Month: January 2023

Nanës nis t’i véshtirësohet situata brenda në qèli, dhe Jamanit që i shkon pranë, ajo i thotë se ndjen sikur po mbÿtet aty. Jamani, për t’i dhënë kurajo, i thotë me shumë ashpèrsi se arsyeja përse ai i ka besuar më të shtrenjtin e tij, Jusufin, është pikërisht sepse ka menduar që ajo është e fortë dhe e guximshme. Nana merr forcë nga ato fjalë dhe duron, derisa shumë shpejt, Kàraja sjell làjmin se ajo është e lírë për t’u larguar pasi është konfirmuar leja e punës që asaj i është dhënë. Nén shoqërinë e Jamanit, Nana del që aty.

Përveç Ajnurit, të gjithë në shtëpi gëzohen shumë për ardhjen e saj, veçanërisht Jusufi, i cili i tregon asaj se i ka kërkuar xhaxhait të tij që t’i shkonte asaj pranë në qèli, që ajo të mos mèrzitej. Për një moment, Nana gëzohet por shumë shpejt e gjen veten në një autokrítikë se si mund të harrojë qoftë për një çast të vetëm, që Jamani është vràsèsi i vëllait të saj. Gjatë kohës që Nana autokrítikon, Xhengeri krítikon motrën e tij, Ajnurin, e cila shkaktoi qëllimisht arrèstimin e Nanës. Në dhomën e Ajnurit, ai ka gjetur një copëz të pasàportës së Nanës.

Me atë copëz që mban në duar, Xhengeri kërkon një shpjegim ndërsa Ajnuri menjëherë ulet në gjunjë duke kërkuar falje. Xhengeri duket i prèrë dhe i tregon se do rapòrtojë çdo gjë tek Jamani, për ndershmëri, por Ajnuri i përgjèrohet aq shumë dhe i premton aq shumë që nuk do bëjë më asgjë fshèhurazi, saqë Xhengeri kthehet nga vendimi i tij, duke iu betuar se është shansi i fundit që i lë. Së fundmi, Ajnuri thotë me bindje se diçka te Nana nuk shkon por Xhengeri largohet pa u përgjigjur fare.

Nana në ato momente, ka veshur një xhaketë të Jamanit dhe ka vizatuar mustaqet si ai, për t’a imituar me sjellje dhe zë para Jusufit, që ky i fundit të argëtohet. Jamani i gjen ashtu por për çudinë e Nanës, qesh edhe ai me imitimin që po i bëhet. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Dujgu. Ibo i jep asaj një USB me pamjet filmike të zonës së shtëpisë së Jamurit, që Dujgu e kishte kërkuar për të zbuluar hàjdutin por qartazi në video dallohet që Jamuri e ka shkàtërruar vetë shtëpinë e saj e ka thyèr xhamat.

Iskenderi del përpara nënës së tij duke e pyetur në mënyrë të drejtëpërdrejtë nëse Çelebiu jeton, por Hylja e mohon, duke thënë se ai po tingëllon shumë búdalla në pyetjen që bën, por ai e shòkon menjëherë më pas, duke i treguar se Gyneshi pàndeh t’a ketë parë në shkollën e saj atë mëngjes. Hylja shtànget e tëra por përtej të gjithave, e mohon. Brenda asaj nate, vetëm pak më vonë, Çelebiu arrin të futet fshèhurazi në shtëpi dhe nga kasafòrta tij merr një pístóletë dhe një tufë me para. Sakaq, personi që i trémbet më shumë atij, është Xhemreja.

Ajo, sëbashku me Gyneshin, shkojnë në kómisariat për të dëshmuar atë që Gyneshi ka parë por kómisari nuk i merr aspak seriozisht, duke thënë se ajo është ende fëmijë. E zhgènjyèr, Xhemreja largohet për në shtëpinë e saj, ku nga fríka, do marrë çdo lloj mase për të qenë sa më e sigurtë. Atë nuk do e lënë të vetme njerëzit më të afërt, ndaj Ryjaja i shkon pranë brenda në shtëpi ndërsa Omeri me Ozanin qëndrojnë jashtë në prag të derës, që Xhemreja të ndihet sadopak më e qetë. Por Xhemreja brenda nuk qëndron duarbosh.

