Category: Uncategorized

Dujgu dhe Ali marrin në pyetje personin që e qèlloi Dujgunë. Ai vëren tènsionin mes tyre dhe për të ngàcmuar Aliun, thotë se një pòlìc nuk fshìhet dot pas një femre. Aliu reagon shumë kèq por Dujgu i ndan, gjë që shton reagimin e tij të tepruar, duke bërë që Aliu t’ia ndalojë Dujgusë që t’a prekë dhe t’i thotë fjalë shumë të rènda, se do preferonte të kishte vdèkur sesa të ishte shpëtuar nga ajo. Pavàrësisht fjalëve aq të rènda, Dujgu nuk i përgjigjet aspak. Ato kthehen në zyrën e tyre, pranë kolegëve të tjerë.

Eprori i punës u shkon pranë dhe njëherazi i lajmëron të gjithë se Dujgu do zhvendoset pas 3 ditësh në zyrat që kanë në Ankàra. Vollkani shpreh mèrzi që Dujgu po largohet, Kàraja me Ibon nuk reagojnë fare ndërsa Aliu thotë se kjo është gjëja më e duhur. Pranë tyre, në ato momente do jetë edhe Jamuri, e dashura e Aliut. Ndonëse nuk flet, ajo me vete mendon se kjo është diçka shumë e mirë, pasi sipas saj, Dujgu ka shfrytëzuar çdo rast për t’a konfuzuar sa më tepër Aliun në lidhje me të.

Paralèlisht, në anën tjetër ndodhet Nana, në shtëpinë e Jamanit. Nedimi troket për një çështje me Jamanin por përballet për herë të parë me Nanën, e cila i pëlqen së tepërmi. Ai e zgjat bisedën aq sa mundet me të, më pas largohet pranë Jamanit. Para tij, Nedimi rishpreh kèqardhje për ngjarjen e tmèrrshme që i mòri jetën Seherit, thotë me bindje se e di që Jamani e gjýkon atë dhe e shikon si fàjtor, sikur ai nuk e ka kontrolluar mjaftueshëm situatën. Jamani nuk i përgjigjet fare asaj teme por vijon me çështjet e punës.

Pas largimit të Nedimit, Jamani gjen Nanën duke rregulluar një lodër të Jusufit dhe shpreh çudi me mimikën e fytyrës. Nana e pyet përse ai është aq paragjýkues por sado që nevrìkoset, Jamani nuk i përgjigjet sepse dëgjon zilen e telefonit dhe përgjigjet. Ai në të vërtetë është telefoni Nanës dhe përtej telefonit dëgjohet zëri i Idrisit, numrin e të cilit ajo e ka shënuar me emrin Sulejman. Idrisi e fìk telefonin menjëherë nga frìka ndërsa Nana e menaxhon situatën mjaftueshëm, sa për t’a bërë atë të besojë se ishte një mik i saj me emrin Sulejman.

Nedimi vjen në shtëpinë e Jamanit, ku takohet rastësisht me Nanën. Ai ndalon për t’a përshëndetur dhe një pëlqim që i lind menjëherë, bën që ai t’a zgjasë më shumë se normalisht bisedën me të. Pas asaj bisede, ai shkon në zyrën e Jamanit, ku ky i fundit ende i mban qëndrim. Nedimi thotë me bindje se e di që Jamani e shikon atë si përgjegjës për vdèkjèn e Seherit, por gjithashtu betohet se nuk ka pasur gjë më shumë në dorë për t’a mbrojtur. Jamani nuk e vazhdon më tepër atë bisedë, por fuksohet tek puna.

Sakaq, punën po bën edhe vëllai i tij i pazbuluar ende, Aliu. Ai, sëbashku me Dujgunë po marrin në pyetje personin që e plàgosi Dujgunë por që qëllim kishte vràsjèn e Aliut. Qëllimisht, ai e ngàcmon Aliun, se si gjòja ai është aq i páaftë saqë e mbrojti një femër. Aliu i vërsùlet por Dujgu e ndan prej tij dhe e largon të búrgosurin. Mëse i névrikosur, Aliu ulèret, kërkon që Dujgu të mos e prekë asnjëherë më me dorë dhe thotë me gojën plot se do preferonte të vdíste, para se të mbetej bòrxh tek ajo.

