Telenovela News

Në shtëpinë e Korolluve do vijë një person i paftuar. Ajo është avòkatja e kompanisë, e cila është lajmëruar ndërmjet avòkates së Nalanit se kjo e fundit do të fillojë procedurat për divòrcim nga Sedati. Vetëm pas ardhjes së saj, Ferideja u tregon se Nalani po qëndron në shtëpinë e Bilurës dhe këtë e bën me qëllimin që Sedati të shkojë e t’a kthejë Nalanin në shtëpi. Ferideja vetë është shumë e frìkësuar për të ardhmen e Nalanit dhe dashurinë e saj me Hajriun, sepse e di se sa e rrezìkshme është.

Në një bisedë të sinqertë me Hafizenë, Ferideja shprehet se do me patjetër që Nalani të ketë një fëmijë sa më parë, pasi vetëm fëmija do mund t’a mbajë në jetë pavàrësisht çdo lloj sprove që mund t’i dalë përpara. Ashtu siç Ferideja shpresonte, që atë mëngjes, Sedati troket në shtëpinë e Bilurës, pasi kjo e fundit është larguar për në punë. Nalani i hap derën, e shikon shumë me çudi dhe nèveritet kur ai thotë se ajo po bën kàpriço të kòte, për diçka aq të vogël. Debàtin që lind mes tyre, e acàron ende më shumë një telefonatë për Nalanin.

Ai që e telefonon është Hajriu dhe Sedati e shikon emrin e tij në ekran por Nalani jùstifikohet duke thënë se ka kërkuar nga ai që t’i marrë disa rroba nga shtëpia, prandaj ai po e telefonon. Duke iu betuar se nuk do e pranojë divòrcin kurrsesi, Sedati largohet që aty dhe shkon në shtëpi, ku përvesh mëngët para Hajriut për t’a grùshtuar, por personat përreth nuk e lejojnë, ndaj Sedati e mbyll vetëm me një paralàjmërim se si nuk duhet t’i afrohet më Nalanit. Në anën tjetër ndodhet një tjetër dashuri e ndaluar; ajo mes Selenës dhe Emirit.

Ndonëse i vjen fundit ortàkërisë me Korollutë, Emiri i bën të qartë Selenës se nuk e ka ndërmend që të shkojë gjëkundi. Në mbrëmje të asaj dite, Nalani përgatitet për të dalë me Hajriun, fshèhurazi. Ajo del nga shtëpia, shkojnë në një restorant modest dhe nisin të pinë por ndërkohë, Ferideja telefonon Bilurën dhe i kërkon t’ia kalojë Nalanin në telefon. Bilura sàjon një sërë gènjeshtrash vetëm që të ruajë Nalanin nga Ferideja por kjo e fundit, edhe pse hìeqet sikur e besoi Bilurën, në të vërtetë nuk është bindur dhe vendos t’i shkojë në shtëpi.

Osmani nis një lùftim me Olofin dhe ùshtrìnë e tij, ku këta të fundit, tërhiqen kur shikojnë se nuk do kenë mundësi të fitojnë mbi ùshtrìnë e Kajive. Osmani kështu, vërteton pabèsinë e Olofit, pasi i gjithë gjýqì për Alçiçekun dhe Oktem Beun, ishte vetëm një provë. Gruaja e Oktem Beut që nuk di asgjë për provën e Osmanit, e humb besimin tek ai dhe fisi i tij, ndaj deklaron para Malhumit se nuk do ndalojë derisa të hàkmerret për pàdrejtësinë që u është bërë. Malhumi fillimisht e fton të qetësohet, më pas i tregon se e gjitha ka qenë lojë e Osmanit.

Pranë tyre do shkojnë edhe Alçiçeku me Oktemin, të cilët janë informuar mbi mënyrën se si Osmani do vërtetojë kush është fàjtori i vërtetë dhe ato gjithashtu i kërkojnë Bengit që të qetësohet e të ketë besim tek Osmani. Por, pròblemi qëndron në faktin që Bengi ka mbledhur bèjlerët e fisit të saj, për t’iu kùndërvënë Osmanit. I shòkuar, Oktem Beu kërkon falje në emër të gruas së tij dhe largohet që aty, sëbashku me të dhe Alçiçekun. Ato rikthehen në shtëpinë e tyre, bashkë me debàtin e lënë përgjysëm.