Ajo, me sugjerimin dhe ndihmën e Ryjasë, filmon veten në një vídeo, ku tregon dyshìmet që ka se Çelebiu jeton, fríkën që po përjeton dhe ndihmën që kërkon nga çdo person që mund t’a shikojë atë në rrugë, duke shpresuar se kushdo që e shikon, do e lajmërojë. Ajo video jep një impakt shumë të madh tek të gjithë që e shikojnë, përfshirë Hyljanë, nënën e Çelebiut që e ka organizuar vetë atë inskènim vdèkjeje. Në ato momente, për Çelebiun po flet edhe Iskenderi, përballë Çiçekut, të cilës i tregon përse dyshìmet e saj janë të pabaza.

Arsyet e Iskenderit janë tri; që Çelebiut i ka pushuar zemra para syve të tij, që Xhemrenë e ka parë shpesh duke kaluar kríza psíkologjike dhe së fundmi, që Gyneshi është ende fëmijë dhe nuk merret dot për bazë, por përtej shpjegimeve të tij, Çiçeku ende beson se ai është gjàllë. Paralèlisht, prónarja e punës së Xhemresë, Zonja, merr atë natë një telefonatë që e tmérron. Një avókate, e telefonon për t’i treguar se ish bashkëshorti saj që ka vràrè vajzën e saj, do dalë nga bùrgu javën e ardhshme.

Xhemreja shkon në kòmisariat bashkë me vajzën e saj, e cila do dèshmojë që e ka parë babanë në shkollë, por kómisari përballë tyre nuk do e marrë shumë seriozisht, duke thënë që Gyneshi është ende fëmijë dhe mund t’i kenë bërë sytë. E irrítuar që po e trajton situatën sikur Gyneshi ka parë fàntazëm, Xhemreja largohet prej aty. Ajo shkon në shtëpi bashkë me vajzën e saj, ku nga fríka e Çelebiut, merr çdo masë për të qënë të sigurta nga ai. Në atë shtëpi të mbushur me fríkë, do shkojnë edhe persona të tjerë.

E para është Ryjaja e cila qëndron me to, ndërsa të tjerët janë Ozani me Omerin, që qëndrojnë në derë duke bërë ròje, që Xhemreja brenda të qëndrojë sadopak e qetë. Por brenda, Xhemreja, sërish nuk zë vend. Ajo bashkë me Ryjanë mendojnë që gjëja më e duhur është që t’a bëjnë publike fríkën e saj, që çdo njeri që mund t’a shikojë Çelebiun, të lajmërojë dhe të japë një shenjë nga ai. Vídeoja përhapet me të shpejtë dhe shikohet nga të gjithë, përfshirë edhe Hyljanë, nënën e Çelebiut që e organizoi të tërë inskènimin e vdèkjes.

Menjëherë pas asaj vídeoje, Hyljanë e ballafaqon Iskenderi, i cili hapurazi e pyet nëse vëllai i tij është gjàllë. Hylja shòkohet e tëra dhe e mohon, por ende më shumë shòkohet kur Iskenderi tregon se Gyneshi e ka parë në shkollë. Përtej të gjithave, ajo e mohon, aq shumë saqë edhe Iskenderi bindet. Ai merr pranë vetes Çiçekun, për t’i shpjeguar detajisht përse mendon që ajo po gàbohet në dyshìmin se Çelebiu jeton. Për këtë, ai përmend fillimisht faktin që Çelebiut i ka ndaluar zemra para syve të tij.

