u kànos dhe mendimin që kishte se nuk do shpëtonte që aty.

Aisheja tregon me sinqeritet se mendoi t’i tregonte Feritit të vërtetën e Doasë, pasi pàndehte se të dy do vdìsnin. Koraji e dëgjon dhe irrìtohet pafund, por para Aishes, hìqet sikur nuk ka dëgjuar asgjë, që të mund t’i bëjë në qetësi planet për largimin e Feritit nga Doaja, sa më shumë. Ndërkohë, në spìtal, Jamani lë amanet Nanën tek Nedimi dhe trupròjat që po qëndrojnë në spìtal, për pak minuta që ai largohet tek shoku tij i veçantë orëndreqës. Nedimi shfrytëzon largimin e Jamanit për t’iu afruar Nanës.

Ai largon ròjet për në mensë dhe i afrohet Nanës duke shprehur me vete se ajo është shumë e bukur, por në çast, një i panjohur i shkon nga pas, e gòdet pas koke dhe e lë të lìdhur në një dhomë boshe. Ai merr jastëkun e Nanës për t’a mbýtur me të por Jamani mbërrin në kohë dhe e shpëton atë. Ai lìron edhe Nedimin nga dhoma ku është lënë i lìdhur por kur mëson gàbimin e tij që ka larguar trupròjat me gojën e tij, Jamani i kërkon t’i qëndrojë larg çdo çështjes që ai do ketë nga ai moment e tutje.

Feriti shoqëron Aishen në shtëpinë e re dhe Doa që i pret në hyrje, e fton Feritin që t’ia shikojë dhomën e re. Feriti futet brenda me kënaqësi dhe teksa komentojnë dhomën e saj të rrèmujshme, të dy bien dakord se sipas tyre, nuk është fare rrèmujë përderisa gjen çdo gjë që kërkon. Aisheja ndihet në sìklet kur Doa thotë se nuk e di nga ka ngjarë me atë rrèmujë, prandaj dhe e ndërron temën. Ajo kërkon ndihmën e Feritit për disa defèkte të vogla në shtëpi dhe ai i rregullon që të gjitha.

Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Jamani me Nedimin dhe trupròjat që qëndrojnë në spìtal për Nanën. Ato lajmërohen nga dòktori i Nanës se asaj ende nuk i ka kaluar rrezìku për jetën, gjë që Jamanin e frìkëson pa masë. Për atë çfarë i ndodhi Nanës, komentojnë edhe punonjësit e tjerë në shtëpi. Prej tyre, Ajnuri thotë se është shumë e çuditshme që me ardhjen e Nanës në atë shtëpi, ka ardhur edhe një frymë e re aksioni dhe rrezìqe të njëpasnjëshme. Ajnuri tenton të flasë kèq për të, por asnjëri prej të tjerëve nuk e lejon, me në krye Xhengeri.

Sakaq, Jamani thërret Feritin për të mësuar nëse ka ndonjë detaj të ri mbi ngjarjen. Feriti ka në duar kàrtën e idèntitetit të personit që e sùlmoi Nanën por kur shikon mllèfin e Jamanit, e fshèh dhe thotë se nuk kanë gjetur asgjë, pasi nuk do që Jamani të lèndohet vetë duke u hàkmarrë. Paralèlisht, për Feritin po flet Aisheja me Neshenë, të cilës i tregon jo vetëm gjithçka që ndodhi në atë mision sèkret por edhe faktin që për një moment, kur mendoi se do vdìsnin, tentoi t’i tregonte të vërtetën, se është babai i Doasë.

Koraji e dëgjon bisedën e tyre dhe vendos të marrë masa që diçka e tillë të mos ndodhë por para Aishes, hìqet sikur nuk ka dëgjuar asgjë.  Koha kalon dhe Jamani largohet nga spìtali duke e lënë Nanën amanet tek Nedimi dhe ròjet por nga pëlqimi që ka për të, Nedimi i largon ròjet që të qëndrojë vetëm me Nanën. Një i panjohur i shkon nga pas, gòdet Nedimin në kokë, e dërgon në një dhomë ku e lë të lìdhur dhe tenton të mbýsè Nanën me jastëk në fytyrë por Jamani mbërrin në kohë dhe e shpëton.