Oktem Beu është shumë i zhgènjyer nga gruaja e tij, prandaj dhe e krìtikon shumë ashpèr për çfarë ka bërë. Edhe pse Osmani e mbajti fjalën dhe nuk i dènoi padrèjtësisht asnjërin prej tyre, zonja Bengi sërish nuk e beson. Ajo është e bindur se Oktemit do ia punojë pas shpine Osmani. Megjithatë, ditën e nesërme takohet me këtë të fundit dhe gjithë pjesën tjetër, kur Osmani i sqaron gjithë popullit se si qëndron e vërteta e Oktemit dhe Alçiçekut. Ajo e thùmbon Osmanin duke i thënë se drejtësia nuk është më drejtësi kur vonohet, por Osmani nuk replikon.

Ndonëse gjërat sqarohen, Aisheja sërish nuk është dakord që djali i saj të takohet me Alçiçekun, prandaj dhe i rikujton asaj se sidoqoftë puna, ajo e ka lènduar njëherë Aktemurin. Ky i fundit replikon ashpèr dhe i kërkon nënës së tij që të mos ndërhyjë më në çështjet e tij të zemrës. Përtej tyre, puna e Osmanit nuk ndalon kurrë. Ai i tregon Kantekozenusit se çfarë ndodhi, ndërsa ai shprehet mòsbesues, duke thënë se Olofi s’ka përse i ngrè kùrth. I dyzùar, Osmani cakton Turgutin që t’i vìhet pas Kantokuzenusit; nëse ai e vrèt Olofin, atëherë vetë është i pafàjshëm, nëse jo, atëher Turguti duhet t’i vràsè të dy.

Lòtët e fëmijëve rrjedhin rrëke kur Omerin e marrin nèn prànga dhe nuk bëjnë dot gjë për të. Omerin e dërgojnë menjëherë në një qèli ndërsa Kadiri me Orhanin përpiqen të mundësojnë një takim me të, që të kuptojnë se çfarë po ndodh, por nuk ia dalin dot. Pasi marrin pak informacione, Kadiri vendos të shkojë në spìtalin ku ndodhet djaloshi që Omeri ka dhùnuar, Tollga. Për fat, Tollgën e gjen në këmbë, me pak lèndime në fytyrë por asgjë serioze. Përballë tij, Kadiri kërkon falje duke e parë në sy e duke iu betuar që Omeri nuk është i kèq.

Tollga e përqèsh gjendjen e tij, thekson se nuk i intereson aspak se si janë ato por nëse do që Omeri të lìrohet nga bùrgu, duhet të pranojë edhe që do hàkmerret ndaj tyre. Për hàkmarrje, Kadiri bie dakord vetëm nëse Tollga do e nxjerrë gjithë inàtin duke e rràhur atë, Kadirin. Ato bien dakord dhe para grùshtimeve të Tollgës, Kadiri nuk mbrohet aspak. Pasi nxjerr gjithë mllèfin, Tollga tërheq denòncimin ndaj Omerit dhe ai lihet i lìrë. Omeri rikthehet në shtëpi me xhaxhanë e tij, Orhanin, ndërsa Kadiri pak më vonë.

E gjithë familja shqètësohet kur shikojnë gjendjen e Kadirit, ndërsa ky i fundit gjen një jùstifikim të besueshëm që Omeri të mos dýshojë tek Tollga. Me aq mbyllet nata e qetë, për të filluar e nesërmja me një mëngjes shumë të bùjshëm, për Shengylin. Kjo e fundit, hap veshët për të dëgjuar Orhanin dhe Kadirin që po flasin lehtë me njëri tjetrin duke përmendur edhe njëherë Suzanën që është nëna e Omerit dhe Harika që i bie të jetë motra e tij. Ai informacion e shòkon Shengylin por megjithatë, ajo nuk flet fare, pasi e di që ato nuk i pranojnë paratë e Suzanës.