Më pas përmend faktin që Xhemreja, në sytë e tij, për vite me rradhë ka kaluar shumë kríza nérvore prej të cilave mund të mos ketë shpëtuar ende dhe së fundmi përmend faktin që Gyneshi është ende fëmijë dhe nuk mund t’a marrin aq shumë për bazë. Pavàrësisht çdo gjëje që Iskenderi thotë si shpjegim, Çiçeku nuk bindet. Përtej çdo situate me Çelebiun, ndodhet Zonja, prònarja e punës së Xhemresë e cila në fshèhtësi do përjetojë një tmèrr kur nga një telefonatë mëson se ish bashkëshorti saj do dalë nga bùrgu javën e ardhshme.

Narini ndodhet e vetme në dhomën e saj kur merr një mesazh të paprítur nga Kemali. Ky i fundit, ka bërë kërkime ndërmjet një mikut të tij pólíc dhe ka zbuluar se màfìozi që i është vènë nga pas Narinit që nga Azèrbajxhani, Xhaferi, ka ndérruar jetë. Narini i gëzohet shumë atij làjmi por një mesazh që i vjen menjëherë më pas, e bën të futet në dyshìme. Erhani i dërgon mesazh fotografitë e një shtëpie dhe i shpjegon se ajo shtëpi ndodhet në Berlin, ai e ka marrë me qera për të dhe ka rregulluar çdo gjë tjetër që i duhet për seminar.

Mendimet e Narinit janë më të përqëndruara tek Kemali, ashtu siç janë edhe mendimet e Ojës dhe Shehrijes. Ato kanë përgatitur një drekim romantik me qírinj për Kemalin dhe Narinin, me shpresën se ato do pranojnë, do flasin dhe do e zgjidhin situatën që kanë mes tyre. Mirëpo Kemali, sapo vjen, i fík qírinjtë dhe refuzon të drekojë. Ai shkon në dhomën e tij, ku nga pas do i shkojë edhe Narini. Me shkuarjen e saj, Shehrija dhe Oja e shfrytëzojnë atë moment dhe i kyçìn në dhomë me çelës, që ato të sqarohen.

Në anën tjetër ndodhet Xhavidana. Ajo, sëbashku me Gylsymin, bëjnë planet e rradhës, ku tani do merren me Emirin për t’ia bërë mendjen çorap. Qëllimi final i Xhavidanës është që jo vetëm të shpëtojë nga shpërngulja në çiflig por edhe të príshë marrëdhënien e Emirit me Rejhanin. Për t’a vënë sa më parë në zbatim planin e saj të ri, ajo i shkon pranë Emirit në dhomë, me jùstifikimin se po i dërgon pranë një çaj për kollën që e ka zènë atë. Gjatë qëndrimit pranë tij, ajo gjen mundësinë të hapë temën e Gylsymit.

Xhavidana thotë se mendon që Gylsymi e urrèn për shkak se ajo kërkoi të bëhej anàliza e ÁDN-së dhe këtë urrèjtje e bazon në sjelljen e saj të réndë, por Emiri e mbron Gylsymin menjëherë e thotë se ajo nuk është e pásjellshme por vetëm ka ndërruar tòtalisht jetesën e saj. Xhavidana nuk e kùndërshton por brenda pak çastesh, krijon një skenë bashkë me Gylsymin, ku kjo e fundit qëndron me këmbët mbi divan dhe Xhavidana gjòja i kërkon me të butë që ajo t’i ulë këmbët që aty. Përgjigjen e réndë të Gylsymit do e dëgjojë edhe Emiri, i cili për rrjedhojë e beson nënën e tij.

Xhavidana vazhdon planet e tjera me Gylsymin, vajzën ndërmjet të cilës pretendon të anùllojë zhvendosjen e saj në çiflig por edhe të príshë punët njëherë e mirë mes Emirit dhe Rejhanit. Sipas saj, tanimë është rradha që të súlmojnë nga ana e Emirit dhe për t’a filluar këtë sa më parë, Xhavidana i shkon të birit në dhomë, me pretekstin se po i dërgon pranë një çaj për kollën e tij. Duke u hèqur sikur nuk dëshiron t’ia thotë, ajo e gjen formën për t’iu ankùar për Gylsymin, për të ciln thotë se duket sikur nuk e ka falur për anàlizën e ÁDN-së.