Vetëm pak çaste më vonë, kur të gjithë ndodhen në zyrë, eprori i tyre lajmëron se brenda tre ditësh, Dujgu duhet të jetë e transferuar në zyrën paralèle që kanë në Ankàra. Vollkani shpreh mérzi që ajo po largohet ndërsa Aliu thotë se kjo është më e mira e mundshme për t’u bërë. E dashura e tij Jamuri, mendon me vete se ai largim do jetë shumë i dobishëm për të, pasi sipas saj, Dujgu po shfrytëzon çdo mundësi për t’ia bërë lémsh mendimet Aliut. Ndërkohë, në shtëpinë e Jamanit, Nana po rregullon një lodër të Jusufit, kur pranë i shkon Jamani.

Ai e shikon me shumë çudi, ndaj Nana e pyet përse ai është aq paragjykùes. Para se Jamani të përgjigjet, Idrisi telefonon Nanën por Jamani pándeh të jetë telefoni i tij dhe përgjigjet. Në anën tjetër të telefonit dëgjohet zëri i Idrisit i cili tmèrrohet kur kupton se kush i është përgjigjur. Ai e mbyll me të shpejtë telefonatën ndërsa Nana, e cila e ka rregjistruar numrin e tij si ‘Sulejmani’, e ritelefonon, híqet sikur është një mik i vjetër dhe kësaj rradhe, në atë telefon përgjigjet Kazimi, jo më Idrisi.

Fulja bisedon me Emrenë mbi vendimin e saj të ri, që të pranojë ofertën për punë që ka marrë në zyrën e prònave në lagjen e tyre. Emreja e mbështet por nuk e di se në të vërtetë, Fulja e ka pranuar atë punë për të qenë më në kontakt me vajzat që kërkojnë ndihmën e saj për të zbuluar se çfarë po kùrdisin djemtë kùndër tyre. Fulja e fillon punën dhe prònarja largohet pa e ditur se çfarë po bën ajo në të vërtetë. Dy vajzat e para që Denizi i sjell në zyrë, tregojnë që i njëjti djalë po i màshtron, duke u shprehur të dyjave dashuri.

Madje, ai ka arritur në atë gradë, saqë tek të dyja ka kërkuar dorën për fejesë, duke qenë i shoqëruar edhe nga prindërit e tij. Gjatë kohës që Fulja tenton t’a zgjidhë atë situatë aq të ngàtërruar, Meltemi kërkon nga Zejnebi që ajo të mos flejë më gjatë në shkollë, pasi do e shikojnë punonjësit dhe prindërit, gjë që nuk do ishte aspak e hijshme për institucionin. Zejnebi e mirëkupton, pa e ditur fare që në të vërtetë, Meltemi po ia punon pas shpine. Sapo Zejnebi largohet duke aprovuar, Meltemi nxjerr kthètrat.

Ajo futet fshèhurazi në zyrën e Zejnebit dhe me një USB, vjèdh të dhënat e saj më të rëndësishme që i ruante me besim, në një kompjuter pa fjalëkalim. Zejnebi ndërkohë ka arritur të akomodohet në një hotel të lirë, mëse e mèrzitur që nuk ka një vend të mjaftueshëm për të marrë pranë vetes fëmijët. Personi nga i cili u nda së fundmi në një formë aspak të lehtë, Sinani, në ato momente po përfundon misionin e tij, që është edhe shkaku përse u nda Zejnebi nga ai. Pa hezitim, Sinani niset për në shtëpinë e vajzës me të cilën po flìrton.

Ajo e mirëpret sëbashku me babanë e saj, ndërsa Sinani, për t’a zènë babanë e saj, shkon fshèhurazi në zyrën e tij dhe i vendos një përgjùes. Duke sàjuar një jùstifikim se gjòja ka nënën të sëmùrë në spìtal, Sinani largohet që aty dhe menjëherë hèdh në mbèturina telefonin, në të cilin ka numrin që vajza e telefonon gjatë gjithë kohës. Me aq, Sinani e mbyll misionin e tij ndërsa të nesërmen në mëngjes, e fillon ditën me një tjetër mision, duke i shkuar Zejnebit në hotel që të fitojë faljen e saj.