Fëmijët shkojnë në shkollë si çdo mëngjes dhe mes tyre, Omeri lëndòhet që Aisheja nuk pranon t’i flasë ndërsa Asija lumturohet kur para Dorukut, për herë të parë rrëfen me gojën e saj se ka shumë pëlqim për të, ndonëse ende nuk ka besim. Ndërsa dy të tjerë, kanë pëlqime jo reciproke. Fillimisht është Suseni që vijon t’a pëlqejë Kadirin por nuk merr nga ai një shans të dytë për të qenë bashkë, ndaj dhe e dètyron Melisën të ndërhyjë për hir të saj. I dyti person është Berku që pëlqen Melisën dhe kur shikon çfarë ka bërë Suseni, i tregon asaj se Melisa ka pëlqim për Kadirin ndaj nuk e ndihmon dot.

Omeri largohet nga shtëpia i pràngosur dhe nèn shoqërimin e pòlicëve, të cilët e dërgojnë në kòmisariat. Ai mbahet në qèli, për shkak të plàgëve që ka marrë Tollga në kokë, nga gòditjet e tij. Kadiri dhe Orhani përpiqen të mundësojnë një takim me Omerin por kòmisari i pòlicisë nuk i lejon assesi. Që të mos humbasë kohë, Kadiri shkon në spìtal të mësojë gjendjen e Tollgës por ky i fundit, për fat, ndodhet në këmbë sepse ka shpëtuar me pak lèndime në fytyrë. Kadiri kërkon falje në emër të Omerit dhe i lutet që të mos i dalë më kurrë para atij.

Mirëpo, Tollga nuk pranon. Ai thotë se grùshtimet që ka marrë, do i kthejë me patjetër, por ia lë në dorë Kadirit nëse do që ato grùshtime t’i marrë Omeri apo ai vetë. Për të shpëtuar vëllanë, Kadiri pranon të rrìhet nga Tollga, i cili pasi e rrèh, tërheq dènoncimin për Omerin dhe ky i fundit lìrohet që atë natë nga bùrgu. Të gjithë rikthehen në shtëpi dhe të lumtur, derisa shikojnë Kadirin të katàndisur, por Kadiri e gjen një jùstifikim të besueshëm dhe askush nuk dýshon se Tollga mund t’a ketë rràhur.

Atë natë, Kadiri gjen prèhje vetëm tek xhaxhai i tij, Orhani. Të dy ulen pranë njëri tjetrit për të biseduar mbi ngjarjet e fundit dhe të ardhmen e Omerit në një klasë me Harikën që e ka motër. Bisedën e tyre do e dëgjojë fshèhurazi edhe Shengyli, e cila lumturohet duke menduar se nga Omeri, do u vijnë shumë para në të ardhmen. Megjithatë, Shengyli nuk e hap gojën as para Orhanit dhe as para Kadirit, sepse e di që ato nuk do pranonin para nga Suzana, që mendojnë se e ka bràktisur Omerin fòshnje. Të nesërmen, të gjithë fëmijët rikthehen në shkollë.

Omeri lèndohet që Aisheja nuk pranon të flasë me të, ashtu siç lèndohet Suseni që nuk merr dot një mundësi të dytë nga Kadiri, për të qenë bashkë. Si të vetmen zgjidhje, Suseni mendon Melisën. Ajo nuk e di pëlqimin e Melisës për Kadirin dhe anasjellas prandaj këmbëngul shumë që Melisa t’i flasë Kadirit për të. Melisa dètyrohet të shkojë por kur Berku mëson se çfarë po ndodh, ai i tregon Susenit të vërtetën se Melisa prej kohësh e pëlqen Kadirin. Për pëlqime flasin edhe Doruku me Asijen, ku kjo e fundit rrëfen për herë të parë me gojën e saj se e pëlqen shumë atë.