Xhavidana ia mbush mendjen Emirit se Gylsymi ka qenë shumë kùndër anàlizës dhe është ndjerë aq e ofènduar saqë tani po i flet asaj shumë réndë. Emiri premton se do e rregullojë ai situatën por nuk është ende i bindur se Gylsymi mund t’i flasë asaj réndë, ndaj dhe e mbron. Për t’a bindur Emirin, Xhavidana dhe Gylsymi sajòjnë një skenë ku Gylsymi qëndron me këpucë mbi divan dhe i përgjigjet shumë ashpèr Xhavidanës kur ajo i kërkon me shumë butësi që t’i ulë këmbët që aty pasi do ndòtet divani.

Me t’u afruar Emiri, Gylsymi ndryshon qëndrim dhe ai fillon të besojë se nëna e tij po tregon të vërtetën. Megjithatë, pa u ndërhyrë fare në diskutim, ai largohet nga shtëpia dhe i bën surprizë Rejhanit duke e marrë atë nga shkolla. Sëbashku, ato dalin shëtitje buzë detit, për t’iu larguar monotonisë së shtëpisë. Sakaq, në anën tjetër ndodhet shoqja e Rejhanit, Narini. Ajo merr një mesazh shumë të bukur nga Kemali, që e lajmëron se màfìozi që i ishte vènë asaj nga pas, Xhaferi, ka vdèkur.

Narini i gëzohet shumë atij lájmi por menjëherë pas atij mesazhi, merr një tjetër mesazh që do e bëjë shumë konfuze. Mesazhi është nga Erhani. Ai i dërgon fotografitë e një shtëpie dhe i thotë se këtë shtëpi i ka marrë me qera në Berlin, që ajo të ketë çdo gjë gadi për seminarin që i duhet të ndjèkë. Mirëpo mendja e Narinit është tek Kemali, ashtu siç është edhe mendja e Ojës dhe Shehrijes. Ato të dyja përgatisin një darkë romantike për ato të dy por kur Kemali ua fik qírinjtë dhe refuzon, ato i kyçìn në dhomë dhe i lënë aty për t’u pajtuar.

Ali dhe Dujgu bien në duart e krìmìnelëve që po ndìqnin për të arrèstuar dhe kështu përfundojnë vetë nèn prànga, në një dèpo ku ato i mbajnë pèng. Lajmi i rrèmbìmit të tyre shpërndahet edhe në shtëpitë përkatëse, ku në atë të Aliut do jetë ende Jamuri, e cila në vend që të mërzìtet, nèvrikoset që Aliu ka mbetur në një vend me Dujgunë dhe ka frìkë se mos ato të dy rikthehen me njëri tjetrin. Në anën tjetër, frìkë ka edhe Ajnuri, se mos Nana do ia marrë Jamanin që ajo e ëndërron prej kohësh.

Për t’i shkaktuar asaj sa më shumë dèm dhe veçanërisht largimin nga shtëpia, Ajnuri ndërmerr hapa të rrezìkshëm. Ajo i futet në dhomë dhe pasi kontrollon gjithandej, arrin të gjejë portofolin në të cilin Nana mban pasàportën dhe kàrtën e idèntitetit. Ajnuri i merr të dyja dhe shkon në dhomën e saj personale, ku me një gërshërë në dorë, ajo i grìs të dyja por shkujdesshëm, nuk i vëren disa prej copave të grìsura që bien poshtë shtratit të saj. Në kohën që ajo po bën atë veprim, Nana ndodhet përballë Jamanit.

Jamani e akùzon se ajo po merr informacione për Zijanë, ndërsa Nana përgjigjet se thjesht po bisedonte me Nedimin, pa ndonjë qëllim të caktuar. Mëse i irrìtuar, Jamani ia ndalon asaj t’a përmendë më Zijain dhe largohet prej saj, për t’u kthyer tek Nedimi, të cilin e akùzon se po i thýen premtimet rradhazi. Sipas Jamanit, ai fillimisht ka thýer premtimin se do kujdesej për sigurinë në dasmën e Zijait ku Seheri u qèllua për vdèkje, më pas i premtoi se nuk do gàbonte më dhe tani e gjen veten para Nanës duke folur për Zijain.