Fulja i tregon Emresë mëse e lumtur, se ka gjetur punë dhe do fillojë pikërisht atë ditë. Emreja e beson dhe Fulja largohet për në vendin e punës që me të vërtetë e ka fituar, por qëllimi i saj është tjetër. Duke qëndruar për disa orë me rradhë në zyrën ku merren shtëpi me qera apo për shitje, Fulja do takohet me femrat që do sjellë Denizi, vajza e Kadirit. Ato do tregojnë para Fuljës pròblemet me djemtë dhe Fulja me qëllimin që t’u japë të gjithëve një mësim të merituar, do përpiqet t’i zgjidhë çështjet.

Që në ditën e parë, Fuljës i shkojnë dy vajza në moshë të re, të cilat tregojnë se i njëjti djalosh është lídhur me të dyja dhe tek të dyja ka kërkuar dorën para familjeve, i shoqëruar nga prindërit e tij. Gjatë kohës që Fulja tenton të kuptojë përse një djalë po màshtron kaq hapurazi dhe po i çon dy lidhje deri në fejesë, Zejnebi e çon në limit qëndrimin e saj në shkollë dhe Meltemi i kërkon me përùlje që ajo të gjejë një vend tjetër, duke sqaruar se nuk do ishte aspak e hijshme për shkollën që prindërit t’a kuptonin se drejtoresha fle aty.

E détyruar, Zejnebi del të kërkojë ndonjë vend të lirë dhe vendos të qëndrojë në një hotel të dorës së dytë. Paralèlisht, Sinani nga i cili ajo u nda, ndodhet ende në operacion. Për hir të atij operacioni të zgjeruar, ai i shkon në shtëpi vajzës me të cilën po njihet dhe duke kërkuar leje për në túalet, ai i futet në zyrë babait të saj, që është dhe qëllimi i vërtetë. Sinani vendos një përgjùes dhe rikthehet pranë saj dhe babait në fjalë. Babai i vajzës nuk krijon dot besim tek Sinani, ndaj jep urdhër që atë t’a ndjèkin në çdo hap pasi të dalë që aty.

Eprori i Sinanit merr làjmin dhe ia tránsmeton Sinanit me mesazh, ndaj ai largohet nga shtëpia me një jùstifikim të rrémë dhe me pak mundim, arrin t’i ikë nga sytë djaloshit që po e ndjèk. Mëngjesin e të nesërmes, meqë operacioni ka përfunduar, Sinani i shkon pranë Zejnebit, në formë surprize, por nuk mirëpritet fare nga ajo, e cila madje ngre zërin në mëngjesoren e hotelit, vetëm që Sinani t’i largohet. Asnjëri nuk e di se në ato momente, Meltemi po i vjèdh nga kompjuteri Zejnebit, diçka me shumë rëndësi.

Ryja dëgjon bisedat e vazhdueshme të Tomrisit mbi Bylentin, se si ai nuk zhdùket dot kur i premtohet gjithë ajo pasuri, ndaj dhe Tomrisi vendos të fillojë kërkimet për të, sado që Çiçeku tenton t’a ndalojë. Sjelljet e dyshímta dhe fjalët e Atlasit një mëngjes më parë, bëjnë që Ryjaja të mbushet me dyshíme dhe pa i treguar asgjë njeriu, ajo shkon në dèpo për të kontrolluar për ndonjë shenjë. Në mënyrë tepër shókuese, ajo gjen në tokë, me gjàk, várësen e Bylentit, për të cilën pyet Atlasin nëse i përket atij dhe Atlasi e pohon.