Masalli lumturohet shumë nga mësimet e pianos që Narini i jep të dyve, edhe asaj vetë edhe babait, Kemalit. Lumturia e saj pranë tyre është aq e madhe saqë u kërkon që të flejnë të tre sëbashku në të njëjtin shtrat dhe për hir të Masallit, ato të dy pranojnë, edhe pse përherë flejnë në vende të ndara. Masalli mbyll sytë dhe hìqet sikur po flen, derisa sigurohet se ato të dy kanë fjetur dhe pasi sigurohet, rikthehet në dhomën e saj, po aq e lumtur. Sakaq, në anën tjetër ndodhet vëllai i Kemalit, Hikmeti.

Hikmeti vijon të jetë në duart e Xhavidanës, e cila jo vetëm që ia shkaktoi atij gjendjen në të cilën ndodhet por edhe e tortùron, duke i treguar gjithë lìgësitë që bën, pasi është e sigurtë se ai asnjëherë nuk do ketë ndonjë përmirësim në shëndetin e tij, ndaj çdo fjalë e saj para tij, është si e pathënë fare. Me kënaqësi që e tregon buzëqeshja saj në fytyrë, Xhavidana i tregon Hikmetit planet që po thur kùndër Rejhanit dhe gjatë kohës që flet, ajo nuk e mendon aspak që dikush, në një cep tjetër të qytetit, po thur plane kùndër saj.

Ai person është gjithashtu një nga kùrbanet e Xhavidanës, si Hikmeti, por me shëndet të plotë. Ai person është Xhemreja, që vijon të jetë e shtruar si pacìente në një nga klìnikat më të mira për kurimin e shëndetit mendor. Gjatë gjithë qëndrimit të saj aty, e vetmja gjë që Xhemreja mendon, është hàkmarrja ndaj Xhavidanës dhe për këtë, tenton vazhdimisht që të arràtiset nga spitali por nuk ia del. Sakaq, kùrbani aktual i Xhavidanës, Rejhani, po jeton si e bùrgosur por me shpresën që shumë shpejt do dalë.

Ajo as që e di dhe as që e vëren kur në valixhen e saj fusin dòzën me lëndë të ndàluara. Ashtu si Rejhani, e gjithë qèlia, përveç Nebahatit dhe krahut të saj të djathtë, beson se Rejhani do dalë shumë shpejt nga bùrgu. Ato i gëzohen aq shumë atij fakti, saqë ndèzin muzikë dhe këndojnë e kërcejnë për të. Rejhani i shikon mëse e lumtur por nuk u bashkohet dot në kërcim për shkak të plàgës që ende nuk i është shëruar plotësisht. Ajo shtrihet në shtratin e saj dhe me sytë mbyllur, kujton muzikën dhe kërcimin e dasmës së saj me Emirin.

Misionet dhe planet kùndër Rejhanit vazhdojnë njësoj si përherë dhe pas disa përpjekjesh, arrijnë t’a fusin brenda valixhes së saj një dozë të vogël lënde të ndàluar. Askush nuk e vëren dhe angazhohen me gëzimin që të gjitha kanë kur mësojnë se Emiri ka gjetur personin që mund të rrëfejë çdo gjë e të sigurojë lìrimin e Rejhanit. Për këtë, ato vendosin muzikë e kërcejnë, gjë që Rejhanin e lumturon shumë por nuk u bashkohet dot në kërcim për shkak të plàgës që ndonjëherë e lèndon ende.

Teksa qëndron në shtratin e saj, e vetme, dhe të tjerët po kërcejnë për të, Rejhani kujton kur disa të panjohur kanë kërcyer edhe në dasmën e saj, aq të veçantë, sepse ishin pikërisht të panjohurit që ua mundësuan dasmën, pas planeve të Xhavidanës për t’ua shkàtërruar ditën. Xhavidana në ato momente merr një telefonatë nga Talazi, me të cilin do diskutojnë ecurinë e planeve por si gjithmonë, përfundojnë duke debàtuar sepse Talazi nuk pranon urdhëra ndërsa Xhavidana kërkon vetëm t’i shtýpë njerëzit me këmbë.