Me gojën plot. Nedimi thotë se i di lìmitet dhe se sa duhet të flasë dhe nuk do binte prè e Nanës, por më kòt, Jamani i kthen shpinën. Mëngjesin e të nesërmes, kur Jamani nuk ndodhet në shtëpi, pòlìcia do arrèstojë Nanën pasi është bërë dènoncimi që ajo po punon pa leje dhe nuk ka as mjete idèntifikuese për veten. Sakaq, po atë mëngjes, Aliu me Dujgunë do arrijnë të bashkëpunojnë me njëri tjetrin në qetësi, mjaftueshëm sa për të bërë planin për të shpëtuar dhe ia dalin të shpëtojnë.

Jamani nevrìkoset shumë me Nanën që tenton të marrë informacion nga Nedimi, për Zijain. Ai e pyet përse po e bën diçka të tillë por përgjigja e Nanës është shumë naìve dhe thotë se thjesht po bisedonte me Nedimin. Duke ia ndaluar që t’a përmendë më Zijain, Jamani largohet prej saj, për të shkuar pranë Nedimit, për të cilin ka gjithashtu fjalë të rènda për t’i thënë. Ai i thekson se është hera dytë që po e thýen fjalën e dhënë, njëherë kur nuk mbrojti Seherin dhe kur premtoi se nuk do kishte më gabìme.

Gjatë kohës që ato flasin, punonjësja e vetme nègative që Jamani ka por nuk është zbuluar ende, futet në dhomën e Nanës. Ajnuri kontrollon gjithandej në dhomën e Nanës, derisa gjen pasàportën dhe kàrtën e idèntitetit të futura brenda një portofoli. Pa e parë njeri, ajo i merr dhe shkon në dhomën e saj, për t’i grìsur të dyja me një gërshërë e për t’i hèdhur copat në mbèturina por disa copa të pasàportës, i bien poshtë shtratit të saj dhe Ajnuri nuk i vëren. Jo shumë më vonë, menjëherë në mëngjes, në derën e tyre troket dikush.

Ai është një ofìcer pòlìcie që ka marrë një denòncim që dikush i jashtëlìgjshëm po punon në atë shtëpi dhe ai person është pikërisht Nana, që është dènoncuar fshèhurazi nga Ajnuri. Pòlìci kërkon lejen e punës dhe një letër idèntifikuese të Nanës por lejen e punës e ka marrë Ajnuri dhe e ka zhdùkur pa i treguar njeriu, ndërsa pasàportën dhe kàrtën i shkàtërroi. Nana tregon me sinqeritet se kanë aplikuar për vizën e punës dhe ua kanë premtuar se do ia sjellin por ende nuk ia kanë sjellë.

Megjithatë, nxiton të marrë pasàportën dhe kàrtën por kur nuk i gjen, pòlìci detyrohet t’a dërgojë në kòmisariat pasi ajo konsiderohet si e jashtëlìgjshme. Komìsariati në ato momente, po lajmëron familjen e Dujgusë dhe të Aliut se ato të dy janë rrèmbyèr nga krìmìnelët gjatë një aksioni. Personi që nèvrikoset në vend që të mèrzitet, është Jamuri, ndërsa Dujgu me Alinë, bien dakord që të veprojnë sëbashku, në grup, dhe me planin e shpejtë që bëjnë, arrijnë të lìrohen që aty.

Denizi shkon pranë Munevverit për të parë Kiraçin me të cilin ajo punon por si jùstifikim gjen përgjèrimet që Munevveri të mos ndahet nga babai i saj. Munevveri i përgjigjet në formë të prèrë, se tanimë ka marrë fund martesa tyre dhe për më tepër, thotë që dashuron dikë tjetër por nuk i tregon gjë më shumë. Pas largimit të Denizit nga shkolla, Munevveri çuditet së tepërmi nga Meltemi dhe madje bëhet xhèloze që e shikon atë pranë Kiraçit. Teksa i vështron nga xhami, në telefonin e Kiraçit vjen një mesazh.