Po atë mëngjes, Ozani shkon të marrë paratë në bánkën ku aplikoi me krédi, pa e ditur se edhe ajo krédi është mundësuar nga Çelebiu që e ka pjesë të planit të tij. Sipas planit, xhaxhai duhej t’a vrísté duke krijuar dèbat pasi i thotë se nuk ia shet shtëpinë, edhe pse ai mori krèdi për atë shtëpi, por xhaxhai Ozanit nuk e tërheq dot këmbëzën. Me lòt në sy dhe duke e përqafuar Ozanin, xhaxhai i tregon se Çelebiu e ka kércénuar se do ia hídhte atij fájin e artèfakteve nëse nuk do i bindej. Ozani e përqafon dhe i betohet se Çelebiu nuk bën dot më asgjë.

Kúndër Çelebiut, në ato momente po vepron edhe vëllai i tij Iskenderi. Ky i fundit dëshiron që Çelebiu të pagùajë për çdo gjë që ka bërë, ndaj i shkon vizitë kolegut të tij që gjithashtu është në bùrg për të njëjtën gjë si Çelebiu. Iskenderi i tregon me prova planin e Çelebiut, se si ai do e paraqesë situatën gjòja se Dursuni i ka ngritur kúrth dhe ai nuk ka pasur të bëjë me ato punë për të cilat është arréstuar. Pasi bindet, Dursuni kërkon sugjerimin e Iskenderit se çfarë duhet të bëjë në atë situatë, dhe Iskenderi i sugjeron rrëfimin e plotë para gjÿqtarit.

Bashkë me kómisarin, ato i premtojnë se pranimi i fájit, rrëfimi dhe dòrëzimi i provave, do i zbresin atij shumë vite në búrgim, ndërsa Çelebiun do e gròposin përgjithmonë. Duke marrë shkas nga ai premtim, Dursuni i bën të papríturën Çelebiut dhe rrëfen gjithçka në gjÿq. Mes të pranishmëve është edhe Iskenderi që i buzëqesh Çelebiut, duke e lënë të kuptojë se ai ka gisht në atë mes. Paralèlisht po mbahet gjÿqì për kújdestarinë e Gyneshit, ku Xhemreja arrin të sjellë Esrinin dhe falë saj, e fiton edhe kùjdestarinë e së bijës, përgjithmonë.

Ozani ndodhet me Xhemrenë në mes të rrugës, natën, kur shikojnë që dikush po i fotografon. Ai i vihet nga pas dhe me fòrcë, ia merr aparatin fotografik nga duart, djaloshit gàzetar që tentoi të bënte làjm për ato të dy. Pas strésit të madh që Xhemreja përjeton, ato ndahen nga njëri tjetri për atë natë. Të nesërmen në mëngjes, Ozani shkon në një bankë për të marrë krèdinë që i duhet që të riblejë shtëpinë e tij nga xhaxhai. Krèdinë e merr me sukses dhe pa asnjë véshtirësi, sepse këtë ia ka siguruar Çelebiu, që atë krèdi e ka brenda planit të tij.

Me paratë në duar, Ozani i drejtohet zyrës së xhaxhait, që në telefon i thotë se nuk do ia shesë shtëpinë dhe duhet t’i híqet qafe. Ozani shkon mëse i nevrìkosur por xhaxhai tij e pret me àrmè që ia drejton fshèhurazi në bark. Shumë shpejt, ai nis të qàjë dhe tregon se Çelebiu e ka kércénuar se do ia hedhë atij fàjin e vjèdhjes së artèfakteve nëse nuk bën si t’i thotë. Ozani e qetëson, ia heq ármén dhe e përqafon, duke iu betuar se Çelebiu nuk ka më shpëtim. Që Çelebiu të mos shpëtojë, po përpiqet edhe Iskenderi.

Ai i shkon Dursunit pranë në një vizitë, ku i tregon detajisht se Çelebiu do përdorë Adnanin dhe gjithë fàjin do ia hedhin atij, për të shpëtuar veten. Dursuni e ka të véshtirë t’a besojë diçka të tillë por Iskenderi ia tregon me prova dhe më pas i sugjeron që ai të rrëfejë gjithçka vetë e të pranojë fájin, pasi kështu edhe do bùrgosë përjetë Çelebiun, edhe do zbresë shumë vite në dénimin e tij. Pasi këto fjalë e premtime ia siguron edhe kómisari, Dursuni bindet. Sakaq, atë mëngjes, Tomrisi do hedhë një hap që Çiçekun do e pánikosë së tepërmi.