Nesheja vijon të jetë shumë e nevrìkosur me veten e saj për ngathtësinë që ka treguar gjatë shpërnguljes në atë shtëpi. Bisedën e saj me Vollkanin, do e ndërpresë ardhja e së voglës, Doasë. Ajo kërkon të hajë sërish ëmbëlsira por Neshe thotë se për këtë duhet t’i marrin leje nënës së saj, Aishes. Neshe e telefonon menjëherë por nuk merr dot asnjë përgjigje nga ajo. Vollkani tenton t’a ndihmojë duke telefonuar Feritin por nuk e ndihmon dot sepse as Feriti nuk përgjigjet.

Nalani në ato momente, ka në duar të dy telefonët ku po bie zilja. Fillimisht mendon të mos  përgjigjet por më pas ndryshon mendim, që ekipi i kómisariatit të mos alàrmohet e t’u vìhet nga pas për t’i gjetur. Ajo ia mban àrmèn mbi kokë Aishes dhe Feritit kur e lejon Aishen të telefonojë Neshenë, dhe rrjedhimisht, Aisheja nuk i thotë dot asgjë, veçse i kërkon të kujdeset mirë për vajzën e saj. Nalani largohet dhe mbi krye u lë vetëm njërin prej burrave që punojnë për të, me qëllim që ai t’i ruajë.

Mirëpo, ashtu siç Feriti kishte premtuar, ai arrin t’a shpëtojë veten dhe Aishen nga ajo situatë. Përveçse ia dalin të shpëtojnë veten, me àrmèt në duar ato arréstojnë edhe Nalanin, për të cilën e kanë filluar atë operacion sèkret. Në anën tjetër ndodhet Jamani, me gjithë familjen e tij që po shijon shfaqjen e përgatitur nga Jusufi dhe Nana, të cilët, përveç të tjerave, edhe kërcejnë me njëri tjetrin. Në përfundim të shfaqjes, ato duartrokasin dhe ulen rreth e rrotull një tryeze për të ngrënë të gjithë bashkë.

Njerëzit e Idrisit që janë ngarkuar me detyrën për të vràrè Nanën, futen brenda si kamarierët e firmës ku ato e kanë porositur ushqimin atë ditë. Njëri prej tyre merr fshèhurazi një thíkë në banak, gjë që Ajnuri e vëren më vonë. Jamani e dëgjon Ajnurin tek shprehet me vete pas ikjes së tyre, se ato ishin të pàaftë dhe ia morën edhe thíkën e saj të preferuar në kuzhinë. Në ato momente, Nana po u shkon nga pas për diçka që mendon se ato e kanë harruar. Edhe Jamani vrapon pas saj për t’a shpëtuar pasi e kupton se ç’është kúrdisur, por mbërrin vonë sepse ato e thèrin atë me thíkë.

Jamani, Xhengeri me Ajnurin dhe Neslihani me Adaletin po shijojnë shfaqjen që kanë përgatitur Jusufi me Nanën, ku në fund, ato do e mbyllin me një kërcim, që vetëm Ajnurin e nèvrikos, sepse mendon që po e bën për të fituar vëmendjen e Jamanit. Paralèlisht, njerëzit e Idrisit po planifikojnë vràsjèn e Nanës. Për t’u futur brenda në shtëpinë e Jamanit, ato rrèmbèjnë kamarierët e kompanisë së ushqimit ku ato kanë porositur drekën. Me makinën dhe uniformën e tyre, ato futen brenda dhe nga kuzhina, një prej tyre vjèdh thìkën më të madhe.

Në momentin që tenton të vràsè Nanën, vjen Jamani dhe ai nuk e bën dot. Më pas largohen sepse nuk u jepet asnjë mundësi tjetër e artë, derisa Nana shikon diçka që ato kanë harruar dhe nxiton për t’ua dhënë. Jamani në atë moment dëgjon Ajnurin tek flet me vete për to, se si nuk dinin të mbanin as edhe një tabaka dhe që ia kanë marrë thìkën e saj të preferuar në gatim. Ai kupton se çfarë po ndodh dhe vrapon për të ndaluar Nanën por është shumë vonë, sepse ato e thèrìn me thìkë dhe më pas largohen, pa i zènë njeri e duke lënë Nanën të gjàkosur.