Lìgësinë që ka brenda vetes, Xhavidana e shpreh gjatë gjithë ditës, por me persona të ndryshëm dhe gjithmonë në fshèhtësi, që para Emirit dhe Melikesë të mos prìshet kurrsesi imazhi i saj. Kësaj rradhe, kùrbani i Xhavidanës do jetë Hikmeti. Ajo e merr veçmas Hikmetin, e pozicionon përballë vetes dhe i tregon se si e ka përgatitur planin që Rejhani të qëndrojë sa më gjatë në bùrg. Ajo shprehet lìrisht, pasi nuk e mendon kurrsesi që Hikmeti një ditë do mund t’i kthehet shëndetit të mëparshëm.

Një tjetër person që është bërë kùrban i Xhavidanës, është Xhemreja. Ajo vijon të jetë e shtruar në një klìnikë për shkak të pròblemeve me shëndetin mendor por pavàrësisht se çfarë ka kaluar, mendja saj funksionon vetëm për hàkmarrje ndaj Xhavidanës dhe për këtë përpiqet vazhdimisht t’ia mbàthë nga spìtali, por pa sukses. Përtej tyre ndodhet Kemali me Narinin. Harmonia mes njëri tjetrit ka ndikuar aq shumë tek Masalli vogël saqë ajo qëllimisht u kërkon të flenë të tre sëbashku dhe pasi Narinin me Kemalin i zë gjumi, ajo kthehet në dhomën e saj.

Aisheja nuk duron më të qëndrojë aq pranë Feritit prandaj dhe largohet për në shtëpinë e saj por Feriti nuk e lë dot të vetme ndaj i shkon nga pas dhe teksa debàtojnë për mendimet e tyre nëse Aisheja mund të rrijë e vetme apo jo, dritat fiken. Feriti nxiton të kontrollojë ku është defèkti dhe për t’a bërë Aishen të buzëqeshë, ai bën sikur e zè korenti. Frìka dhe lòtët në sytë e Aishes e mbushin atë ende më me shumë shpresa por gjithça do shùhet shumë shpejt, kur Aisheja mëson se ai po bën çdo gjë vetëm sepse ka gjetur letrën me listën e dëshirave.

Edhe pse duke lòtuar, Aisheja i thotë se atë letër nuk e ka ruajtur nga dashuria për të, siç ai pàndeh, por për t’i kujtuar vetes se sa budàllaqe ka qenë kur thurte ëndrra me të dhe kështu, para syve të tij, e grìs letrën. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Nana, që mëson nga shoqja e saj se nuk ia ka dërguar dot mesazhin anònim Jamanit pasi numri që Nana i ka dhënë, i rezulton se nuk funksionon. E panìkosur, Nana arrin të màshtrojë Xhengerin e t’ia mbàthë nga ai, për të shkuar me nxitim në shtëpi.

Nanës i përgjigjet Neslihani dhe Ajnuri që në derë dhe të dyja vërejnë një pànik të pakuptueshëm tek ajo, që kërkon me patjetër të takojë Jamanin. Ky i fundit, përveçse nuk është në shtëpi, nuk përgjigjet as në telefon, prandaj Nana nxiton për në kompaninë e tij, ku i futet në zyrë pa trokitur dhe kërkon që ai t’a dëgjojë, teksa i thotë se çështja saj është çështje jetë apo vdèkje. Edhe pse e paraqet situatën aq të rèndë, ai sërish nuk e dëgjon. Jamani del nga zyra ndërsa Nedimi i shpjegon Nanës se Jamani po operon për të shpëtuar Zijain.

Shkurtimisht, ai i tregon se kanë marrë sinjale që po përgatitej kùrth për Zijain dhe menjëherë e kanë larguar atë nga spìtali por tani duan të mësojnë nga kush i ka ardhur ai kùrth. Paralèlisht, për atë kùrth që shkoi bòsh, Idrisi po acàrohet pafund dhe gjithë acàrimin do e nxjerrë tek Kazimi, personi që mendon se e ka krah të djathtë. Si të mos mjaftonte për të, një telefonatë do ia shèmbë botën mbi kokë Idrisit. Ai mëson ndërmjet një avòkateje se Azizi, që ka qenë në krye të pasurisë para se të vdìste, ia ka lënë Nanës të gjithë pasurinë familjare.