Ajo do fillojë kërkimet për Bylentit, duke thënë me bindje se një zhdùkje e tillë nuk është normale. Ryja ndodhet pranë tyre kur në mendje i rikthehet momenti me Atlasin një ditë më parë dhe vendos të shkojë në dèpo, ku dhe do gjejë vàrësen e Bylentit. Megjithatë ajo i merr gjërat sipas prioriteteve dhe fillimisht paraqítet në gjýqìn e kújdestarisë së Gyneshit ku Xhemreja sjell Esrinin si dëshmitare dhe ndërmjet saj fiton kújdestarinë, në të njëjtën kohë kur Dursuni rrëfen gjithë krímét që ka bërë me Çelebiun, në gjýqìn tjetër.

Narini dhe Kemali shoqërojnë Erhanin për në spìtal, ku ai do marrë mjèkimin e duhur dhe pas shumë falenderimesh, ato largohen. Narinit i mbetet mendja dhe mendon se duhet t’a falenderojë edhe njëherë pasi ai u hòdh pa e menduar fare jetën e tij. Ajo tenton t’a telefonojë, por nuk e bën dot. Pak çaste pas kthimit në shtëpi, Kemali i thotë se do donte të dinte ndonjë gjë më shumë lidhur me jetën e saj në Azèrbajxhan, pasi ajo asnjëherë nuk i ka treguar gjë më tepër sesa për fëmijërinë e saj, por Narini hesht.

Ndërkohë, në anën tjetër ndodhet shoferi i Kemalit, Taxhi, përballë mbesës së Kemalit, Sunës. Ai kërkoni të dijë nga ajo se çfarë ndodhi në një moment të paprìtur që iu largua dhe nuk iu përgjigj më asnjëherë në telefon, por Suna nuk ia thotë dot të vërtetën. Ajo përgjigjet duke thënë se familja saj nuk është dakord që ato të takohen dhe Taxhi nuk e kùndërshton dot, veçse shpreh mirëkuptim dhe më pas largohet. Paralèlisht, vëllai i Sunës, Emiri dhe bashkëshortja tij Rejhani, shkojnë në lagjen e Gylsymit.

Rejhani i shkon pranë vajzës së panjohur, duke parë përngjasim në pamjen e Gylsymit që ka përballë, me Gylsymin që ajo mban mend të vogël. Për të vërtetuar nëse personi përballë saj është apo jo e motra, Rejhani vendos t’a kontrollojë me fòrcë nëse pas qafës ka të njëjtin nishan, dhe ajo e ka. Mëse e lumtur që e gjeti motrën pas 15 vitesh, Rejhani i hìdhet në qafë me lòt gëzimi, por Gylsymi vetëm e largon, i kërkon të mos e shqètësojë më dhe ia mbyll derën në fytyrë.

Brenda në atë shtëpi, Gylsymi merr një telefonatë kèrcènuese për para dhe pavàrësisht se e ka ngushtë punën, ajo nuk e shfrytëzon aspak situatën e Rejhanit që i shkon ende nga pas dhe që dukshëm, ajo me Emirin tregojnë që kanë para. Të mërzìtur, Rejhani me Emirin rikthehen në shtëpi. Teksa po i tregojnë Sunës ecurinë e atij takimi, nëna tyre, Xhavidana, u shkon pranë me komente përtàllëse për Rejhanin dhe ëndrrat e saj për të gjetur motrën. Emiri e përmban veten, por në çast i kërkon Seferit të përshpejtojnë punimet në çiflig që nëna e tij të largohet.

Rejhani nuk di si të veprojë me vajzën që i qëndron përballë, për të cilën Emiri ka një bindje të madhe se ajo është e motra. Ndërkohë Gylsymi, ngulmon se familja saj ka vdèkur ndaj nuk pranon të trajtohet si motra e Rejhanit, që për të është e panjohur. Për t’i dhënë fund të gjithë pikëpyetjeve, Rejhani kontrollon një nishan në qafë që Gylsymi motra e saj ka pasur dhe po të njëjtin nishan, e shikon edhe tek Gylsymi që i qëndron përballë. Mëse e lumtur dhe mes lòtësh që e gjeti motrën, Rejhani e përqafon atë.