Jamani nxiton ta dërgojë në spìtal, ndërkohë që në mendje ka vetëm vdèkjet që kanë ndodhur në atë shtëpi dhe fàjëson veten që nuk arriti t’a mbronte sërish. Në anën tjetër, dikush tjetër po fàjëson veten. Ajo është Nesheja, e cila ankòhet për veten para Vollkanit, se sa e ngathtë është treguar gjatë shpërnguljes në atë shtëpi. Bisedën e tyre e ndërpret Doa, e cila kërkon të hajë sërish ëmbëlsira por Neshe nuk ia jep dot pa pyetur Aishen. Për këtë, e telefonon por Aisheja nuk përgjigjet.

Vollkani provon t’a ndihmojë duke telefonuar Feritin, por më kòt, as ai nuk përgjigjet. Telefonat e tyre ndodhen në duart e Nalanit, e cila vendos t’a lejojë Aishen të flasë me Neshenë që askush të mos dýshojë e të mos ngrihen t’i kërkojnë. Pasi e përfundon edhe atë punë, Nalani largohet e qetë, duke i lënë pèngjet në dèpo, por Feriti nuk qëndron duarkryq. Ashtu siç i kishte premtuar Aishes, ai e shpëton atë dhe veten që aty, si dhe arrijnë të pràngosin Nalanin, për të cilën edhe e kishin filluar atë mision sèkret.

Olofi, Marta dhe Kantekuzenosi, takohen sërish në fshèhtësi, për të njëjtin qëllim si përherë; të planifikojnë rrëzìmin e Osmanit. Sipas planit të tyre, primarja është që të púshtojnë çdo tokë që ai ka marrë, më pas të súlmojnë fisin e tij, të Kajive. Por fillimisht, para çdo gjëje, duhet të fusin në kúrth Mallhumin, që ndërmjet saj të rrèzojnë púshtetin e Osmanit. Gjatë kohës që ato bëjnë plane kúndër Osmanit, edhe Osmani me ùshtàrët e tij po bëjnë plane kúndër të gjithë àrmìqve, atyre që e kanë pranuar hapurazi se janë àrmìqtë e tij, si dhe të atyre që qëndrojnë në fshèhtësi.

Ndërkohë, Mallhumi vijon të jetë në krye të fisit të Kajive, sëbashku me djalin e saj Orhanin por edhe me Aktemurin e çdo person tjetër, që jep mendim dhe vlerësohet. Megjithatë, fjalën e fundit e thotë Mallhumi. Prej bèjlerëve të fisit të Kajive, Bajindiri tenton të flasë kúndër Osmanit, në çadrën e Oktem Beut, duke marrë shkas nga dhímbja e gruas së tij, Bengit, e cila ka humbur vëllanë dhe ende  nuk ka marrë hàk, për shkak se Osmani nuk i ka lejuar, deri në një moment të dytë.

Bengi është shumë e gatshme për bisedën që dëshiron të bëjë Bajindiri por Oktemi nuk i lejon dhe gjithashtu u kujton rastet kur Osmani i ka mbrojtur ata. Bajindiri nuk flet dot më gjatë dhe i drejtohet derës për t’u larguar por para se të largohet, me pëshpëritje i thotë Bengit se duhet të bëjë kujdes nga Aktemuri pasi vijon t’i shkojë nga pas Alçiçekut. Aktemuri në ato momente, po vàjton për dashurinë e refuzuar nga Alçiçeku. Nëna e tij Aisheja i shkon pranë për t’i folur që të mos merret me të por Aktemuri i sqaron se ajo çështje është mbyllur.

Por ai nuk e di të vërtetën. Atë të vërtetë do e dëgjojë nëna e Alçiçekut me veshët e saj dhe do tmérrohet. E vërteta është se Alçiçeku po e refuzon vetëm për të parë se sa i qëndrueshëm është ai në dashurinë e tij. Bengi, e tmèrruar, e ndërpret atë dhe i kujton se e ka urdhëruar që t’i qëndrojë larg sepse nuk do e lejojë kurrë të jetë me të, ndërsa Alçiçeku thotë se po e paragjykòn pasi ai nuk ka bërë asnjë gàbim që t’a urrèjë. Mbrojtja që Alçiçeku i bën Aktemurit, bën që nëna e saj, t’a qëllòjë me shúplakë.