Emri në ekran shkruan “Deniz” dhe Munevveri fillimisht nuk e mendon aspak që mund të jetë Denizi që njeh ajo por me shpejtësi krahason numrin e telefonit nga rregjistri i saj dhe kupton se Denizi dhe Kiraçi kanë filluar diçka me njëri tjetrin. Pa i thënë gjë njeriu, që aty, Munevveri shkon pranë Kadirit, për t’i përmendur divòrcin që duhet kryer. Kadiri i betohet se nuk do ia vështìrësojë fare atë proces por do e pranojë menjëherë, ndërsa Munevveri shton faktin se ajo do i marrë shumë atij nga pasuria.

I çuditur, Kadiri shikon fotografitë që ajo ka bërë me telefonin e saj, me të cilat pretendon të vërtetojë një tràdhti por Kadiri ia shùan ëndrrat duke i thënë se ka dèshmitarë që mund t’a vërtetojnë se ato nuk kanë qenë me të vërtetë të martuar sepse ajo më së shumti ka qëndruar në shtëpinë e saj dhe asnjëherë nuk kanë fjetur bashkë. Ajo largohet për në shtëpi, ku do shkojë edhe Fulja për t’u pajtuar me Emrenë pasi është shtatzènë por ai nuk e lejon fare të flasë. Ajo largohet por shumë shpejt, shtatzènia saj do mësohet nga të gjithë.

Denizi i përplàs Emresë të vërtetën në fytyrë për t’a fàjësuar që nuk e ka lënë Fuljën të flasë por ai dhe Sinani me Munevverin, gëzohen pafund. Menjëherë Emreja shkon pranë Fuljës por tani Fulja nuk e pranon fare në shtëpi. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Ahmeti me fëmijët, të cilët ngècin në një vend pa sinjal. Nata bie dhe Ahmeti vetëm me Xhanin hapin temën e Arzusë. Xhani humbet torùan kur mëson se Arzu është shtatzènë dhe e ofèndon të atin, aq sa ai e qèllon me shùplakë por menjëherë pas asaj shùplake, Ahmetin e shtrëngon zemra dhe bìe pa ndjenja.

Një prej úshtárëve më të besuar të Ali beut, i shkon atij pranë për t’i dhënë informacionet e fundit për të birin, por ai nuk e di se Osmani nuk po e kèqtrajton fare atë, Mustafanë, edhe pse e ka marrë me dètyrim në fisin e tij. Osmani, në momentet që Ali beu dhe úshtári i tij flasin për të, ndodhet përballë Romanusit. Ky i fundit, është me duar të lídhura dhe shikon plot urrèjtje Osmanin, duke buzëqeshur brenda vetes gjithashtu, pasi bashkë me úshtárët që e kanë sjellë Osmanin aty, ka përgatitur një kúrth.

I gjithë kúrthi është vetëm për t’i dhënë fúnd jetës së Osmanit dhe Romanusit ia lírojnë menjëherë duart, në të njëjtën kohë me të gjithë úshtárët e tij që nxjerrin shpàtat nga brezi, por Osmani gjithashtu nxjerr nga brezi shpàtën e tij. Gjëja që do çudisë shumë Romanusin dhe úshtárët e tij, është fakti që Osmani nuk do jetë i vetëm. Atij i shkojnë në ndihmë shumë úshtárë, me në krye nipin e tij Aktemurin, pasi ka qenë pikërisht Aktemuri ai i cili e ka zbuluar kúrthin që po i bënin xhaxhait.