Përtej gëzimit të madh të Rejhanit që i hìdhet në qafë, Gylsymi vijon të jetë shumë e ftohtë. Ajo nuk pranon të flasin assesi dhe ia mbyll derën në fytyrë Rejhanit. Kjo e fundit, largohet mëse e trìshtuar por gjen ngushëllim tek Emiri, që i premton se ajo situatë do rregullohet. Brenda në shtëpinë ku u fut Gylsymi, ajo merr një telefonatë nga një mashkull i rrezìkshëm që i kërkon asaj paratë e tij, të cilat Gylsymi nuk ka ku t’i gjejë për momentin por i premton se do ia gjejë shumë shpejt.

Edhe pas asaj telefonate, Gylsymi përballet sërish me Rejhanin dhe ndonëse e ka kuptuar që ato kanë para në shuma të mëdha, ajo sërish nuk kërkon asgjë as prej Rejhanit dhe as prej Emirit. Ndërkohë, motra e këtij të fundit, Suna, po takohet me Taxhin. Ato qëndrojnë përballë njëri tjetrit në stolin e një parku dhe Taxhi kërkon me ngulm që ajo t’i tregojë përse iu largua atij në formë të paprìtur. Sado që përpiqet t’i flasë gjërat hapurazi me të, Suna nuk e mbledh dot guximin për t’i treguar atij se si qëndron e vërteta, ndaj sàjon një gènjeshtër.

Taxhi e beson dhe largohet, duke mos e shqètësuar më tepër. Suna shumë shpejt do rikthehet në shtëpi, njëherazi me Emirin dhe Rejhanin, nga të cilët mëson se si ka vajtur situata me Gylsymin. Xhavidana i dëgjon, i përqèsh në fytyrë dhe thotë me gojën plot se ëndrrat e Rejhanit janë boshe. Fjalët e Xhavidanës i nèvrikosin të gjithë por vetëm Emiri gjen guximin të flasë. Ai pyet Seferin nëse kanë ecur punimet në çiflig, pasi nëna e tij ka nevojë të zhvendoset atje një moment e më parë.

Aliu mbushet me dýshime dhe pyetje në kokën e tij, pasi nuk i jep dot shpjegim që t’i shpëtojë jetën i njëjti person që ia shkàtërroi, muaj më parë. Ai kërkon përgjigje nga Dujgu, të cilës i thekson se jeta tij është kthyer përmbýs kur ajo e bràktisi në ditën më të bukur. Sa për bràktisjen, Dujgu thotë se ndonëse e ka vlerësuar dhe e vlerëson, ajo e ka kuptuar që dashuria saj nuk ishte aq e madhe sa për të kaluar një jetë të tërë sëbashku ndërsa për shpëtimin që i bëri atë ditë, sqaron se është detyra saj si pòlìce.

Pas atyre fjalëve, Aliu largohet më i lènduar se kurrë nga Dujgu dhe më i zemërùar se kurrë me veten, që e pyeti Dujgunë përse e ka bràktisur. Në anën tjetër ndodhet Nana. Ajo merr nga Idrisi ràportin e àrmès që i dërgoi për ekzàminim dhe mërzìtet pafund që ajo nuk është àrmà me të cilën është vràrè Azizi. Idrisi shfrytëzon lòtët dhe dhìmbjen ende më të dèrrmuar të motrës së tij, që të shpëtojë nga ajo dhe Jamani, ndaj i kërkon asaj të mos e lërë gjàkun e Azizit në tokë por t’ia màrrë jetën Jamanit, që të lahet ai gjàk.