Nalani përballet me një vendim të paprìtur të nënës së saj, të cilës nuk ka nga i shpëton. Pasi largon Bilurën nga shtëpia me taktikat e saj, Ferideja zhvishet në tùalet dhe fton Nalanin që t’a lajë. Nalani tenton të kùndërshtojë, por nuk ia del. Me një ftohtësi të madhe, Ferideja i thotë se ajo duhet t’a lajë, që t’a përjetojë si ndjesi, pasi shpejt do vdèsë dhe do që kur të vdèsë, të mos e lajë njeri tjetër veçse Nalani. Kjo e fundit trìshtohet dhe nga sytë i rrjedhin lòt, veçanërisht kur Ferideja thotë se mendon që ajo do lumturohet me vdèkjen e saj.

Nalani i betohet se diçka e tillë nuk do ndodhë dhe se e do shumë, ndërsa Ferideja, me po të njëjtën ftohtësi, i betohet se nëse ajo do shkëmbejë qoftë edhe një mesazh me Hajriun, atëherë ajo do e vràsè fillimisht Hajriun e më pas edhe veten. Nalani është e bindur se Ferideja e bën diçka të tillë, ndaj bie dakord me çdo fjalë të saj, ashtu siç bie dakord edhe për t’u kthyer me Sedatin, si shans i fundit për martesën e tyre. Ferideja e pyet nëse do e falë ndonjëherë për jetën që i ka shkaktuar dhe Nalani e pohon me kokë.

Në përfundim të dushit, Ferideja i lë në duar qefìnin, mbulojën që përdoret për të mbuluar të vdèkurin, sipas traditës së vendit. Nalani qàn me dènesë, si një fëmijë, ndërsa Hajriu i dërgon mesazhe të njëpasnjëshme, por nuk merr dot asnjë përgjigje prej tyre. Të nesërmen në mëngjes, Nalani paketon gjërat e saj dhe me valixhe në dorë, del para Feridesë, për t’i thënë se është gadi të kthehet pranë bashkëshortit dhe familjes së tij. Bilura shtànget e tëra, nuk kupton asgjë se çfarë po ndodh dhe as që e pyet dot, pasi i frìkësohet Feridesë.

Paralèlisht, Hajriu po paketon gjërat që ka pasur në shtëpinë e Rafetit, ku ka pranuar largimin nga puna, pa kùndërshtuar për asnjë çast të vetëm. Në momentin që ai del nga dera, Nalani futet brenda duke mbajtur valixhen në dorë dhe me Feridenë që e shoqëron, si përherë. Shòkimi i përfshin të gjithë, ashtu siç përfshin edhe Xhanën, e cila ndodhet në një vend tjetër, përballë Xhavitit. Teksa ajo pret të marrë çelësat e vilës që ka kërkuar, Xhaviti i ofron vetëm mundësinë që të zgjedhë shtètin ku do të shpërngulet njëherë e përgjithmonë.

Xhana merr telefonatën e shumëprìtur, nga Xhaviti, i cili i kërkon të takohen pa humbur kohë e të bisedojnë për kërkesën që ajo i ka bërë Gylxhihanës. Xhana lumturohet dhe shkon pranë tij pa humbur fare kohë. Shtëpia në të cilën takohen, mendon se është shtëpia që është planifikuar për të, por jo. Ai i vendos para duarve një hartë të botës, duke i ofruar mundësinë që të vendosë gishtin në vendin ku do të jetojë me fëmijët e saj, për të mos u kthyer më kurrë në Tùrqì dhe Xhana, frìkësohet t’a kùndërshtojë.

Paralèlisht, Nalani frìkësohet nga nëna e saj që i kërkon të shkojnë sëbashku në dush, zhvìshet dhe pret që Nalani t’a lajë atë. E dètyruar, Nalani nis t’a lajë nënën e saj, që me ftohtësi të madhe thotë se po e lë amanet që Nalani t’a lajë edhe kur të vdèsë. Nalani i kërkon të mos flasë për të tilla çështje, ndërsa Ferideja vazhdon, duke thënë se Nalani duhet të rikthehet në shtëpinë e Sedatit dhe t’i japë një tjetër mundësi martesës me të, në të kùndërt, fillimisht do vràsè Hajriun e më pas veten.