Nana arrin të telefonojë shoqen e saj ndërmjet telefonit të Xhengerit dhe menjëherë paníkoset e tëra pasi ajo i tregon se numri që i ka dhënë për të dërguar mesazh, rezulton sikur nuk ekziston. Me një manovër të shpejtë, Nana arrin t’ia mbàthë nga sytë e Xhengerit dhe del nga spítali. Ajo shkon në shtëpi, ku troket me shumë forcë në derë, teksa kërkon urgjèntisht që të takojë Jamanin. Panìkun që e ka kápluar Nanën, e vërejnë edhe Neslihani me Ajnurin por kjo e fundit mendon vetëm se Nana po kúrdis diçka.

Asnjëra prej tyre nuk arrin të komunikojë dot me telefon me Jamanin sepse ai nuk përgjigjet, ndaj Nana i drejtohet kompanisë. Ajo futet pa trokitur në zyrën e Jamanit, ku ndodhet edhe Nedimi, por të dy i gjen të panìkosur. Ndonëse u thotë se është çështje jetë apo vdèkje, sërish, asnjëri prej tyre nuk e dëgjon sepse thonë që ka diçka më me rëndësi. Jamani del nga zyra ndërsa Nedimi qëndron për t’i shpjeguar Nanës se kanë mësuar se Zijait do i bëhej një kùrth atë natë ndaj po operojnë që t’a ndalojnë atë kùrth.

Përveç ndalimit të kúrthit, ato duan t’i përgjigjen asaj pabèsie me kúrth, që të mos merren më me Zijain. Teksa presin për rezultat, Jamani mëson se çdo gjë ka shkuar siç është planifikuar dhe ndonëse qetësohet për Zijain, ai e paralàjmëron Nedimin që të jetë mëse i kujdesshëm herët e tjera, përndryshe nuk do e falë më asnjëherë, pasi ende nuk i japin kuptim se si dikush ka arritur t’a gjejë vendin e Zijait. Në ato momente, në shtëpinë e Idrisit bie bòmbà për shkak të planit të dèshtuar për Zijain.

Si të mos mjaftonte, ai merr edhe një telefonatë nga një avòkate e panjohur, e cila e lajmëron se bazuar në téstamentin e Azizit, e gjithë pasuria e familjes së tyre i mbetet Nanës. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Aisheja, e cila mëson se Feriti po bën çdo gjë siç po e bën, jo nga rastësia por sepse ka gjetur letrën e saj të mbushur me dëshira. Aisheja e grìs letrën mu para syve të tij dhe i thotë se atë letër nuk e ka ruajtur nga dashuria për të por për t’i kujtuar vetes se sa búdallaqe ka qenë kur ka qenë me të.

Rejhanit nuk i hiqet buzëqeshja nga fytyra sepse ka shpresa të mëdha që Emiri do sigurojë daljen e saj nga bùrgu dhe për atë dalje, është po aq entuziaste edhe Haxheri, e cila betohet se as për veten e saj nuk do ishte më e lumtur se aq, pasi mirënjohja dhe dashuria saj për të është tepër e madhe, që nga mbrojtja dhe ndihma e pakushtëzuar që i dhanë. Teksa ato të dyja bisedojnë për lumturinë e madhe të lìrimit nga bùrgu, Nebahati i sqaron shoqes së saj të ngushtë se si do operojë plani kùndër Rejhanit.

Sipas planit që Talazi ka menduar dhe organizuar, ato do fusin në valixhen e Rejhanit një sasi të vogël lëndësh të ndàluara por që do jetë e mjaftueshme për t’a bùrgosur Rejhanin për shumë më gjatë. Sapo ajo tenton t’a bëjë atë gjë, Rejhani futet në qèli dhe e zè, ndërsa ajo e jùstifikon veten duke thënë se ia preku valixhen pasi po kontrollonte për paratë që i kanë humbur. Gjatë asaj kohe, Emiri vazhdon të bëjë çdo përpjekje për t’a zènë ish punonjësin e argjendari dhe në krah ka edhe Zaferin, shokun e tij të ngushtë.