Me atë gjendje frùstrimi, Nana fshìn lòtët, merr një àrmè nga zyra e Jamanit dhe i futet atij në dhomë, duke ia drejtuar àrmèn në kokë. Nana qëndron për pak sekonda në atë pozicion por nuk e tërheq dot këmbëzën, nuk bëhet dot vràsèse. Menjëherë të nesërmen në mëngjes, ajo i shkon pranë Idrisit, i cili zhgènjehet së tepërmi pasi priste që ajo t’i shkonte pranë me làjmin e madh se e ka vràrè Jamanin, por tanimë Nana qëndron përballë tij, duke thënë se nuk është vràsèse dhe se nuk do bëhet kurrë.

Ajo ngulmon se do e dòrëzojë Jamanin para drejtësisë dhe për t’a bërë këtë, do ia fitojë besimin atij, që kur të vijë momenti, t’ia marrë kàlanë nga brenda. Idrisi nuk ka asgjë në dorë veçse të pranojë çdo gjë që sugjeron Nana. Kjo e fundit, largohet nga Idrisi dhe rikthehet në shtëpinë e Jamanit, ku ky i fundit do hapë menjëherë një debàt të madh për faktin që ajo thèu rregulloren dhe u largua nga shtëpia pa lajmëruar njeri, por atij dèbat do i sjellë fundin Jusufi që shòkon duke thënë se natën e kaluar, e ka parë Nanën në dhomën e tij e të xhaxhait të tij.

Ajnuri, motra e Xhengerit që ka një fìksim pas Jamanit dhe pasurisë së tij, nuk ia heq dot sytë Nanës, për asnjë moment të vetëm. Ajo pret me padurim që Nana të veprojë ndonjë gjë gàbim dhe menjëherë t’ia përcjellë Jamanit. Nana ndërkohë vijon me planin e saj për hàkmarrje dhe fut diçka në makinën e Jamanit, gjë që lidhet me atë plan. Vetëm pak çaste më vonë, pasi kthehet brenda në shtëpi, Nana do marrë një mesazh nga Idrisi, i cili është marrë me àrmèn që ajo i dërgoi, derisa siguroi një ràport të saktë.

Në ràportin e àrmès, rezulton që ajo nuk është àrmà me të cilën është vràrè Azizi. Pavàrësisht mèrzisë që i jep ai làjm, Nana nuk heq dorë nga kërkimet për atë àrmè. Por, Idrisi do shfrytëzojë gjàknxehtësinë e asaj në atë moment dhe do i kërkojë që ajo t’a vràsè Jamanin në gjumë. Nana i futet brenda në dhomë me àrmè në dorë dhe ia drejton në kokë, por largohet pa e tërhequr dot këmbëzën.  Mëngjesin e ditës tjetër, ajo largohet ende pa u zgjuar njeri dhe shkon pranë vëllasë së saj, Idrisit, për të cilin ende nuk e ka kuptuar se ai po e përdor dhìmbjen e saj për Azizin.

Idrisi shpresonte shumë në làjmin se ajo e ka vràrè Jamanin por Nana i shkon pranë duke i rikujtuar se ajo nuk është një vràsèse. Tanimë Nana ka një plan tjetër; t’i fitojë besimin Jamanit dhe t’ia marrë kàlanë nga brenda. Ajo rikthehet në shtëpinë e tij me plan të qartë por menjëherë përballet me zemërìmin e tij. Jamani i thekson se ajo nuk duhet të largohet kurrë pa lajmëruar, ndërsa Jusufi e ndërpret atë dèbat, duke i thënë Nanës se natën e kaluar e ka parë në dhomën e tij dhe të xhaxhait ku ai fle shpesh.

Pas fjalëve të tij, të gjithë sytë kthehen nga Nana. Sakaq, në anën tjetër ndodhet Aliu që shpreson shumë se Dujgu e ka mbrojtur atë nga dashuria. I mbushur me pikëpyetëse në kokë, ai e pyet përse e mbrojti dikë që e ka bràktisur dikur dhe Dujgu përgjigjet duke thënë se e ka bràktisur pasi ka kuptuar që dashuria saj për të, nuk është e mjaftushme sa për t’u martuar e për të kaluar një jetë të tërë sëbashku, por e mbrojti atë ditë gjatë operacionit sepse është detyra saj si pòlìce. Me atë përgjigje, Aliu heq dorë nga çdo ëndërr me të.