Që nga ai moment, Nalani është e ndaluar t’i përgjigjet Hajriut, qoftë edhe me një mesazh të vetëm. Gjatë kohës që ajo po lan nënën e saj, Hajriu i shkruan vazhdimisht, por nuk merr asnjë përgjigje prej saj. Në përfundim të dushit, Ferideja i lë Nalanit në duar qefìnin, mbulojën e të vdèkurve, duke i thënë se po ia lë asaj amanet edhe t’a lajë, edhe t’a mbështjellë. Nalani qàn me dènesë, si një fëmijë, dhe nuk i përgjigjet Hajriut me mesazhe as kur Ferideja largohet. Mëngjesin e të nesërmes, ajo bën gadi plaçkat e saj.

Nalani del me valixhe në duar përballë Feridesë dhe i thotë se është gadi të kthehet në shtëpi. Bilura shòkohet e tëra kur e dëgjon, por nuk reagon dot, për shkak se i frìkësohet Feridesë. Kjo e fundit, e falenderon për mikpritjen dhe bashkë me Hafizenë dhe Nalanin, largohen që aty. Ato mbërrijnë paprìtur në vilën e Korolluve, pikërisht në momentin që Hajriu, bashkë me plaçkat e tij, po del nga shtëpia. Shòkimi i përfshin të gjithë njësoj, si Hajriun, ashtu dhe familjen Korollu.

Asija nuk i pranon akùzat e padrèjta të Nebahatit që e mban fàjtore për zhdùkjen e vàrëses së Melisës, prandaj merr çantën për t’a hapur mu para syve të saj, si vërtetim që nuk ka asnjë vàrëse brenda. Doruku përpiqet t’a ndalojë Asijen duke thënë se diçka e tillë nuk është fare e nevojshme, por Asija e çon deri në fund. Sërish, Nebahati nuk kërkon falje, ndaj dhe fiton gjithë mllèfin e të birit, që vrapon pas Asijes që largohet mes lòtësh dhe kërkon ai falje në emër të nënës së tij.

Asija largohet fare për në shtëpinë e saj, pa thënë asnjë fjalë më tepër, ndërkohë që Melisa nuk ka asnjë informacion për çfarë po bëhet në shtëpi për vàrësen e saj. Ajo kthehet në shtëpi në mbrëmje vonë, pasi ka marrë një puthje të paprìtur nga Kadiri, në faqe. Buzëqeshja që i ka përshkuar fytyrën, do zhdùket kur Doruku t’i tregojë se si e ka akùzuar nëna tyre Asijen dhe për çfarë. Duke u ndjerë në fàj, Melisa tregon të vërtetën, se vàrësen e ka shitur dhe ai rrëfim, i tròndit prindërit e saj.

Për t’i rënë shkurt, ajo thotë vetëm se vàrësen e ka shitur pasi Kadiri me Omerin kishin nevojë për para. Kështu, Akifi e merr sikur Kadiri ia ka kërkuar dhe ai po e shfrýtëzon vajzën e tij. Kadiri, i cili nuk ka aspak dijeni se çfarë ka ndodhur, ndodhet pranë vëllait e motrave të tij, të cilët ditën e nesërme e zbardhin me lòt në sy, pasi është dita e nënave dhe për herë të parë ato nuk kanë kë të urojnë. Fëmijët, të gjithë sëbashku vizitojnë vàrret e prindërve dhe pasi marrin veten nga e qara, kthehen në shkollë.

Atë ditë, në shkollë do ketë aktivitet shitjesh nga vetë nënat e nxënësve, të cilat do mbledhin para që do shkojnë për bàmirësi por Nebahati këtë e merr vetëm si një garim mes nënash. Bashkëshorti saj Akifi, gjatë asaj kohe i shkon pranë Kadirit për t’a pòshtëruar por kupton se ai nuk ka qenë fare në dijeni të diçkaje të tillë. Megjithatë, nuk e refuzon kur Kadiri ofrohet të mos marrë rrogë për disa muaj me rradhë, vetëm që t’i kthejë bòrxhin e parave që Melisa ka paguar për Omerin.