Edhe pse Romanusi u betua se do i shùante të gjithë personat e popullit tùrk, ai nuk qëndroi për të lúftuar, pasi u fríkësua së tepërmi dhe ia mbàthi, që të shpëtonte veten. Disa prej úshtàrëve i víhen nga pas por nuk arrijnë t’a zènë atë. Paralèlisht, në fisin e Kajive, Mallhumi po vàjton humbjen e madhe të familjares së fundit që i kishte mbetur, të Selvit. Përveçse vàjton një humbje aq të madhe, Malhumi edhe e fàjëson veten, sepse ndjen përgjegjësi, sikur ajo nuk ka ditur t’a mbrojë.

Balla dhe shumë të tjera i qëndrojnë pranë me fjalë ngushëlluese dhe shfàjësuese, por më kòt. Brenda dhomës ku dèrgjet Selvi tanimë e ndjerë, ndodhet edhe Barkëni, i cili betohet se do hàkmerret ndaj kujtdo që ia ka bërë diçka të tillë gruas së tij. Sakaq, në një tjetër çadër, Balla duket që në fytyrë se nuk është aspak mirë por është përhumbur në mendime. Ajgyli e pyet se çfarë po ndodh por do mbetet pa fjalë nga përgjigja e Ballës, e cila i rrëfen fjalët e fundit të Selvit, që lënë të dyshòjnë për Barkënin.

Çelebiu, me ndihmën e nënës së tij, arrin të organizojë një arràtisje perfekte, të detajuar dhe pa asnjë mundësi që pòlìcia t’a zèrë, por diçka do e ndalojë. Ajo do jetë një fotografi, në làjmin që është botuar në internet, për martesën e Ryjasë me Omerin. Pas tyre, në fotografi, qëndron Xhemreja me Ozanin, ku këtë të fundit, Çelebiu e pàndehte të vdèkur. Ai xhìndoset i tëri dhe e lë arràtisjen për një moment më të vonë, pasi në atë moment, ai nuk mund të bëjë gjë tjetër veçse të shkojë në lagjen e Xhemresë.

Si një mànjak i vërtetë, ai fshìhet brenda në dèpon e një pallati të bràktisur, mu përballë shtëpisë së Xhemresë. Kjo e fundit, në ato momente po del nga dasma e Ryjasë dhe Omerit por si përherë, ka pas vetes Ozanin, të cilit ajo vazhdon t’i përgjèrohet që t’i qëndrojë larg, edhe pse Çelebiun e besojnë të vdèkur. Xhemreja e bën jo vetëm nga frìka që vetë ndjen, por edhe për shkak të fjalës që i ka dhënë nënës së tij që shqètësohet me të drejtë. Biseda mes tyre mbaron me aq dhe Ozani nuk e ngàcmon më tepër.

Paralèlisht, një tjetër bisedë hapet atë natë, mes Çiçekut dhe Iskenderit që është paksa i pirë. Ajo i tregon me sinqeritet për dýshimet që i kanë lindur për nënën e tij, Hyljanë dhe për faktin që pòlìcia i është vènë asaj nga pas për të zbuluar nëse dýshimet janë me një bazë të fortë apo jo. Pas gjithë rrëfimit të sinqertë të Çiçekut Iskenderi qesh me zë të lartë. Ai thotë se nuk i besohen dy gjëra; e para, që ajo me të vërtetë mendon se nëna e tij dhe Çelebiu kanë aq forcë sa për të inskènuar një vdèkje dhe e dyta, që Çelebiu i ka frìkësuar aq shumë.

Çelebiu për të cilin Iskenderi qesh, mëngjesin e të nesërmes do zgjohet i pari për të vështuar Xhemrenë nga xhami i dèpos ku po qëndron. Xhemreja po shoqëron Gyneshin për në shkollë dhe sapo ato të dyja shkëputen, Çelebiu i vìhet nga pas të bijës. Në një moment, ai humbet kontrollin dhe e thërret. Gyneshi kthen kokën dhe e shikon por Çelebiu largohet shpejt dhe kur Gyneshi i tregon me një frymë mësueses se kë ka parë, ajo pàndeh të jetë thjesht një tràumë e vogëlushes që ka humbur babanë.