Pasi presin shumë gjatë që ai të dalë nga vendi ku po qëndron, i kërkuar ia mbàth por Emiri nuk dòrëzohet dhe i vìhet nga pas, me vrap, derisa e zè atë dhe e merr në një shtëpi të bràktisur që ka afër. Me grùshtime, Emiri tenton t’a bëjë të flasë por sado që përpiqet, ai nuk e hap gojën për të treguar se me kë i ka bërë planet. Personat me të cilët i ka bërë planet, në atë moment po flasin për të. Talazi dhe Xhavidana janë panìkosur që Emiri e ka gjetur adresën e tij dhe irrìtimin, ia nxjerrin njëri tjetrit.

Larg tyre, ndodhet Oja, që përshëndetet me Kemalin dhe Narinin, duke u premtuar se largimi i përkohshëm do i shërbejë shumë që ajo të shërohet plotësisht e të kthehet më e fortë se më përpara. Pas largimit të saj, Narini mëson nga Masalli se ajo është mërzìtur pasi një shoqe klase i ka thënë që ajo nuk ka vesh muzike. Për t’ia larguar atë mèrzi, Narini e fton t’a mësojë si të luajë piano dhe teksa e mëson, ajo i jep edhe leksione jete, gjë që Kemalit ia ngroh zemrën teksa i vëzhgon nga një qoshe.

Oja vendos të largohet, duke qenë e bindur se ai largim i përkohshëm do e shërojë mjaftueshëm sa për t’u kthyer në një gjendje ende më të mirë se ç’ka qenë përpara dhe në atë vendim, e përkrahin të gjithë. Oja, tanimë shumë më e qetë, largohet për të përgatitur valixhen e saj, ndërsa Narini vëren Masallin që qëndron në një qoshe, e mèrzitur. Ajo i shkon pranë për të kuptuar ku është pròblemi, por Masalli nuk flet, ndaj Narini vetëm i propozon gjëra që mund t’a gëzojnë.

Pasi i propozon të luajnë në piano, Masalli tregon se është mèrzitur pasi një shoqe klase i ka thënë se ajo nuk ka vesh për muzikë. Narini ia hèdh poshtë ato mendime duke u ulur sëbashku para pianos e duke e mësuar se si të krijojë muzikë sa më të këndshme. Kemali i lë të vetme por nga një qoshe, i vështron me vëmendje se si Narini përpiqet që ndërmjet mësimit të pianos, t’i japë Masallit edhe mësime për jetën. Ai nuk u reziston dot gjatë por u shkon pranë dhe për hir të Masallit që këmbëngul, Narini i jep disa mësime pianoje edhe atij.

Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet Rejhani, që me padurim po pret në qèli që dikush t’i sjellë làjmin e lìrimit të saj, sepse Emiri i është vènë nga pas ish punonjësit të argjendarisë që u bëri kèrdinë. Haxheri i shkon pranë Rejhanit për t’i shprehur lumturinë e madhe që ndjen për lìrimin e saj, duke thënë se as për veten nuk do ishte gëzuar më tepër, por ndërkohë që ato i gëzohen làjmit që presin, Nebahati me krahun e saj të djathtë po i bëjnë gjèmën Rejhanit, me planin që ka përgatitur Talazi.

Plani tyre është që të fusin një sasi të vogël lënde të ndàluara në valixhen e Rejhanit, në mënyrë që ajo të mos mund të lìrohet nga bùrgu por në momentin që ajo tenton t’a bëjë këtë gjë, Rejhani e zè dhe ajo nuk e realizon dot planin por jùstifikohet me një gènjeshtër të çastit për faktin që ishte me duar në valixhen e Rejhanit. Për këtë të fundit, vijon të mundohet Emiri, sëbashku me Zaferin. Kur punonjësi ia mbàth, Emiri vrapon pas tij derisa e zè dhe e merr në një shtëpizë të bràktisur ku e rrèh që ai të flasë, por më kòt, ai nuk flet asgjë.